💠 #نقد_مذاهب و ادیان (#وهابیت)
🔻#فرار_صحابه
🔸ابن تيميّه میگويد: كسانى كه در جنگها به شجاعت مشهور بودند همچون: عمر، زبير، حمزه، مقداد، ابوطلحه، براء بن مالك و ديگران نيز عدّه زيادى از كفّار را با شمشير به قتل رساندهاند.
🔸اگر كسى از ابن تيميّه بپرسد: كافرانى كه به دست عمر كشته شده اند كدام گروه از كفّار هستند؟ در پاسخ چنين میگويد: قتل گاهى با دست انجام میشود، همان گونه كه على میكشت و گاهى نيز به وسيله دعا صورت میگيرد.
🔸وى در كتاب منهاج السنّه تصريح كرده است كه عمر گروهى از كفّار را با #دعا به قتل رساند و اين هيچ مانعى ندارد! و آن گاه كه از شجاعت ابوبكر از او سؤال میكنيم؛ چرا كه دومين شرط امام، شجاعت اوست؟ در جواب -بدون كم و زياد- چنين میگويد: اگر شجاعتى كه از پيشوايان پسنديده است قوّت قلب و شجاعت باطنى باشد؛ پس شكى نبايد كرد كه شجاعت ابوبكر از عمر بيشتر است و عمر نيز از عثمان، على، طلحه و زبير شجاعتر است؛ چرا كه ابوبكر در #جنگ_بدر با پيامبر در عريش (سايه بان) به سر برد. (منهاج السنّه: 4/ 256)
🔸بنابراين شجاعت ابوبكر به قوّت قلب اوست و او با همين قوّت قلب در ميدانهاى رزم و مبارزه پيكار میكرد. پس شجاعت دو معنا دارد:
1. شجاعتى كه هر عرب زبانى، معناى آن را میفهمد؛
2. شجاعت ديگر به معناى قوّت قلب است و ابوبكر چنين شجاعتى را دارا بود!
🔸آرى، ابن تيميّه شجاعت ابوبكر و عمر را چنين بيان میكند و جوابى میدهد كه شما در هيچ كتابى آن را نديده و نخواهيد ديد. او عمر را انسانى مبارز و جنگجو قلمداد میكند؛ ولى میگويد كه قدرت او در بازو و بدنش نبود؛ بلكه به وسيله دعا كردن با ديگران می جنگيد و همان گونه كه پيكار و نبرد به وسيله دست و قدرت بدن انجام میشود به وسيله دعا كردن نيز صورت می پذيرد!
🔸ابن تيميّه ابوبكر را نيز انسان شجاعى میداند؛ ولى همان شجاعت قلبى كه در پيشوايان پسنديده است و میگويد كه شجاعت او به قوّت قلب اوست. اما على شجاعت جسمى داشت؛ ولى از اين شجاعت باطنى محروم بود و بهرهاى نداشت.
🔹با پاسخهاى پوچ و بی اساس ابن تيميّه يقين میكنيم كه استدلالهاى ما، درست است و در غير اين صورت بايد براى معناى پيكار و جنگيدن در راه خدا معناى ديگرى بيابيم و بگوييم كه #دعا كردن نيز خود نوعى جنگيدن در راه خداست!
🔹علاوه بر اين كه اگر آن دو نفر شجاعت باطنى و قوّت قلب داشتند پس چرا در جنگها فرار میكردند؟ هيچ شكى نيست كه ابوبكر و عمر در #جنگ_احد صحنه نبرد را خالى نموده و فرار كردند. اين مطلب چنان قطعى است كه پيشوايان اهل سنّت نيز به آن اعتراف دارند؛ كسانى چون ابوداوود طيالسى، ابن سعد نويسنده الطبقات الكبرى، ابوبكر بزّار، طبرانى، ابن حِبّان، دارقُطْنى، ابونعيم اصفهانى، ابن عساكر، ضياء مَقْدِسى و ديگر بزرگان اهل سنّت اين حقيقت را در كتابهايشان آوردهاند.(كنز العمّال: 10/ 424-حديث 30025)
برگرفته از کتاب امامت اميرالمؤمنين در سنجش خرد، صفحه 63 تألیف آیت الله میلانی
...................................
🌐 @shobhe_net
🔻#فرار_صحابه
🔸ابن تيميّه میگويد: كسانى كه در جنگها به شجاعت مشهور بودند همچون: عمر، زبير، حمزه، مقداد، ابوطلحه، براء بن مالك و ديگران نيز عدّه زيادى از كفّار را با شمشير به قتل رساندهاند.
🔸اگر كسى از ابن تيميّه بپرسد: كافرانى كه به دست عمر كشته شده اند كدام گروه از كفّار هستند؟ در پاسخ چنين میگويد: قتل گاهى با دست انجام میشود، همان گونه كه على میكشت و گاهى نيز به وسيله دعا صورت میگيرد.
🔸وى در كتاب منهاج السنّه تصريح كرده است كه عمر گروهى از كفّار را با #دعا به قتل رساند و اين هيچ مانعى ندارد! و آن گاه كه از شجاعت ابوبكر از او سؤال میكنيم؛ چرا كه دومين شرط امام، شجاعت اوست؟ در جواب -بدون كم و زياد- چنين میگويد: اگر شجاعتى كه از پيشوايان پسنديده است قوّت قلب و شجاعت باطنى باشد؛ پس شكى نبايد كرد كه شجاعت ابوبكر از عمر بيشتر است و عمر نيز از عثمان، على، طلحه و زبير شجاعتر است؛ چرا كه ابوبكر در #جنگ_بدر با پيامبر در عريش (سايه بان) به سر برد. (منهاج السنّه: 4/ 256)
🔸بنابراين شجاعت ابوبكر به قوّت قلب اوست و او با همين قوّت قلب در ميدانهاى رزم و مبارزه پيكار میكرد. پس شجاعت دو معنا دارد:
1. شجاعتى كه هر عرب زبانى، معناى آن را میفهمد؛
2. شجاعت ديگر به معناى قوّت قلب است و ابوبكر چنين شجاعتى را دارا بود!
🔸آرى، ابن تيميّه شجاعت ابوبكر و عمر را چنين بيان میكند و جوابى میدهد كه شما در هيچ كتابى آن را نديده و نخواهيد ديد. او عمر را انسانى مبارز و جنگجو قلمداد میكند؛ ولى میگويد كه قدرت او در بازو و بدنش نبود؛ بلكه به وسيله دعا كردن با ديگران می جنگيد و همان گونه كه پيكار و نبرد به وسيله دست و قدرت بدن انجام میشود به وسيله دعا كردن نيز صورت می پذيرد!
🔸ابن تيميّه ابوبكر را نيز انسان شجاعى میداند؛ ولى همان شجاعت قلبى كه در پيشوايان پسنديده است و میگويد كه شجاعت او به قوّت قلب اوست. اما على شجاعت جسمى داشت؛ ولى از اين شجاعت باطنى محروم بود و بهرهاى نداشت.
🔹با پاسخهاى پوچ و بی اساس ابن تيميّه يقين میكنيم كه استدلالهاى ما، درست است و در غير اين صورت بايد براى معناى پيكار و جنگيدن در راه خدا معناى ديگرى بيابيم و بگوييم كه #دعا كردن نيز خود نوعى جنگيدن در راه خداست!
🔹علاوه بر اين كه اگر آن دو نفر شجاعت باطنى و قوّت قلب داشتند پس چرا در جنگها فرار میكردند؟ هيچ شكى نيست كه ابوبكر و عمر در #جنگ_احد صحنه نبرد را خالى نموده و فرار كردند. اين مطلب چنان قطعى است كه پيشوايان اهل سنّت نيز به آن اعتراف دارند؛ كسانى چون ابوداوود طيالسى، ابن سعد نويسنده الطبقات الكبرى، ابوبكر بزّار، طبرانى، ابن حِبّان، دارقُطْنى، ابونعيم اصفهانى، ابن عساكر، ضياء مَقْدِسى و ديگر بزرگان اهل سنّت اين حقيقت را در كتابهايشان آوردهاند.(كنز العمّال: 10/ 424-حديث 30025)
برگرفته از کتاب امامت اميرالمؤمنين در سنجش خرد، صفحه 63 تألیف آیت الله میلانی
...................................
🌐 @shobhe_net
💠 پاسخ به شبهات (#اعتقادی)
🔻متن شبهه:
حاجی تا صبح قرآن به سر گرفت و گناهانش بخشیده شد اما #کارگر خسته و دل خسته بعد از افطار خوابش برد و گناهان امسالش به گناهان سال قبلش اضافه شد این است اعتقادات مردم سرزمین من.
🔻پاسخ:
🔸 در پاسخ این متن، می گوییم: اگر واقعا اعتقادات مردم سرزمین شما این است؛ باید به حال این مردمان خرافی، گریست...
🔸 هر چند در روایات ما امده است که اگر انسان #شب_قدر را با توجه و توبه شب زنده داری کند خداوند تمام گناهانش را می آمرزد، همانطور که امام باقر فرموند: «هر کس شب قدر را احیا نگه دارد و شب زنده داری کند خداوند تمام گناهانش را می آمرزد اگر چه به اندازه ستاره های اسمان و سنگینی کوهها و پیمانه های دریاها باشد»[1]
🔸 ولی از سوی دیگر تاکید شده است که تلاش برای کسب و بدست آوردن روزی حلال برترین عبادت است و شاید بتوان از برخی روایات چنین برداشت کرد که طلب روزی حلال، از شب زنده داری در شب قدر نیز برتر است چنان که پیامبر گرامی فرمود: «عبادت هفتاد جزء دارد که برترین جزء آن طلب حلال است» [2]
🔸 و همچنین فرموند: «چنین کسی که به دنبال کسب حلال است به سرعت از صراط عبور می کند و خداوند به او نظر رحمت می کند و ابواب بهشت برایش باز میشود تا از هر در بخواهد وارد شود و ثواب پیامبران را دریافت می کند»[3]
🔸 امام کاظم فرموند: «هر کس به دنبال کسب و طلب حلال برای خود و خانواده اش باشد مانند مجاهد فی سبیل الله است»[4]
🔸 تا جایی که پیامبر گرامی فرموند: «هر کس به خاطر خستگی ناشی از تلاش برای کسب حلال به خواب برود در حالی خوابیده است که خداوند تمام گناهانش را آمرزیده است»[5]
🔸 حال شما چگونه می گویید که کسی که از شدت خستگی برای کسب حلال به خواب رفت و نتوانست شب قدر شب زنده داری کند گناهان امسالش بر گناهان سال های قبل اضافه میشود؟
🔸 ضمنا، مگر تنها زمان بخشش گناهان، شب قدر است؟ هر ساعت و هر روزی در طول سال، می تواند طلب بخشش شود، و همچنین مشمول مرحمت حق تعالی قرار گرفت. حتی از برخی ایام در بخشش گناهان بسیار ویژه یاد شده است، از جمله: روز #عرفه، شب نیمه شعبان، عید مبعث، عید غدیر، نهم ربیع و ... بنابراین اساسا این ادعا که تنها در شب قدر گناهان بخشیده می شود، چنین نیست. چه بسیار کسانی که در شب قدر، به #دعا و نیایش پرداختند و شب زنده داری نمودند؛ ولی مشمول رحمت الهی قرار نگرفته و گناهانشان مورد بخشش قرار نگرفته است.
__پی نوشت_____________
[1] وسائل الشیعه ج10 ص358
[2] الکافی ج5 ص78
[3] بحار الانوار ج100 ص10
[4] قرب الاسناد ص340
[5] امالی صدوق ص289
[منبع] پرسمان اعتقادی
.................................
🌐 @shobhe_net
🔻متن شبهه:
حاجی تا صبح قرآن به سر گرفت و گناهانش بخشیده شد اما #کارگر خسته و دل خسته بعد از افطار خوابش برد و گناهان امسالش به گناهان سال قبلش اضافه شد این است اعتقادات مردم سرزمین من.
🔻پاسخ:
🔸 در پاسخ این متن، می گوییم: اگر واقعا اعتقادات مردم سرزمین شما این است؛ باید به حال این مردمان خرافی، گریست...
🔸 هر چند در روایات ما امده است که اگر انسان #شب_قدر را با توجه و توبه شب زنده داری کند خداوند تمام گناهانش را می آمرزد، همانطور که امام باقر فرموند: «هر کس شب قدر را احیا نگه دارد و شب زنده داری کند خداوند تمام گناهانش را می آمرزد اگر چه به اندازه ستاره های اسمان و سنگینی کوهها و پیمانه های دریاها باشد»[1]
🔸 ولی از سوی دیگر تاکید شده است که تلاش برای کسب و بدست آوردن روزی حلال برترین عبادت است و شاید بتوان از برخی روایات چنین برداشت کرد که طلب روزی حلال، از شب زنده داری در شب قدر نیز برتر است چنان که پیامبر گرامی فرمود: «عبادت هفتاد جزء دارد که برترین جزء آن طلب حلال است» [2]
🔸 و همچنین فرموند: «چنین کسی که به دنبال کسب حلال است به سرعت از صراط عبور می کند و خداوند به او نظر رحمت می کند و ابواب بهشت برایش باز میشود تا از هر در بخواهد وارد شود و ثواب پیامبران را دریافت می کند»[3]
🔸 امام کاظم فرموند: «هر کس به دنبال کسب و طلب حلال برای خود و خانواده اش باشد مانند مجاهد فی سبیل الله است»[4]
🔸 تا جایی که پیامبر گرامی فرموند: «هر کس به خاطر خستگی ناشی از تلاش برای کسب حلال به خواب برود در حالی خوابیده است که خداوند تمام گناهانش را آمرزیده است»[5]
🔸 حال شما چگونه می گویید که کسی که از شدت خستگی برای کسب حلال به خواب رفت و نتوانست شب قدر شب زنده داری کند گناهان امسالش بر گناهان سال های قبل اضافه میشود؟
🔸 ضمنا، مگر تنها زمان بخشش گناهان، شب قدر است؟ هر ساعت و هر روزی در طول سال، می تواند طلب بخشش شود، و همچنین مشمول مرحمت حق تعالی قرار گرفت. حتی از برخی ایام در بخشش گناهان بسیار ویژه یاد شده است، از جمله: روز #عرفه، شب نیمه شعبان، عید مبعث، عید غدیر، نهم ربیع و ... بنابراین اساسا این ادعا که تنها در شب قدر گناهان بخشیده می شود، چنین نیست. چه بسیار کسانی که در شب قدر، به #دعا و نیایش پرداختند و شب زنده داری نمودند؛ ولی مشمول رحمت الهی قرار نگرفته و گناهانشان مورد بخشش قرار نگرفته است.
__پی نوشت_____________
[1] وسائل الشیعه ج10 ص358
[2] الکافی ج5 ص78
[3] بحار الانوار ج100 ص10
[4] قرب الاسناد ص340
[5] امالی صدوق ص289
[منبع] پرسمان اعتقادی
.................................
🌐 @shobhe_net
💠 پاسخ به شبهات (#اعتقادی)
🔻شبهه:
وقتی بچه بودم، #دعا میکردم که خدا به من دوچرخه بدهد؛ بعد فهمیدم که تخصص خدا در دادن چیزهای دیگریست! بخاطره همین یک #دوچرخه دزدیدم و از خدا تقاضا کردم که مرا ببخشد. (#ال_پاچینو)
🔻پاسخ:
🔸 گوینده این متن، یک استدلال اشتباه می چیند، او معتقد است که خداوند با دعا به ما دوچرخه نمیدهد، و به علت آنکه ما به دوچرخه نیاز داریم، باید دوچرخه ای را از هر راهی به دست بیاوریم، و نهایتا از خداوند برای این اشتباه و گناه، طلب بخشش کنیم و خداوند گناه ما را می بخشد.
🔸 دو حالت بیشتر وجود ندارد:
1_ نویسنده قصد دارد، خدایی را اثبات کند که حیطه قدرتش، در امور معنوی است و در دنیا، تاثیری ندارد و اساسا نمی تواند در امور دنیوی، دخالتی داشته باشد (نه اینکه نخواهد)
2_ نویسنده قصد دارد، به علت اینکه #خدا فقط در امور غیر محسوس فعال است، وجودش دچار تردید است.
🔸 در بخش اول، باید گفت: شخصیت گوینده این متن، چندان با مفهوم توحید و صفات الهی آشناییت ندارد؛ و اساسا #مادی_گرایی است که متدین است؛ و ماده را موثر اصلی می داند؛ در حالی که طبق اعتقادات صحیح، ماوراء ماده، اصالت دارد و الباقی عرضی اند.
🔸 ضمن اینکه خداوند فعال ما یشاء است؛ و هر آنچه که صلاح بدانند، در ماده باشد یا غیر آن، مورد عمل قرار می دهد. چه بسیار دعا که مربوط به امور دنیوی بوده و مستجاب شده است، شفاء بیماری ها که معجزه آسا از بین رفته اند؛ رفع مشکلات مالی به صورت معجزه آسا، کمک های دنیوی در امور خاص و ... از این دسته اند.
🔸 اما در صورت دوم، علاوه بر پاسخ های سابق، می توانیم استدلال های اثبات وجود خداوند و اثبات هایی برای اثبات صفات خاص الله تعالی را آورد و توضیح داد که چرا وجودت خداوند لازمه عقلی است.
🔸 ضمنا باید سوالی از گوینده این متن پرسید که: آیا می خواهید نتیجه بگیرید #دزدی کار صحیحی است؟
🔸 چطور چنین معتقید، در حالی که اگر معتقد به وجود خداوند باشید، او این عمل را نمی پسندد، و اگر او را هم منکر باشید، عقل این عمل را نمی پسندد.
🔸 همچنین باید گفت، اگر شما دزدی کردید، از کجا مشخص می شود، استغفار شما مورد پذیرش خداوند قرار بگیرد؟ کسی که دزدی و سرقت می کند، علاوه بر گناهی که مرتکب می شود، در حقوق دیگران نیز تجاوز کرده است؛ اگر استغفار او باعث بخشیدن گناهانش نیز بشود، (که در این صورت نمی شود)؛ چطور می توان از بار مسئولیت و حقوق دیگران که ضایع شده است شانه خالی کرد؟
🔸 این تفکر اگر بر عموم جوامع بشری غالب شود، نظام زندگی بشر، از بین می رود؛ همانطور که آقای آل پاچینو به دوچرخه نیازمند است، دوستان دیگر ایشان نیز به موارد دیگری نیازمند اند؛ با این حساب، هیچ کس، مالک اموال خود نیست و هر لحظه احتمال از دست دادن آن را دارد.
🔸 البته باید اعتراف کرد که در #مسیحیت، این مساله (اعتراف به گناه) باعث پاک شدن از گناه است؛ اما این نوع اعتقاد، با عقل و حق، سازگاری ندارد. مخصوصا در همین مساله، یعنی «#سرقت».
.................................
🌐 @shobhe_net
🔻شبهه:
وقتی بچه بودم، #دعا میکردم که خدا به من دوچرخه بدهد؛ بعد فهمیدم که تخصص خدا در دادن چیزهای دیگریست! بخاطره همین یک #دوچرخه دزدیدم و از خدا تقاضا کردم که مرا ببخشد. (#ال_پاچینو)
🔻پاسخ:
🔸 گوینده این متن، یک استدلال اشتباه می چیند، او معتقد است که خداوند با دعا به ما دوچرخه نمیدهد، و به علت آنکه ما به دوچرخه نیاز داریم، باید دوچرخه ای را از هر راهی به دست بیاوریم، و نهایتا از خداوند برای این اشتباه و گناه، طلب بخشش کنیم و خداوند گناه ما را می بخشد.
🔸 دو حالت بیشتر وجود ندارد:
1_ نویسنده قصد دارد، خدایی را اثبات کند که حیطه قدرتش، در امور معنوی است و در دنیا، تاثیری ندارد و اساسا نمی تواند در امور دنیوی، دخالتی داشته باشد (نه اینکه نخواهد)
2_ نویسنده قصد دارد، به علت اینکه #خدا فقط در امور غیر محسوس فعال است، وجودش دچار تردید است.
🔸 در بخش اول، باید گفت: شخصیت گوینده این متن، چندان با مفهوم توحید و صفات الهی آشناییت ندارد؛ و اساسا #مادی_گرایی است که متدین است؛ و ماده را موثر اصلی می داند؛ در حالی که طبق اعتقادات صحیح، ماوراء ماده، اصالت دارد و الباقی عرضی اند.
🔸 ضمن اینکه خداوند فعال ما یشاء است؛ و هر آنچه که صلاح بدانند، در ماده باشد یا غیر آن، مورد عمل قرار می دهد. چه بسیار دعا که مربوط به امور دنیوی بوده و مستجاب شده است، شفاء بیماری ها که معجزه آسا از بین رفته اند؛ رفع مشکلات مالی به صورت معجزه آسا، کمک های دنیوی در امور خاص و ... از این دسته اند.
🔸 اما در صورت دوم، علاوه بر پاسخ های سابق، می توانیم استدلال های اثبات وجود خداوند و اثبات هایی برای اثبات صفات خاص الله تعالی را آورد و توضیح داد که چرا وجودت خداوند لازمه عقلی است.
🔸 ضمنا باید سوالی از گوینده این متن پرسید که: آیا می خواهید نتیجه بگیرید #دزدی کار صحیحی است؟
🔸 چطور چنین معتقید، در حالی که اگر معتقد به وجود خداوند باشید، او این عمل را نمی پسندد، و اگر او را هم منکر باشید، عقل این عمل را نمی پسندد.
🔸 همچنین باید گفت، اگر شما دزدی کردید، از کجا مشخص می شود، استغفار شما مورد پذیرش خداوند قرار بگیرد؟ کسی که دزدی و سرقت می کند، علاوه بر گناهی که مرتکب می شود، در حقوق دیگران نیز تجاوز کرده است؛ اگر استغفار او باعث بخشیدن گناهانش نیز بشود، (که در این صورت نمی شود)؛ چطور می توان از بار مسئولیت و حقوق دیگران که ضایع شده است شانه خالی کرد؟
🔸 این تفکر اگر بر عموم جوامع بشری غالب شود، نظام زندگی بشر، از بین می رود؛ همانطور که آقای آل پاچینو به دوچرخه نیازمند است، دوستان دیگر ایشان نیز به موارد دیگری نیازمند اند؛ با این حساب، هیچ کس، مالک اموال خود نیست و هر لحظه احتمال از دست دادن آن را دارد.
🔸 البته باید اعتراف کرد که در #مسیحیت، این مساله (اعتراف به گناه) باعث پاک شدن از گناه است؛ اما این نوع اعتقاد، با عقل و حق، سازگاری ندارد. مخصوصا در همین مساله، یعنی «#سرقت».
.................................
🌐 @shobhe_net
💠 نقد ادیان و مذاهب (#وهابیت)
🔻نمونه هایی از مطلوبیت #توسل در روش پیامبر و امامان
🔸 از سیره درخشان زندگی پیامبران و پیامبر اسلام و امامان علیهم السلام فهمیده مى شود كه آن حضرات توسل دیگران را تأیید نموده و یا خود به اولیاء خدا توسل جسته اند، با توجه به اینكه آنها فانی در توحید و آموزگار آن بوده و از هرگونه شرك دوری مى جستند، تأیید آنها دلیل بر این است كه مسأله توسل هیچ گونه ناسازگاری با اصل توحید ندارد، بلكه وسیله ای سالم و كارساز برای تقرب به درگاه ذات پاك خدا است، در این راستا نظر شما را به نمونه های زیر جلب مى كنیم:
🔸 #ترمذی دانشمند معروف اهل تسنن به عنوان شاهد بر جواز #توسل روایت مى كند: مردی نابینا به محضر پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و گفت از خدا بخواه تا به من سلامتی چشم بدهد. پیامبر فرمود: اگر بخواهی دعا مى كنم و اگر بخواهی تأخیر مى اندازم و این بهتر است. او عرض كرد اكنون #دعا كن، آن حضرت به او فرمود: وضوی كامل بگیر و دو ركعت نماز بخوان و این گونه دعا كن: «پروردگارا! من از تو درخواست مى كنم به وسیله محمّد (ص) پیامبر رحمت، ای محمّد! من به وسیله تو به درگاه خدا متوجّه مى شوم، خداوندا او را شفیع من ساز.» نابینا به این دستور عمل كرد، و بینا شد.[1]
🔸 از این روایت به خوبی استفاده مى شود كه پیامبر اکرم توسل را به آن شخص نابینا دستور داد، و توسل مطلوب اسلام و موجب نتیجه سودمند است.
🔸 #ابن_ابی_الحدید دانشمند معروف اهل تسنن از على علیه السلام چنین روایت مى كند: «...روزی از رسول خدا درخواست دعا برای آمرزش كردم، آن حضرت برخاست و دو ركعت نماز خواند و سپس دست به سوی آسمان بلند كرد و عرض نمود: «اللّهم بحقّ علىٍّ عندك اغفر لعلیٍّ؛خداوندا، به حق آن مقامی كه على در پیشگاه تو دارد على را ببخش.» [2]
🔻مطالعه بیشتر+پی نوشت و منابع:
🌐 http://shobhe.net/Archives/3683
پی نوشت____________
[1] وفاء الوفاء، ص 372، التوصّل الی حقیقة التوسّل، چاپ بیروت، ص 158.
[2] شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 20، ص 315 و 316.
................................
🌐 @shobhe_net
🔻نمونه هایی از مطلوبیت #توسل در روش پیامبر و امامان
🔸 از سیره درخشان زندگی پیامبران و پیامبر اسلام و امامان علیهم السلام فهمیده مى شود كه آن حضرات توسل دیگران را تأیید نموده و یا خود به اولیاء خدا توسل جسته اند، با توجه به اینكه آنها فانی در توحید و آموزگار آن بوده و از هرگونه شرك دوری مى جستند، تأیید آنها دلیل بر این است كه مسأله توسل هیچ گونه ناسازگاری با اصل توحید ندارد، بلكه وسیله ای سالم و كارساز برای تقرب به درگاه ذات پاك خدا است، در این راستا نظر شما را به نمونه های زیر جلب مى كنیم:
🔸 #ترمذی دانشمند معروف اهل تسنن به عنوان شاهد بر جواز #توسل روایت مى كند: مردی نابینا به محضر پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و گفت از خدا بخواه تا به من سلامتی چشم بدهد. پیامبر فرمود: اگر بخواهی دعا مى كنم و اگر بخواهی تأخیر مى اندازم و این بهتر است. او عرض كرد اكنون #دعا كن، آن حضرت به او فرمود: وضوی كامل بگیر و دو ركعت نماز بخوان و این گونه دعا كن: «پروردگارا! من از تو درخواست مى كنم به وسیله محمّد (ص) پیامبر رحمت، ای محمّد! من به وسیله تو به درگاه خدا متوجّه مى شوم، خداوندا او را شفیع من ساز.» نابینا به این دستور عمل كرد، و بینا شد.[1]
🔸 از این روایت به خوبی استفاده مى شود كه پیامبر اکرم توسل را به آن شخص نابینا دستور داد، و توسل مطلوب اسلام و موجب نتیجه سودمند است.
🔸 #ابن_ابی_الحدید دانشمند معروف اهل تسنن از على علیه السلام چنین روایت مى كند: «...روزی از رسول خدا درخواست دعا برای آمرزش كردم، آن حضرت برخاست و دو ركعت نماز خواند و سپس دست به سوی آسمان بلند كرد و عرض نمود: «اللّهم بحقّ علىٍّ عندك اغفر لعلیٍّ؛خداوندا، به حق آن مقامی كه على در پیشگاه تو دارد على را ببخش.» [2]
🔻مطالعه بیشتر+پی نوشت و منابع:
🌐 http://shobhe.net/Archives/3683
پی نوشت____________
[1] وفاء الوفاء، ص 372، التوصّل الی حقیقة التوسّل، چاپ بیروت، ص 158.
[2] شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 20، ص 315 و 316.
................................
🌐 @shobhe_net
💠 پاسخ به شبهات (#اعتقادی)
🔻متن منتشر شده در فضای مجازی:
خداي مذهبيون قصد دارد تو را از سرطان #شفا دهد، اما فقط به شرطي كه خيلي دعا كني،.. ضمنا شرمنده است كـه از اول تو را به سرطان مبتلا كرده..!!
🔻پاسخ:
🔸 به احتمال قوی، نویسنده این متن، منکر وجود #خداوند متعال است... و از جانب معتقدان به خداوند، اقدام به تعریف خداوند می کند. قبل از پاسخ حلی به این مطلب، پاسخی نقضی می دهیم که:
🔸 اگر فرض کنیم خدایی نیست، (همانطور که شما چنین می پندارید) علت این #سرطان چیست؟ راه درمان آن چیست؟ چه کسی عامل اصلی سرطان گرفتن ماست؟ چه کسی عامل اصلی #درمان سرطان ماست؟
🔸 شما هر پاسخی بدهید، ما نیز به عنوان یک موحد، می گوییم علت همان است. اگر بگویید عامل سرطان، تکثیر سلولی در وجود ... ما هم می گوییم همان است. اگر بگویید درمان سرطان، مصرف داروهای بازدارنده از تکثیر است، ما هم می گوییم همان است. اگر بگویید عامل اصلی سرطان، خود فرد است که چه بخورد و چگونه زندگی کند، ما هم می گوییم همان است. اگر بگویید عامل اصلی درمان سرطان، داروها هستند و البته پذیرش درمان توسط خود بیمار، ما هم همان را خواهیم گفت. بنابراین ایرادی به موحدان وارد نیست.
🔻اما پاسخ حلی:
🔸 اولا: خداوند متعال، هرگز به مخلوقات خود، بیماری نمی دهد؛ بلکه عامل اصلی و اولیه بیماری ها، خود شخص و یا محیط و اطرافیان اوست... البته این به معنای بی اثر بودن خداوند نیست. چراکه هیچ امری بدون اذن الهی محقق نمی شود. و این اذن دادن با آن ابتلاء به بیماری دو امر متفاوت اند. توضیح بیشتر با مثال: فرض کنید شخصی در معرض مرگ قرار می گیرد، به طوری که در حالت عادی این شخص باید از بین برود؛ فرضا در طبقه دهم ساختمانی سقوط می کند. اما در فرض محال، این شخص بعد از سقوط اگر زنده بماند، یک مورد خارق العاده رخ داده است؛ در اینجا می گوییم: قاعدتا باید کشته می شد، ولی خداوند نمی خواست او از دنیا برود. و حفظ شد. بنابراین مرگ ناشی از سقوط و عدم مرگ ناشی از سقوط، دو امر متفاوت شدند.
🔸 دوما: درمان سرطان نیز، بسته به ظرفیت و ویژگی های بیمار است؛ و عامل اصلی درمان، علاوه بر خود بیمار، دارو و درمان و #پزشک و... نیز می باشد. اما این نیز به معنی بی تاثیر بودن خداوند نیست، چرا که مانند سابق، این دارو و درمان زمانی موثر است که خدا بخواهد.
🔸 سوما: دعا کردن برای درمان بیماری ها، به جهت مدد و یاری بیش از حد خداوند است. به عبارت دیگر، بیمار توقع دارد، سرطانی که در مدت 1 سال درمان می شود، در مدت کمتری درمان شود. این درخواست نامتعارف، تنها از دست خداوند هستی برمی آید که جهت جلب رضایت و اعلام درخواست، دعا خوانده می شود.
🔸 چهارما: درمان سرطان و بیماری های سخت، فقط و فقط با دعا حاصل نمی شود. همانطور که با دارو و درمان به طور کامل درمان تحقق نمی یابد. بلکه این دو با هم توام هستند، هر چند تاثیر مجزاء انها نیز ممکن است. چه بسیار بیمارانی که تنها با دعا، شفا پیدا کرده اند و چه بسیار بیمارانی که با #دارو درمان یافتند و چه بسیار بیمارانی که با درمان و #دعا (توام) سلامتی یافتند.
🔻بنابراین مشخص شد که:
🔹 خداوند هیچ قصد بدی نسبت به بندگان خود نخواهد داشت، مگر آنکه خودشان بد را برای خود رقم بزنند.
🔹 عامل اصلی بیماری ها، خود شخص بیمار و محیط پیرامون اوست.
🔹 خداوند متعال، خواسته های خود را از طریق اسباب مختلف محقق می کنند، پس شفاء بیماری ها در دارو و درمان قرار داده شده است.
🔹 دعا، تاثیر دارو و درمان را تعجیل بخشیده و یا به آن تاثیر می بخشد.
🔹 درمان بیماری ها، از جانب خداوند، لزوما نیازی به دعاهای بسیار ندارد.
.................................
🌐 @shobhe_net
🔻متن منتشر شده در فضای مجازی:
خداي مذهبيون قصد دارد تو را از سرطان #شفا دهد، اما فقط به شرطي كه خيلي دعا كني،.. ضمنا شرمنده است كـه از اول تو را به سرطان مبتلا كرده..!!
🔻پاسخ:
🔸 به احتمال قوی، نویسنده این متن، منکر وجود #خداوند متعال است... و از جانب معتقدان به خداوند، اقدام به تعریف خداوند می کند. قبل از پاسخ حلی به این مطلب، پاسخی نقضی می دهیم که:
🔸 اگر فرض کنیم خدایی نیست، (همانطور که شما چنین می پندارید) علت این #سرطان چیست؟ راه درمان آن چیست؟ چه کسی عامل اصلی سرطان گرفتن ماست؟ چه کسی عامل اصلی #درمان سرطان ماست؟
🔸 شما هر پاسخی بدهید، ما نیز به عنوان یک موحد، می گوییم علت همان است. اگر بگویید عامل سرطان، تکثیر سلولی در وجود ... ما هم می گوییم همان است. اگر بگویید درمان سرطان، مصرف داروهای بازدارنده از تکثیر است، ما هم می گوییم همان است. اگر بگویید عامل اصلی سرطان، خود فرد است که چه بخورد و چگونه زندگی کند، ما هم می گوییم همان است. اگر بگویید عامل اصلی درمان سرطان، داروها هستند و البته پذیرش درمان توسط خود بیمار، ما هم همان را خواهیم گفت. بنابراین ایرادی به موحدان وارد نیست.
🔻اما پاسخ حلی:
🔸 اولا: خداوند متعال، هرگز به مخلوقات خود، بیماری نمی دهد؛ بلکه عامل اصلی و اولیه بیماری ها، خود شخص و یا محیط و اطرافیان اوست... البته این به معنای بی اثر بودن خداوند نیست. چراکه هیچ امری بدون اذن الهی محقق نمی شود. و این اذن دادن با آن ابتلاء به بیماری دو امر متفاوت اند. توضیح بیشتر با مثال: فرض کنید شخصی در معرض مرگ قرار می گیرد، به طوری که در حالت عادی این شخص باید از بین برود؛ فرضا در طبقه دهم ساختمانی سقوط می کند. اما در فرض محال، این شخص بعد از سقوط اگر زنده بماند، یک مورد خارق العاده رخ داده است؛ در اینجا می گوییم: قاعدتا باید کشته می شد، ولی خداوند نمی خواست او از دنیا برود. و حفظ شد. بنابراین مرگ ناشی از سقوط و عدم مرگ ناشی از سقوط، دو امر متفاوت شدند.
🔸 دوما: درمان سرطان نیز، بسته به ظرفیت و ویژگی های بیمار است؛ و عامل اصلی درمان، علاوه بر خود بیمار، دارو و درمان و #پزشک و... نیز می باشد. اما این نیز به معنی بی تاثیر بودن خداوند نیست، چرا که مانند سابق، این دارو و درمان زمانی موثر است که خدا بخواهد.
🔸 سوما: دعا کردن برای درمان بیماری ها، به جهت مدد و یاری بیش از حد خداوند است. به عبارت دیگر، بیمار توقع دارد، سرطانی که در مدت 1 سال درمان می شود، در مدت کمتری درمان شود. این درخواست نامتعارف، تنها از دست خداوند هستی برمی آید که جهت جلب رضایت و اعلام درخواست، دعا خوانده می شود.
🔸 چهارما: درمان سرطان و بیماری های سخت، فقط و فقط با دعا حاصل نمی شود. همانطور که با دارو و درمان به طور کامل درمان تحقق نمی یابد. بلکه این دو با هم توام هستند، هر چند تاثیر مجزاء انها نیز ممکن است. چه بسیار بیمارانی که تنها با دعا، شفا پیدا کرده اند و چه بسیار بیمارانی که با #دارو درمان یافتند و چه بسیار بیمارانی که با درمان و #دعا (توام) سلامتی یافتند.
🔻بنابراین مشخص شد که:
🔹 خداوند هیچ قصد بدی نسبت به بندگان خود نخواهد داشت، مگر آنکه خودشان بد را برای خود رقم بزنند.
🔹 عامل اصلی بیماری ها، خود شخص بیمار و محیط پیرامون اوست.
🔹 خداوند متعال، خواسته های خود را از طریق اسباب مختلف محقق می کنند، پس شفاء بیماری ها در دارو و درمان قرار داده شده است.
🔹 دعا، تاثیر دارو و درمان را تعجیل بخشیده و یا به آن تاثیر می بخشد.
🔹 درمان بیماری ها، از جانب خداوند، لزوما نیازی به دعاهای بسیار ندارد.
.................................
🌐 @shobhe_net
💠 پاسخ به شبهات (#اعتقادی)
🔻متن شبهه:
حاجی تا صبح قرآن به سر گرفت و گناهانش بخشیده شد اما #کارگر خسته و دل خسته بعد از افطار خوابش برد و گناهان امسالش به گناهان سال قبلش اضافه شد این است اعتقادات مردم سرزمین من.
🔻پاسخ:
🔸 در پاسخ این متن، می گوییم: اگر واقعا اعتقادات مردم سرزمین شما این است؛ باید به حال این مردمان خرافی، گریست...
🔸 هر چند در روایات ما امده است که اگر انسان #شب_قدر را با توجه و توبه شب زنده داری کند خداوند تمام گناهانش را می آمرزد، همانطور که امام باقر فرموند: «هر کس شب قدر را احیا نگه دارد و شب زنده داری کند خداوند تمام گناهانش را می آمرزد اگر چه به اندازه ستاره های اسمان و سنگینی کوهها و پیمانه های دریاها باشد»[1]
🔸 ولی از سوی دیگر تاکید شده است که تلاش برای کسب و بدست آوردن روزی حلال برترین عبادت است و شاید بتوان از برخی روایات چنین برداشت کرد که طلب روزی حلال، از شب زنده داری در شب قدر نیز برتر است چنان که پیامبر گرامی فرمود: «عبادت هفتاد جزء دارد که برترین جزء آن طلب حلال است» [2]
🔸 و همچنین فرموند: «چنین کسی که به دنبال کسب حلال است به سرعت از صراط عبور می کند و خداوند به او نظر رحمت می کند و ابواب بهشت برایش باز میشود تا از هر در بخواهد وارد شود و ثواب پیامبران را دریافت می کند»[3]
🔸 امام کاظم فرموند: «هر کس به دنبال کسب و طلب حلال برای خود و خانواده اش باشد مانند مجاهد فی سبیل الله است»[4]
🔸 تا جایی که پیامبر گرامی فرموند: «هر کس به خاطر خستگی ناشی از تلاش برای کسب حلال به خواب برود در حالی خوابیده است که خداوند تمام گناهانش را آمرزیده است»[5]
🔸 حال شما چگونه می گویید که کسی که از شدت خستگی برای کسب حلال به خواب رفت و نتوانست شب قدر شب زنده داری کند گناهان امسالش بر گناهان سال های قبل اضافه میشود؟
🔸 ضمنا، مگر تنها زمان بخشش گناهان، شب قدر است؟ هر ساعت و هر روزی در طول سال، می تواند طلب بخشش شود، و همچنین مشمول مرحمت حق تعالی قرار گرفت. حتی از برخی ایام در بخشش گناهان بسیار ویژه یاد شده است، از جمله: روز #عرفه، شب نیمه شعبان، عید مبعث، عید غدیر، نهم ربیع و ... بنابراین اساسا این ادعا که تنها در شب قدر گناهان بخشیده می شود، چنین نیست. چه بسیار کسانی که در شب قدر، به #دعا و نیایش پرداختند و شب زنده داری نمودند؛ ولی مشمول رحمت الهی قرار نگرفته و گناهانشان مورد بخشش قرار نگرفته است.
پی نوشت___________
[1] وسائل الشیعه ج10 ص358
[2] الکافی ج5 ص78
[3] بحار الانوار ج100 ص10
[4] قرب الاسناد ص340
[5] امالی صدوق ص289
[منبع] پرسمان اعتقادی
.................................
🌐 @shobhe_net
🔻متن شبهه:
حاجی تا صبح قرآن به سر گرفت و گناهانش بخشیده شد اما #کارگر خسته و دل خسته بعد از افطار خوابش برد و گناهان امسالش به گناهان سال قبلش اضافه شد این است اعتقادات مردم سرزمین من.
🔻پاسخ:
🔸 در پاسخ این متن، می گوییم: اگر واقعا اعتقادات مردم سرزمین شما این است؛ باید به حال این مردمان خرافی، گریست...
🔸 هر چند در روایات ما امده است که اگر انسان #شب_قدر را با توجه و توبه شب زنده داری کند خداوند تمام گناهانش را می آمرزد، همانطور که امام باقر فرموند: «هر کس شب قدر را احیا نگه دارد و شب زنده داری کند خداوند تمام گناهانش را می آمرزد اگر چه به اندازه ستاره های اسمان و سنگینی کوهها و پیمانه های دریاها باشد»[1]
🔸 ولی از سوی دیگر تاکید شده است که تلاش برای کسب و بدست آوردن روزی حلال برترین عبادت است و شاید بتوان از برخی روایات چنین برداشت کرد که طلب روزی حلال، از شب زنده داری در شب قدر نیز برتر است چنان که پیامبر گرامی فرمود: «عبادت هفتاد جزء دارد که برترین جزء آن طلب حلال است» [2]
🔸 و همچنین فرموند: «چنین کسی که به دنبال کسب حلال است به سرعت از صراط عبور می کند و خداوند به او نظر رحمت می کند و ابواب بهشت برایش باز میشود تا از هر در بخواهد وارد شود و ثواب پیامبران را دریافت می کند»[3]
🔸 امام کاظم فرموند: «هر کس به دنبال کسب و طلب حلال برای خود و خانواده اش باشد مانند مجاهد فی سبیل الله است»[4]
🔸 تا جایی که پیامبر گرامی فرموند: «هر کس به خاطر خستگی ناشی از تلاش برای کسب حلال به خواب برود در حالی خوابیده است که خداوند تمام گناهانش را آمرزیده است»[5]
🔸 حال شما چگونه می گویید که کسی که از شدت خستگی برای کسب حلال به خواب رفت و نتوانست شب قدر شب زنده داری کند گناهان امسالش بر گناهان سال های قبل اضافه میشود؟
🔸 ضمنا، مگر تنها زمان بخشش گناهان، شب قدر است؟ هر ساعت و هر روزی در طول سال، می تواند طلب بخشش شود، و همچنین مشمول مرحمت حق تعالی قرار گرفت. حتی از برخی ایام در بخشش گناهان بسیار ویژه یاد شده است، از جمله: روز #عرفه، شب نیمه شعبان، عید مبعث، عید غدیر، نهم ربیع و ... بنابراین اساسا این ادعا که تنها در شب قدر گناهان بخشیده می شود، چنین نیست. چه بسیار کسانی که در شب قدر، به #دعا و نیایش پرداختند و شب زنده داری نمودند؛ ولی مشمول رحمت الهی قرار نگرفته و گناهانشان مورد بخشش قرار نگرفته است.
پی نوشت___________
[1] وسائل الشیعه ج10 ص358
[2] الکافی ج5 ص78
[3] بحار الانوار ج100 ص10
[4] قرب الاسناد ص340
[5] امالی صدوق ص289
[منبع] پرسمان اعتقادی
.................................
🌐 @shobhe_net