خیلی از کودکان هر کاری که می کنند ، بزرگ تری آن جاست که بگوید : "این کار را نکن!" و به آن ها اجازه داده نمی شود که مطابق فطرت طبیعی خودشان عمل کنند. ولی تا به حال فکر کرده اید چه میشد اگر کودکان اجازه داشتند بی هیچ #مقایسه ، بی هیچ #انضباط_تحمیلی و بی هیچ آرمانی مطابق طبیعت خود شکوفا شوند؟

نظام آموزشی باید #هنر_زیستن، #هنر عشق_ورزیدن و هنر مراقبه را به شما بیاموزد . نظام آموزشی شما تربیتی نیست. فقط یک مشت کارمند و رئیس ایستگاه و پستچی و سرباز تولید می کند و شما اسم آن را آموزش و پرورش می گذارید.
کل نظام آموزشی باید بر #بازیگوشی ، #عشق ، #آزادی ، #خودآگاهی و احترامی فراوان نسبت به زندگان متمرکز گردد. این دورنمایی برای نجات بشریت است.

یکی از بزرگ ترین مشکلاتی که انسانِ امروز با آن رو به روست پاسخ به این پرسش است :" آیا کودک می تواند به اندازه ی والدین ، #حق یک زندگی خصوصی و فارغ از باید ها و نباید ها را داشته باشد؟ "

انسان به موازات پیشرفت خود ، نسبت به انواع زیادی از #بردگی آگاهی یافت.در این میان زمزمه هایی به گوش میخورد که بزرگترین بردگی ، بردگی کودک است.چه کسی فکرش را می کرد... کودک و بردگی؟! برده ی پدر و مادر ؟! همان ها که دوستش دارند؟! همان ها که خود را قربانی فرزندانشان می کنند؟! چه حرف ها چه جفنگیاتی!!
اما اکنون همزمان با پیشرفت روانشناسی در زمینه ذهن انسان و عملکرد آن کاملا روشن گردیده است که کودک بیش از هر کسی مورد استثمار قرار می گیرد و احتمالا خیلی از والدین از این موضوع اگاه نیستند .


منبع : کتاب کودک نوین / اوشو / ترجمه مرجان فرجی

@koodaketab