📌 میز گرد تحلیل رویداد #تبریزـ۲۰۱۸.
#خبرگزاري ايسنا
خلاصه سخنان دکتر #محمد_فاريابی :
سازمان همکاری کشورهای اسلامی (OIC) دارای 57 عضو است که هر سال یک شهر از یک کشوررا به عنوان پایتخت گردشگری اسلامی انتخاب می کند؛ با این حساب این فرصت هر 57 سال یکبار نصیب یک شهر از کشورهای عضو این سازمان می شود که در سال 2018 این فرصت ارزشمند و تاریخی نصیب تبریز از کشور ایران شد که از دلایل انتخاب آن می توان به وجود خانه های تاریخی، آثار ثبت ملی و جهانی، رشد سالانه گردشگران داخلی و خارجی، جاذبه های طبیعی و غیره در این شهر اشاره کرد.
دکتر #محمد_فاريابی در این جلسه، اظهار کرد:
- جلسهی امروز، جلسهی خداحافظی تلخ با رویداد تبریز ٢٠١٨ است، در این مدت فراز و نشیب‌ها و وعده‌های زیادی داده شد و اعضای کمیته‌ی تبریز ۲۰۱۸ چندین بار تغییر یافت، این رویداد نشان داد که در دولت ما اراده‌ی جدی وجود نداشت تا تبریز ٢٠١٨ را با موفقیت به پایان برساند.
- از این رویداد آموختیم که طفره رفتن و شانه خالی کردن از مسئولیت توسط مدیران نوعی مد بوده و آن را به راحتی انجام می‌دهند، بخش دولتی هیچ انگیزه و توانی برای توسعه‌ی گردشگری نداشت و معتقدم گردشگری تنها با تلاش پنج سازمان به صورت واقعی توسعه نمی‌یابد.
- صنعت گردشگری می‌تواند بخش عظیمی از افت فروش نفت را جبران کند که معتقدم تحقق این امر باور و اعتقاد قلبی را می‌طلبد که متاسفانه این ویژگی در دولت مردان ما وجود ندارد.
- ما می‌توانستیم برای رویداد تبریز 2018 برنامه داشته باشیم، بی برنامگی در تبریز 2018 از اصلی‌ترین مشکلات این رویداد بود، در حالی که ستاد ادعا می‌کند برنامهی یک ساله برای آن ارائه دادیم، پس اگر برنامه داشتیم چرا در اواسط تبریز 2018، قرارداد برند تبریز را انعقاد می‌کردیم یا چرا میدان آذربایجان، فرودگاه ، مقبرة الشعرا و غيره در طول تبریز 2018 در حال تعمیر يا مرمت يا ساخت بوده و هست؟
- اگر برای تبریز 2018 برنامهی اساسی داشتیم بی شک اکنون تمامی این برنامه‌ها محقق شده بود.زمانی که برنامهای اجرا نمی‌شود به مفهوم این است که برنامهای وجود ندارد، تنها از روی کاغذ نمی‌توان ادعا کرد که برنامه داریم، اکنون چند روزی از اتمام سال 2018 می‌گذرد ولی هنوز هم اعتبار چنداني برای اجرای برنامه‌های تبریز ۲۰۱۸ تامین نشده است.
- برنامهی بدون اعتبار، بدون حامی و مجری، برنامه محسوب نمی‌شود بلکه آن تنها نوشته‌ای روی کاغذ است.
- در حوزه‌ی گردشگری متولیان مختلفی در استان وجود دارد، وحدت فرماندهی برای توسعه‌ی گردشگری در کشور ما وجود ندارد، تمامی دستگاه‌ها به نوعی در گردشگری سهمی دارند و ما بطور دقیق نمی‌دانیم متولی اصلی گردشگری در کشور چه کسی است.
- اگر بخش خصوصی در حوزه‌ی گردشگری مشارکت نداشته باشد، نمی‌توانیم آن را توسعه دهیم، دولت ما در این حوزه چابک نیست، بخش خصوصی، دانشگاه‌ها و نهادهایی مانند جهاد دانشگاهی باید در حوزه‌ی گردشگری ورود پیدا کنند.
- ضرورت دارد سازمان میراث فرهنگی نیز در حوزه‌ی بازاریابی فرهنگی کشور ورود کند، ما اگر بتوانیم برای فرهنگ، سنت، اماکن، باورها، تاریخ و پتانسیل‌های خود بازاریابی انجام دهیم بی شک گردشگری ما توسعه می‌یابد، شاید چند قرن طول بکشد تا رویداد تبریز 2018 مجددا تکرار شود ولی این رویداد برای ما درسی بود تا به صورت دائمی برای استان بازاریابی کنیم.
- تبریز و آذربایجان در ایران بسیار مظلوم واقع شده و کمتر کسی دیار ما را به خوبی می‌شناسد، برخی از هم وطنان ما در کشور، استان و حتی تبریز را به عنوان مرکز آذربایجان شرقی نمی‌شناسند.
- پیشنهاد می‌کنم دپارتمان بازاریابی فرهنگی در تبریز برای اولین بار در ایران تشکیل شود، دومین طرح نیز طراحی برنامه بازاریابی مقاصد است.
- جلب مشارکت‌های مردمی و بخش خصوصی نیز پتانسیل بسیار بزرگی برای توسعه‌ی گردشگری است.
- آسیب شناسی تبریز 2018 نیز بررسی و کمیته‌ی دائمی بازاریابی مقاصد در استان تشکیل شود، ما می‌توانیم در کشورهای خارجی براي آثار تاریخی و فرهنگی خود بازاریابی کنیم تا گردشگران خارجی به بازدید از تبریز جذب شوند.
@dr_faryabi
#خبرگزاري ايسنا
خلاصه سخنان دکتر #محمد_فاريابی :
سازمان همکاری کشورهای اسلامی (OIC) دارای 57 عضو است که هر سال یک شهر از یک کشوررا به عنوان پایتخت گردشگری اسلامی انتخاب می کند؛ با این حساب این فرصت هر 57 سال یکبار نصیب یک شهر از کشورهای عضو این سازمان می شود که در سال 2018 این فرصت ارزشمند و تاریخی نصیب تبریز از کشور ایران شد که از دلایل انتخاب آن می توان به وجود خانه های تاریخی، آثار ثبت ملی و جهانی، رشد سالانه گردشگران داخلی و خارجی، جاذبه های طبیعی و غیره در این شهر اشاره کرد.
دکتر #محمد_فاريابی در این جلسه، اظهار کرد:
- جلسهی امروز، جلسهی خداحافظی تلخ با رویداد تبریز ٢٠١٨ است، در این مدت فراز و نشیب‌ها و وعده‌های زیادی داده شد و اعضای کمیته‌ی تبریز ۲۰۱۸ چندین بار تغییر یافت، این رویداد نشان داد که در دولت ما اراده‌ی جدی وجود نداشت تا تبریز ٢٠١٨ را با موفقیت به پایان برساند.
- از این رویداد آموختیم که طفره رفتن و شانه خالی کردن از مسئولیت توسط مدیران نوعی مد بوده و آن را به راحتی انجام می‌دهند، بخش دولتی هیچ انگیزه و توانی برای توسعه‌ی گردشگری نداشت و معتقدم گردشگری تنها با تلاش پنج سازمان به صورت واقعی توسعه نمی‌یابد.
- صنعت گردشگری می‌تواند بخش عظیمی از افت فروش نفت را جبران کند که معتقدم تحقق این امر باور و اعتقاد قلبی را می‌طلبد که متاسفانه این ویژگی در دولت مردان ما وجود ندارد.
- ما می‌توانستیم برای رویداد تبریز 2018 برنامه داشته باشیم، بی برنامگی در تبریز 2018 از اصلی‌ترین مشکلات این رویداد بود، در حالی که ستاد ادعا می‌کند برنامهی یک ساله برای آن ارائه دادیم، پس اگر برنامه داشتیم چرا در اواسط تبریز 2018، قرارداد برند تبریز را انعقاد می‌کردیم یا چرا میدان آذربایجان، فرودگاه ، مقبرة الشعرا و غيره در طول تبریز 2018 در حال تعمیر يا مرمت يا ساخت بوده و هست؟
- اگر برای تبریز 2018 برنامهی اساسی داشتیم بی شک اکنون تمامی این برنامه‌ها محقق شده بود.زمانی که برنامهای اجرا نمی‌شود به مفهوم این است که برنامهای وجود ندارد، تنها از روی کاغذ نمی‌توان ادعا کرد که برنامه داریم، اکنون چند روزی از اتمام سال 2018 می‌گذرد ولی هنوز هم اعتبار چنداني برای اجرای برنامه‌های تبریز ۲۰۱۸ تامین نشده است.
- برنامهی بدون اعتبار، بدون حامی و مجری، برنامه محسوب نمی‌شود بلکه آن تنها نوشته‌ای روی کاغذ است.
- در حوزه‌ی گردشگری متولیان مختلفی در استان وجود دارد، وحدت فرماندهی برای توسعه‌ی گردشگری در کشور ما وجود ندارد، تمامی دستگاه‌ها به نوعی در گردشگری سهمی دارند و ما بطور دقیق نمی‌دانیم متولی اصلی گردشگری در کشور چه کسی است.
- اگر بخش خصوصی در حوزه‌ی گردشگری مشارکت نداشته باشد، نمی‌توانیم آن را توسعه دهیم، دولت ما در این حوزه چابک نیست، بخش خصوصی، دانشگاه‌ها و نهادهایی مانند جهاد دانشگاهی باید در حوزه‌ی گردشگری ورود پیدا کنند.
- ضرورت دارد سازمان میراث فرهنگی نیز در حوزه‌ی بازاریابی فرهنگی کشور ورود کند، ما اگر بتوانیم برای فرهنگ، سنت، اماکن، باورها، تاریخ و پتانسیل‌های خود بازاریابی انجام دهیم بی شک گردشگری ما توسعه می‌یابد، شاید چند قرن طول بکشد تا رویداد تبریز 2018 مجددا تکرار شود ولی این رویداد برای ما درسی بود تا به صورت دائمی برای استان بازاریابی کنیم.
- تبریز و آذربایجان در ایران بسیار مظلوم واقع شده و کمتر کسی دیار ما را به خوبی می‌شناسد، برخی از هم وطنان ما در کشور، استان و حتی تبریز را به عنوان مرکز آذربایجان شرقی نمی‌شناسند.
- پیشنهاد می‌کنم دپارتمان بازاریابی فرهنگی در تبریز برای اولین بار در ایران تشکیل شود، دومین طرح نیز طراحی برنامه بازاریابی مقاصد است.
- جلب مشارکت‌های مردمی و بخش خصوصی نیز پتانسیل بسیار بزرگی برای توسعه‌ی گردشگری است.
- آسیب شناسی تبریز 2018 نیز بررسی و کمیته‌ی دائمی بازاریابی مقاصد در استان تشکیل شود، ما می‌توانیم در کشورهای خارجی براي آثار تاریخی و فرهنگی خود بازاریابی کنیم تا گردشگران خارجی به بازدید از تبریز جذب شوند.
@dr_faryabi
Telegram
attach 📎