#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و ششم اَمردادماه 1398
🗓 August 17, 2019
📌 "سحابی جبار، 118 سال جوان‌تر!"
🔖 با آغاز قرن بیستم، و پیش‌رفت‌های صورت‌گرفته در صنعت #عکاسی، تغییراتی عظیمی در #عکس‌برداری_نجومی به وقوع پیوست.
منجمان، با در اختیار داشتن ابزارهای جدید، می‌توانستند تصاویری تهیه کنند که پیش‌تر از آن، هرگز چنین جزئیاتی را از پشت #چشمی تلسکوپ‌ها ندیده بودند.
افزایش کیفیت مواد به کار رفته در #عکاسی از یک سو، و طراحی جدید تلسکوپ‌ها از سوی دیگر، زمینه را برای بهبود و ارتقای سطح #عکاسی_نجومی فراهم می‌نمود.
شاید باورش سخت باشد، اما این تغییرات تا جایی پیش رفت که در سال 1901، یک طراح #تلسکوپ و #منجم آمریکایی، به نام #جورج_ریچی، موفق به ثبت چنین نگاره‌ی با شکوه و خاطره‌انگیزی از #سحابی_جبار شد.
این #تصویر_مثبت، از #صفحه‌ی_عکاسی_شیشه‌ای اصلی آن که به طول‌موج‌های #سبز و #آبی #حساس بوده، به دست آمده است؛
برای تشکیل یک #تصویر_مثبت، مطابق آن‌چه در واقعیت با #چشم دیده می‌شود، لازم است تا پس از اسکن دیجیتالی، نقاط #روشن و #تاریک آن، معکوس شوند.
دست‌نوشته‌ی ریچی نشان می‌دهد که وی برای ثبت این تصویر، 50 دقیقه #نوردهی صورت داده و با #کاهش #گشودگی_دهانه‌ی_تلسکوپ بازتابی خود از 24 به 18 اینچ، به خوبی توانسته #وضوح_تصویر را افزایش دهد.
جالب است بدانید، #صفحه‌ی_عکاسی به‌جای‌مانده از این تصویر، حتی پس از گذشت بیش از صد سال، هم‌چنان مورد توجه اخترفیزیک‌دانان بوده و می‌توان از آن داده‌های نجومی را #استخراج نمود.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Chuck Ayoub
🖥 پروژه‌ی دیجیتالی کردن تصویر:
W. Cerny,
R. Kron,
Y. Liang,
J. Lin,
M. Martinez,
E. Medina,
B. Moss,
B. Ogonor,
M. Ransom,
J. Sanchez (Univ. of Chicago)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و ششم اَمردادماه 1398
🗓 August 17, 2019
📌 "سحابی جبار، 118 سال جوان‌تر!"
🔖 با آغاز قرن بیستم، و پیش‌رفت‌های صورت‌گرفته در صنعت #عکاسی، تغییراتی عظیمی در #عکس‌برداری_نجومی به وقوع پیوست.
منجمان، با در اختیار داشتن ابزارهای جدید، می‌توانستند تصاویری تهیه کنند که پیش‌تر از آن، هرگز چنین جزئیاتی را از پشت #چشمی تلسکوپ‌ها ندیده بودند.
افزایش کیفیت مواد به کار رفته در #عکاسی از یک سو، و طراحی جدید تلسکوپ‌ها از سوی دیگر، زمینه را برای بهبود و ارتقای سطح #عکاسی_نجومی فراهم می‌نمود.
شاید باورش سخت باشد، اما این تغییرات تا جایی پیش رفت که در سال 1901، یک طراح #تلسکوپ و #منجم آمریکایی، به نام #جورج_ریچی، موفق به ثبت چنین نگاره‌ی با شکوه و خاطره‌انگیزی از #سحابی_جبار شد.
این #تصویر_مثبت، از #صفحه‌ی_عکاسی_شیشه‌ای اصلی آن که به طول‌موج‌های #سبز و #آبی #حساس بوده، به دست آمده است؛
برای تشکیل یک #تصویر_مثبت، مطابق آن‌چه در واقعیت با #چشم دیده می‌شود، لازم است تا پس از اسکن دیجیتالی، نقاط #روشن و #تاریک آن، معکوس شوند.
دست‌نوشته‌ی ریچی نشان می‌دهد که وی برای ثبت این تصویر، 50 دقیقه #نوردهی صورت داده و با #کاهش #گشودگی_دهانه‌ی_تلسکوپ بازتابی خود از 24 به 18 اینچ، به خوبی توانسته #وضوح_تصویر را افزایش دهد.
جالب است بدانید، #صفحه‌ی_عکاسی به‌جای‌مانده از این تصویر، حتی پس از گذشت بیش از صد سال، هم‌چنان مورد توجه اخترفیزیک‌دانان بوده و می‌توان از آن داده‌های نجومی را #استخراج نمود.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Chuck Ayoub
🖥 پروژه‌ی دیجیتالی کردن تصویر:
W. Cerny,
R. Kron,
Y. Liang,
J. Lin,
M. Martinez,
E. Medina,
B. Moss,
B. Ogonor,
M. Ransom,
J. Sanchez (Univ. of Chicago)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانه‌ی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانه‌ی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 پنجم شهریورماه 1398
🗓 August 27, 2019
📌 "غبار تاریک و ابرهای رنگین، میزبان ستاره‌ی قلب‌العقرب در آسمان!"
🔖 چرا #آسمان در نزدیکی #قلب‌العقرب و ستاره‌ی رو-مارافسای، این‌چنین غباری و در عین حال، رنگی به نظر می‌رسد؟
ممکن است تنوع رنگ این سحابی‌ها، خارج از #محدوده‌ی_دید_چشم_انسان باشد؛
لکن، با کمی #پردازش_تصویر، می‌توان مجموعه‌ای از رنگ‌های این ناحیه از #آسمان را، به خوبی مشاهده نمود.
رنگ #آبی، مربوط به #سحابی‌های_بازتابی در نزدیکی ستاره‌ها است.
رنگ #قرمز، نشان از #برانگیختگی اتم‌ها توسط #تابش #فرابنفش ستارگان در #سحابی‌های_نشری (#گسیلشی)، دارد.
و اما، نواحی #تیره، مربوط به #سحابی‌های_تاریکی شده که با #جذب_نور، مانع #انتشار آن می‌شوند.
#قلب‌العقرب، این ستاره‌ی #ابرغول_سرخ، که در زمره‌ی #پرنورترین ستارگان #آسمان نیز قرار دارد، به خوبی در میان ابری به رنگ زرد-نارنجی در پایین تصویر قرار گرفته است.
در سمت راست #قلب‌العقرب، #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی زیبای #مسیه4، قرار دارد.
اما در نقطه‌ی مقابل، ستاره‌ی رو-مارافسای، در میان یک #سحابی_بازتابی به رنگ #آبی، و در بالای تصویر دیده می‌شود.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
David McGarvey
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 پنجم شهریورماه 1398
🗓 August 27, 2019
📌 "غبار تاریک و ابرهای رنگین، میزبان ستاره‌ی قلب‌العقرب در آسمان!"
🔖 چرا #آسمان در نزدیکی #قلب‌العقرب و ستاره‌ی رو-مارافسای، این‌چنین غباری و در عین حال، رنگی به نظر می‌رسد؟
ممکن است تنوع رنگ این سحابی‌ها، خارج از #محدوده‌ی_دید_چشم_انسان باشد؛
لکن، با کمی #پردازش_تصویر، می‌توان مجموعه‌ای از رنگ‌های این ناحیه از #آسمان را، به خوبی مشاهده نمود.
رنگ #آبی، مربوط به #سحابی‌های_بازتابی در نزدیکی ستاره‌ها است.
رنگ #قرمز، نشان از #برانگیختگی اتم‌ها توسط #تابش #فرابنفش ستارگان در #سحابی‌های_نشری (#گسیلشی)، دارد.
و اما، نواحی #تیره، مربوط به #سحابی‌های_تاریکی شده که با #جذب_نور، مانع #انتشار آن می‌شوند.
#قلب‌العقرب، این ستاره‌ی #ابرغول_سرخ، که در زمره‌ی #پرنورترین ستارگان #آسمان نیز قرار دارد، به خوبی در میان ابری به رنگ زرد-نارنجی در پایین تصویر قرار گرفته است.
در سمت راست #قلب‌العقرب، #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی زیبای #مسیه4، قرار دارد.
اما در نقطه‌ی مقابل، ستاره‌ی رو-مارافسای، در میان یک #سحابی_بازتابی به رنگ #آبی، و در بالای تصویر دیده می‌شود.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
David McGarvey
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخه‌ی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع می‌شود؛
در قلب‌شان شعله‌ای عظیم برپا شده و عناصر سنگین‌تر شکل می‌گیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میان‌ستاره‌ای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم می‌کنند.
آن‌چه می‌بینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخه‌ی پرمشقت #زندگی این ستاره‌ها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری موسوم به ذات‌الکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگ‌های غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندارا می‌باشند، نشان از وجود رشته‌ها و گره‌هایی هم‌چنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، می‌تواند نقش مهمی در شناخت #چرخه‌ی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راه‌شیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، می‌توان رنگ‌های تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نماینده‌ی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطه‌ی سفیدی که در نزدیکی میانه‌ی تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای نوترونی می‌باشد، که در اثر #رمبش باقی‌مانده‌ی هسته‌ی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده می‌شوند.
با فاصله‌ای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده می‌شود ناحیه‌ای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در اشعه‌ی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخه‌ی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع می‌شود؛
در قلب‌شان شعله‌ای عظیم برپا شده و عناصر سنگین‌تر شکل می‌گیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میان‌ستاره‌ای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم می‌کنند.
آن‌چه می‌بینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخه‌ی پرمشقت #زندگی این ستاره‌ها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری موسوم به ذات‌الکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگ‌های غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندارا می‌باشند، نشان از وجود رشته‌ها و گره‌هایی هم‌چنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، می‌تواند نقش مهمی در شناخت #چرخه‌ی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راه‌شیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، می‌توان رنگ‌های تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نماینده‌ی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطه‌ی سفیدی که در نزدیکی میانه‌ی تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای نوترونی می‌باشد، که در اثر #رمبش باقی‌مانده‌ی هسته‌ی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده می‌شوند.
با فاصله‌ای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده می‌شود ناحیه‌ای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در اشعه‌ی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 شانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 07, 2019
📌 "در انتهای غار گرگ!"
🔖 یک #شبه راز‌آلود که از خود نوری به #رنگ #آبی ساطع می‌کند!
این #سحابی_بازتابی که با نام‌های VdB152 و Ced201 نیز شناخته می‌شود، در نوک یک #سحابی_تاریک بسیار #دراز به نام بارنارد175 جای گرفته است.
این مجموعه‌ی غبار‌آلود موسوم به غار گرگ، 1400 سال نوری دورتر و در محدوده‌ی صورت فلکی قیفاووس قرار دارد.
آن‌چه باعث آبی‌رنگ شدن نوک این #ابر_مولکولی #طویل می‌شود، می‌تواند ناشی از پراکنده‌شدن #نور #ستاره‌های_نهفته در آن باشد؛
از طرفی، نوک این مجموعه از غبارهای #میان‌ستاره‌ای، با مسدود کردن #نور #ستارگان پس‌زمینه‌ی خود، به چنین رنگی دیده می‌شود.
حتی، تصور می‌گردد، #تابش #ماورای_بنفش #ستارگان #پس‌زمینه، باعث #درخشندگی #سرخ‌فام، اما #کم‌نور این #غبار نیز شده است.
با آن که قطعاً در این #ابر_مولکولی، ستارگانی در حال شکل‌گیری هستند، اما، به نظر می‌رسد که این #ستارگان، به طور اتفاقی درون این #غبار سرگردان شده باشند؛ چرا که #سرعت حرکت آن‌ها در #فضا، با #سرعت #جابه‌جایی این #ابر، بسیار متفاوت است.
در این نما، دو #جرم دیگر نیز دیده می‌شوند؛
در بالا سمت راست، #سحابی_تاریک LDN1221، و اندکی پایین‌تر از میانه‌ی تصویر #سحابی سیاره‌نمای Dengel-Hartel5 با رنگ‌های زیبایش، خود را از #پس‌زمینه تصویر جدا می‌کند.
هم‌چنین، می‌توانید از پایین سمت راست تصویر، تا بالا سمت چپ آن، بقایای یک #انفجار_ابرنواختری را، به راحتی دنبال نمایید.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Charlie Bracken,
Mladen Dugec,
Max Whitby
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 شانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 07, 2019
📌 "در انتهای غار گرگ!"
🔖 یک #شبه راز‌آلود که از خود نوری به #رنگ #آبی ساطع می‌کند!
این #سحابی_بازتابی که با نام‌های VdB152 و Ced201 نیز شناخته می‌شود، در نوک یک #سحابی_تاریک بسیار #دراز به نام بارنارد175 جای گرفته است.
این مجموعه‌ی غبار‌آلود موسوم به غار گرگ، 1400 سال نوری دورتر و در محدوده‌ی صورت فلکی قیفاووس قرار دارد.
آن‌چه باعث آبی‌رنگ شدن نوک این #ابر_مولکولی #طویل می‌شود، می‌تواند ناشی از پراکنده‌شدن #نور #ستاره‌های_نهفته در آن باشد؛
از طرفی، نوک این مجموعه از غبارهای #میان‌ستاره‌ای، با مسدود کردن #نور #ستارگان پس‌زمینه‌ی خود، به چنین رنگی دیده می‌شود.
حتی، تصور می‌گردد، #تابش #ماورای_بنفش #ستارگان #پس‌زمینه، باعث #درخشندگی #سرخ‌فام، اما #کم‌نور این #غبار نیز شده است.
با آن که قطعاً در این #ابر_مولکولی، ستارگانی در حال شکل‌گیری هستند، اما، به نظر می‌رسد که این #ستارگان، به طور اتفاقی درون این #غبار سرگردان شده باشند؛ چرا که #سرعت حرکت آن‌ها در #فضا، با #سرعت #جابه‌جایی این #ابر، بسیار متفاوت است.
در این نما، دو #جرم دیگر نیز دیده می‌شوند؛
در بالا سمت راست، #سحابی_تاریک LDN1221، و اندکی پایین‌تر از میانه‌ی تصویر #سحابی سیاره‌نمای Dengel-Hartel5 با رنگ‌های زیبایش، خود را از #پس‌زمینه تصویر جدا می‌کند.
هم‌چنین، می‌توانید از پایین سمت راست تصویر، تا بالا سمت چپ آن، بقایای یک #انفجار_ابرنواختری را، به راحتی دنبال نمایید.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Charlie Bracken,
Mladen Dugec,
Max Whitby
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هجدهم شهریورماه 1398
🗓 September 09, 2019
📌 "و این جزیره‌ی اسرارآمیز!"
🔖 آیا، این سحابی‌های مارپیچی، ابرهایی گازی و دورافتاده درون #کهکشان ما هستند، و یا #جهان‌هایی_جزیره‌ای در خارج از آن؟
این پرسش، مبنای #مباحثه‌ی_بزرگ سال 1920 میلادی، موسوم به #مباحثه‌ی_شپلی_کورتیس بود.
جالب است بدانید، این هم‌سایه‌ی #غول‌پیکر #کهکشان_راه‌شیری که امروزه در میان اغلب منجمان، جرمی شناخته‌شده می‌باشد، کم‌تر از صد سال پیش، مورد بحث بسیاری از #ستاره‌شناسان قرار داشت؛
عده‌ای بر این باور بودند که نظیر این #کهکشان، در سرتاسر #کیهان پراکنده شده، و در نقطه‌ی مقابل، بعضی معتقد بودند که #ابعاد #جهان، بیش‌تر از آن‌چه با #چشم دیده می‌شود، نخواهد بود!
لکن، زمانی این #مباحثه‌ی_بزرگ پایان یافت، که #دانش‌مندان با رصدها و مشاهدات متعدد خود، به این نتیجه رسیدند، #آندرومدا، یک #کهکشان، هم‌چون #کهکشان_راه‌شیری در #فضا است.
آن‌ها دریافتند که #عالم، وسیع‌تر از آن چیزی است که تصورش را می‌کرده‌اند.
با این حال، امروزه می‌دانیم، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، #دورترین چیزی است که #چشم انسان می‌تواند آن را ببیند.
با آن‌که بیش از 2 میلیون #سال_نوری با #زمین فاصله دارد، اما، با #چشم_غیر_مسلح، در یک #آسمان #تاریک، به راحتی #قابل_رؤیت است.
#مسیه31، موسوم به #کهکشان_آندرومدا، همان‌طور که از نامش پیداست، در #صورت_فلکی_آندرومدا قرار داد.
در این نمای حیرت‌انگیز، علاوه بر هسته‌ی بسیار #روشن این #کهکشان که به #رنگ #زرد نمایان است، باریکه‌هایی پیچ در پیچ از #غبار #تاریک، بازوهایی #مارپیچی به #رنگ #آبی و سحابی‌های #گسیلشی سرخ‌فامی دیده می‌شوند که حاصل شش ساعت #عکاسی #دیجیتالی #موزاییکی با استفاده از #تلسکوپ می‌باشند.
✅ #از_نجوم_لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Amir H. Abolfath (TWAN)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هجدهم شهریورماه 1398
🗓 September 09, 2019
📌 "و این جزیره‌ی اسرارآمیز!"
🔖 آیا، این سحابی‌های مارپیچی، ابرهایی گازی و دورافتاده درون #کهکشان ما هستند، و یا #جهان‌هایی_جزیره‌ای در خارج از آن؟
این پرسش، مبنای #مباحثه‌ی_بزرگ سال 1920 میلادی، موسوم به #مباحثه‌ی_شپلی_کورتیس بود.
جالب است بدانید، این هم‌سایه‌ی #غول‌پیکر #کهکشان_راه‌شیری که امروزه در میان اغلب منجمان، جرمی شناخته‌شده می‌باشد، کم‌تر از صد سال پیش، مورد بحث بسیاری از #ستاره‌شناسان قرار داشت؛
عده‌ای بر این باور بودند که نظیر این #کهکشان، در سرتاسر #کیهان پراکنده شده، و در نقطه‌ی مقابل، بعضی معتقد بودند که #ابعاد #جهان، بیش‌تر از آن‌چه با #چشم دیده می‌شود، نخواهد بود!
لکن، زمانی این #مباحثه‌ی_بزرگ پایان یافت، که #دانش‌مندان با رصدها و مشاهدات متعدد خود، به این نتیجه رسیدند، #آندرومدا، یک #کهکشان، هم‌چون #کهکشان_راه‌شیری در #فضا است.
آن‌ها دریافتند که #عالم، وسیع‌تر از آن چیزی است که تصورش را می‌کرده‌اند.
با این حال، امروزه می‌دانیم، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، #دورترین چیزی است که #چشم انسان می‌تواند آن را ببیند.
با آن‌که بیش از 2 میلیون #سال_نوری با #زمین فاصله دارد، اما، با #چشم_غیر_مسلح، در یک #آسمان #تاریک، به راحتی #قابل_رؤیت است.
#مسیه31، موسوم به #کهکشان_آندرومدا، همان‌طور که از نامش پیداست، در #صورت_فلکی_آندرومدا قرار داد.
در این نمای حیرت‌انگیز، علاوه بر هسته‌ی بسیار #روشن این #کهکشان که به #رنگ #زرد نمایان است، باریکه‌هایی پیچ در پیچ از #غبار #تاریک، بازوهایی #مارپیچی به #رنگ #آبی و سحابی‌های #گسیلشی سرخ‌فامی دیده می‌شوند که حاصل شش ساعت #عکاسی #دیجیتالی #موزاییکی با استفاده از #تلسکوپ می‌باشند.
✅ #از_نجوم_لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Amir H. Abolfath (TWAN)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و یکم شهریورماه 1398
🗓 September 12, 2019
📌 "رویش زنبق، در مزرعه‌ی ستارگان!"
🔖 این #ابر از #غبار_کیهانی، در امتداد ناحیه‌ای حاصل‌خیز از وجود #ستارگان_جوان، 1300 #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قیفاووس جای گرفته است.
#سحابی_زنبق، که با NGC7023 طبقه‌بندی شده و در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر جای دارد، تنها یکی از سحابی‌های #آسمان است که به شکل #گل دیده می‌شود.
این #سحابی زیبا و نسبتاً #متقارن، منطقه‌ای به وسعت 6 #سال_نوری در فضا را پوشش می‌دهد.
#نور #آبی این #سحابی، نشان از حضور یک #ستاره‌ی_داغ آبی‌رنگ در نزدیکی آن دارد، به طوری که #ذرات_غبار موجود در آن محدوده، #نور ستاره‌ی مزبور را #بازتاب می‌نمایند.
در این نما، با میدان‌دیدی در ابعاد چهار #درجه‌ی_قوسی، چندین #سحابی_تاریک دیگر نیز حضور دارند.
این سحابی‌ها که بخشی از مجموعه‌ی سحابی‌های تاریک Lynds می‌باشند، زایش‌گاهی برای #ستارگان جدید به شمار می‌روند.
هرچند #ستارگان تازه متولدشده، در نقاط متراکم این ابرهای #تاریک نهفته شده‌اند، اما، با اندکی دقت در این تصویر، می‌توان به #فوران گازهای #درخشان از آن‌ها، موسوم به اجرام Herbig-Haro، پی برد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Markus Bauer
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و یکم شهریورماه 1398
🗓 September 12, 2019
📌 "رویش زنبق، در مزرعه‌ی ستارگان!"
🔖 این #ابر از #غبار_کیهانی، در امتداد ناحیه‌ای حاصل‌خیز از وجود #ستارگان_جوان، 1300 #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قیفاووس جای گرفته است.
#سحابی_زنبق، که با NGC7023 طبقه‌بندی شده و در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر جای دارد، تنها یکی از سحابی‌های #آسمان است که به شکل #گل دیده می‌شود.
این #سحابی زیبا و نسبتاً #متقارن، منطقه‌ای به وسعت 6 #سال_نوری در فضا را پوشش می‌دهد.
#نور #آبی این #سحابی، نشان از حضور یک #ستاره‌ی_داغ آبی‌رنگ در نزدیکی آن دارد، به طوری که #ذرات_غبار موجود در آن محدوده، #نور ستاره‌ی مزبور را #بازتاب می‌نمایند.
در این نما، با میدان‌دیدی در ابعاد چهار #درجه‌ی_قوسی، چندین #سحابی_تاریک دیگر نیز حضور دارند.
این سحابی‌ها که بخشی از مجموعه‌ی سحابی‌های تاریک Lynds می‌باشند، زایش‌گاهی برای #ستارگان جدید به شمار می‌روند.
هرچند #ستارگان تازه متولدشده، در نقاط متراکم این ابرهای #تاریک نهفته شده‌اند، اما، با اندکی دقت در این تصویر، می‌توان به #فوران گازهای #درخشان از آن‌ها، موسوم به اجرام Herbig-Haro، پی برد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Markus Bauer
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و چهارم شهریورماه 1398
🗓 September 15, 2019
📌 "طوفانی به بزرگی زحل!"
🔖 در این تصویر، شاهد یکی از #بزرگ‌ترین و #کشیده‌ترین طوفان‌های رخ داده در #منظومه‌ی_شمسی هستید.
این #طوفان_عظیم که برای اولین در سال 2010 میلادی، در #نیم‌کره‌ی_شمالی سیاره‌ی #زحل دیده شد، ابعادی بزرگ‌تر از #زمین داشت؛ اما با گذشت #زمان، گسترده‌تر شد و تمام دور #سیاره را در بر گرفت.
هرچند رنگ‌های این تصویر م#ادون_قرمز از #زحل، واقعی نمی‌باشند، لکن می‌توان گفت که رنگ‌های #نارنجی ابرهایی با #عمق بیش‌تر و رنگ‌های روشن‌تر، ابرهای بالاتری را در #جو #سیاره به نمایش گذاشته‌اند.
این #طوفان_عظیم، از همان ابتدا، نه تنها از #زمین، بلکه توسط #فضاپیمای_رباتیک #ناسا، موسوم به #کاسینی نیز، دنبال می‌شد.
اما، #کاسینی برای آن‌که بتواند جزئیات بیش‌تری از این #طوفان_عظیم را ثبت نماید، در زاویه‌ای نسبت به #زحل قرار گرفت که حلقه‌های معروف آن، از لبه دیده شوند.
در این نما، #حلقه‌های_زحل، به صورت یک نوار بسیار باریک افقی و به رنگ #آبی مشخص هستند؛
سایه‌ی این حلقه‌ها که توسط #نور #خورشید ایجاد شده‌اند نیز، به صورت نوارهایی #تاریک، بر روی ابرهای بالای #جو_زحل دیده می‌شوند.
این #طوفان_عظیم، پس از شش ماه فعالیت، به طرز شگفت‌آوری، آرام آرام، از گرد این #سیاره #محو شد.
جالب است بدانید، آن‌چه در بالای این #طوفان_عظیم، به صورت پیچ‌خورده و به رنگ #نارنجی دیده می‌شود، آذرخش‌هایی هستند که به دلیل #تغییرات_فصلی، و با شروع #بهار در #نیم‌کره‌ی_شمالی #زحل پدیدار شده‌اند.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Cassini Imaging Team,
SSI,
JPL,
ESA,
NASA
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و چهارم شهریورماه 1398
🗓 September 15, 2019
📌 "طوفانی به بزرگی زحل!"
🔖 در این تصویر، شاهد یکی از #بزرگ‌ترین و #کشیده‌ترین طوفان‌های رخ داده در #منظومه‌ی_شمسی هستید.
این #طوفان_عظیم که برای اولین در سال 2010 میلادی، در #نیم‌کره‌ی_شمالی سیاره‌ی #زحل دیده شد، ابعادی بزرگ‌تر از #زمین داشت؛ اما با گذشت #زمان، گسترده‌تر شد و تمام دور #سیاره را در بر گرفت.
هرچند رنگ‌های این تصویر م#ادون_قرمز از #زحل، واقعی نمی‌باشند، لکن می‌توان گفت که رنگ‌های #نارنجی ابرهایی با #عمق بیش‌تر و رنگ‌های روشن‌تر، ابرهای بالاتری را در #جو #سیاره به نمایش گذاشته‌اند.
این #طوفان_عظیم، از همان ابتدا، نه تنها از #زمین، بلکه توسط #فضاپیمای_رباتیک #ناسا، موسوم به #کاسینی نیز، دنبال می‌شد.
اما، #کاسینی برای آن‌که بتواند جزئیات بیش‌تری از این #طوفان_عظیم را ثبت نماید، در زاویه‌ای نسبت به #زحل قرار گرفت که حلقه‌های معروف آن، از لبه دیده شوند.
در این نما، #حلقه‌های_زحل، به صورت یک نوار بسیار باریک افقی و به رنگ #آبی مشخص هستند؛
سایه‌ی این حلقه‌ها که توسط #نور #خورشید ایجاد شده‌اند نیز، به صورت نوارهایی #تاریک، بر روی ابرهای بالای #جو_زحل دیده می‌شوند.
این #طوفان_عظیم، پس از شش ماه فعالیت، به طرز شگفت‌آوری، آرام آرام، از گرد این #سیاره #محو شد.
جالب است بدانید، آن‌چه در بالای این #طوفان_عظیم، به صورت پیچ‌خورده و به رنگ #نارنجی دیده می‌شود، آذرخش‌هایی هستند که به دلیل #تغییرات_فصلی، و با شروع #بهار در #نیم‌کره‌ی_شمالی #زحل پدیدار شده‌اند.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Cassini Imaging Team,
SSI,
JPL,
ESA,
NASA
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بال‌هایش، چنین رشته‌های زیبایی از #گازهای_درخشان دیده می‌شوند.
این #رشته‌های_رنگین، که در اثر ضربه‌ی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفته‌اند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل می‌دهند.
گویی، #امواج_ضربه‌ای ناشی از #مرگ یک #ستاره‌ی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمع‌شدن و #برانگیخته شدن #مواد_میان‌ستاره‌ای شده‌اند.
به نظر می‌رسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشته‌های_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور اتم‌های #هیدروژن، و رنگ‌های #آبی و #سبز، نمایان‌گر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقه‌ی_قو نیز معروف شده، محدوده‌ای به وسعت 3 #درجه‌ی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش می‌دهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش می‌دهد، اما، با در نظر گرفتن فاصله‌ی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری می‌باشد، به این نتیجه می‌رسیم که وسعت این #سحابی، بیش‌تر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستاره‌ی_پرنور نیز دیده می‌شود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سه‌گوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانه‌ی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامه‌ی آن، که شباهت بی‌نظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دسته‌ی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بال‌هایش، چنین رشته‌های زیبایی از #گازهای_درخشان دیده می‌شوند.
این #رشته‌های_رنگین، که در اثر ضربه‌ی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفته‌اند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل می‌دهند.
گویی، #امواج_ضربه‌ای ناشی از #مرگ یک #ستاره‌ی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمع‌شدن و #برانگیخته شدن #مواد_میان‌ستاره‌ای شده‌اند.
به نظر می‌رسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشته‌های_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور اتم‌های #هیدروژن، و رنگ‌های #آبی و #سبز، نمایان‌گر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقه‌ی_قو نیز معروف شده، محدوده‌ای به وسعت 3 #درجه‌ی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش می‌دهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش می‌دهد، اما، با در نظر گرفتن فاصله‌ی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری می‌باشد، به این نتیجه می‌رسیم که وسعت این #سحابی، بیش‌تر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستاره‌ی_پرنور نیز دیده می‌شود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سه‌گوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانه‌ی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامه‌ی آن، که شباهت بی‌نظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دسته‌ی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم مهرماه 1398
🗓 September 29, 2019
📌 "تمام آن‌چه برای ساخت یک ساعت شنی کیهانی لازم است!"
🔖 مسأله این است:
آیا شما به این #ساعت_شنی نگاه می‌کنید، یا #ساعت_شنی به شما؟!
این #سحابی_سیاره‌نما که حلقه‌های اطرافش، آن را شبیه به یک #ساعت_شنی نموده، MyCn18 نام دارد.
شاید بتوان این‌طور تصور نمود که در مرکز این #سحابی_سیاره‌نما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما می‌نگرد، #زمان، با ریختن دانه‌های شن، به صورت #پیوسته برای #ستاره‌ی_مرکزی آن در حال گذر است.
آن‌چه می‌بینید، می‌تواند #سرنوشت ستاره‌ای شبیه به #خورشید ما باشد؛
ستاره‌ای که با اتمام #سوخت_هسته‌ای خود، لایه‌های بیرونی‌اش را از دست داده، و از آن، هسته‌ای در حال #سرد و #کم‌نور شدن، موسوم به #کوتوله‌ی_سفید بر جای مانده است.
در این تصویر، #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور #نیتروژن، #سبز نمایان‌گر #هیدروژن، و #آبی، وجود #اکسیژن را اعلام می‌کند.
جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که #ستاره‌شناسان با استفاده از #تلسکوپ_فضایی_هابل، مشغول #تصویربرداری از #سحابی‌های_سیاره‌نما بودند، حلقه‌های این #سحابی حیرت‌انگیز و رنگ‌های زیبایش،
آن‌ها را به یاد دیواره‌های #نازک یک #ساعت_شنی انداخت.
باید اذعان نمود، به لطف #وضوح بی‌نظیر تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل، جزییاتی حیرت‌انگیز از #مراحل_برون‌ریزی #سحابی‌های_سیاره‌نما #آشکار شده، که بی‌شک، می‌تواند پرده از #راز #اشکال_پیچیده، اما #منتظم آن‌ها بردارد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
🖥 پردازش تصویر:
Judy Schmidt
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم مهرماه 1398
🗓 September 29, 2019
📌 "تمام آن‌چه برای ساخت یک ساعت شنی کیهانی لازم است!"
🔖 مسأله این است:
آیا شما به این #ساعت_شنی نگاه می‌کنید، یا #ساعت_شنی به شما؟!
این #سحابی_سیاره‌نما که حلقه‌های اطرافش، آن را شبیه به یک #ساعت_شنی نموده، MyCn18 نام دارد.
شاید بتوان این‌طور تصور نمود که در مرکز این #سحابی_سیاره‌نما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما می‌نگرد، #زمان، با ریختن دانه‌های شن، به صورت #پیوسته برای #ستاره‌ی_مرکزی آن در حال گذر است.
آن‌چه می‌بینید، می‌تواند #سرنوشت ستاره‌ای شبیه به #خورشید ما باشد؛
ستاره‌ای که با اتمام #سوخت_هسته‌ای خود، لایه‌های بیرونی‌اش را از دست داده، و از آن، هسته‌ای در حال #سرد و #کم‌نور شدن، موسوم به #کوتوله‌ی_سفید بر جای مانده است.
در این تصویر، #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور #نیتروژن، #سبز نمایان‌گر #هیدروژن، و #آبی، وجود #اکسیژن را اعلام می‌کند.
جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که #ستاره‌شناسان با استفاده از #تلسکوپ_فضایی_هابل، مشغول #تصویربرداری از #سحابی‌های_سیاره‌نما بودند، حلقه‌های این #سحابی حیرت‌انگیز و رنگ‌های زیبایش،
آن‌ها را به یاد دیواره‌های #نازک یک #ساعت_شنی انداخت.
باید اذعان نمود، به لطف #وضوح بی‌نظیر تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل، جزییاتی حیرت‌انگیز از #مراحل_برون‌ریزی #سحابی‌های_سیاره‌نما #آشکار شده، که بی‌شک، می‌تواند پرده از #راز #اشکال_پیچیده، اما #منتظم آن‌ها بردارد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
🖥 پردازش تصویر:
Judy Schmidt
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهاردهم مهرماه 1398
🗓 October 06, 2019
📌 "شکوه جبار تمامی ندارد!"
🔖 چه چیزی از میان ناحیه‌ی #سرخ‌رنگ تصویر سر برآورده است؟
بلی درست حدس زدید، یکی از #معروف‌ترین سحابی‌های #آسمان، موسوم به #سحابی_سر_اسب.
اما، تنها عاملی که باعث شده این #ابر_کدر متشکل از #غبار دیده شود، همان #سحابی_نشری #سرخ‌رنگ پشت آن است، که از قرار گرفتن مجدد #الکترون در #مدار خود به گرد #پروتون، در #اتم‌های_یونیده‌شده‌ی_هیدروژن، حاصل می‌شود.
لکن، اگر از دیدن این #سحابی زیبا، که همانند ابرهای موجود در #آسمان #زمین، شکلی خاصی به خود گرفته، لذت می‌برید، خوب آن را تماشا کنید؛
چرا که پس از گذشت چند هزار #سال، با #حرکت بخش‌های داخلی‌اش، به کلی ظاهر آن #تغییر خواهد کرد.
نکته‌ی جالب در این تصویر، سمتی می‌باشد که #سر_اسب به آن طرف خیره شده است؛
در ناحیه‌ی سمت چپ تصویر، یک #ابر آتشین زیبا، موسوم به #سحابی_شعله قرار دارد که باریکه‌هایی از #غبار_تاریک نیز آن را پوشانیده‌اند.
اما، در میان بخش‌های #سرخ و #نارنجی تصویر، درست در زیر #سحابی_سر_اسب، یک #سحابی_بازتابی به #رنگ #آبی قرار گرفته که #نور ستاره‌های اطرافش را #بازتاب می‌نماید.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
José Jiménez Priego
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهاردهم مهرماه 1398
🗓 October 06, 2019
📌 "شکوه جبار تمامی ندارد!"
🔖 چه چیزی از میان ناحیه‌ی #سرخ‌رنگ تصویر سر برآورده است؟
بلی درست حدس زدید، یکی از #معروف‌ترین سحابی‌های #آسمان، موسوم به #سحابی_سر_اسب.
اما، تنها عاملی که باعث شده این #ابر_کدر متشکل از #غبار دیده شود، همان #سحابی_نشری #سرخ‌رنگ پشت آن است، که از قرار گرفتن مجدد #الکترون در #مدار خود به گرد #پروتون، در #اتم‌های_یونیده‌شده‌ی_هیدروژن، حاصل می‌شود.
لکن، اگر از دیدن این #سحابی زیبا، که همانند ابرهای موجود در #آسمان #زمین، شکلی خاصی به خود گرفته، لذت می‌برید، خوب آن را تماشا کنید؛
چرا که پس از گذشت چند هزار #سال، با #حرکت بخش‌های داخلی‌اش، به کلی ظاهر آن #تغییر خواهد کرد.
نکته‌ی جالب در این تصویر، سمتی می‌باشد که #سر_اسب به آن طرف خیره شده است؛
در ناحیه‌ی سمت چپ تصویر، یک #ابر آتشین زیبا، موسوم به #سحابی_شعله قرار دارد که باریکه‌هایی از #غبار_تاریک نیز آن را پوشانیده‌اند.
اما، در میان بخش‌های #سرخ و #نارنجی تصویر، درست در زیر #سحابی_سر_اسب، یک #سحابی_بازتابی به #رنگ #آبی قرار گرفته که #نور ستاره‌های اطرافش را #بازتاب می‌نماید.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
José Jiménez Priego
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎