.
💥#لجستیک به سبک آمازون ، 🤷‍♀️بازی، سرگرمی یا واقعیت?!
#آمازون با استفاده از ربات‌های حمل بار، گام آخر تحویل کالا را به طور چشمگیری بهبود بخشیده است..🧐

✔️اینستاگرام:
https://www.instagram.com/alimohammadi__hossein/
✔️تلگرام:
https://t.me/hosseinalimohammadi
آدرس وب سایت💻
https://www.hosseinalimohammadi.com/
✔️شماره تماس:
📱09146402088
.
#Hossein_Alimohammadi #digitaltransformation #digitaltransformations
#زنجیره_تامین #زنجیره_تامین_کالا #تحول_دیجیتال #ایران_دیجیتال #عصر_دیجیتال #اقتصاد_مشارکتی #مارکت_پلیس #پلتفرم #کوچ_کارآفرینی

درخصوص سناریو پردازی، یکی از منابعی که دسته بندی خوبی از تهدیدهای محیط کلان ارائه می دهد، گزارش "ریسک های جهانی" مجمع جهانی اقتصاد است.

#اقتصاد_دیجیتال #اقتصاد_مشارکتی #عصر_دیجیتال #تحول_دیجیتال #ایران_دیجیتال

www.hosseinalimohammadi.com

https://www.instagram.com/alimohammadi__hossein/

⭕️▪️انقلاب هوش مصنوعی در لجستیک

آینده #تجارت_الکترونیکی در صنعت #خرده‌_فروشی

شرکت Ocado یک #استارتاپ فروش آنلاین خواروبار در انگلیس است. این شرکت با استفاده از سیستم‌های کنترل ترافیک هوایی و فناوری #هوش_مصنوعی ۷۰۰ روبات در ابعاد یک ماشین لباسشویی را بکار می‌گیرد تا از طریق آن‌ها ۶۵۰۰۰ سفارش خرید هفتگی را به طور کاملا خودکار پاسخگویی کند.

این استارتاپ که سیستم خود را اخیرا به ۴ مجموعه بزرگ فروشگاه زنجیره‌ای در اروپا و آمریکای شمالی (از جمله غول خرده فروشی زنجیره‌ای آمریکا یعنی Kroger) فروخته، ظرف مدتی کوتاه ارزشی در حدود ۷.۶ میلیارد دلار پیدا کرده است.

#تحول_دیجیتال #ایران_دیجیتال #دیجیتال #اقتصاد_مشارکتی #اقتصاد_ایران #عصر_دیجیتال #لجستیک_هوشمند #زنجیره_تامین_جهانی #کوچینگ_مدیران #کوچینگ_رهبری #کوچینگ_کارآفرینی #حسین_علی_محمدی #کوچینگ_استارتاپی

#digitaltransformation #digitaltransformations #Hossein_Alimohammadi #entrepreneur #businesscoch

ریچارد کاتم در کتاب ناسیونالیسم در ایران می نویسد:آذربایجان در دوران قاجار به دلیل تامین غله ایران و برخورداری از صنعت بومی وموقعیت جغرافیایی خاص اش یعنی قرار گرفتن بر سر #راه_ابریشم اتصال ایران به روس وعثمانی و در نتیجه غرب،از نظر بازرگانی کانونی استراتژیک و پراهمیت بوده است. بازرگانان این خطه از قدیم الایام فعال بوده و حتی قبل از روی کار آمدن رضاشاه بزرگترین طبقه متوسط کشور از نظر تعداد و درصد در ایالات آذربایجان زندگی می کردند.کاتم در ادامه می نویسد:بخش عمده غله مصرفی کشور در آذربایجان تولید می‌شود،بخاطر بارش کافی در آذربایجان،تولید محصول بهاره و پاییزه گندم بسیار بالاست تا آنجا که آذربایجان را سیلوی ایران نامیده اند.وقتی #آذربایجان با خشکسالی مواجه میشود تمامی ایران با مشکل روبروست.این خطه در شمالغربی #ایران واقع شده و راس مثلث دفاعی کشور در برابر مهاجمان ودشمنان متجاوز سنتی یعنی روس ها و عثمانی ها بوده است. سیاست رضاشاه در تمرکز سازی امور تجاری و بازرگانی کشور در تهران،بموقعیت تجاری #تبریز لطمه شدیدی وارد ساخت و نتیجه این عمل موجب افول موقعیت تجاری و سیاسی تبریز و مهاجرت عناصر فعال این مردم به تهران شد.

استراتژی اصلی امپریالیسم انگلستان پس از مشروطه، تضعیف بیشتر دولت مرکزی و استراتژی «ایجاد منطقه نفوذ» بود. یعنی تقویت کانون‌های قدرت منطقه‌ای و وابسته به بریتانیا از قبیل قدرت های محلی مثل بختیاری ها، شیخ خزعل و غیره. این مساله به ویژه با پررنگ تر شدن نقش نفت در روابط تولیدی سرمایه‌داری امپریالیستی و کشف ذخایر نفتی در جنوب ایران اهمیت بیشتری پیدا می‌کرد.اما رویدادهای بعدی در سطح جهان،به ویژه #انقلاب_اکتبر_روسیه و آغاز روند نزولی قدرت جهانی امپریالیسم انگلستان پس از پایان #جنگ_جهانی_اول ، بریتانیا را به این نتیجه رساند که باید در استراتژی خود در قبال #ایران تجدید نظر کند و با در پیش گرفتن #استراتژی «تحت الحمایگی»، به سمت ایجاد یک قدرت متمرکز و همزمان اعمال کنترل بر این قدرت مرکزی پیش برود. طرح قرارداد ۱۹۱۹ میلادی به این منظور بود و در هسته اصلی اش تبدیل ایران به یک دولت مستعمراتی قرار داشت.

در ۱۶ اکتبر ۱۹۴۱میلادی مصادف با ۲۴ مهر 1320 هجری شمسی روزنامه The Evening Star Washington D.C، سیاست ورزی حکومت وقت ایران نسبت به توسعه ی شبکه ی راه‌آهن در آذربایجان را اینگونه توصیف نمود: ... کارشناسان انگلیسی و آمریکایی به شاه سابق ایران پیشنهاد کرده بودند که می بایست راه آهن #ایران ابتدا به رشت برسد و از آنجا به شهر تبریز امتداد یابد و از تبریز به راه‌آهن #قفقاز متصل گردد. اما شاه به دو دلیل با این پیشنهاد مخالفت کرد: نخست آنکه او به روس ها اطمینانی نداشت و می‌خواست که بین پایتخت اش، تبریز و قفقاز، راه آهنی احداث نگردد و دوم آنکه، وی مایل بود مسیر راه آهن از مناطقی که وی صاحب آن است عبور نماید. در ۲۵ آوریل ۱۹۳۸ میلادی (۵ اردیبهشت ۱۳۱۷ه.ش) هفته‌نامه ی آمریکایی Time هم درباره ی بهره وری راه آهن سراسری نوشت: ... خط راه آهن از روی احتیاط از هیچ کدام از شهرهای بزرگ ایران جز تهران رد نمی شود، در عین حال از هیچکدام از مناطق حاصلخیز و کارآمد عبور نمی کند.
روی رودخانه های پرآب پل می زنند، دل کوه هایی حتی به ارتفاع هفت هزار و دویست پا را می شکافند، چندتایی تونل حفر می کنند، به هیچ خط آهن خارجی ای متصل نمی شود.مهندسان خارجی، که سیاست و تدبیر این کشور برایشان هیچ اهمیتی ندارد، مخفیانه پوزخند می زدند که این خط آهن از «ناکجا به ناکجا» میرود. در همین فصل بهار، مهندسان اسکاندیناویایی دو شیفت کار می‌کردند تا پیش از پاییز، فاصله دویست مایلی میان دو سوی خط آهن را تکمیل نموده تا اعلیحضرت همایونی بتوانند با قطار از املاکشان در سواحل خزر به زمین هایشان در ساحل خلیج فارس برود. بودجه چند صد مایل اول، اسباب بازی گران قیمت شاهنشاه یعنی راه‌آهن، از مالیات سنگینی به دست آمده بود که دولت بر چای، نوشیدنی محبوب ایرانی‌ها اعمال کرده بود. این مالیات پول کافی برای انجام همه ی طرح راه آهن را تامین نکرد؛ بنابراین بخش هایی از ذخایر نقره ایران را هم فروختند. ریال ایران بیش از نصف ارزشش را از دست داد و همین مسئله، دولت را ملزم کرد حق انحصاری واردات و صادرات را از آن خود کند... وسرانجام، در سال‌های منتهی به دهه ۱۹۳۰میلادی و فقط کمی پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، در ژانویه ۱۹۳۹( دی 1317 ه.ش) خط راه آهن #تبریز به شبکه ی سراسری ریلی ایران متصل گردید، که به نظر می‌رسد کمک شایانی به رهایی اقتصاد آذربایجان از حصار اقتصادی شوروی نکرده باشد.

جستاری در باب اقتصاد و جامعه #آذربایجان در عصر #رضاشاه #پهلوی - آروین قائمیان، نشر اینترنتی، تابستان ۱۴۰۰. صفحه ۱50 و 151