Forwarded from محمد درویش
🇮🇷: @darvishnameh
✅ یک اتفاق خوشایند و سبز در حوزه سیاست!
🖌 حمایت تمام قدِ یک حزب سیاسی - #مهستان -از ترویج و توسعه #مدارس_طبیعت، نفی #خودرومحوری و حمایت از پویش مردمی #سه_شنبه_های_بدون_خودرو را باید به فال نیک گرفت:
👇
به نام خدا
"بیانیه حزب مهستان در حمایت از مکتب مدارس طبیعت و ترویج زیست‌محوری در مبلمان شهری"
طبیعت ایران دست‌کم در طول پنج هزار سال گذشته، هرگز با بحران‌هایی این‌گونه بزرگ، پیش‌رونده و بازگشت‌ناپذیر روبه‌رو نبوده است. گزارش‌های سازمان زمین‌شناسی تأکید می‌کند که در طول ۲۵ هزار سال گذشته، هرگز دریاچه‌ی ارومیه چنین خشک نبوده است؛ همان سازمان از نشست زمین در استان فارس در حد ۱۴۰ برابر شرایط بحرانی در استانداردهای اتحادیه‌ی اروپا یاد می‌کند؛ معاونت محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط‌زیست، شمار مجموع زیست‌مندان وحشی و ارزشمند کشور را به کمتر از ۱۱۰ هزار رأس اعلام کرده که این میزان یک‌دهم رقم مشابه در زمان تأسیس سازمان در حدود نیم‌قرن پیش است. در عین حال، قدمت آلودگی هوا و ترافیک در تهران از ۶۰ سال گذر کرده و سالانه هزاران نفر از ایرانیان به دستِ این قاتل خاموش به قتل می‌رسند...
و همه‌ی این بحران‌ها در حالی شدت می‌گیرد که مسؤولان کشوری هنوز عمق فاجعه را درک نکرده؛ جریان‌های سیاسی هم‌چنان درگیرِ نبردهای جناحی هستند؛ جامعه‌ی دانشگاهی و عموم مردم ایران بیشتر در حالتی از بُهت، تسلیم و بی‌عملی مشاهده می‌شوند تا رفتاری بخردانه و مؤثر برای مهار بحران‌های پیش‌گفته؛ و سخنان کنشگران و کوشش‌های تشکل‌های مردمی در این فضا، آن‌چنان که بزرگیِ این فاجعه می‌طلبد، به گوش‌ها نمی‌رسد...
چنین است که حزب مِهستان، با تأکید بر لزوم قرار گرفتن ملاحظات، موازین و آموزه‌های محیط‌زیستی در صدر اولویت‌های راهبردی کشور، بر این باور است که در کنار گام‌های کوتاه‌مدتِ مؤثر برای حل کردنِ این مشکلات بزرگ، راهبرد اصلی و درازمدت باید از کودکان آغاز شود و همه‌ی ما و به‌ویژه مسؤولان باید با حمایت جدّی‌تر از تجربه‌ی موّفق «مدارس طبیعت» کاری کنیم تا نسل آینده از انتخاب معیشت‌هایی حمایت و آنها را همراهی کند که به تخریب زیست‌بومش منجر نگردد. از این رو، از وزارت آموزش و پرورش می‌خواهیم تا به فراگیرتر شدنِ این مکتب تربیتی نوین یاری رسانده و از آن مؤثرتر و سزاوارانه‌تر، و با احکامی قانونی، حمایت کند.
در کنار چنین حرکتی اصولی و پایه‌ای است که تغییر نگاه شهرداری‌ها و مسؤولان گرامی شهرها به تغییر مبلمان شهری از خودرومحوری به زیست‌محوری، با گسترش ترابریِ ریلی، اتوبوس‌های تندرو، مسیرهای ایمن دوچرخه‌سواری و پیاده‌راه می‌تواند راه‌گشای آینده‌ای با آسمانی آبی، ترافیکی روان، بدون آلودگی صوتی و مردمانی سالم، باتحرک و پرنشاط باشد.
به باورِ ما، این، یگانه راه تحقق اهداف بلند ایران در سند چشم‌انداز بیست ساله در افق ۱۴۰۴ است.
هفتم اسفندماه ۱۳۹۶
✅ یک اتفاق خوشایند و سبز در حوزه سیاست!
🖌 حمایت تمام قدِ یک حزب سیاسی - #مهستان -از ترویج و توسعه #مدارس_طبیعت، نفی #خودرومحوری و حمایت از پویش مردمی #سه_شنبه_های_بدون_خودرو را باید به فال نیک گرفت:
👇
به نام خدا
"بیانیه حزب مهستان در حمایت از مکتب مدارس طبیعت و ترویج زیست‌محوری در مبلمان شهری"
طبیعت ایران دست‌کم در طول پنج هزار سال گذشته، هرگز با بحران‌هایی این‌گونه بزرگ، پیش‌رونده و بازگشت‌ناپذیر روبه‌رو نبوده است. گزارش‌های سازمان زمین‌شناسی تأکید می‌کند که در طول ۲۵ هزار سال گذشته، هرگز دریاچه‌ی ارومیه چنین خشک نبوده است؛ همان سازمان از نشست زمین در استان فارس در حد ۱۴۰ برابر شرایط بحرانی در استانداردهای اتحادیه‌ی اروپا یاد می‌کند؛ معاونت محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط‌زیست، شمار مجموع زیست‌مندان وحشی و ارزشمند کشور را به کمتر از ۱۱۰ هزار رأس اعلام کرده که این میزان یک‌دهم رقم مشابه در زمان تأسیس سازمان در حدود نیم‌قرن پیش است. در عین حال، قدمت آلودگی هوا و ترافیک در تهران از ۶۰ سال گذر کرده و سالانه هزاران نفر از ایرانیان به دستِ این قاتل خاموش به قتل می‌رسند...
و همه‌ی این بحران‌ها در حالی شدت می‌گیرد که مسؤولان کشوری هنوز عمق فاجعه را درک نکرده؛ جریان‌های سیاسی هم‌چنان درگیرِ نبردهای جناحی هستند؛ جامعه‌ی دانشگاهی و عموم مردم ایران بیشتر در حالتی از بُهت، تسلیم و بی‌عملی مشاهده می‌شوند تا رفتاری بخردانه و مؤثر برای مهار بحران‌های پیش‌گفته؛ و سخنان کنشگران و کوشش‌های تشکل‌های مردمی در این فضا، آن‌چنان که بزرگیِ این فاجعه می‌طلبد، به گوش‌ها نمی‌رسد...
چنین است که حزب مِهستان، با تأکید بر لزوم قرار گرفتن ملاحظات، موازین و آموزه‌های محیط‌زیستی در صدر اولویت‌های راهبردی کشور، بر این باور است که در کنار گام‌های کوتاه‌مدتِ مؤثر برای حل کردنِ این مشکلات بزرگ، راهبرد اصلی و درازمدت باید از کودکان آغاز شود و همه‌ی ما و به‌ویژه مسؤولان باید با حمایت جدّی‌تر از تجربه‌ی موّفق «مدارس طبیعت» کاری کنیم تا نسل آینده از انتخاب معیشت‌هایی حمایت و آنها را همراهی کند که به تخریب زیست‌بومش منجر نگردد. از این رو، از وزارت آموزش و پرورش می‌خواهیم تا به فراگیرتر شدنِ این مکتب تربیتی نوین یاری رسانده و از آن مؤثرتر و سزاوارانه‌تر، و با احکامی قانونی، حمایت کند.
در کنار چنین حرکتی اصولی و پایه‌ای است که تغییر نگاه شهرداری‌ها و مسؤولان گرامی شهرها به تغییر مبلمان شهری از خودرومحوری به زیست‌محوری، با گسترش ترابریِ ریلی، اتوبوس‌های تندرو، مسیرهای ایمن دوچرخه‌سواری و پیاده‌راه می‌تواند راه‌گشای آینده‌ای با آسمانی آبی، ترافیکی روان، بدون آلودگی صوتی و مردمانی سالم، باتحرک و پرنشاط باشد.
به باورِ ما، این، یگانه راه تحقق اهداف بلند ایران در سند چشم‌انداز بیست ساله در افق ۱۴۰۴ است.
هفتم اسفندماه ۱۳۹۶