ماه بالای سر آبادی است
اهل آبادی در خواب
روی این مهتابی خشت غربت را می‌بویم
باغ همسایه چراغش روشن
من چراغم خاموش
ماه تابیده به بشقاب خیار
به لب کوزه آب
غوک‌ها می‌خوانند
مرغ حق هم گاهی

کوه نزدیک من است :
پشت افراها ، سنجدها
و بیابان پیداست
سنگ‌ها پیدا نیست
گلچه‌ها پیدا نیست
سایه‌هایی از دور
مثل تنهایی آب مثل آواز خدا پیداست

نیمه شب باید باشد
دب اکبر آن است : دو وجب بالاتر از بام
آسمان آبی نیست
روز آبی بود

یاد من باشد فردا بروم باغ حسن گوجه و قیسی بخرم

یاد من باشد فردا لب سلخ طرحی از بزها بردارم
طرحی از جارو‌ها و سایه‌هاشان در آب

یاد من باشد هر چه پروانه که می‌افتد در آب زود از آب درآرم

یاد من باشد کاری نکنم که به قانون زمین بر بخورد

یاد من باشد فردا لب جوی حوله‌ام را هم با چوبه بشویم

یادمن باشد تنها هستم
ماه بالای سر تنهایی است ...!

#سهراب_سپهری

چون به درخت رسیدی به «تماشا» بمان. تماشا تو را به آسمان خواهد برد.

در زمانه‌ ما... نگاه کردن نیاموخته‌اند و درخت، جز آرایش خانه نیست و هیچ‌کس گل‌های حیاط همسایه را باورندارد.
پیوندها گسسته.
کسی در مهتاب راه نمی‌رود و از پرواز کلاغی هشیار نمی‌شود و خدا را کنار نرده‌ ایوان نمی‌بیند و ابدیت را در جام آب‌خوری نمی‌یابد.

در چشم‌ها شاخه نیست. در رگ‌ها آسمان نیست‌.
در این زمانه... درخت‌ها از مردمان خرّم‌ترند. کوه‌ها از آرزوها بلندترند.
نی‌ها از اندیشه‌ها راست‌ترند.
برف‌ها از دل‌ها سپیدترند.

#سهراب_سپهری

T.me/KanoonTaiChi

و در کدام بهار
درنگ خواهی کرد
و سطحِ روح پر از برگ سبز خواهد شد ؟ ...

#سهراب_سپهری
نوروز فرخنده
T.me/KanoonTaiChi

زندگی نیست به جز نم‌نم بارانِ بهار،
زندگی نیست به جز دیدنِ یار!
زندگی نیست به جز عشق،
به‌ جز حرف محبت به کسی،
ورنه هر خار و خسی، زندگی کرده بسی!

✏️#سهراب_سپهری
T.me/KanoonTaiChi