‍‍ ‍‍ ‍‍ ‍‍ ‍‍ ‍‍ #عکس_نجومی_روز
🗓 05 ژوئن 2019 برابر با 15 خرداد 1398.

📌 "ابرهای میان‌ستاره‌ای صورت فلکی جبار"

🔖 #صورت_فلکی #جبار (#شکارچی)، بسیار بیش‌تر از سه ستاره‌ی پشت سر هم است.

این #صورت_فلکی در راستایی از فضا قرار گرفته که غنی از سحابی‌های فوق‌العاده می‌باشد.

برای تحسین و قدردانی از این نوار شناخته‌شده‌ی باریک در آسمان، طی شب‌های صاف ماه‌های ژانویه، فوریه و مارس، تصویری با #نوردهی_بلند‌مدت گرفته شده است.
به‌طوری که در مجموع، زمانی در حدود 23 ساعت برای عکس‌برداری و ساعت‌های گفته‌نشده‌ی بسیاری نیز، به منظور پردازش این تصویر، صرف گردیده است.
این کولاژ بی‌نظیر از آسمان، که حاصل اختلاط رنگ‌‎های ناشی از نور تابیده شده‌ی عناصری مانند #هیدروژن، #اکسیژن و #سولفور است، محدوده‌ای بزرگ‌تر از چهل برابر #قطر_ظاهری #ماه در آسمان را پوشش می‌دهد.

یکی از جزئیات بی‌شمار و بی‌نظیری که در این تصویر، توجه چشم را به خود جلب می‌کند، #حلقه‌ی_بارنارد، با قوس قرمز-نارنجی خود در سمت راست میانه‌ی تصویر است.

آن‌چه که در سمت چپ میانه‌ی تصویر واقع شده، #سحابی_رز نیست؛ بلکه، یک #سحابی بزرگ‌تر اما، کم‌تر شناخته‌شده با نام #حقله‌ی_میسان (#هقعه یا ستاره‌ی لاندای #صورت_فلکی_جبار یا #شکارچی)، می‌باشد.
اگرچه، #سحابی_رز نیز در این تصویر وجود دارد؛ #سحابی_رز، همان سحابی پرنوری است که در پایین تصویر به رنگ‌های نارنجی، آبی و سفید، دیده می‌شود.

ستاره‌ی پرنور نارنجی‌رنگی که درست در سمت چپ میانه‌ی تصویر قرار دارد، همان #ابط‌الجوزا (ستاره‌ی آلفای #صورت_فلکی_جبار یا #شکارچی)، و ستاره‌ی پرنور آبی‌رنگ واقع در بالا سمت راست تصویر، #رجل‌الجبار (ستاره‌ی بتای #صورت_فلکی_جبار یا #شکارچی)، می‌باشد.
با آن‌که سه ستاره‌ی معروف #صورت_فلکی_جبار (#شکارچی)، دراین تصویر شلوغ به راحتی قابل جایابی نیستند، لکن، یک چشم بینا، می‌تواند آن‌ها را، درست در میانه‌ی سمت راست تصویر، پیدا نماید.



📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Andrew Klinger

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/OrionDeep_Klinger_3181.jpg


@ParsSky_com
@SkyPix_org

‍‍ ‍‍ #عکس_نجومی_روز
🗓 08 ژوئن 2019 برابر با 18 خرداد 1398.

📌 "در ساحل با مریخ"

🔖 حتی در پایان فصل تابستان سال گذشته برای نیم‌کره‌ی شمالی نیز، سیاره‌ی #مریخ با گذشتن از مقابله‌ی خود، هم‌چنان پرنور و خیره‌کننده در آسمان شب قرار داشت.

هم‌چون چراغی پرنور در آسمان، چنان توجه این دو را به خود جلب کرده بود که برای مدتی، بدون حرکت ایستاده بودند؛
این زمان برای ثبت توأمان آسمان شب و دریا، از منطقه‌ی Big Sur، کافی به نظر می‌رسید.

هم‌چنان که #کهکشان_راه‌شیری، از میانه‌ی تصویر در افق جنوب غربی منطقه، بالا آمده، #نوردهی_بلندمدت تصویر، توانسته زیست‌تابی موجودات روی آب را، در ساحل Pfeiffer، به رنگ آبی ثبت نماید.

این روزها، سیاره‌ی #مریخ، بسیار کم‌نورتر از سال گذشته، بلافاصله بعد از غروب #خورشید، در افق غربی دیده می‌شود؛
در حالی که، #مشتری، با قرار گرفتن در حالت #مقابله، در تاریخ دهم ژوئن (برابر با بیستم خردادماه)، به نزدیک‌ترین و روشن‌ترین حالت خود خواهد رسید؛
آن‌هایی که به آسمان شب نگاه می‌کنند، می‌تواند سیاره‌ی پرنور #مشتری را سمت افق جنوبی خود، در نزدیکی مرکز #رد_کهکشان_راه‌شیری، مشاهده نمایند.


✅ نکته:
مقابله‌ی سیاره‌ی مشتری، در تاریخ دهم ژوئن، برابر با بیستم خردادماه سال جاری رخ می‌دهد.
وب‌سایت عکس نجومی روز، روز گذشته، به اشتباه تاریخ دوازدهم ژوئن (برابر با بیست و دوم خردادماه) را، برای این رخ‌داد قید کرده بود که در روز جاری، این عدد را تصحیح کرده است.


📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Jack Fusco

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/Fusco-BigSurKonaMWBioluminescenceMars-exif.jpg


@ParsSky_com
@SkyPix_org

‍‍ ‍‍ #عکس_نجومی_روز
🗓 27 ژوئن 2019 برابر با 06 تیر 1398.

📌 "روزهای طولانی در برابر روزهای کوتاه"

🔖 یک عکس با #نوردهی_بلندمدت شش‌ماهه، از #انقلاب_زمستانی تا #انقلاب_تابستانی، چه نمایی را جلوی روی شما قرار می‌دهد؟

این عکس کم‌تر دیده شده، توسط وسیله‌ای به نام #خورشیدنگار ثبت شده است.
#خورشید‌نگار، یک وسیله‌ی ساده‌ی عکس‌برداری است که تنها از یک قوطی یا لوله که بر روی آن سوراخ ریزی ایجاد شده و درونش یک فیلم یا کاغذ عکاسی قرار دارد، درست می‌شود.

با این وسیله‌ی ساده، که در تمام مدت عکس‌برداری بر روی یک منظره‌ی خاص، ثابت می‌شود، می‌توان به طور پیوسته، مسیر روزانه‌ی #خورشید که به صورت ردی روشن، کاغذ حساس به نور را می‌سوزاند، ثبت نمود.

این عکس از تاریخ 21 دسامبر 2018 (30 آذر 1397) تا 16 ژوئن 2019 (26 خرداد 1398)، در شهر کازارانوی ایتالیا، گرفته شده است.

هر فاصله یا شکافی که بر روی #رد_خورشید قرار دارد، ناشی از پوشش ابری هوا در یک روز خاص می‌باشد.
در روز پایانی عکس‌برداری، با اسکن کردن کاغذ عکاسی، تصویری دیجیتال خلق می‌شود که نمونه‌اش را می‌بینید.

آن‌چه مشاهده می‌شود، این است که برای نیم‌کره‌ی شمالی #زمین، مسیر حرکت #خورشید در #انقلاب_زمستانی، کم‌ترین ارتفاع را داشته و سبب کوتاه شدن طول روز می‌شود؛ و در نقطه‌ی مقابل، اوج گرفتن مسیر روزانه‌ی حرکت #خورشید تا روز #انقلاب_تابستانی، ادامه پیدا کرده و روزهای بلندتری را شاهد خواهیم بود.



📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Gianluca Belgrado

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/solargraphBelgrado.jpg


@ParsSky_com
@SkyPix_org

‍‍ ‍‍ #عکس_نجومی_روز
🗓 سی‌اُم اَمردادماه 1398
🗓 August 21, 2019

📌 "هر آن‌چه از جبار می‌بینید!"

🔖 چه‌گونه ممکن است فردی تا به حال با #صورت_فلکی_جبار، زیبای شب‌های #پاییز، #زمستان و #بهار، آشنا نباشد؟

#جبار یا #شکارچی، یکی از ساده‌ترین #صورت‌های_فلکی برای تشخیص در #آسمان می‌باشد.

این نمای دیجیتال، که حاصل #نوردهی_بلندمدت و پردازش‌های پس از تصویربرداری است، می‌تواند زوایای بیش‌تری از زیبایی‌های این ناحیه از #آسمان را برای شما آشکار نماید.

#پرنورترین ستاره‌ی این مجموعه، #ابط‌الجوزا (#شبان‌شانه)، یک #غول سرخ، در نیمه‌ی پایین و سمت چپ تصویر قرار دارد.
#ابط‌الجوزا که یکی از #ده_ستاره‌ی_پرنور_آسمان می‌باشد، با #نور مایل به نارنجی خود، در میان ستارگان آبی‌رنگ #جبار، به خوبی قابل تشخیص است.

لکن، نمی‌شود #رجل‌الجبار، این #ابرغول آبی، که در نقطه‌ی مقابل #ابط‌الجوزا، در گوشه‌ی بالا سمت راست قرار گرفته را، فراموش نمود.

هم‌چنین، #ناجذ، سومین ستاره‌ی پرنور #شکارچی، در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر قرار دارد.

در میانه‌‌ی خط واصل #رجل‌الجبار و #ابط‌الجوزا، به سه #ستاره می‌رسیم، که با قرار گرفتن در یک راستا، #کمربند_صورت_فلکی_شکارچی را تشکیل می‌دهند.
هر سه‌ی این ستاره‌ها، که در فاصله‌ای تقریباً معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارند، زاده‌ی #ابرهای_میان‌ستاره‌ای در #صورت_فلکی_جبار هستند.

اما، آن‌چه که #جبار را معروف می‌کند، ستاره‌هایش که نه، بلکه، وصله‌ی رنگین این #صورت_فلکی، #سحابی_جبار، این مهد نام‌آشنای ستارگان در حال #تولد است.

پس از #سحابی_جبار، #شکارچی را به حلقه‌ی معروفی می‌شناسند که در حدود صد سال پیش، میان عکس‌های ادوارد امرسون بارنارد از این #صورت_فلکی کشف شد؛
بلی، #حلقه‌ی_بارنارد، که گویی #سحابی_جبار و ستارگان #کمربند_شکارچی را، به آغوش کشیده است.

علاوه بر این دو #سحابی_نشری، #صورت_فلکی_شکارچی، مملو از سحابی‌های روشن و تاریک دیگری است که بر زیبایی‌های این نقاشی آسمانی می‌افزایند.

جالب است بدانید، سَرهای زیادی در تسخیر #شکارچی قرار گرفته‌اند؛
#سحابی_سر_اسب، #سحابی_سر_میمون و #سحابی_سر_جادوگر (#صورت_فلکی_نهر)، از جمله‌ی آن‌ها می‌باشند.





📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
John Gleason,
Rogelio Bernal Andreo

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org

‍‍ #عکس_نجومی_روز
🗓 دهم شهریورماه 1398
🗓 September 01, 2019

📌 "خواهرانی در فضا!"

🔖 آیا، تا به حال #خوشه‌ی_پروین را دیده‌اید؟!

حتی در میان #شب‌های_روشن شهرهای بزرگ، #خوشه‌ی_پروین، این #خوشه‌ی_ستاره‌ای معروف، به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح نیز دیده می‌شود.

هرچند، شاید چنین تصویر واضحی از آن را ندیده باشید، اما، اگر در زیر یک #آسمان_تاریک، دوربین خود را به سمت آن نشانه رفته و با یک #نوردهی_بلندمدت، سعی در ثبت تصویر از آن را داشته باشید، #هاله‌ی_نورانی اطراف آن به شدت خودنمایی خواهد کرد.

این #هاله، ابرهایی از جنس #غبار هستند که #ستارگان #خوشه‌ی_پروین را در خود جای داده‌اند.

این نمای فوق‌‎العاده زیبا، که حاصل 12 ساعت #نوردهی می‌باشد، چندین برابر #قطر_ظاهری #ماه _بدر را، در #آسمان پوشش می‌دهد.

#مسیه45، موسوم به #خوشه‌ی_پروین، که به #هفت_خواهران نیز مشهور است، 400 #سال_نوری دورتر از ما و در #صورت_فلکی_ثور قرار دارد.

یک افسانه قدیمی بر این باور است که از زمان نام‌گذاری این #خوشه به اسم #پروین، یکی از هفت #ستاره، شش ستاره‌ی دیگر را ترک گفته و به تدریج کم نور شده است!

لکن، شاید نتوانید در عمل، تمام هفت ستاره‌ی معروف این #خوشه را با #چشمان_غیر_مسلح ببنید، چرا که همه‌چیز علاوه بر چشمان تیزبین‌تان، به #تاریکی و #شفافیت #آسمان #رصدگاه شما نیز بستگی دارد.





📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Marco Lorenzi (Glittering Lights)

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org