#عکس_نجومی_روز
🗓 10 جولای 2019 برابر با 19 تیر 1398.
📌 "چهار هزار سیاره‌ی فراخورشیدی!"
🔖 کم‌تر از یک ماه پیش بود، که تعداد #سیارات_فراخورشیدی کشف شده، از مرز 4000 عدد نیز، عبور کرد.
در ابتدای این ویدیو، نمایی کامل از آسمان شب که در آن، نوار میانی #کهکشان_راه‌شیری به شکل یک موج خودنمایی می‌کند را، خواهید دید.
هر ضرب موسیقی در این ویدیو، نمایان‌گر کشف یک یا تعدادی #سیاره‌ی_فراخورشیدی از سال 1992 تا به امروز می‌باشد؛ هرگاه ضرب‌آهنگ بالاتری را می‌شنوید، به این معنی است که #سیاره، با سرعت بیش‌تری به دور #ستاره‌ی_میزبان خود می‌چرخد.
هر #سیاره‌ی_فراخورشیدی که از طریق تغییرات کوچک در #طیف #ستاره‌ی_میزبان خود تشخیص داده شده باشد، با رنگ صورتی نمایان می‌گردد؛
سیاراتی که افت اندکی در میزانی روشنایی #ستاره‌ی_میزبان ایجاد می‌کنند، با رنگ بنفش، و آن‌هایی که به صورت بصری دیده می‌شوند، با رنگ نارنجی مشخص شده‌اند.
در نهایت، سیاراتی که تشخیص آن‌ها با استفاده از #لنز‌های_گرانشی صورت پذیرفته باشد، با رنگ سبز، نمایش داده می‌شوند.
در حدود نیمی از این #سیارات_فراخورشیدی، توسط ماه‌واره‌ی بازنشسته‌ی کپلر کشف شده‌اند.
در حالی که #ماه‌واره‌ی_کپلر، تنها بخش کوچکی از آسمان را برای کشف #سیارات_فراخورشیدی مورد بررسی قرار داده بود، ماه‌واره‌ای جدید، با نام اختصاری TESS، قصد دارد که در مأموریت خود، تمام ستاره‌های روشن و نزدیک در سرتاسر آسمان را، برای اکتشافات جدید، دنبال نماید.
کشف #سیارات_فراخورشیدی، نه تنها به درک بالاتر ما نسبت به امکان وجود حیات در دیگر نقاط جهان کمک می‌کند، بلکه، نحوه‌ی شکل‌گیری #زمین و #منظومه‌ی_شمسی را نیز، به ما خواهد آموخت.
🖥 تهیه‌کنندگان ویدیو:
SYSTEM Sounds (M. Russo, A. Santaguida)
✅ استخراج داده‌ها، از اطلاعات بایگانی سیارات فراخورشیدی ناسا صورت پذیرفته است.
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی سایر ابعاد ویدیو:
https://www.youtube.com/watch?v=aiFD_LBx2nM
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 10 جولای 2019 برابر با 19 تیر 1398.
📌 "چهار هزار سیاره‌ی فراخورشیدی!"
🔖 کم‌تر از یک ماه پیش بود، که تعداد #سیارات_فراخورشیدی کشف شده، از مرز 4000 عدد نیز، عبور کرد.
در ابتدای این ویدیو، نمایی کامل از آسمان شب که در آن، نوار میانی #کهکشان_راه‌شیری به شکل یک موج خودنمایی می‌کند را، خواهید دید.
هر ضرب موسیقی در این ویدیو، نمایان‌گر کشف یک یا تعدادی #سیاره‌ی_فراخورشیدی از سال 1992 تا به امروز می‌باشد؛ هرگاه ضرب‌آهنگ بالاتری را می‌شنوید، به این معنی است که #سیاره، با سرعت بیش‌تری به دور #ستاره‌ی_میزبان خود می‌چرخد.
هر #سیاره‌ی_فراخورشیدی که از طریق تغییرات کوچک در #طیف #ستاره‌ی_میزبان خود تشخیص داده شده باشد، با رنگ صورتی نمایان می‌گردد؛
سیاراتی که افت اندکی در میزانی روشنایی #ستاره‌ی_میزبان ایجاد می‌کنند، با رنگ بنفش، و آن‌هایی که به صورت بصری دیده می‌شوند، با رنگ نارنجی مشخص شده‌اند.
در نهایت، سیاراتی که تشخیص آن‌ها با استفاده از #لنز‌های_گرانشی صورت پذیرفته باشد، با رنگ سبز، نمایش داده می‌شوند.
در حدود نیمی از این #سیارات_فراخورشیدی، توسط ماه‌واره‌ی بازنشسته‌ی کپلر کشف شده‌اند.
در حالی که #ماه‌واره‌ی_کپلر، تنها بخش کوچکی از آسمان را برای کشف #سیارات_فراخورشیدی مورد بررسی قرار داده بود، ماه‌واره‌ای جدید، با نام اختصاری TESS، قصد دارد که در مأموریت خود، تمام ستاره‌های روشن و نزدیک در سرتاسر آسمان را، برای اکتشافات جدید، دنبال نماید.
کشف #سیارات_فراخورشیدی، نه تنها به درک بالاتر ما نسبت به امکان وجود حیات در دیگر نقاط جهان کمک می‌کند، بلکه، نحوه‌ی شکل‌گیری #زمین و #منظومه‌ی_شمسی را نیز، به ما خواهد آموخت.
🖥 تهیه‌کنندگان ویدیو:
SYSTEM Sounds (M. Russo, A. Santaguida)
✅ استخراج داده‌ها، از اطلاعات بایگانی سیارات فراخورشیدی ناسا صورت پذیرفته است.
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی سایر ابعاد ویدیو:
https://www.youtube.com/watch?v=aiFD_LBx2nM
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دوم اَمردادماه 1398
🗓 July 24, 2019
📌 "جاده‌‌ای به منطقة‌البروج!"
🔖 آیا می‌دانید نوری که در انتهای جاده به #زمین رسیده، چیست؟
در #منظومه‌ی_شمسی، فقط #سیارات نیستند که به دور #خورشید می‌چرخند، بلکه ذرات ریز و درشتی نیز وجود دارند که در تمام آن پخش شده‌اند؛ اگر شرایط مهیا باشد، بلافاصله بعد از #غروب، و یا اندکی قبل از #طلوع، می‌توانید #بازتاب #نور #خورشید را در آن‌ها ببینید.
این #بازتاب #نور، #نور_منطقة‌البروجی نام دارد.
اگرچه دلیل وجود این غبار در #منظومه‌ی_شمسی، هم‌چنان در دست بررسی است، لکن، فرضیه‌ای پیش‌رو در این زمینه، بیان می‌کند، منشأ غبار #منطقة‌البروجی، از دنباله‌دارهای کوچکی است که مدار چرخش‌شان به دور #خورشید فراتر از مدار سیاره‌ی #مشتری نمی‌رود؛
بررسی‌های اخیری که #آژانس_فضایی_اروپا، به وسیله‌ی #فضاپیمای_رباتیک_رزتا، بر روی #دنباله‌دار پی-67 صورت داد نیز، این فرضیه را تقویت نمود.
این عکس، در تاریخ 21 جولای 2019، هنگام صعود به ارتفاعات پارک ملی تیدی در جزایر قناری کشور اسپانیا، درست لحظاتی بعد از #غروب #خورشید گرفته شده است.
در این صحنه، علاوه بر #نور_منطقة‌البروجی، #قلب‌الأسد، #پرنورترین ستاره‌ی #صورت_فلکی_اسد (#شیر) نیز، خودنمایی می‌کند؛ هم‌چنین، #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کندوی_عسل هم، در نزدیکی افق، در حالی که با #نور_منطقة‌البروجی پوشانده شده، دیده می‌شود.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Ruslan Merzlyakov (RMS Photography)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دوم اَمردادماه 1398
🗓 July 24, 2019
📌 "جاده‌‌ای به منطقة‌البروج!"
🔖 آیا می‌دانید نوری که در انتهای جاده به #زمین رسیده، چیست؟
در #منظومه‌ی_شمسی، فقط #سیارات نیستند که به دور #خورشید می‌چرخند، بلکه ذرات ریز و درشتی نیز وجود دارند که در تمام آن پخش شده‌اند؛ اگر شرایط مهیا باشد، بلافاصله بعد از #غروب، و یا اندکی قبل از #طلوع، می‌توانید #بازتاب #نور #خورشید را در آن‌ها ببینید.
این #بازتاب #نور، #نور_منطقة‌البروجی نام دارد.
اگرچه دلیل وجود این غبار در #منظومه‌ی_شمسی، هم‌چنان در دست بررسی است، لکن، فرضیه‌ای پیش‌رو در این زمینه، بیان می‌کند، منشأ غبار #منطقة‌البروجی، از دنباله‌دارهای کوچکی است که مدار چرخش‌شان به دور #خورشید فراتر از مدار سیاره‌ی #مشتری نمی‌رود؛
بررسی‌های اخیری که #آژانس_فضایی_اروپا، به وسیله‌ی #فضاپیمای_رباتیک_رزتا، بر روی #دنباله‌دار پی-67 صورت داد نیز، این فرضیه را تقویت نمود.
این عکس، در تاریخ 21 جولای 2019، هنگام صعود به ارتفاعات پارک ملی تیدی در جزایر قناری کشور اسپانیا، درست لحظاتی بعد از #غروب #خورشید گرفته شده است.
در این صحنه، علاوه بر #نور_منطقة‌البروجی، #قلب‌الأسد، #پرنورترین ستاره‌ی #صورت_فلکی_اسد (#شیر) نیز، خودنمایی می‌کند؛ هم‌چنین، #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کندوی_عسل هم، در نزدیکی افق، در حالی که با #نور_منطقة‌البروجی پوشانده شده، دیده می‌شود.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Ruslan Merzlyakov (RMS Photography)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم اَمردادماه 1398
🗓 August 01, 2019
📌 "عناصر باقی‌مانده!"
🔖 #ستارگان_پرجرم، طی زندگی نسبتاً کوتاه‌شان (در مقایسه با ستارگان عادی)، با سرعت بیش‌تری #سوخت_هسته‌ای خود را مصرف می‌کنند.
به صورت کلی، #دما و #چگالی در اطراف هسته‌ی ستارگان فوق‌العاده زیاد است؛
در نتیجه، طی فرآیند #هم‌جوشی_هسته‌ای، هسته‌های عناصر سبکی مثل #هیدروژن و #هلیوم با یک‌دیگر ترکیب شده و عناصر سنگین‌تری مثل #کربن، #اکسیژن و ...، را می‌سازند.
این فرآیند، نهایتاً با تولید #عنصر #آهن پایان می‌یابد.
هرچند، #مرگ تمام ستارگان اجتناب‌ناپذیر است، اما، پایان عمر #ستارگان_پرجرم، فوق‌العاده زیبا می‌باشد.
این ستارگان، طی یک #انفجار_ابرنواختری، بیش‌تر مواد درون خود، از جمله عناصر سنگین را، به بیرون (#فضا) پرتاب کرده و این‌گونه، می‌توانند در تشکیل ستارگان جدید، #سیارات و شاید موجوداتی مثل انسان‌ها، مشارکت نمایند!
اگرچه رنگ‌های موجود در این تصویر #اشعه‌ی_ایکس، که توسط #رصدخانه‌ی_چاندرا تهیه شده، واقعی نمی‌باشند، اما، به خوبی توانسته جزئیات باقی‌مانده از یک #انفجار #ابرنواختری را، نشان دهد.
این ابر داغ و در حال گسترش، محدوده‌ای به وسعت 36 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
این #باقی‌مانده‌ی_انفجار_ابرنواختری، که با عنوان G292.0+1.8 فهرست‌بندی شده است، در فاصله‌ای معادل 20 هزار #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد.
تخمین زده می‌شود که نور ابتدایی حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 1600 سال پیش به #زمین رسیده باشد.
رنگ آبی‌فام تصویر، متعلق به رشته‌هایی با دمای چند میلیون‌درجه‌ای است که به طرزی استثنایی، با عناصری مانند #اکسیژن، #نئون و #منیزیم، غنی شده‌اند!
جالب است بدانید، در مرکز این #ابرنواختر، یک #تپ‌اختر (#ستاره‌ی_تپنده) نیز، وجود دارد؛
این تپ‌اختر، یا #ستاره‌ی_نوترونی در حال چرخش، ناشی از #رمبش یا فرو ریختن مواد به‌جای‌مانده از انفجار، در #هسته‌ی_ستاره است.
این تصویر جذاب و دیدنی، به مناسبت #بیستمین #سال‌گرد آغاز به کار #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندرا، منتشر شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
NASA/CXC/SAO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دهم اَمردادماه 1398
🗓 August 01, 2019
📌 "عناصر باقی‌مانده!"
🔖 #ستارگان_پرجرم، طی زندگی نسبتاً کوتاه‌شان (در مقایسه با ستارگان عادی)، با سرعت بیش‌تری #سوخت_هسته‌ای خود را مصرف می‌کنند.
به صورت کلی، #دما و #چگالی در اطراف هسته‌ی ستارگان فوق‌العاده زیاد است؛
در نتیجه، طی فرآیند #هم‌جوشی_هسته‌ای، هسته‌های عناصر سبکی مثل #هیدروژن و #هلیوم با یک‌دیگر ترکیب شده و عناصر سنگین‌تری مثل #کربن، #اکسیژن و ...، را می‌سازند.
این فرآیند، نهایتاً با تولید #عنصر #آهن پایان می‌یابد.
هرچند، #مرگ تمام ستارگان اجتناب‌ناپذیر است، اما، پایان عمر #ستارگان_پرجرم، فوق‌العاده زیبا می‌باشد.
این ستارگان، طی یک #انفجار_ابرنواختری، بیش‌تر مواد درون خود، از جمله عناصر سنگین را، به بیرون (#فضا) پرتاب کرده و این‌گونه، می‌توانند در تشکیل ستارگان جدید، #سیارات و شاید موجوداتی مثل انسان‌ها، مشارکت نمایند!
اگرچه رنگ‌های موجود در این تصویر #اشعه‌ی_ایکس، که توسط #رصدخانه‌ی_چاندرا تهیه شده، واقعی نمی‌باشند، اما، به خوبی توانسته جزئیات باقی‌مانده از یک #انفجار #ابرنواختری را، نشان دهد.
این ابر داغ و در حال گسترش، محدوده‌ای به وسعت 36 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
این #باقی‌مانده‌ی_انفجار_ابرنواختری، که با عنوان G292.0+1.8 فهرست‌بندی شده است، در فاصله‌ای معادل 20 هزار #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد.
تخمین زده می‌شود که نور ابتدایی حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 1600 سال پیش به #زمین رسیده باشد.
رنگ آبی‌فام تصویر، متعلق به رشته‌هایی با دمای چند میلیون‌درجه‌ای است که به طرزی استثنایی، با عناصری مانند #اکسیژن، #نئون و #منیزیم، غنی شده‌اند!
جالب است بدانید، در مرکز این #ابرنواختر، یک #تپ‌اختر (#ستاره‌ی_تپنده) نیز، وجود دارد؛
این تپ‌اختر، یا #ستاره‌ی_نوترونی در حال چرخش، ناشی از #رمبش یا فرو ریختن مواد به‌جای‌مانده از انفجار، در #هسته‌ی_ستاره است.
این تصویر جذاب و دیدنی، به مناسبت #بیستمین #سال‌گرد آغاز به کار #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندرا، منتشر شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
NASA/CXC/SAO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!
آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستاره‌ی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستاره‌ی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!
آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستاره‌ی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستاره‌ی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و سوم شهریورماه 1398
🗓 September 14, 2019
📌 "از سیاره‌ی کوچولو به سیارات فراخورشیدی!"
🔖 آیا سیاره‌ی جدیدی در ارتفاعات #بیابان_آتاکاما #کشف شده است؟
البته که این #تصویر_موزاییکی، نمایی 360 در 180 درجه‌ای از #آسمان در #شب است که به صورت #دیجیتالی به یک‌دیگر وصل شده‌اند.
هر کدام از این چهار #گنبد، میزبان تلسکوپی یک متری، از مجموعه‌ی #تلسکوپ‌های_رصدخانه‌ی_جنوبی SPECULOOS می‌باشند.
نام این #رصدخانه‌ها که یادآور نام یک نوع بیسکوییت سنتی در کشورهای #هلند و #بلژیک است، به صورت اختصاری، به کاوش برای یافتن #سیارات قابل سکونتی که از مقابل ستاره‌های خیلی سردشان #عبور می‌کنند، اشاره دارد.
تنها راه شناسایی این #سیارات_فراخورشیدی که به دور ستاره‌های #کم‌نور، #خیلی_سرد و #نزدیک به ما می‌چرخند، رصد آن‌ها، به هنگام #عبور از مقابل #ستاره‌ی_میزبان خود، می‌باشد.
#رد نوری که در این نما مشاهده می‌کنید، متعلق به #پرتوهای_لیزر #سیستم_انطباق_تصاویر #رصدخانههای_جنوبی_اروپا است که کمی دورتر از این مکان، از بالای ارتفاعات موجود در #افق، به #آسمان #پرتاب می‌شود.
این #سیستم_لیزری، با ایجاد یک #ستاره‌ی_مصنوعی راه‌نما در #آسمان، سعی بر حذف اثرات ناشی از تلاطم #لایه‌های_جو در تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ رصدخانههای دیگر آن مجموعه، دارد.
بر فراز این منطقه که شباهت عجیبی به یک #سیاره‌ی_کوچک در #فضا پیدا کرده، #رد #کهکشان_راه_شیری و #ابرهای_ماژلانی نیز، دیده می‌شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Petr Horálek / ESO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و سوم شهریورماه 1398
🗓 September 14, 2019
📌 "از سیاره‌ی کوچولو به سیارات فراخورشیدی!"
🔖 آیا سیاره‌ی جدیدی در ارتفاعات #بیابان_آتاکاما #کشف شده است؟
البته که این #تصویر_موزاییکی، نمایی 360 در 180 درجه‌ای از #آسمان در #شب است که به صورت #دیجیتالی به یک‌دیگر وصل شده‌اند.
هر کدام از این چهار #گنبد، میزبان تلسکوپی یک متری، از مجموعه‌ی #تلسکوپ‌های_رصدخانه‌ی_جنوبی SPECULOOS می‌باشند.
نام این #رصدخانه‌ها که یادآور نام یک نوع بیسکوییت سنتی در کشورهای #هلند و #بلژیک است، به صورت اختصاری، به کاوش برای یافتن #سیارات قابل سکونتی که از مقابل ستاره‌های خیلی سردشان #عبور می‌کنند، اشاره دارد.
تنها راه شناسایی این #سیارات_فراخورشیدی که به دور ستاره‌های #کم‌نور، #خیلی_سرد و #نزدیک به ما می‌چرخند، رصد آن‌ها، به هنگام #عبور از مقابل #ستاره‌ی_میزبان خود، می‌باشد.
#رد نوری که در این نما مشاهده می‌کنید، متعلق به #پرتوهای_لیزر #سیستم_انطباق_تصاویر #رصدخانههای_جنوبی_اروپا است که کمی دورتر از این مکان، از بالای ارتفاعات موجود در #افق، به #آسمان #پرتاب می‌شود.
این #سیستم_لیزری، با ایجاد یک #ستاره‌ی_مصنوعی راه‌نما در #آسمان، سعی بر حذف اثرات ناشی از تلاطم #لایه‌های_جو در تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ رصدخانههای دیگر آن مجموعه، دارد.
بر فراز این منطقه که شباهت عجیبی به یک #سیاره‌ی_کوچک در #فضا پیدا کرده، #رد #کهکشان_راه_شیری و #ابرهای_ماژلانی نیز، دیده می‌شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Petr Horálek / ESO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎