Skypix.org
187 subscribers
4.22K photos
89 videos
6 files
431 links
SkyPix.org
Amazing Earth & Sky Pictures

وب‌گاه نگاره‌های آسمان شب:

عکس‌هایی از عکاسان ایرانی،
با موضوع زمین و آسمان در شب

Instagram.com/SkyPixPhoto
Download Telegram
http://skypix.org/tools/picture/sub/427412264skypix-faceboo-2.jpg حقیقت جالب در باره #فضا و #کیهان اینه که ما همیشه در حال مشاهده تاریخ و گذشته آن هستیم. همه چیز حتی نور قدیمیه مثالش همین ابر های زیبا که پس از مرگ ستاره ای در چند هزار سال پیش هنوز در آسمان باقی مانده اند. و نورشان پس از طی مسافت زیادی به ما میرسد
از دلایل علاقه ام به عکاسی با تلسکوپ صرفا تکنیک ها و مسائل فنی و خاص این رشته نیست که اگر این بود بهترین عکسها را معمولا رصدخانه های حرفه ای زمینی و فضایی میگیرند و این کارهای ما در مقابل آنها ابتدایی و گم است. مرموز بودن و عظمت فراتر از درک فضا و کائنات توسط انسان ، که پیچیده در هزاران سوال کشف نشده ، ما را به جستجوی حقیقت افرینش دعوت میکند و من را از زندگی روزمره و سر کله زدن با مسائل کم ازرش زندگی دور میکند و این بهانه ای برای پیگیری کار عکاسی است. جذابیتی که اکثر علاقمندان به جستجو در این حوزه علم را به همین دلایل مجذوب خود میکند.
این اجرام رازها در دل دارند همانطور که نگاه به #تاریخ انسانی و آثار باقی مانده تمدنی هم سرشار از ناگفته ها و رازها است.

ابر ویل حلقه گاز عظیمی است که حاصل انفجار #ستاره ای در 30000 سال پیش در قالب #ابرنواختر است. این #سحابی اندازه بسیار بزرگی در آسمان داره که حدودا معادل 3 درجه است یعنی شش برابر ماه کامل ! و از نظر اندازه ظاهری میلیونها برابر زمین ما وسعت دارد. سحابی ویل در محدوده رصدی چشم قرار نمی گیرد و باید با استفاده از عکاسی طولانی آن را آشکار کنیم. سه جرم NGC6992، NGC9995 و NGC6960 در این سحابی قرار دارند.
یک ساعت عکاسی با تلسکوپ و دوربین کانن ۶دی در کوهستانهای اطراف منطقه #زفره معدن دولومیت شمال شرق #اصفهان. @skypixel عکس : محمد رحیمی
فرار ستاره ها از آلودگی نوری
عکاس :Maedeh Farhoush
http://skypix.org/view/FA/13509.aspx

#فرار #ستاره #آلودگی #نوری
Flaming Star Nebula سحابی ستاره شعله ور
عکاس :بیژن مروج الاحکامی
http://skypix.org/view/FA/13504.aspx

#Flaming #Star #Nebula #سحابی #ستاره #شعله
‍ ‍‍ #عکس_نجومی_روز
🗓 13 ژوئن 2019 برابر با 23 خرداد 1398.

📌 "رنگ‌ها و قدرهای مسیه13"

🔖 #مسیه13، به عنوان یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی بزرگ در #صورت_فلکی_هرکول شناخته می‌‎شود.
گوی عظیمی از ازدحام صد‌ها هزار ستاره که در محدوده‌ای به قطر 150 #سال_نوری، و با فاصله‌ای معادل 25 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفته است.

این عکس رنگی، واضح و دقیق از #مسیه13 که در گوشه‌ی بالا سمت چپ قرار دارد، همانند تصاویری است که با استفاده از اکثر تلسکوپ‌ها هم می‌توان آن را تهیه کرد؛ با این حال، داده‌گیری #نمودار_رنگ_قدر در قسمت پایین سمت چپ، از همان تصویر #مسیه13 بوده که می‌تواند چشم‌انداز گویا‌تری را پیش روی ما بگذارد.

این نمودار که با عنوان #هرتسپرونگ_راسل (اِچ-آر) نیز شناخته می‌شود، روشنایی (قدر) ظاهری هرکدام از ستارگان این خوشه‌ی ستاره‌ای را در مقابل #شاخص_رنگ آن‌ها، ترسیم می‌نماید.

#شاخص_رنگ برای هر #ستاره، حاصل تفریق #قدر_ظاهری #ستاره که با استفاده از #فیلتر_قرمز اندازه‌گیری شده، از #قدر_ظاهری آن در #فیلتر_آبی، می‌باشد. ستارگان آبی‌رنگ، داغ‌تر و ستارگان قرمز، خنک‌تر هستند؛ به همین دلیل، #شاخص_رنگ نجومی ستارگان، که از آبی به قرمز تغییر می‌کند، منطبق با دمای ستارگان، از سمت چپ (داغ) به سمت راست (خنک) می‌باشد.

در نمودار #هرتسپرونگ_راسل #مسیه13، ستارگان در گروه‌های کاملاً متمایز از هم قرار گرفته‌اند.
نوار پهنی که از پایین سمت راست به موازات قطر نمودار قرار دارد، همان #رشته‌ی_اصلی این #خوشه‌ی_ستاره‌ای است. کمی بالاتر از میانه‌ی تصویر به سمت راست، درست از جایی که (در ادامه‌ی #رشته‌ی_اصلی) تغییر جهت ناگهانی رخ داده، نمودار به سمت #غول‌های_سرخ حرکت کرده و در بخش مقابل، سمت چپ تصویر، #غول‌های_آبی در گروهی مجزا قرار دارند.

در ابتدای شکل‌گیری، ستارگان #مسیه13، تماماً در محدوده‌ی #رشته‌ی_اصلی قرار داشتند و بر اساس جرم‌شان، از جرم‌های کم‌تر در پایین راست، به جرم‌های بیش‌تر در بالا بخش‌بندی می‌شدند. با گذشت زمان، ستارگانی که جرم بیش‌تری داشتند، ابتدا به #غول‌های_سرخ، سپس به #غول‌های_آبی و اطراف آن، متحول شدند.

در واقع، خارج شدن از #رشته‌ی_اصلی، و قرار گرفتن در شاخه‌ی #غول‌های_سرخ، در مدت زمان 12 میلیارد سال، معادل عمر این #خوشه‌ی_ستاره‌ای، رخ داده است.



📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Tolga Gumusayak,
Robert Vanderbei

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/M13_and_HR_diag_updated6.jpg


@ParsSky_com
@SkyPix_org
‍ ‍‍ #عکس_نجومی_روز
🗓 02 جولای 2019 برابر با 11 تیر 1398.

📌 "کهکشان مارپیچی NGC1566:
رقاص اسپانیایی"

🔖 حتی اگر کامل هم نباشد، این #کهکشان_مارپیچی، یکی از خوش‌عکس‌ترین کهکشان‌ها در عالم است.

NGC1566،
جزیره‌ای کیهانی، شامل میلیاردها #ستاره است، که 40 میلیون #سال_نوری دورتر، در راستای #صورت_فلکی #ماهی_طلایی قرار دارد؛
آن چه که این #کهکشان را زیباتر از همیشه می‌کند، نمای تمام‌رخی است که از آن می‌بینیم.

NGC1566،
در #طبقه‌بندی کهکشان‌های مارپیچی، در رده‌ای قرار گرفته که "#طرح_عظیم" نام دارد.
این رده بیان می‌کند، #کهکشان، دارای دو #بازوی_مارپیچی شاخص و کاملاً مجزا از یک‌دیگر است.

در این نما، خوشه‌های ستاره‌ای آبی‌رنگ و ردهایی از #غبار_کیهانی_تاریک در میان آن‌ها، به خوبی دیده می‌شوند.

تصاویر متعددی از این #کهکشان_مارپیچی، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل گرفته شده تا، زمینه را برای مطالعه‌ی چه‌گونگی #شکل‌گیری_ستارگان در آن، ابرنواخترها و فعالیت عجیب هسته‌اش، فراهم نماید.
برای خلق این این تصاویر دیدنی، دسترسی آنلاین به بایگانی #میراث_هابل، طوری فراهم شده، که حتی یک فرد آماتور نیز، می‌تواند آن‌ها را دانلود کرده، با یک‌دیگر ترکیب نموده و به پردازش دیجیتالی‌شان بپردازد.

درخشش خیره‌کننده‌ی مرکز این #کهکشان_مارپیچی، آن را در زمره‌ی یکی از #نزدیک‌ترین و #پرنورترین اعضای #کهکشان‌های_فعال_سیفرت قرار می‌دهد؛
به طوری که، قرار گرفتن یک #سیاه‌چاله‌ی_ابرپرجرم در مرکز این #کهکشان، می‌تواند باعث تأثیرگذاری بر روی گازها و حتی عاملی برای ویرانی ستارگان اطرافش باشد.



📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Space Telescope

پردازش تصویر:
Leo Shatz

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1907/NGC1566_Shatz_2018d.jpg


@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 11 جولای 2019 برابر با 20 تیر 1398.

📌 "هاله‌ی اطراف سحابی سیاره‌نمای روح مشتری!"

🔖 نمای نزدیک از #سحابی #روح_مشتری، چنان می‌نماید که گویی ستاره‌ای شبیه #خورشید را، پس از مرگش کفن‌پیچ کرده‌اند!

اما آن‌چه در این تصویر تلسکوپی، با #میدان‌دید_باز و عمیقش پیدا است، هاله‌ی کم‌تر دیده‌‎شده‌ای از یک #سحابی سیاره‌نمای فوق‌العاده زیبا می‌باشد.

#سحابی_سیاره‌نمای_روح_مشتری که در بالا سمت چپ تصویر دیده می‌شود، در میان ستاره‌های #کهکشان_راه‌شیری، در #صورت_فلکی_شجاع جای گرفته است.
در این نما، کهکشان‌های دوردست نیز، در پس‌زمینه‌ی تصویر، کاملاً مشهود‌اند.

شدت #تابش_فرابنفش ستاره‌ی #کوتوله‌ی_سفید واقع در مرکز این #سحابی، آن‌چنان بالاست که می‌تواند باعث دیده شدن هاله‌ی وهم‌آلود آن در #نور_مرئی گردد.

آن‌چه که باعث می‌شود، NGC3242، یک #سحابی_سیاره‌نما نامیده شود، شکل متقارن این #سحابی است (که گویی بر گرد ستاره‌ی میزبان خود می‌چرخد).

احتمالاً، مدت‌ها قبل از آن که این #سحابی_سیاره‌نما به وجود بیاید، فعالیت #ستاره در مرحله‌ی #غول_سرخ خود، باعث ایجاد هاله‌ای کم‌نور، اما بزرگ‌تر، در اطراف آن شده است.

قطر این #سحابی، چیزی در حدود یک #سال_نوری است؛ اما فاصله‌ی آن از ما، (که به اشتباه، 4500 #سال_نوری در متن اصلی آورده شده!)، بین 1400 تا 2500 #سال_نوری تخمین زده می‌شود.

ابرهای نازکی که در سمت راست تصویر جای دارند، احتمالاً گازهایی #میان‌ستاره‌ای هستند، که به صورتی کاملاً اتفاقی در نزدیکی این #کوتوله‌ی_سفید واقع شده و با انرژی گرفتن از #تابش_فرابنفش آن، شروع به درخشش نموده‌اند.




📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
CHART32 Team

پردازش تصویر:
Johannes Schedler / Volker Wendel

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1907/NGC3242haloChart32.jpg



@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 سوم اَمردادماه 1398
🗓 July 25, 2019

📌 "نمایی از صورت فلکی دجاجه"

🔖 این منظره بی‌نظیر کیهانی، حاصل تلفیق زیبایی از غبارهای #میان‌ستاره‌ای و #تابش گازهای #هیدروژن می‌باشد.
نمای فوق‌العاده‌ای که در انتهای شمالی #شکاف_عظیم رد #کهکشان_راه‌شیری، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار دارد.

این منظره، حاصل ترکیب تصاویر سه #تلسکوپ و 90 ساعت #تصویربرداری_موزائیکی #نمای‌باز از محدوده‌ای به ابعاد 24 #درجه‌ی_قوسی در آسمان است.

#دنب، ستاره‌ی داغ، روشن و #ابرغول #صورت_فلکی_دجاجه، که در بالای تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای شناخته‌شده برای منجمان #نیم‌کره‌ی_شمالی است. این #ستاره، در رأس دو #صورت‌واره‌ی_آسمان، یعنی #صلیب_شمالی و #مثلث_تابستانی، قرار دارد.

با آن که این ناحیه مملو از ستاره‌‍‌ها و ابرهایی از گازهای تابان است، اما خانه‌ی برای تاریکی، یعنی #سحابی_تاریک #کیسه‌ی-زغال_شمالی نیز، می‌باشد. این #سحابی، از زیر ستاره‌ی #دنب، تا میانه‌ی تصویر کشیده شده است.

ناحیه‌ای سرخ‌فام که نشان از روند #ستاره‌سازی در آن دارد، به هم‌راه #سحابی_آمریکای_شمالی و #سحابی_پلیکان، درست سمت چپ #دنب قرار گرفته‌اند.

#سحابی_پرده، که در میانه‌ی چپ تصویر واقع شده، باقی‌مانده‌ای از یک #انفجار_ابرنواختری است، که در فاصله‌ای معادل 1400 #سال_نوری از ما قرار دارد.

در این منظره‌ی بی‌نظیر کیهانی، سحابی‌ها و خوشه‌های ستاره‌ای متعدد دیگری نیز یافت می‌شود.




📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Alistair Symon

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org
‍ ‍‍ #عکس_نجومی_روز
🗓 سی‌اُم اَمردادماه 1398
🗓 August 21, 2019

📌 "هر آن‌چه از جبار می‌بینید!"

🔖 چه‌گونه ممکن است فردی تا به حال با #صورت_فلکی_جبار، زیبای شب‌های #پاییز، #زمستان و #بهار، آشنا نباشد؟

#جبار یا #شکارچی، یکی از ساده‌ترین #صورت‌های_فلکی برای تشخیص در #آسمان می‌باشد.

این نمای دیجیتال، که حاصل #نوردهی_بلندمدت و پردازش‌های پس از تصویربرداری است، می‌تواند زوایای بیش‌تری از زیبایی‌های این ناحیه از #آسمان را برای شما آشکار نماید.

#پرنورترین ستاره‌ی این مجموعه، #ابط‌الجوزا (#شبان‌شانه)، یک #غول سرخ، در نیمه‌ی پایین و سمت چپ تصویر قرار دارد.
#ابط‌الجوزا که یکی از #ده_ستاره‌ی_پرنور_آسمان می‌باشد، با #نور مایل به نارنجی خود، در میان ستارگان آبی‌رنگ #جبار، به خوبی قابل تشخیص است.

لکن، نمی‌شود #رجل‌الجبار، این #ابرغول آبی، که در نقطه‌ی مقابل #ابط‌الجوزا، در گوشه‌ی بالا سمت راست قرار گرفته را، فراموش نمود.

هم‌چنین، #ناجذ، سومین ستاره‌ی پرنور #شکارچی، در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر قرار دارد.

در میانه‌‌ی خط واصل #رجل‌الجبار و #ابط‌الجوزا، به سه #ستاره می‌رسیم، که با قرار گرفتن در یک راستا، #کمربند_صورت_فلکی_شکارچی را تشکیل می‌دهند.
هر سه‌ی این ستاره‌ها، که در فاصله‌ای تقریباً معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارند، زاده‌ی #ابرهای_میان‌ستاره‌ای در #صورت_فلکی_جبار هستند.

اما، آن‌چه که #جبار را معروف می‌کند، ستاره‌هایش که نه، بلکه، وصله‌ی رنگین این #صورت_فلکی، #سحابی_جبار، این مهد نام‌آشنای ستارگان در حال #تولد است.

پس از #سحابی_جبار، #شکارچی را به حلقه‌ی معروفی می‌شناسند که در حدود صد سال پیش، میان عکس‌های ادوارد امرسون بارنارد از این #صورت_فلکی کشف شد؛
بلی، #حلقه‌ی_بارنارد، که گویی #سحابی_جبار و ستارگان #کمربند_شکارچی را، به آغوش کشیده است.

علاوه بر این دو #سحابی_نشری، #صورت_فلکی_شکارچی، مملو از سحابی‌های روشن و تاریک دیگری است که بر زیبایی‌های این نقاشی آسمانی می‌افزایند.

جالب است بدانید، سَرهای زیادی در تسخیر #شکارچی قرار گرفته‌اند؛
#سحابی_سر_اسب، #سحابی_سر_میمون و #سحابی_سر_جادوگر (#صورت_فلکی_نهر)، از جمله‌ی آن‌ها می‌باشند.





📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
John Gleason,
Rogelio Bernal Andreo

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 دوم شهریورماه 1398
🗓 August 24, 2019

📌 "میلیون‌ها ستاره در اُمگا-قِنطورِس"

🔖 #امگا_قنطورس یا NGC5139، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی است که در فاصله‌ای معادل 15 هزار #سال_نوری دورتر از ما قرار دارد.

این #خوشه، با قطری معادل 150 #سال _نوری در #فضا، شامل بیش از 10 میلیون #ستاره می‌باشد.

جالب است بدانید، اکثر این #ستارگان، سنی بیش از #سن_خورشید دارند.

در میان حدود 200 #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی شناخته‌شده که در جای جای #کهکشان_راه‌شیری قرار دارند، #امگا_قنطورس، #بزرگ‌ترین و #پرنورترین آن‌ها است.

می‌دانیم که اکثر خوشه‌های ستاره‌ای، شامل ستارگانی می‌شوند که علاوه بر #ترکیب_شیمیایی یکسان، در یک #محدوده‌ی_سنی قرار دارند؛
لکن، #امگا_قنطورس، این #خوشه‌ی_کروی مرموز، میزبان ستارگانی با ترکیبات شیمیایی متنوع و سن‌های گوناگون می‌باشد!

تصور می‌شود، #امگا_قنطورس، هسته‌ی یک #کهکشان_کوچک بوده که در گذشته با #کهکشان_راه‌شیری ادغام شده است!





📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Michael Miller, Jimmy Walker

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم شهریورماه 1398
🗓 September 01, 2019

📌 "خواهرانی در فضا!"

🔖 آیا، تا به حال #خوشه‌ی_پروین را دیده‌اید؟!

حتی در میان #شب‌های_روشن شهرهای بزرگ، #خوشه‌ی_پروین، این #خوشه‌ی_ستاره‌ای معروف، به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح نیز دیده می‌شود.

هرچند، شاید چنین تصویر واضحی از آن را ندیده باشید، اما، اگر در زیر یک #آسمان_تاریک، دوربین خود را به سمت آن نشانه رفته و با یک #نوردهی_بلندمدت، سعی در ثبت تصویر از آن را داشته باشید، #هاله‌ی_نورانی اطراف آن به شدت خودنمایی خواهد کرد.

این #هاله، ابرهایی از جنس #غبار هستند که #ستارگان #خوشه‌ی_پروین را در خود جای داده‌اند.

این نمای فوق‌‎العاده زیبا، که حاصل 12 ساعت #نوردهی می‌باشد، چندین برابر #قطر_ظاهری #ماه _بدر را، در #آسمان پوشش می‌دهد.

#مسیه45، موسوم به #خوشه‌ی_پروین، که به #هفت_خواهران نیز مشهور است، 400 #سال_نوری دورتر از ما و در #صورت_فلکی_ثور قرار دارد.

یک افسانه قدیمی بر این باور است که از زمان نام‌گذاری این #خوشه به اسم #پروین، یکی از هفت #ستاره، شش ستاره‌ی دیگر را ترک گفته و به تدریج کم نور شده است!

لکن، شاید نتوانید در عمل، تمام هفت ستاره‌ی معروف این #خوشه را با #چشمان_غیر_مسلح ببنید، چرا که همه‌چیز علاوه بر چشمان تیزبین‌تان، به #تاریکی و #شفافیت #آسمان #رصدگاه شما نیز بستگی دارد.





📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Marco Lorenzi (Glittering Lights)

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019

📌 "چرخه‌ی عمر یک چرخ کیهانی!"

🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.

عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع می‌شود؛
در قلب‌شان شعله‌ای عظیم برپا شده و عناصر سنگین‌تر شکل می‌گیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میان‌ستاره‌ای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم می‌کنند.

آن‌چه می‌بینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخه‌ی پرمشقت #زندگی این ستاره‌ها است.

به احتمال زیاد، #نور این #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری موسوم به ذات‌الکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.

رنگ‌های غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندارا می‌باشند، نشان از وجود رشته‌ها و گره‌هایی هم‌چنان #داغ در این #جرم دارند.

بررسی رنگی این تصویر، می‌تواند نقش مهمی در شناخت #چرخه‌ی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راه‌شیری داشته باشد.

جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، می‌توان رنگ‌های تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نماینده‌ی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.

نقطه‌ی سفیدی که در نزدیکی میانه‌ی تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای نوترونی می‌باشد، که در اثر #رمبش باقی‌مانده‌ی هسته‌ی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.

نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده می‌شوند.

با فاصله‌ای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده‌ می‌شود ناحیه‌ای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.





📸 تهیه‌کنندگان تصویر در اشعه‌ی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO

📸 تهیه‌کنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیستم شهریورماه 1398
🗓 September 11, 2019

📌 "تیری در قلب سحابی!"

🔖 منشأ تأمین #انرژی #سحابی_قلب چیست؟

#سحابی_نشری IC1805، که به دلیل شباهت بی‌نظیرش به #قلب_انسان، ملقب به #سحابی_قلب شده، به دلیل وجود مقادیر بسیار زیادی از #هیدروژن در خود، به طرز مشهودی به #رنگ #قرمز #تابش می‌کند.

تمام آن‌چه باعث #تابش این #سحابی شده، در تعداد اندکی از ستاره‌ها که در نواحی مرکزی آن جای دارند، خلاصه می‌شود.

این #ستارگان #جوان که تحت عنوان یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، موسوم به Mellote15 در کنار یک‌دیگر قرار دارند، با #تابش #پرانرژی و #بادهای_ستاره‌ای خود، سبب تشکیل ستون‌های زیبایی از #غبار در #قلب این #سحابی شده‌اند.

این #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، شامل #ستارگان پرنوری با 50 برابر #جرم #خورشید، و #ستارگان کم‌نورتری با کسری از #جرم این #ستاره، می‌شود.

جالب است بدانید، میلیون‌ها سال قبل، یک #میکرواختروش نیز، درون این #خوشه‌ی_ستاره‌ای جای داشته که نهایتاً به بیرون از آن محدوده #پرتاب شده است.

#سحابی_قلب، در فاصله‌ای معادل 7500 #سال_نوری از ما، و در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی جای دارد.
#سحابی_سر_ماهی نیز، چسبیده به #سحابی_قلب، در بالا و سمت راست این نما، دیده می‌شود.

نکته‌ی جالب این تصویر، عبور یک #شهاب کوچک، از #قلب این #سحابی است.




📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bray Falls

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی

@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و ششم شهریورماه 1398
🗓 September 17, 2019

📌 "تاج‌گذاری رنگی ماه، بر فراز اروپا!"

🔖 #پرسش مهمی که سال‌ها، #ذهن #بشر را به خود معطوف کرده، این است:

آیا #حیات، در جای دیگری به جز #زمین، وجود دارد؟

اخیراً، #ستاره‌شناسان، با شناسایی یک #سیاره‌ی_فراخورشیدی، موسوم به K2-18b، که در #جو آن، مقادیر بسیار زیادی از #قطرات_آب یافت شده است، گام بزرگی را در جهت رسیدن به #پاسخ این #پرسش قدیمی برداشته‌اند.

با وجود آن‌که، K2-18b، به وضوح، بزرگ‌تر و بسیار سنگین‌تر از کره‌ی #زمین می‌باشد، اما داده‌های به دست آمده از #تلسکوپ‌های_فضایی #هابل، #اسپیتزر و #کپلر نشان می‌دهند، سیاره‌ی مزبور با قرار گرفتن در #کمربند_حیات نسبت به ستاره‌ی میزبانش، نشانه‌هایی از وجود #قطرا_آب در #جو خود را بروز داده است.

این نشانه‌ها، با توجه به #خطوط_جذبی متعلق به #قطرا_آب، در #طیف به دست آمده از #جو این #سیاره، به هنگام #عبور از مقابل #ستاره‌ی_میزبان خود، موسوم به K2-18، #آشکار شده‌اند.

جالب است بدانید، با آن‌که ستاره‌‌ی K2-18، یک #کوتوله‌ی_سرخ به حساب می‌آید، لکن، می‌تواند همانند #خورشید، در #آسمان سیاره‌ی خود، #پرنور باشد.

آن‌چه می‌بینید، یک تصویر خیالی از #ستاره و سیاره‌هایش می‌باشد، که با فاصله‌ای معادل 124 #سال_نوری، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_اسد قرار دارند.



🕋 "وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ" - (الأنبياء-30)




📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
ESA,
NASA,
Hubble

🎨 تصویرگر:
M. Kornmesser

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 سی و یکم شهریورماه 1398
🗓 September 22, 2019

📌 "خشم اژدها، در چشم اژدها!"

🔖 در این نما، #خورشید در حال #غروب است و #آسمان در حال #تاریک شدن؛
چه می‌بینید؟

آسمانی مملو از #ستاره؟

#رد_کهکشان_راه_شیری؟

ابرهایی که دست از سر #افق برنمی‌دارند؟

و یا، پلکانی که به خرابه‌ای متروک و به ‌جای‌مانده از ساختمان گشت ساحلی ختم می‌شود؟

آیا، عکاسی که در #نور چراغ‌قوه‌اش، مبهوت فضای وهم‌آور اطرافش شده را نیز، می‌بینید؟

تمام عناصر این تصویر حیرت‌انگیز، گویی در کنار هم جمع شده‌اند تا چیزی را ذهن ما تداعی کنند؛
یک #اژدها، با چشمانی مملو از خشم، که به ما خیره شده است.

این نمای فوق‌العاده، این #چشم_اژدها، حاصل #ترکیب 38 تصویر گرفته‌شده در ماه قبل میلادی، در جزیره‌ای دورافتاده، در کشور #روسیه می‌باشد.




📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Anton Komlev

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی

@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 پنجم مهرماه 1398
🗓 September 27, 2019

📌 "برشی شگفت‌انگیز از بخش میانی کهکشان راه شیری!"

🔖 اگر #شب، #تاریک باشد و شرایط، مساعد، می‌توانید #رد_کهکشان_راه_شیری را در #آسمان بالای سرتان ببینید.

لازم است بدانید، که #مرکز_کهکشان ما، 26 هزار #سال_نوری دورتر، جایی در راستای #صورت_فلکی_قوس قرار دارد.

لکن، حتی اگر به سمت #مرکز_کهکشان نیز خیره شوید، تمام #خط_دید شما به دلیل حضور غباری #میان‌ستاره‌ای، مات و مبهم خواهد بود؛
هرچند در میان این #ابرهای_تاریک و غباری، سحابی‌هایی #درخشان نیز دیده می‌شوند، لکن، نوار مملو از ستاره‌ی #کهکشان، مانع دیدن #مرکز آن خواهد شد.

این نمای شگفت‌انگیز، که حاصل در کنار هم قرار گرفتن چندین تصویر می‌باشد، ناحیه‌ی مورد علاقه‌ی اکثر جویندگان و #رصدگران #آسمان_شب است.

اکثر #اجرام این ناحیه، به راحتی و حتی با دوربین‌های #دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک نیز، قابل مشاهده هستند.

در این نما، که برشی از #نوار_کهکشان_راه_شیری را در خود جای داده، #مرکز_کهکشان را می‌توان در سمت راست آن مشاهده نمود.

هم‌چنین، #اجرام فوق‌العاده زیبایی از #فهرست_مسیه، نظیر #سحابی_مرداب (#مسیه8#سحابی_سه‌تکه (#مسیه20)، ابری مملو از #ستاره (#مسیه24#سحابی_عقاب (#مسیه16) و #سحابی_امگا (#مسیه17)، به‌همراه، بخش‌هایی #تاریک از #نوار_کهکشان_راه_شیری که به افتخار #ادوارد_امرسون_بارنارد نام‌گذاری شده‌اند را نیز، می‌توان مشاهده کرد.

نمای کامل‌تری از این ناحیه در #آسمان، که در حدود 20 #درجه‌ی_قوسی از آن را پوشش می‌دهد، در این تصویر به نمایش درآمده است.




📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Miguel Claro (TWAN, Dark Sky Alqueva)

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی

@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 ششم مهرماه 1398
🗓 September 28, 2019

📌 "آنالمایی به قلم خورشید!"

🔖 این #هشت، بزرگ‌ترین عددی است که با دستان یک #ستاره، می‌تواند در #آسمان نقش ببندد!

بلی، #مسیر سالانه‌ی #گذر #خورشید در #آسمان #زمین، از یک #مکان و در یک #ساعت خاص، شکلی می‌سازد شبیه به عدد #هشت انگلیسی، که به آن #آنالما می‌گویند.

رودخانه‌ی #دانوب، در #گذر از پایتخت کشور #مجارستان، همان مکانی است که برای مدت زمانی قریب به یک سال (از 24 سپتامبر 2018 تا 15 سپتامبر 2019)، و در یک #ساعت مشخص از روز (11:44 به وقت محلی)، میزبان عکاسی خوش ذوق بوده، تا چنین نمایی زیبایی را با #ترکیب تمام تصاویر دیجیتالی گرفته‌شده از فراز پل مارگارت در شهر #بوداپست، خلق نماید.

در سمت چپ این نمای زیبا، که به #سمت_جنوب کلان‌شهر #بوداپست نشانه رفته، #کرانه‌ی_خاوری #دانوب، موسوم به پِست، و در سمت راست آن، #کرانه‌ی_باختری رودخانه، یا همان بودا قرار دارد.

هرچند، این هفته، #خورشید، نه در #نقطه‌ی_تقاطع، بلکه جایی در میانه‌ی این عدد قرار گرفته، اما جالب است بدانید، #خورشید #انقلاب_تابستانی در #بالا‌ترین نقطه‌ی #آنالما، و #خورشید #انقلاب_زمستانی در #پایین‌ترین نقطه‌ی آن، قرار می‌گیرند.




📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Gyorgy Soponyai

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی

@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 پانزدهم مهرماه 1398
🗓 October 07, 2019

📌 "کسوف، در برابر چشمان مشتری!"

🔖 آیا می‌دانید این #لکه‌ی_سیاه برروی سیاره‌ی #مشتری چیست؟
بلی، درست حدس زدید، سایه‌ی یکی از قمرهایش می‌باشد.

در حالی که #نور #خورشید، #سطح #سیاره را #روشن کرده، #قمر #آیو با #عبور از جلوی این #ستاره، سایه‌ی خود را برروی #مشتری انداخته است.
به این معنی که اگر به هر طریقی در محدوده‌ی #عبور #سایه قرار داشتید، شاهد یک #خورشیدگرفتگی کامل می‌بودید.

جالب است بدانید، #قطر سایه‌ی #قمر #آیو که برروی #مشتری افتاده، تقریباً هم‌اندازه‌ی خودش، یعنی در حدود 3600 کیلومتر می‌باشد؛
با این حال، این #قمر #مشتری، از یگانه #قمر #زمین، #ماه، اندکی بزرگ‌تر است.

این تصویر بی‌نظیر، یکی دیگر از تصاویر خارق‌العاده‌ای می‌باشد، که ماه گذشته‌ی میلادی، توسط #فضاپیمای_جونو گرفته شده است.

این #فضاپیمای_رباتیک #ناسا، که به گرد سیاره‌ی #مشتری می‌چرخد، تقریباً هر دو ماه یک‌بار، در #حضیض_مداری خود، از نزدیکی #سیاره #عبور کرده و اقدام به تهیه‌ی تصاویری این‌چنین بی‌نظیر، و یا #داده‌های_مهم_علمی می‌کند.

در میان یافته‌های #جونو، می‌توان به #اندازه‌گیری #میدان_گرانش #مشتری اشاره کرد.

هم‌چنین، #جونو، شواهدی باورنکردنی به‌دست آورده که نشان می‌دهند، ممکن است بخش زیادی از #مشتری، تقریباً به حالت #مایع بوده، به این صورت که ناحیه‌ی عظیم و بسیار پرجرمی از #هیدروژن_مایع، در زیر #ابرهای_زخیم اطراف آن، تا #مرکز #سیاره قرار گرفته باشد.




📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
SwRI,
MSSS

🖥 پردازش تصویر:
Kevin M. Gill

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org