وقتی مادربزرگ داری، انگار یک ارتش پشت سرت داری. این بزرگ ترین امتیاز یک نوه است: اینکه بدانی یک نفر همیشه طرف تو است، هرچه پیش بیاید. حتی وقتی اشتباه می‌کنی. در واقع، مخصوصا وقتی اشتباه می‌کنی.
یک مادربزرگ هم نقش شمشیر را دارد و هم نقش سپر. وقتی تو مدرسه می‌گویند السا «متفاوت» است، طوری که انگار متفاوت بودن به معنی بد بودن است، یا وقتی السا با بدن کبود از مدرسه به خانه می‌آید و مدیر مدرسه می‌گوید «باید یاد بگیرد با بقیه هم رنگ شود»، این جور وقت‌ها مامان بزرگ پشت او است.
#ما_در_برابر_شما #فردریک_بکمن #مادربزرگ_سلام_رساند_و_گفت_متاسف_است #مردی_به_نام_اوه #شهر_خرس #و_هرروزصبح_راه_خانه_دورتر_و_دورتر_می_شود #و_من_دوستت_دارم #بریت_ماری_اینجا_بود #تمام_آنچه_پسر_کوچولویم_باید_درباره_دنیا_بداند #پیشنهاد_کتاب #طرح_تابستانه #نشر_نون #کتاب #رمان #مادربرابرشما #تابستان_کتاب #مطالعه
@noonbook

رمان «نسیمی که بر ستاره‌ای وزید»
در صفحه‌ی ادب و هنر روزنامه‌ی همشهری،
با تیتر «شاعرانی در بند».
#جونگ_میونگ_لی
#مژگان_رنجبر
#پیشنهاد_کتاب #نشر_نون #طرح_تابستانه #کتاب_خوب #مطالعه_کتاب #کتابخوانی
@noonbook