ریچارد کاتم در کتاب ناسیونالیسم در ایران می نویسد:آذربایجان در دوران قاجار به دلیل تامین غله ایران و برخورداری از صنعت بومی وموقعیت جغرافیایی خاص اش یعنی قرار گرفتن بر سر #راه_ابریشم اتصال ایران به روس وعثمانی و در نتیجه غرب،از نظر بازرگانی کانونی استراتژیک و پراهمیت بوده است. بازرگانان این خطه از قدیم الایام فعال بوده و حتی قبل از روی کار آمدن رضاشاه بزرگترین طبقه متوسط کشور از نظر تعداد و درصد در ایالات آذربایجان زندگی می کردند.کاتم در ادامه می نویسد:بخش عمده غله مصرفی کشور در آذربایجان تولید میشود،بخاطر بارش کافی در آذربایجان،تولید محصول بهاره و پاییزه گندم بسیار بالاست تا آنجا که آذربایجان را سیلوی ایران نامیده اند.وقتی #آذربایجان با خشکسالی مواجه میشود تمامی ایران با مشکل روبروست.این خطه در شمالغربی #ایران واقع شده و راس مثلث دفاعی کشور در برابر مهاجمان ودشمنان متجاوز سنتی یعنی روس ها و عثمانی ها بوده است. سیاست رضاشاه در تمرکز سازی امور تجاری و بازرگانی کشور در تهران،بموقعیت تجاری #تبریز لطمه شدیدی وارد ساخت و نتیجه این عمل موجب افول موقعیت تجاری و سیاسی تبریز و مهاجرت عناصر فعال این مردم به تهران شد.