#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و ششم اَمردادماه 1398
🗓 August 17, 2019
📌 "سحابی جبار، 118 سال جوانتر!"
🔖 با آغاز قرن بیستم، و پیشرفتهای صورتگرفته در صنعت #عکاسی، تغییراتی عظیمی در #عکسبرداری_نجومی به وقوع پیوست.
منجمان، با در اختیار داشتن ابزارهای جدید، میتوانستند تصاویری تهیه کنند که پیشتر از آن، هرگز چنین جزئیاتی را از پشت #چشمی تلسکوپها ندیده بودند.
افزایش کیفیت مواد به کار رفته در #عکاسی از یک سو، و طراحی جدید تلسکوپها از سوی دیگر، زمینه را برای بهبود و ارتقای سطح #عکاسی_نجومی فراهم مینمود.
شاید باورش سخت باشد، اما این تغییرات تا جایی پیش رفت که در سال 1901، یک طراح #تلسکوپ و #منجم آمریکایی، به نام #جورج_ریچی، موفق به ثبت چنین نگارهی با شکوه و خاطرهانگیزی از #سحابی_جبار شد.
این #تصویر_مثبت، از #صفحهی_عکاسی_شیشهای اصلی آن که به طولموجهای #سبز و #آبی #حساس بوده، به دست آمده است؛
برای تشکیل یک #تصویر_مثبت، مطابق آنچه در واقعیت با #چشم دیده میشود، لازم است تا پس از اسکن دیجیتالی، نقاط #روشن و #تاریک آن، معکوس شوند.
دستنوشتهی ریچی نشان میدهد که وی برای ثبت این تصویر، 50 دقیقه #نوردهی صورت داده و با #کاهش #گشودگی_دهانهی_تلسکوپ بازتابی خود از 24 به 18 اینچ، به خوبی توانسته #وضوح_تصویر را افزایش دهد.
جالب است بدانید، #صفحهی_عکاسی بهجایمانده از این تصویر، حتی پس از گذشت بیش از صد سال، همچنان مورد توجه اخترفیزیکدانان بوده و میتوان از آن دادههای نجومی را #استخراج نمود.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Chuck Ayoub
🖥 پروژهی دیجیتالی کردن تصویر:
W. Cerny,
R. Kron,
Y. Liang,
J. Lin,
M. Martinez,
E. Medina,
B. Moss,
B. Ogonor,
M. Ransom,
J. Sanchez (Univ. of Chicago)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و ششم اَمردادماه 1398
🗓 August 17, 2019
📌 "سحابی جبار، 118 سال جوانتر!"
🔖 با آغاز قرن بیستم، و پیشرفتهای صورتگرفته در صنعت #عکاسی، تغییراتی عظیمی در #عکسبرداری_نجومی به وقوع پیوست.
منجمان، با در اختیار داشتن ابزارهای جدید، میتوانستند تصاویری تهیه کنند که پیشتر از آن، هرگز چنین جزئیاتی را از پشت #چشمی تلسکوپها ندیده بودند.
افزایش کیفیت مواد به کار رفته در #عکاسی از یک سو، و طراحی جدید تلسکوپها از سوی دیگر، زمینه را برای بهبود و ارتقای سطح #عکاسی_نجومی فراهم مینمود.
شاید باورش سخت باشد، اما این تغییرات تا جایی پیش رفت که در سال 1901، یک طراح #تلسکوپ و #منجم آمریکایی، به نام #جورج_ریچی، موفق به ثبت چنین نگارهی با شکوه و خاطرهانگیزی از #سحابی_جبار شد.
این #تصویر_مثبت، از #صفحهی_عکاسی_شیشهای اصلی آن که به طولموجهای #سبز و #آبی #حساس بوده، به دست آمده است؛
برای تشکیل یک #تصویر_مثبت، مطابق آنچه در واقعیت با #چشم دیده میشود، لازم است تا پس از اسکن دیجیتالی، نقاط #روشن و #تاریک آن، معکوس شوند.
دستنوشتهی ریچی نشان میدهد که وی برای ثبت این تصویر، 50 دقیقه #نوردهی صورت داده و با #کاهش #گشودگی_دهانهی_تلسکوپ بازتابی خود از 24 به 18 اینچ، به خوبی توانسته #وضوح_تصویر را افزایش دهد.
جالب است بدانید، #صفحهی_عکاسی بهجایمانده از این تصویر، حتی پس از گذشت بیش از صد سال، همچنان مورد توجه اخترفیزیکدانان بوده و میتوان از آن دادههای نجومی را #استخراج نمود.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Chuck Ayoub
🖥 پروژهی دیجیتالی کردن تصویر:
W. Cerny,
R. Kron,
Y. Liang,
J. Lin,
M. Martinez,
E. Medina,
B. Moss,
B. Ogonor,
M. Ransom,
J. Sanchez (Univ. of Chicago)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخهی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع میشود؛
در قلبشان شعلهای عظیم برپا شده و عناصر سنگینتر شکل میگیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میانستارهای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم میکنند.
آنچه میبینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخهی پرمشقت #زندگی این ستارهها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقیماندهی_ابرنواختری موسوم به ذاتالکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگهای غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفتهشده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانهی_اشعهی_ایکس_چاندارا میباشند، نشان از وجود رشتهها و گرههایی همچنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، میتواند نقش مهمی در شناخت #چرخهی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راهشیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدودهی #اشعهی_ایکس، میتوان رنگهای تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نمایندهی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطهی سفیدی که در نزدیکی میانهی تصویر قرار گرفته، ستارهای نوترونی میباشد، که در اثر #رمبش باقیماندهی هستهی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده میشوند.
با فاصلهای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده میشود ناحیهای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیهکنندگان تصویر در اشعهی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیهکنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخهی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع میشود؛
در قلبشان شعلهای عظیم برپا شده و عناصر سنگینتر شکل میگیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میانستارهای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم میکنند.
آنچه میبینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخهی پرمشقت #زندگی این ستارهها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقیماندهی_ابرنواختری موسوم به ذاتالکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگهای غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفتهشده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانهی_اشعهی_ایکس_چاندارا میباشند، نشان از وجود رشتهها و گرههایی همچنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، میتواند نقش مهمی در شناخت #چرخهی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راهشیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدودهی #اشعهی_ایکس، میتوان رنگهای تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نمایندهی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطهی سفیدی که در نزدیکی میانهی تصویر قرار گرفته، ستارهای نوترونی میباشد، که در اثر #رمبش باقیماندهی هستهی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده میشوند.
با فاصلهای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده میشود ناحیهای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیهکنندگان تصویر در اشعهی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیهکنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بالهایش، چنین رشتههای زیبایی از #گازهای_درخشان دیده میشوند.
این #رشتههای_رنگین، که در اثر ضربهی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفتهاند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل میدهند.
گویی، #امواج_ضربهای ناشی از #مرگ یک #ستارهی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمعشدن و #برانگیخته شدن #مواد_میانستارهای شدهاند.
به نظر میرسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشتههای_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشاندهندهی حضور اتمهای #هیدروژن، و رنگهای #آبی و #سبز، نمایانگر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدودهی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقهی_قو نیز معروف شده، محدودهای به وسعت 3 #درجهی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش میدهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش میدهد، اما، با در نظر گرفتن فاصلهی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری میباشد، به این نتیجه میرسیم که وسعت این #سحابی، بیشتر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستارهی_پرنور نیز دیده میشود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سهگوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانهی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامهی آن، که شباهت بینظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دستهی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بالهایش، چنین رشتههای زیبایی از #گازهای_درخشان دیده میشوند.
این #رشتههای_رنگین، که در اثر ضربهی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفتهاند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل میدهند.
گویی، #امواج_ضربهای ناشی از #مرگ یک #ستارهی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمعشدن و #برانگیخته شدن #مواد_میانستارهای شدهاند.
به نظر میرسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشتههای_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشاندهندهی حضور اتمهای #هیدروژن، و رنگهای #آبی و #سبز، نمایانگر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدودهی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقهی_قو نیز معروف شده، محدودهای به وسعت 3 #درجهی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش میدهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش میدهد، اما، با در نظر گرفتن فاصلهی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری میباشد، به این نتیجه میرسیم که وسعت این #سحابی، بیشتر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستارهی_پرنور نیز دیده میشود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سهگوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانهی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامهی آن، که شباهت بینظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دستهی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم مهرماه 1398
🗓 September 29, 2019
📌 "تمام آنچه برای ساخت یک ساعت شنی کیهانی لازم است!"
🔖 مسأله این است:
آیا شما به این #ساعت_شنی نگاه میکنید، یا #ساعت_شنی به شما؟!
این #سحابی_سیارهنما که حلقههای اطرافش، آن را شبیه به یک #ساعت_شنی نموده، MyCn18 نام دارد.
شاید بتوان اینطور تصور نمود که در مرکز این #سحابی_سیارهنما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما مینگرد، #زمان، با ریختن دانههای شن، به صورت #پیوسته برای #ستارهی_مرکزی آن در حال گذر است.
آنچه میبینید، میتواند #سرنوشت ستارهای شبیه به #خورشید ما باشد؛
ستارهای که با اتمام #سوخت_هستهای خود، لایههای بیرونیاش را از دست داده، و از آن، هستهای در حال #سرد و #کمنور شدن، موسوم به #کوتولهی_سفید بر جای مانده است.
در این تصویر، #رنگ #قرمز نشاندهندهی حضور #نیتروژن، #سبز نمایانگر #هیدروژن، و #آبی، وجود #اکسیژن را اعلام میکند.
جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که #ستارهشناسان با استفاده از #تلسکوپ_فضایی_هابل، مشغول #تصویربرداری از #سحابیهای_سیارهنما بودند، حلقههای این #سحابی حیرتانگیز و رنگهای زیبایش،
آنها را به یاد دیوارههای #نازک یک #ساعت_شنی انداخت.
باید اذعان نمود، به لطف #وضوح بینظیر تصاویر گرفتهشده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل، جزییاتی حیرتانگیز از #مراحل_برونریزی #سحابیهای_سیارهنما #آشکار شده، که بیشک، میتواند پرده از #راز #اشکال_پیچیده، اما #منتظم آنها بردارد.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
🖥 پردازش تصویر:
Judy Schmidt
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم مهرماه 1398
🗓 September 29, 2019
📌 "تمام آنچه برای ساخت یک ساعت شنی کیهانی لازم است!"
🔖 مسأله این است:
آیا شما به این #ساعت_شنی نگاه میکنید، یا #ساعت_شنی به شما؟!
این #سحابی_سیارهنما که حلقههای اطرافش، آن را شبیه به یک #ساعت_شنی نموده، MyCn18 نام دارد.
شاید بتوان اینطور تصور نمود که در مرکز این #سحابی_سیارهنما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما مینگرد، #زمان، با ریختن دانههای شن، به صورت #پیوسته برای #ستارهی_مرکزی آن در حال گذر است.
آنچه میبینید، میتواند #سرنوشت ستارهای شبیه به #خورشید ما باشد؛
ستارهای که با اتمام #سوخت_هستهای خود، لایههای بیرونیاش را از دست داده، و از آن، هستهای در حال #سرد و #کمنور شدن، موسوم به #کوتولهی_سفید بر جای مانده است.
در این تصویر، #رنگ #قرمز نشاندهندهی حضور #نیتروژن، #سبز نمایانگر #هیدروژن، و #آبی، وجود #اکسیژن را اعلام میکند.
جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که #ستارهشناسان با استفاده از #تلسکوپ_فضایی_هابل، مشغول #تصویربرداری از #سحابیهای_سیارهنما بودند، حلقههای این #سحابی حیرتانگیز و رنگهای زیبایش،
آنها را به یاد دیوارههای #نازک یک #ساعت_شنی انداخت.
باید اذعان نمود، به لطف #وضوح بینظیر تصاویر گرفتهشده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل، جزییاتی حیرتانگیز از #مراحل_برونریزی #سحابیهای_سیارهنما #آشکار شده، که بیشک، میتواند پرده از #راز #اشکال_پیچیده، اما #منتظم آنها بردارد.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
🖥 پردازش تصویر:
Judy Schmidt
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎