#عکس_نجومی_روز
🗓 نوزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 10, 2019
📌 "پلوتو به رنگهای واقعیاش!"
🔖 برای آن که #رنگ_واقعی #پلوتو مشخص شود، تلاشهای زیادی صورت گرفت.
حتی هنگامی که #فضاپیمای_رباتیک_افقهای_نو با #عبور از کنار #پلوتو در سال 2015، تصاویر #چند_طیفی خود از این #سیارهی_کوتوله را به #زمین مخابره نمود، باز هم تشخیص آن که #چشم_انسان، #پلوتو را به چه رنگی خواهد دید، بسیار سخت به نظر میرسید.
آنچه میبینید، نتیجهی #پردازش دادههای خامی است که سه سال پس از گرفتهشدن توسط #افقهای_نو منتشر شده است.
در این تصویر که با #بیشترین #تفکیکپذیری ممکن از #پلوتو تهیه شده، عارضهای بزرگ و به رنگی روشن، موسوم به Tombaugh Regio را میبینید که شباهت بینظیری به شکل یک #قلب دارد.
نیمهی غربی (سمت چپ) این ناحیه که #گرد، اما برخلاف انتظار #مسطح به نظر میرسد، #هامونهی_اسپوتنیک نام داشته و از #نیتروژن_یخزده تشکیل شده است.
تصاویری که #افقهای_نو از #پلوتو منتشر نمود، به ما نشان داد که #سطح این #سیارهی_کوتوله از نواحی مختلف با عارضههایی عجیب پر شده که هر کدام، به یک #رنگ دیده میشوند.
لکن، در مجموع، به دلیل وجود مقادیر نسبتاً زیادی از #متان در #سطح این #سیارهی_کوتوله که توسط #امواج_فرابنفش #خورشید #انرژی میگیرند، #پلوتو به رنگی تقریباً #قهوهای دیده میشود.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
JHU APL,
SwRI,
Alex Parker
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 نوزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 10, 2019
📌 "پلوتو به رنگهای واقعیاش!"
🔖 برای آن که #رنگ_واقعی #پلوتو مشخص شود، تلاشهای زیادی صورت گرفت.
حتی هنگامی که #فضاپیمای_رباتیک_افقهای_نو با #عبور از کنار #پلوتو در سال 2015، تصاویر #چند_طیفی خود از این #سیارهی_کوتوله را به #زمین مخابره نمود، باز هم تشخیص آن که #چشم_انسان، #پلوتو را به چه رنگی خواهد دید، بسیار سخت به نظر میرسید.
آنچه میبینید، نتیجهی #پردازش دادههای خامی است که سه سال پس از گرفتهشدن توسط #افقهای_نو منتشر شده است.
در این تصویر که با #بیشترین #تفکیکپذیری ممکن از #پلوتو تهیه شده، عارضهای بزرگ و به رنگی روشن، موسوم به Tombaugh Regio را میبینید که شباهت بینظیری به شکل یک #قلب دارد.
نیمهی غربی (سمت چپ) این ناحیه که #گرد، اما برخلاف انتظار #مسطح به نظر میرسد، #هامونهی_اسپوتنیک نام داشته و از #نیتروژن_یخزده تشکیل شده است.
تصاویری که #افقهای_نو از #پلوتو منتشر نمود، به ما نشان داد که #سطح این #سیارهی_کوتوله از نواحی مختلف با عارضههایی عجیب پر شده که هر کدام، به یک #رنگ دیده میشوند.
لکن، در مجموع، به دلیل وجود مقادیر نسبتاً زیادی از #متان در #سطح این #سیارهی_کوتوله که توسط #امواج_فرابنفش #خورشید #انرژی میگیرند، #پلوتو به رنگی تقریباً #قهوهای دیده میشود.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
JHU APL,
SwRI,
Alex Parker
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم مهرماه 1398
🗓 September 29, 2019
📌 "تمام آنچه برای ساخت یک ساعت شنی کیهانی لازم است!"
🔖 مسأله این است:
آیا شما به این #ساعت_شنی نگاه میکنید، یا #ساعت_شنی به شما؟!
این #سحابی_سیارهنما که حلقههای اطرافش، آن را شبیه به یک #ساعت_شنی نموده، MyCn18 نام دارد.
شاید بتوان اینطور تصور نمود که در مرکز این #سحابی_سیارهنما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما مینگرد، #زمان، با ریختن دانههای شن، به صورت #پیوسته برای #ستارهی_مرکزی آن در حال گذر است.
آنچه میبینید، میتواند #سرنوشت ستارهای شبیه به #خورشید ما باشد؛
ستارهای که با اتمام #سوخت_هستهای خود، لایههای بیرونیاش را از دست داده، و از آن، هستهای در حال #سرد و #کمنور شدن، موسوم به #کوتولهی_سفید بر جای مانده است.
در این تصویر، #رنگ #قرمز نشاندهندهی حضور #نیتروژن، #سبز نمایانگر #هیدروژن، و #آبی، وجود #اکسیژن را اعلام میکند.
جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که #ستارهشناسان با استفاده از #تلسکوپ_فضایی_هابل، مشغول #تصویربرداری از #سحابیهای_سیارهنما بودند، حلقههای این #سحابی حیرتانگیز و رنگهای زیبایش،
آنها را به یاد دیوارههای #نازک یک #ساعت_شنی انداخت.
باید اذعان نمود، به لطف #وضوح بینظیر تصاویر گرفتهشده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل، جزییاتی حیرتانگیز از #مراحل_برونریزی #سحابیهای_سیارهنما #آشکار شده، که بیشک، میتواند پرده از #راز #اشکال_پیچیده، اما #منتظم آنها بردارد.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
🖥 پردازش تصویر:
Judy Schmidt
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم مهرماه 1398
🗓 September 29, 2019
📌 "تمام آنچه برای ساخت یک ساعت شنی کیهانی لازم است!"
🔖 مسأله این است:
آیا شما به این #ساعت_شنی نگاه میکنید، یا #ساعت_شنی به شما؟!
این #سحابی_سیارهنما که حلقههای اطرافش، آن را شبیه به یک #ساعت_شنی نموده، MyCn18 نام دارد.
شاید بتوان اینطور تصور نمود که در مرکز این #سحابی_سیارهنما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما مینگرد، #زمان، با ریختن دانههای شن، به صورت #پیوسته برای #ستارهی_مرکزی آن در حال گذر است.
آنچه میبینید، میتواند #سرنوشت ستارهای شبیه به #خورشید ما باشد؛
ستارهای که با اتمام #سوخت_هستهای خود، لایههای بیرونیاش را از دست داده، و از آن، هستهای در حال #سرد و #کمنور شدن، موسوم به #کوتولهی_سفید بر جای مانده است.
در این تصویر، #رنگ #قرمز نشاندهندهی حضور #نیتروژن، #سبز نمایانگر #هیدروژن، و #آبی، وجود #اکسیژن را اعلام میکند.
جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که #ستارهشناسان با استفاده از #تلسکوپ_فضایی_هابل، مشغول #تصویربرداری از #سحابیهای_سیارهنما بودند، حلقههای این #سحابی حیرتانگیز و رنگهای زیبایش،
آنها را به یاد دیوارههای #نازک یک #ساعت_شنی انداخت.
باید اذعان نمود، به لطف #وضوح بینظیر تصاویر گرفتهشده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل، جزییاتی حیرتانگیز از #مراحل_برونریزی #سحابیهای_سیارهنما #آشکار شده، که بیشک، میتواند پرده از #راز #اشکال_پیچیده، اما #منتظم آنها بردارد.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
🖥 پردازش تصویر:
Judy Schmidt
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎