#مشاوره_زناشویی
#به_هم‌سرت_نامه_بنویس
روابط نوشتاری یکی از شیوه های قدیمی و گسترش یافته ارتباطی است که از دیر باز در مواقعی که زمینه ارتباط چهره به چهره میسر نبوده، نامه حاوی پیام های مهم، ابراز عواطف،دلتنگی ها و گله مندی‌ها بوده است.
#جان_گری در کتاب مردان مریخی زنان ونوسی به زوجها پیشنهاد می کند هر از گاهی برای همدیگر نامه ای بنویسند. در روابط صمیمانه و بویژه ازدواج گاه به خاطر شخصیت خاص یکی از هم‌سران، کشمکشهای فرسایشی و حالت های خلقی گذرا، زن و شوهر با کمترین رویدادی، نسبت به هم موضع می گیرند و فضای ارتباطی به سرزنش و تحقیر و قهر می انجامد.
در چنین شرایطی نوشتن نامه به همسر می تواند طرف مقابل را در درک بهتر شرایط همسر کمک کند و وی را و نسبت به دیدگاه، خواسته ها و علایق نویسنده نامه حساس کند.
در نامه فضای امنی حاکم است که نویسنده به راحتی می تواند انتظارات خویش را مطرح کند، احساساتش را ابراز کند، بدون آنکه کسی حرفش را قطع کند، توهین شود و یا فضا ملتهب و هیجانی شود.
نویسنده اگر در بیان نوشتاری اشتباهی در بیان داشته باشد، یا حرفی با لحن تند نوشته شود، به راحتی می تواند آنرا اصلاح کند بدون آنکه نیاز باشد بارها و بارها عذر خواهی کند.
نویسنده چون به تنهایی در نوشتن نامه نقش دارد و هر چه می نویسد از درون خویش دارد، پس مسؤلانه مواظب کلامش هست و معمولا مؤدبانه تر و سنجیده تر از حالت گفتاری شفاهی صحبت می کند.
نوشتن نامه به همسر می تواند از بحرانی شدن اوضاع بکاهد و البته زمینه را برای تلطیف گفت و گو و بیان گفتاری آماده می کند.
#به_هم‌سرت_نامه_بنویس
روابط نوشتاری یکی از شیوه های قدیمی و گسترش یافته ارتباطی است که از دیر باز در مواقعی که زمینه ارتباط چهره به چهره میسر نبوده، نامه حاوی پیام های مهم، ابراز عواطف،دلتنگی ها و گله مندی‌ها بوده است.
#جان_گری در کتاب مردان مریخی زنان ونوسی به زوجها پیشنهاد می کند هر از گاهی برای همدیگر نامه ای بنویسند. در روابط صمیمانه و بویژه ازدواج گاه به خاطر شخصیت خاص یکی از هم‌سران، کشمکشهای فرسایشی و حالت های خلقی گذرا، زن و شوهر با کمترین رویدادی، نسبت به هم موضع می گیرند و فضای ارتباطی به سرزنش و تحقیر و قهر می انجامد.
در چنین شرایطی نوشتن نامه به همسر می تواند طرف مقابل را در درک بهتر شرایط همسر کمک کند و وی را و نسبت به دیدگاه، خواسته ها و علایق نویسنده نامه حساس کند.
در نامه فضای امنی حاکم است که نویسنده به راحتی می تواند انتظارات خویش را مطرح کند، احساساتش را ابراز کند، بدون آنکه کسی حرفش را قطع کند، توهین شود و یا فضا ملتهب و هیجانی شود.
نویسنده اگر در بیان نوشتاری اشتباهی در بیان داشته باشد، یا حرفی با لحن تند نوشته شود، به راحتی می تواند آنرا اصلاح کند بدون آنکه نیاز باشد بارها و بارها عذر خواهی کند.
نویسنده چون به تنهایی در نوشتن نامه نقش دارد و هر چه می نویسد از درون خویش دارد، پس مسؤلانه مواظب کلامش هست و معمولا مؤدبانه تر و سنجیده تر از حالت گفتاری شفاهی صحبت می کند.
نوشتن نامه به همسر می تواند از بحرانی شدن اوضاع بکاهد و البته زمینه را برای تلطیف گفت و گو و بیان گفتاری آماده می کند.