‍‍ #عکس_نجومی_روز
🗓 دهم اَمردادماه 1398
🗓 August 01, 2019

📌 "عناصر باقی‌مانده!"

🔖 #ستارگان_پرجرم، طی زندگی نسبتاً کوتاه‌شان (در مقایسه با ستارگان عادی)، با سرعت بیش‌تری #سوخت_هسته‌ای خود را مصرف می‌کنند.

به صورت کلی، #دما و #چگالی در اطراف هسته‌ی ستارگان فوق‌العاده زیاد است؛
در نتیجه، طی فرآیند #هم‌جوشی_هسته‌ای، هسته‌های عناصر سبکی مثل #هیدروژن و #هلیوم با یک‌دیگر ترکیب شده و عناصر سنگین‌تری مثل #کربن، #اکسیژن و ...، را می‌سازند.
این فرآیند، نهایتاً با تولید #عنصر #آهن پایان می‌یابد.

هرچند، #مرگ تمام ستارگان اجتناب‌ناپذیر است، اما، پایان عمر #ستارگان_پرجرم، فوق‌العاده زیبا می‌باشد.
این ستارگان، طی یک #انفجار_ابرنواختری، بیش‌تر مواد درون خود، از جمله عناصر سنگین را، به بیرون (#فضا) پرتاب کرده و این‌گونه، می‌توانند در تشکیل ستارگان جدید، #سیارات و شاید موجوداتی مثل انسان‌ها، مشارکت نمایند!

اگرچه رنگ‌های موجود در این تصویر #اشعه‌ی_ایکس، که توسط #رصدخانه‌ی_چاندرا تهیه شده، واقعی نمی‌باشند، اما، به خوبی توانسته جزئیات باقی‌مانده از یک #انفجار #ابرنواختری را، نشان دهد.

این ابر داغ و در حال گسترش، محدوده‌ای به وسعت 36 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.

این #باقی‌مانده‌ی_انفجار_ابرنواختری، که با عنوان G292.0+1.8 فهرست‌بندی شده است، در فاصله‌ای معادل 20 هزار #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد.

تخمین زده می‌شود که نور ابتدایی حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 1600 سال پیش به #زمین رسیده باشد.

رنگ آبی‌فام تصویر، متعلق به رشته‌هایی با دمای چند میلیون‌درجه‌ای است که به طرزی استثنایی، با عناصری مانند #اکسیژن، #نئون و #منیزیم، غنی شده‌اند!

جالب است بدانید، در مرکز این #ابرنواختر، یک #تپ‌اختر (#ستاره‌ی_تپنده) نیز، وجود دارد؛
این تپ‌اختر، یا #ستاره‌ی_نوترونی در حال چرخش، ناشی از #رمبش یا فرو ریختن مواد به‌جای‌مانده از انفجار، در #هسته‌ی_ستاره است.

این تصویر جذاب و دیدنی، به مناسبت #بیستمین #سال‌گرد آغاز به کار #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندرا، منتشر شده است.





📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
NASA/CXC/SAO

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی

@ParsSky_com
@SkyPix_org

‍‍ #عکس_نجومی_روز
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019

📌 "چرخه‌ی عمر یک چرخ کیهانی!"

🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.

عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع می‌شود؛
در قلب‌شان شعله‌ای عظیم برپا شده و عناصر سنگین‌تر شکل می‌گیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میان‌ستاره‌ای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم می‌کنند.

آن‌چه می‌بینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخه‌ی پرمشقت #زندگی این ستاره‌ها است.

به احتمال زیاد، #نور این #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری موسوم به ذات‌الکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.

رنگ‌های غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندارا می‌باشند، نشان از وجود رشته‌ها و گره‌هایی هم‌چنان #داغ در این #جرم دارند.

بررسی رنگی این تصویر، می‌تواند نقش مهمی در شناخت #چرخه‌ی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راه‌شیری داشته باشد.

جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، می‌توان رنگ‌های تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نماینده‌ی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.

نقطه‌ی سفیدی که در نزدیکی میانه‌ی تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای نوترونی می‌باشد، که در اثر #رمبش باقی‌مانده‌ی هسته‌ی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.

نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده می‌شوند.

با فاصله‌ای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده‌ می‌شود ناحیه‌ای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.





📸 تهیه‌کنندگان تصویر در اشعه‌ی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO

📸 تهیه‌کنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org