#عکس_نجومی_روز
🗓 11 جولای 2019 برابر با 20 تیر 1398.
📌 "هاله‌ی اطراف سحابی سیاره‌نمای روح مشتری!"
🔖 نمای نزدیک از #سحابی #روح_مشتری، چنان می‌نماید که گویی ستاره‌ای شبیه #خورشید را، پس از مرگش کفن‌پیچ کرده‌اند!
اما آن‌چه در این تصویر تلسکوپی، با #میدان‌دید_باز و عمیقش پیدا است، هاله‌ی کم‌تر دیدهشدهای از یک #سحابی سیاره‌نمای فوق‌العاده زیبا می‌باشد.
#سحابی_سیاره‌نمای_روح_مشتری که در بالا سمت چپ تصویر دیده می‌شود، در میان ستاره‌های #کهکشان_راه‌شیری، در #صورت_فلکی_شجاع جای گرفته است.
در این نما، کهکشان‌های دوردست نیز، در پس‌زمینه‌ی تصویر، کاملاً مشهود‌اند.
شدت #تابش_فرابنفش ستاره‌ی #کوتوله‌ی_سفید واقع در مرکز این #سحابی، آن‌چنان بالاست که می‌تواند باعث دیده شدن هاله‌ی وهم‌آلود آن در #نور_مرئی گردد.
آن‌چه که باعث می‌شود، NGC3242، یک #سحابی_سیاره‌نما نامیده شود، شکل متقارن این #سحابی است (که گویی بر گرد ستاره‌ی میزبان خود می‌چرخد).
احتمالاً، مدت‌ها قبل از آن که این #سحابی_سیاره‌نما به وجود بیاید، فعالیت #ستاره در مرحله‌ی #غول_سرخ خود، باعث ایجاد هاله‌ای کم‌نور، اما بزرگ‌تر، در اطراف آن شده است.
قطر این #سحابی، چیزی در حدود یک #سال_نوری است؛ اما فاصله‌ی آن از ما، (که به اشتباه، 4500 #سال_نوری در متن اصلی آورده شده!)، بین 1400 تا 2500 #سال_نوری تخمین زده می‌شود.
ابرهای نازکی که در سمت راست تصویر جای دارند، احتمالاً گازهایی #میان‌ستاره‌ای هستند، که به صورتی کاملاً اتفاقی در نزدیکی این #کوتوله‌ی_سفید واقع شده و با انرژی گرفتن از #تابش_فرابنفش آن، شروع به درخشش نموده‌اند.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
CHART32 Team
پردازش تصویر:
Johannes Schedler / Volker Wendel
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1907/NGC3242haloChart32.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 11 جولای 2019 برابر با 20 تیر 1398.
📌 "هاله‌ی اطراف سحابی سیاره‌نمای روح مشتری!"
🔖 نمای نزدیک از #سحابی #روح_مشتری، چنان می‌نماید که گویی ستاره‌ای شبیه #خورشید را، پس از مرگش کفن‌پیچ کرده‌اند!
اما آن‌چه در این تصویر تلسکوپی، با #میدان‌دید_باز و عمیقش پیدا است، هاله‌ی کم‌تر دیدهشدهای از یک #سحابی سیاره‌نمای فوق‌العاده زیبا می‌باشد.
#سحابی_سیاره‌نمای_روح_مشتری که در بالا سمت چپ تصویر دیده می‌شود، در میان ستاره‌های #کهکشان_راه‌شیری، در #صورت_فلکی_شجاع جای گرفته است.
در این نما، کهکشان‌های دوردست نیز، در پس‌زمینه‌ی تصویر، کاملاً مشهود‌اند.
شدت #تابش_فرابنفش ستاره‌ی #کوتوله‌ی_سفید واقع در مرکز این #سحابی، آن‌چنان بالاست که می‌تواند باعث دیده شدن هاله‌ی وهم‌آلود آن در #نور_مرئی گردد.
آن‌چه که باعث می‌شود، NGC3242، یک #سحابی_سیاره‌نما نامیده شود، شکل متقارن این #سحابی است (که گویی بر گرد ستاره‌ی میزبان خود می‌چرخد).
احتمالاً، مدت‌ها قبل از آن که این #سحابی_سیاره‌نما به وجود بیاید، فعالیت #ستاره در مرحله‌ی #غول_سرخ خود، باعث ایجاد هاله‌ای کم‌نور، اما بزرگ‌تر، در اطراف آن شده است.
قطر این #سحابی، چیزی در حدود یک #سال_نوری است؛ اما فاصله‌ی آن از ما، (که به اشتباه، 4500 #سال_نوری در متن اصلی آورده شده!)، بین 1400 تا 2500 #سال_نوری تخمین زده می‌شود.
ابرهای نازکی که در سمت راست تصویر جای دارند، احتمالاً گازهایی #میان‌ستاره‌ای هستند، که به صورتی کاملاً اتفاقی در نزدیکی این #کوتوله‌ی_سفید واقع شده و با انرژی گرفتن از #تابش_فرابنفش آن، شروع به درخشش نموده‌اند.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
CHART32 Team
پردازش تصویر:
Johannes Schedler / Volker Wendel
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1907/NGC3242haloChart32.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم مهرماه 1398
🗓 September 29, 2019
📌 "تمام آن‌چه برای ساخت یک ساعت شنی کیهانی لازم است!"
🔖 مسأله این است:
آیا شما به این #ساعت_شنی نگاه می‌کنید، یا #ساعت_شنی به شما؟!
این #سحابی_سیاره‌نما که حلقه‌های اطرافش، آن را شبیه به یک #ساعت_شنی نموده، MyCn18 نام دارد.
شاید بتوان این‌طور تصور نمود که در مرکز این #سحابی_سیاره‌نما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما می‌نگرد، #زمان، با ریختن دانه‌های شن، به صورت #پیوسته برای #ستاره‌ی_مرکزی آن در حال گذر است.
آن‌چه می‌بینید، می‌تواند #سرنوشت ستاره‌ای شبیه به #خورشید ما باشد؛
ستاره‌ای که با اتمام #سوخت_هسته‌ای خود، لایه‌های بیرونی‌اش را از دست داده، و از آن، هسته‌ای در حال #سرد و #کم‌نور شدن، موسوم به #کوتوله‌ی_سفید بر جای مانده است.
در این تصویر، #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور #نیتروژن، #سبز نمایان‌گر #هیدروژن، و #آبی، وجود #اکسیژن را اعلام می‌کند.
جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که #ستاره‌شناسان با استفاده از #تلسکوپ_فضایی_هابل، مشغول #تصویربرداری از #سحابی‌های_سیاره‌نما بودند، حلقه‌های این #سحابی حیرت‌انگیز و رنگ‌های زیبایش،
آن‌ها را به یاد دیواره‌های #نازک یک #ساعت_شنی انداخت.
باید اذعان نمود، به لطف #وضوح بی‌نظیر تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل، جزییاتی حیرت‌انگیز از #مراحل_برون‌ریزی #سحابی‌های_سیاره‌نما #آشکار شده، که بی‌شک، می‌تواند پرده از #راز #اشکال_پیچیده، اما #منتظم آن‌ها بردارد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
🖥 پردازش تصویر:
Judy Schmidt
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم مهرماه 1398
🗓 September 29, 2019
📌 "تمام آن‌چه برای ساخت یک ساعت شنی کیهانی لازم است!"
🔖 مسأله این است:
آیا شما به این #ساعت_شنی نگاه می‌کنید، یا #ساعت_شنی به شما؟!
این #سحابی_سیاره‌نما که حلقه‌های اطرافش، آن را شبیه به یک #ساعت_شنی نموده، MyCn18 نام دارد.
شاید بتوان این‌طور تصور نمود که در مرکز این #سحابی_سیاره‌نما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما می‌نگرد، #زمان، با ریختن دانه‌های شن، به صورت #پیوسته برای #ستاره‌ی_مرکزی آن در حال گذر است.
آن‌چه می‌بینید، می‌تواند #سرنوشت ستاره‌ای شبیه به #خورشید ما باشد؛
ستاره‌ای که با اتمام #سوخت_هسته‌ای خود، لایه‌های بیرونی‌اش را از دست داده، و از آن، هسته‌ای در حال #سرد و #کم‌نور شدن، موسوم به #کوتوله‌ی_سفید بر جای مانده است.
در این تصویر، #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور #نیتروژن، #سبز نمایان‌گر #هیدروژن، و #آبی، وجود #اکسیژن را اعلام می‌کند.
جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که #ستاره‌شناسان با استفاده از #تلسکوپ_فضایی_هابل، مشغول #تصویربرداری از #سحابی‌های_سیاره‌نما بودند، حلقه‌های این #سحابی حیرت‌انگیز و رنگ‌های زیبایش،
آن‌ها را به یاد دیواره‌های #نازک یک #ساعت_شنی انداخت.
باید اذعان نمود، به لطف #وضوح بی‌نظیر تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل، جزییاتی حیرت‌انگیز از #مراحل_برون‌ریزی #سحابی‌های_سیاره‌نما #آشکار شده، که بی‌شک، می‌تواند پرده از #راز #اشکال_پیچیده، اما #منتظم آن‌ها بردارد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
🖥 پردازش تصویر:
Judy Schmidt
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎