🔴فیلم کات ١۴- تهمینه میلانی: من ضد مرد نیستم
.
🔻گفت‌وگوی اختصاصی «فیلم‌کات»اين هفته بخش دوم مصاحبه با تهمينه ميلانى است .
🔸براى تماشاى كامل مصاحبه؛ چهارشنبه ساعت ٩شب در وب سایت مجله فیلم و صفحه اول «آپارات» مراجعه كنيد .
🔸هر چهارشنبه منتظر گفت‌وگوهای جذاب ما با هنرمندان در وب سایت مجله فیلم و صفحه اول «آپارات» باشيد.
#تهمینه_میلانی #کارگردان #نویسنده #نقاش #معمار #نمايشگاه #اثرهنری #فیلم_کات #مجله_فیلم #ماهنامه_فیلم #سینما #فیلم #سینمای_ایران

🎬خبرهای سینمایی مجله فیلم را در اینستاگرام، تلگرام، اپلیکیشن،وب سایت و کانال «ماهنامه سینمایی فیلم» در سایت آپارات دنبال کنید.

📌اینستاگرام 👈
https://www.instagram.com/filmmagazine.official/
📌آپارات 👈
https://www.aparat.com/filmmagazine.official
📌وب سایت 👈
https://filmmagazine.ir/

@filmonthly

علیرضا خاکسار🖋سال‌هاست فیلم‌نامه‌نویس‌های هالیوود جهانی دیستوپیایی را تصویر کرده‌اند که در آن ماشین‌ها بر انسان‌های آینده حکم می‌رانند، اما اکنون آن‌ها نگرانند که ماشین‌ها خیلی زودتر از آن، به سراغ حرفۀ خودشان آمده‌اند.
در هفتۀ گذشته هزاران نفر از اعضای سندیکای فیلم‌نامه‌نویس‌ها در نیویورک دست به اعتصاب و تظاهراتی زدند که در آن علاوه بر درخواست دستمزد بیشتر، موضوعات دیگری نیز مد نظرشان بود از جمله مقابله با خطر ظهور هوش مصنوعی مؤلف مانند «چت جی‌پی‌تی». سندیکای نویسنده‌ها طی بیانیه‌ای از استودیوها و شبکه‌های برتر هالیوود خواسته که استفاده از هوش مصنوعی را در پروژه‌های خلاقانه تنظیم و محدود کنند: «هوش مصنوعی نبایستی بتواند مطالب ادبی بنویسد یا بازنویسی کند. نباید به‌ عنوان مرجع استفاده شود و مواد تحت شمول این توافق را نمی‌توان برای آموزش هوش مصنوعی استفاده کرد».
در مقابل، اتحادیۀ تولیدکنندگان تصاویر متحرک و تلویزیونی این پیشنهاد را رد کرد و پاسخی داد که بسیاری از نویسندگان حرفه‌ای را ناامید کرد؛ این‌که «شرکت‌های سرگرمی‌ساز با ارائه نشست‌های سالانه در خصوص چالش پیشرفت‌های فناوری بحث کنند» که چیزی بیشتر از یک پیشنهاد مبهم نیست و نشان می‌دهد رهبران صنعت سرگرمی حاضر به ارائۀ هیچ تضمینی نیستند. به گفتۀ مارک گوگنهایم (یکی از خالقان مجموعه‌های هالیوودی): «هر بار که فناوری جدیدی به وجود می‌آید، استودیوها می‌گویند: "ما نگرانی‌های شما را درک می‌کنیم، اما این موارد خیلی جدید است و منتظر باشید تا این موضوع در چرخۀ مذاکرات بعدی مطرح شود." درحالی‌که فناوری بسیار سریع در حال حرکت است.»
نویسندگان می‌خواهند بتوانند از این فناوری به‌عنوان بخشی از فرآیند خلاقانه‌شان استفاده کنند، بدون آن‌که تغییری در مالکیتِ حقوقی و نحوه محاسبۀ دستمزدشان پدید آید، که این امر با توجه به این که محتوای تولیدیِ هوش مصنوعی نمی‌تواند دارای حق کپی‌رایت باشد، پیچیده است. هوش مصنوعی نشان داده که قادر به تولید روایت‌هایی است که از محتوا و سبک آثار منتشرشدۀ قبلی تقلید کند. خبرنگار ان‌بی‌سی نیوز برای آزمایش این قضیه، از چت جی‌پی‌تی خواست که دنباله‌ای بر سریال «نیلوفر سفید» محصول اچ‌بی‌او بنویسد. او طرحی را در شش پاراگراف تحویل گرفت که شخصیت‌های قبلی را در یک سناریوی جدید نشان می‌داد. اگرچه این طرح چندان درخشان نبود اما بدیهی است که با توجه به روبه‌پیشرفت بودن این ابزار، کلیت امر نویسنده‌های حرفه‌ای را نگران می‌کند.
@filmemrooz_official
#فیلم_امروز #اعتصاب #هوش_مصنوعی #فیلمنامه #نویسنده

عکسی از دهۀ شصت در ماهنامۀ فیلم به مناسبت زادروز ایرج کریمی که اگر در بین ما بود امروز هفتادساله می‌شد.
ایستاده از راست: تهماسب صلح جو، مسعود مهرابی، ایرج کریمی، احمد طالبی‌نژاد، صفی یزدانیان، هوشنگ راستی، هوشنگ گلمکانی و بهزاد رحیمیان. نشسته از راست: کامبیز کاهه و احمد امینی.
عکس را احتمالا عباس یاری گرفته که جایش در تصویر خالی است.
@filmemrooz_official
#فیلم_امروز #مجله_فیلم #مجله #فیلم #منتقد #نوستالژی #نویسنده #دهه_شصت

خسرو دهقان🖋...پرویز نوری چهرۀ خاص و مهمی در تاریخ ادبیات سینمایی ایران است. در طول این 12۵ سال که از تاریخ سینمای ایران می‌گذرد، پدیده‌ای به این شکل نداشتیم. 8۵ساله است و هفتاد سال (از اوایل دهۀ 1330 تا امروز) بی‌وقفه کار کرده است.
در تمام شماره‌های ماهنامۀ «فیلم امروز» مطلب دارد. اگر عکس او را از کنار مطلب چاپ‌شده بردارید احتمالا خیلی از خواننده‌ها فکر خواهند کرد که داریم دربارۀ یک جوان بیست‌وسه‌چهارساله حرف می‌زنیم. پرویز نوری با همان حرارت، با همان شوقی که در دهۀ سی شروع کرده، در آخرین شمارۀ مجله هم نوشته است. منتقدی را در تاریخ سینمای ایران مثال بزنید که شبیه او باشد. هم‌جوارانش و هم‌دوره‌ای‌هایش هیچ‌کدام مطلقا مانند او به این شکل فعالیت مستمر نداشته‌اند. در همۀ این سال‌ها، هیچ‌وقت بزرگداشتی برای این آدم چندوجهی برگزار نشده است.
نگاه او به تاریخ سینمای ایران، نه از بالا بوده نه به پست، نه تند بوده و نه نرم. نگاهی واقعی و عملی و اجرایی و شدنی. پرویز نوری تاریخ سینمای ایران را در طول تمام زندگی و کارهایش از نوجوانی تا امروز روایت و همراهی کرده است...
قدردان پرویز نوری هستم. من روزگاری در دهۀ 1360 حدود شش ماه در «هدف» برای ایشان کار می‌کردم. بسیار آموختم و لذت بردم و خاطرات نزدیکم از ایشان به آن دوران مربوط می‌شود. البته در سال‌ها قبل و بعدش هم ارتباط کلامی، تلفنی و سلام‌وعلیک همیشه بوده است. به پای ایشان بلند می‌شوم و تا اجازه ندهد نمی‌نشینم. پرویز نوری یکی از استثنایی‌ترین‌ها در تاریخ ادبیات سینمایی و مطبوعات سینمای ایران است...*
@filmemrooz_official
*متن کامل این مقاله را در صفحات 118تا120 بیست‌وهشتمین شمارۀ «فیلم امروز» بخوانید.

#فیلم_امروز #پرویز_نوری #خسرو_دهقان #نویسنده #منتقد #نقد_فیلم #سینمای_ایران

سعید مطلبی: «یک معجزه ایرج قادری را از اعدام نجات داد...»
«چهل سال پیش در ارشاد گفتم من دیگر پایم را این‌جا نمی‌گذارم...»

قسمت اول گفت‌وگوی سعید مطلبی و عباس یاری منتشر شده است.
این گفت‌وگوی صریح، صادقانه، پرنکته و شنیدنی را می‌توانید از طریق «آپارات» و «نماشا» ببینید.
لینک مستقیم:
aparat.com/v/aTlNi

@filmemrooz_official
با حمایت:
شرکت کشت و صنعت روژین تاک
www.rojintaak.com
استودیو اوژن
www.ojanagency.com


تماس با بخش تبلیغات فیلم‌امروز و اسپانسرینگ در ویدیوها و پادکست:
۰۹۱۲۵۰۴۳۸۰۸

ویدئو: پوریا تقوی
#فیلم_امروز #سعید_مطلبی #کارگردان #نویسنده #فیلم #مصاحبه #فیلمنامه

سعید مطلبی: «ایرج قادری باور نمی‌کرد که فردین تهیه‌کننده فیلم باشد و پیشنهاد ساختش را به او بدهد چون فردین از ایرج خوشش نمی‌آمد، ایرج هم بدهکار بود و نمی‌توانست از خانه بیرون برود...»

قسمت دوم گفت‌وگوی سعید مطلبی و عباس یاری منتشر شد.
این گفت‌وگوی صریح، صادقانه، پرنکته و شنیدنی را می‌توانید از طریق «آپارات» و «نماشا» ببینید.
لینک مستقیم aparat.com/v/OgUSf

@filmemrooz_official
با حمایت:
شرکت کشت و صنعت روژین تاک
www.rojintaak.com
استودیو اوژن
www.ojanagency.com

تماس با بخش تبلیغات فیلم‌امروز و اسپانسرینگ در ویدیوها و پادکست:
۰۹۱۲۵۰۴۳۸۰۸

#فیلم_امروز #سعید_مطلبی #کارگردان #نویسنده #فیلم #فردین #ایرج_قادری #فیلمنامه

ابراهیم گلستان درگذشت.
@filmemrooz_official
ابراهیم گلستان از معدود کسانی بود که قدم به سده دوم زندگی‌اش گذاشت. سال‌ها خانه‌نشین بود اما نه به معنای ازکارافتادگی. کار نمی‌کرد اما خاموش نبود. و اظهارنظرهایش درباره مسائل مختلف دیروز و امروز، از او شخصیتی فعال و به‌اصطلاح این سال‌ها «کنشگر» معرفی کرده بود که حرف‌هایش را بی‌ملاحظه می‌زد. اهل خودسانسوری نبود. لحن پرخاشگرش منتقدانی داشت و البته هوادارانی. به‌خصوص که ما سال‌هاست در عصر خشم و طغیان به سر می‌بریم و انفجار خشم، خشم به هر چیزی، طرفداران بسیار دارد.
اهل تحبیب قلوب و دل به دست آوردن نبود. حتی نزدیکانش. خودش و خودش و خودش بود، بی‌تعارف. با مقدار زیادی منتقد و معترض و کسانی که به او حسادت می‌کردند.
موقعیت اجتماعی و اقتصادی ممتازش برای خیلی‌ها رشک‌برانگیز بود. با دو فیلم بلند، چند مستند کوتاه، چند رمان و مجموعه قصه و ترجمه، نامدار و تاثیرگذار شد. یک زندگی کامل. مصداق هر چه خواست، کرد.

#فیلم_امروز #ابراهیم_گلستان #نویسنده #کارگردان

استیون کینگ:«روزی در سوپرمارکت یک زن تقریبا 95ساله به من گفت: "می‌شناسمت، تو آن داستان‌های وحشتناک را می‌نویسی، من آن قصه‌ها و فیلم‌های ترسناک را دوست ندارم، من فیلم‌های شاد و امیدبخشی مثل رستگاری در شاوشنک را دوست دارم." و وقتی به او گفتم: "شاوشنک را من نوشته‌ام" گفت: "نه، تو آن را ننوشته‌ای"... و من برای یک لحظه به خودم گفتم: "این یکی شبیه نوشته‌های من نیست، شاید واقعا من آن را ننوشته باشم»!
استیون کینگ که بیش از 200 کتاب پرفروش نوشته و کتاب‌هایش هم‌چنان زیر چاپ می‌رود، امروز 76ساله شد.
برای یادآوری برخی اقتباس‌های سینمایی از آثار این نویسنده که با فروتنی در مورد خودش می‌گوید «من معادل ادبی همبرگر و سیب‌زمینی سرخ‌شده هستم» اسامی این فیلم‌ها را مرور کنید: «رستگاری در شاوشنک»، «درخشش»، «کری»، «مسیر سبز»، «میزری»، «مه»، «آن» و...
@filmemrooz_official
فیلم_امروز #استیون_کینگ #نویسنده #ترسناک #داستان
#StephenKing

مهشید زمانی🖊سوزان سانتاگ به عنوان شاید مهم‌ترین فیلسوف زن آمریکایی، سزاوار همه تحلیل‌ها و تحسین‌هایی است که نثارش شده ‌و می‌شود، اما کمتر کسی می‌داند که اگر عشق، خلاقیت و آزاداندیشی ایرنه فورنز، نمایشنامه‌نویس نیویورکی نبود،سانتاگ‌اعتمادبه‌نفس کافی برای نوشتن و چاپ اولین رمانش را نمی‌یافت.
فورنز، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاترهای غیربرادوی بود و برنده ۹ جایزه اُبی و فینالیست پولیتزر در ۱۹۵۹ در یک مهمانی با سانتاگ که به تازگی از همسرش جدا شده بود، آشنا شد.
تا آن زمان او و سانتاگ هر دو به فاصلۀ کوتاه یکی دو سال شریک زندگی خانم هریت سامرز مدل، نویسنده و مترجم آمریکایی بودند. فورنز در آن زمان 29ساله بود و سانتاگ 26ساله. آن دو به سرعت شریک زندگی هم شدند. سانتاگ جوان در تحقیقات همسر سابقش - فیلیپ ریف، جامعه‌شناس معروف آمریکایی- درباره فروید، نقش مؤثری داشت اما خودش مستقلا چیزی منتشر نکرده بود و از اینکه نمی توانست اولین رمانش را بنویسد سرخورده بود. فورنز برای انگیزه دادن به او به شوخی شروع کرد به نوشتن. او تا آن روز هیچ چیز ننوشته بود به جز ترجمه نامه‌های یکی عمو‌زاده‌هایش به پدربزرگشان از اسپانیایی به انگلیسی. او متن همان نامه‌ها را در قالب نمایشنامه‌ای به نام « بیوه» درآورد و به این شکل اولین کتابش را دو‌سال قبل از اولین کتاب سانتاگ به رشته تحریر درآورد.
او و سانتاگ در ۱۹۶۳ ( سال انتشار کتاب «benefactor»سانتاگ و نمایشنامه «There! You died!» فورنز) از هم‌جدا شدند.
مهم‌ترین نویسنده‌های نیویورکی - از جمله نورمن میلر- خانم فورنز، این نمایشنامه‌نویس کوبایی‌الاصل، را به عنوان یک منبع الهام ستوده‌اند. همچنین نکته اساسی که همه روشنفکران نیویورک درباره‌اش متفق‌القولند، این است که کارهای او چه در نوشتار و چه در اجرا، از هر کارگردان تئاتر نیویورکی دیگر اصیل‌تر است.
خانم فورنز سالیان متمادی کارگاه‌های نمایشی منحصربه‌فردی برپا می‌کرد که برای جوانان روشنفکر نیویورکی حضور در آن جلسات یک‌ نوع رویا بود.
ایرنه فورنز به دلیل ابتلا به بیماری فراموشی مجبور شد از نوشتن دست بردارد و سی‌ام اکتبر 2018 در 88سالگی در نیویورک در گذشت.
زندگی فورنز در مستندی به نام« بقیه‌اش را از خودم در می‌آورم» (میشل ممران) به تصویر کشیده شده است.
@filmemrooz_official
عکس‌ها:
1. ایرنه فورنز و سوزان سانتاگ
2. فورنز جوان
3. سانتاگ
4. سانتاگ و هریت سامرز
5و6. فورنز و سانتاگ در سال‌های آخر زندگی

#فیلم_امروز #نویسنده #سوزان_سانتاگ
#irenefornes #susansontag

شهروز جویانی منتقد فیلم، روزنامه‌نگار، نویسنده، شاعر و نقاش ساعتی پیش در ۷۳ سالگی درگذشت‌.
او که در سال آخر عمر دچار آلزایمر شده بود در یک خانه سالمندان چشم بر جهان فروبست.
جویانی در دهه ۱۳۵۰ منتقد فیلم بود و بیش از یک سال دبیری صفحه سینمایی روزنامه «آیندگان» را بر عهده داشت. او در دهه ۱۳۶۰ شش شماره جنگ «سینمای نوین» و پس از آن مجله هنری «مفید» را منتشر می‌کرد که با توقیف آن، گرچه کار مطبوعاتی را رها کرد اما به نوشتن در زمینه ادبیات و سرودن شعر ادامه داد و نقاشی هم می‌کرد.
@filmemrooz_official
درگذشت شهروز جویانی را به خانواده و بازماندگانش تسلیت می‌گوییم. زمان و محل تشییع و تدفین به‌زودی اعلام خواهد شد.

#فیلم_امروز #منتقد #نویسنده #شاعر

کانال یوتیوب فیلم امروز
youtube.com/@filmemrooz

حسن تهرانی🖋از رودریگو گارسیا در مورد تأثیر پدرش گابریل گارسیا مارکز بر کار او به عنوان یک فیلم‌ساز می‌پرسم. می‌گوید: «پدر من همیشه حامی خانواده بود. و چون در خانه کار می‌کرد همیشه حاضر هم بود. وقتی پدرم به شهرت رسید و شروع به سفر کرد و در کشورهای دیگر هم جا و خانه داشت، من و برادرم دیگر از خانه رفته بودیم و در دانشگاه بودیم. در تمام دوران کودکی و بلوغ‌مان در خانه بودیم و پدرم از نه صبح تا دو بعدازظهر کار می‌کرد. او حضوری همیشگی داشت و کنجکاو بود ما چه‌ می‌کنیم. می‌دانید که همۀ ما به هویت شخصی‌مان اهمیت می‌دهیم و دل‌مان می‌خواهد خودمان باشیم نه این‌که پسر فردی خاص خوانده شویم. شاید به همین علت بود که ناخودآگاه برای اقامت، آمریکا را انتخاب کردم؛ کشوری که پدرم در آن زندگی نمی‌کرد و نمی‌توانست به آن سفر کند و ویزا بگیرد چون او را کمونیست می‌انگاشتند؛ انگلیسی هم که حرف نمی‌زد. به همین جهت تصمیم گرفتم به این‌جا بیایم. ابتدا فیلم‌بردار بودم و بعد کارگردان شدم؛ کاری که آرزوی او بود. به همین جهت است که می‌گویم این کارها را ناخودآگاه انجام دادم و تا سال‌ها متوجهش نبودم که سعی کردم به جایی بروم و به جایی برسم و زندگی خودم را بنیان بگذارم که در واقع رؤیای او بود. بجز این، دوران رشد ما دوران فوق‌العاده خوبی بود. بسیار سفر کردیم، با آدم‌های زیادی آشنا شدیم و هنرمندان بسیاری را شناختیم. پابلو نرودا را وقتی یازده‌ساله بودم ملاقات کردم. بونوئل را از کودکی‌ام می‌شناختم، همچنین میلان کوندرا، کارلوس فوئنتس، خولیو کورتاسار، رهبران کشورها، رییس‌جمهورها، فیدل کاسترو، رهبر شورشیان و چریک‌های آمریکای لاتین را. والدین من مرفه بودند و برای ما زندگی راحتی را تدارک دیده بودند. بگذارید برای‌تان جمع‌بندی کنم: بعضی از مردم می‌گویند که باید خیلی دوران سختی در سایۀ شهرت پدر گذرانده‌ باشیم، که خب می‌تواند اندکی هم این گونه باشد اما من هنوز ترجیح می‌دهم که فرزند پدری باشم که داشتم تا پدری غایب، حتی اگر آن پدر می‌توانست ثروتمندتر باشد یا کم‌تر ثروت داشت داشته باشد، مشهورتر باشد یا شهرت کم‌تری داشته باشد...»*

عکس‌ها:
1. خانودۀ مارکز: رودریگو گارسیا، گابریل گارسیا مارکز، مرسدس بارچا و گونزالو گارسیا
2. رودریگو گارسیا و حسن تهرانی
3. سرصحنۀ فیلم«خانواده»
4. بونوئل و مارکز

*متن کامل گفت‌وگوی اختصاصی با رودریگو گارسیا را در صفحات 94تا97 شمارۀ اردیبهشت «فیلم امروز» بخوانید.

#فیلم_امروز #گابریل_گارسیا_مارکز #نویسنده #خانواده

صفحه اینستاگرام:
Instagram.com/filmemrooz.official
کانال یوتیوب فیلم امروز:
youtube.com/@filmemrooz