.
معرفی بزرگان موسیقی بخش ۷۶

فریدون مشیری روزنامه نگار و شاعر سرشناس ایرانی در سال 1305 در تهران به دنیا آمد. پدرش ابراهیم مشیری افشار بود که در وزارت پست کشور خدمت می‌کرد. مادرش خورشید (اعظم‌السلطنه) و پدربزرگش میرزا جواد موتمن الممالک از اشراف زادگان قاجاری بود که در اولین مجلس شورای ملی نماینده مردم تهران بود. او مردی ادب دوست و شاعر بود که در شعرهایش «نجم» تخلص می‌کرد.
مشیری تا هفت سالگی ساکن تهران بود و در سال 1313 به دلیل شغل پدر، به مشهد کوچ کردند و در 1320 مجدد به تهران بازگشتند . او دو سال در دالفنون تحصیل کرد و در سال پایانی به مدرسه‌ی «ادیب» رفت. سپس مدتی در مدرسه‌ی فنی وزارت پست و تلگراف بود تا در آزمون ورودی پذیرفته شود و بعد از آن در رشته‌ی ادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد و پس از دو سال تحصیل، این رشته را رها کرد و روزنامه‌نگاری خواند.
فریدون از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۱ در مجله روشنفکر مسئول صفحه شعر و ادب بود. این بخش از مجله به کلیه ی زمینه های ادبی و فرهنگی از جمله نقد فیلم، تئاتر، کتاب، نقاشی و شعر می پرداخت. فریدون مشیری سال ها بعد در مجله سپید و سیاه وظیفه ی تنظیم صفحه شعر و ادبی مجله را بر عهده گرفت. وی طی همان سال ها همکاری خود را با مجله ی سخن به سردبیری دکتر پرویز ناتل خانلری آغاز کرد.
فریدون مشیری توجه جدی و ویژه‌ای به موسیقی داشت و از سال 1350 تا 1357 در شورای موسیقی و شعر رادیو کار می‌کرد؛ همچنین بسیاری از اشعار او توسط خوانندگان بزرگ و طراز اول موسیقی ایرانی، نظیر استاد محمد‌رضا شجریان اجرا شد. مشیری با موسیقی کلاسیک ایرانی و فرنگی و ظرایف و جزئیات آن‌ها آشنایی کامل داشت و خود ساز ماندولین می‌نواخت.
شعر «کوچه» معروف ترین شعر فریدون مشیری است که در سال ۱۳۳۹ در مجله روشنفکر منتشر شد. این شعر یکی از زیباترین و عاشقانه ترین شعرهای نو زبان فارسی به شمار می رود. از آثار او می توان به کتابهای زیر اشاره کرد : تشنه طوفان (۱۳۳۴)، گناه دریا (۱۳۳۵)، نایافته (۱۳۳۷)، ابر (۱۳۴۰)، ابر و کوچه (۱۳۴۵)، بهار را باور کن (۱۳۴۷)، پرواز با خورشید (۱۳۴۷)، از خاموشی (۱۳۵۶)، برگزیده شعر‌ها (۱۳۴۹)، مروارید مهر (۱۳۶۵)، آه باران (۱۳۶۷)، سه دفتر (۱۳۶۹)، از دیار آشتی (۱۳۷۱)، با پنج سخن سرا (۱۳۷۲)، لحظه‌ها و احساس (۱۳۷۴).
فریدون مشیری در سال‌های پایانی عمرش درگیر بیماری سرطان بود و چندین بار برای درمان راهی آمریکا شد. در نهایت در سال 1379 در سن 74 سالگی در تهران درگذشت.

#آموزشگاه_موسیقی_اورنگ
#آموزش_موسیقی
#شاعر
#تصنیف
#تصنیف_سرایی
#شعر
#فریدون_مشیری
🌿@orang_music

.
معرفی بزرگان موسیقی بخش ۸۷

امیر هوشنگ ابتهاج  متخلص به سایه، شاعر و پژوهشگر در سال ۱۳۰۶ در رشت به دنیا آمد. پدرش آقاخان ابتهاج از پزشکان رشت و مدتی رئیس بیمارستان پورسینای این شهر بود و مادرش فاطمه‌ رفعت نام داشت. هوشنگ ابتهاج دوره تحصیلات دبستان را در رشت و دبیرستان را در تهران گذراند و در همین دوران اولین دفتر شعر خود را با نام نخستین نغمه‌ها منتشر کرد.
هوشنگ ابتهاج پس از تحصیلات به محفل شاعران راه یافت و با افرادی همچون شهریار، سیاوش کسرایی، احمد شاملو، سیمین بهبهانی، فروغ فرخزاد و اخوان ثالث آشنا و همنشین شد. وی ضمن عضویت در کانون نویسندگان ایران به همراه برخی از شاعران هم‌دوره‌اش انجمن ادبی «شمع سوخته» را در سال ۱۳۳۰ تأسیس کرد. او علاوه بر فعالیت‌های ادبی، دغدغه‌‌های سیاسی و اجتماعی نیز داشت و با برخی از اعضای حزب توده نشست و برخاست می‌کرد.سایه در سال ۱۳۴۶ بر آرامگاه حافظ در جشن هنر شیراز شعرخوانی کرد که بسیار مورد استقبال شنوندگان قرار گرفت.
او از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۶ پس از کناره‌گیری داوود پیرنیا سرپرست برنامه گل‌ها در رادیوی ایران شد و پایه‌گذار برنامه موسیقایی گلچین هفته بود. تعدادی از غزل‌ها، تصنیف‌ها و اشعار نیمایی او را هنرمندانی نظیر محمدرضا شجریان، احمدظاهر، علیرضا افتخاری، شهرام ناظری، حسین قوامی و محمد اصفهانی اجرا کرده‌اند. تصنیف خاطره‌انگیز تو ای پری کجایی و تصنیف سپیده (ایران ای سرای امید) از اشعار سایه است.
وی در سال ۱۳۶۶ همراه خانواده خود به آلمان مهاجرت کرد. خانه شخصی سایه که خود آن را ساخته  در سال ۱۳۸۷ با نام خانهٔ ارغوان به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسیده‌ است.
از هوشنگ ابتهاج آثار زیادی منتشر شده است. «سراب» مجموعه شعر از این هنرمند است که در قالب چهارپاره منتشر شده است. یکی از بهترین غزل‌های سایه پس از سراب، مجموعه «سیاه‌مشق» است که در برگیرنده بهترین غزلیات وی می‌باشد. دو مجموعه «شبگیر» و «چند برگ از یلدا» در سال‌های ۱۳۳۲ و ۱۳۴۴ منتشر شد از جمله آثار هوشنگ ابتهاج بود که در زمینه اجتماعی-سیاسی سروده است. از مهم‌ترین آثار هوشنگ ابتهاج تصحیح او از غزل‌های حافظ است که با عنوان حافظ به سعی سایه در ۱۳۷۲به چاپ رسید.
از دیگر  آثار این هنرمند می‌توان به «تا صبح شب یلدا»، «بانگ نی»، «یادگار خون سرو»،  «زمین» و «تاسیان» را نام برد. میلاد عظیمی نویسنده و ستادیار دانشگاه تهران در سال ۱۳۹۱ طی گفت‎‌وگویی که با ابتهاج داشت کتابی با نام «پیر پرنیان‌اندیش» را منتشر کرده که شامل خاطرات این هنرمند است.
سرانجام وی در سال ۱۴۰۱ در آلمان درگذشت.

#دیوار_اورنگ
#آموزشگاه_موسیقی_اورنگ
#آموزش_موسیقی
#موسیقی_ایرانی
#شاعر
#شعر
#هوشنگ_ابتهاج
#orangmusicschool
#music
@orang_music🌹🌿

نغمه ها گر چه مخالف بود، آواز یکی است
پرده هر چند که بسیار شود، ساز یکی است

کثرت موج ترا در غلط انداخته است
ورنه در سینه دریا گهر راز یکی است
🕊️
نوازنده: آفاق نیکو
🎶
#موسیقی #موسیقی_ایرانی #موسیقی_دستگاهی #ردیف #ردیف_میرزاعبدالله #ردیف_نوازی #مخالف #سه_گاه #استاد_مسعود_شعاری‌ #مسعود_شعاری #سه_تار #سه_تار_نوازی #آموزش_سه_تار #نوازنده #موزیک_ایرانی #شعر #صائب_تبریزی #آفاق_نیکو
#orangmusicschool #music #persianmusic

@orang_music