#عکس_نجومی_روز
🗓 13 ژوئن 2019 برابر با 23 خرداد 1398.
📌 "رنگ‌ها و قدرهای مسیه13"
🔖 #مسیه13، به عنوان یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی بزرگ در #صورت_فلکی_هرکول شناخته می‌شود.
گوی عظیمی از ازدحام صد‌ها هزار ستاره که در محدوده‌ای به قطر 150 #سال_نوری، و با فاصله‌ای معادل 25 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفته است.
این عکس رنگی، واضح و دقیق از #مسیه13 که در گوشه‌ی بالا سمت چپ قرار دارد، همانند تصاویری است که با استفاده از اکثر تلسکوپ‌ها هم می‌توان آن را تهیه کرد؛ با این حال، داده‌گیری #نمودار_رنگ_قدر در قسمت پایین سمت چپ، از همان تصویر #مسیه13 بوده که می‌تواند چشم‌انداز گویا‌تری را پیش روی ما بگذارد.
این نمودار که با عنوان #هرتسپرونگ_راسل (اِچ-آر) نیز شناخته می‌شود، روشنایی (قدر) ظاهری هرکدام از ستارگان این خوشه‌ی ستاره‌ای را در مقابل #شاخص_رنگ آن‌ها، ترسیم می‌نماید.
#شاخص_رنگ برای هر #ستاره، حاصل تفریق #قدر_ظاهری #ستاره که با استفاده از #فیلتر_قرمز اندازه‌گیری شده، از #قدر_ظاهری آن در #فیلتر_آبی، می‌باشد. ستارگان آبی‌رنگ، داغ‌تر و ستارگان قرمز، خنک‌تر هستند؛ به همین دلیل، #شاخص_رنگ نجومی ستارگان، که از آبی به قرمز تغییر می‌کند، منطبق با دمای ستارگان، از سمت چپ (داغ) به سمت راست (خنک) می‌باشد.
در نمودار #هرتسپرونگ_راسل #مسیه13، ستارگان در گروه‌های کاملاً متمایز از هم قرار گرفته‌اند.
نوار پهنی که از پایین سمت راست به موازات قطر نمودار قرار دارد، همان #رشته‌ی_اصلی این #خوشه‌ی_ستاره‌ای است. کمی بالاتر از میانه‌ی تصویر به سمت راست، درست از جایی که (در ادامه‌ی #رشته‌ی_اصلی) تغییر جهت ناگهانی رخ داده، نمودار به سمت #غول‌های_سرخ حرکت کرده و در بخش مقابل، سمت چپ تصویر، #غول‌های_آبی در گروهی مجزا قرار دارند.
در ابتدای شکل‌گیری، ستارگان #مسیه13، تماماً در محدوده‌ی #رشته‌ی_اصلی قرار داشتند و بر اساس جرم‌شان، از جرم‌های کم‌تر در پایین راست، به جرم‌های بیش‌تر در بالا بخش‌بندی می‌شدند. با گذشت زمان، ستارگانی که جرم بیش‌تری داشتند، ابتدا به #غول‌های_سرخ، سپس به #غول‌های_آبی و اطراف آن، متحول شدند.
در واقع، خارج شدن از #رشته‌ی_اصلی، و قرار گرفتن در شاخه‌ی #غول‌های_سرخ، در مدت زمان 12 میلیارد سال، معادل عمر این #خوشه‌ی_ستاره‌ای، رخ داده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Tolga Gumusayak,
Robert Vanderbei
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/M13_and_HR_diag_updated6.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 13 ژوئن 2019 برابر با 23 خرداد 1398.
📌 "رنگ‌ها و قدرهای مسیه13"
🔖 #مسیه13، به عنوان یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی بزرگ در #صورت_فلکی_هرکول شناخته می‌شود.
گوی عظیمی از ازدحام صد‌ها هزار ستاره که در محدوده‌ای به قطر 150 #سال_نوری، و با فاصله‌ای معادل 25 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفته است.
این عکس رنگی، واضح و دقیق از #مسیه13 که در گوشه‌ی بالا سمت چپ قرار دارد، همانند تصاویری است که با استفاده از اکثر تلسکوپ‌ها هم می‌توان آن را تهیه کرد؛ با این حال، داده‌گیری #نمودار_رنگ_قدر در قسمت پایین سمت چپ، از همان تصویر #مسیه13 بوده که می‌تواند چشم‌انداز گویا‌تری را پیش روی ما بگذارد.
این نمودار که با عنوان #هرتسپرونگ_راسل (اِچ-آر) نیز شناخته می‌شود، روشنایی (قدر) ظاهری هرکدام از ستارگان این خوشه‌ی ستاره‌ای را در مقابل #شاخص_رنگ آن‌ها، ترسیم می‌نماید.
#شاخص_رنگ برای هر #ستاره، حاصل تفریق #قدر_ظاهری #ستاره که با استفاده از #فیلتر_قرمز اندازه‌گیری شده، از #قدر_ظاهری آن در #فیلتر_آبی، می‌باشد. ستارگان آبی‌رنگ، داغ‌تر و ستارگان قرمز، خنک‌تر هستند؛ به همین دلیل، #شاخص_رنگ نجومی ستارگان، که از آبی به قرمز تغییر می‌کند، منطبق با دمای ستارگان، از سمت چپ (داغ) به سمت راست (خنک) می‌باشد.
در نمودار #هرتسپرونگ_راسل #مسیه13، ستارگان در گروه‌های کاملاً متمایز از هم قرار گرفته‌اند.
نوار پهنی که از پایین سمت راست به موازات قطر نمودار قرار دارد، همان #رشته‌ی_اصلی این #خوشه‌ی_ستاره‌ای است. کمی بالاتر از میانه‌ی تصویر به سمت راست، درست از جایی که (در ادامه‌ی #رشته‌ی_اصلی) تغییر جهت ناگهانی رخ داده، نمودار به سمت #غول‌های_سرخ حرکت کرده و در بخش مقابل، سمت چپ تصویر، #غول‌های_آبی در گروهی مجزا قرار دارند.
در ابتدای شکل‌گیری، ستارگان #مسیه13، تماماً در محدوده‌ی #رشته‌ی_اصلی قرار داشتند و بر اساس جرم‌شان، از جرم‌های کم‌تر در پایین راست، به جرم‌های بیش‌تر در بالا بخش‌بندی می‌شدند. با گذشت زمان، ستارگانی که جرم بیش‌تری داشتند، ابتدا به #غول‌های_سرخ، سپس به #غول‌های_آبی و اطراف آن، متحول شدند.
در واقع، خارج شدن از #رشته‌ی_اصلی، و قرار گرفتن در شاخه‌ی #غول‌های_سرخ، در مدت زمان 12 میلیارد سال، معادل عمر این #خوشه‌ی_ستاره‌ای، رخ داده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Tolga Gumusayak,
Robert Vanderbei
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/M13_and_HR_diag_updated6.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!
آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستاره‌ی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستاره‌ی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!
آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستاره‌ی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستاره‌ی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 یازدهم مهرماه 1398
🗓 October 03, 2019
📌 "مثلث مارپیچی!"
🔖 با 30 هزار #سال_نوری #وسعت، و سه میلیون #سال_نوری #فاصله از #زمین، #مسیه33، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، موسوم به #کهکشان_مثلث، یکی از برجسته‌ترین اعضای #گروه_محلی_کهکشان‌ها به حساب می‌آید.
در این نمای بی‌نظیر از #کهکشان_مثلث، که با کنار هم چیده شدن 25 #تصویر_موزاییکی، برگرفته از #تلسکوپ_فضایی_هابل، و #تلسکوپ_زمینی_سوبارو، به‌دست آمده، #تابش #سرخ‌فام گازهای #هیدروژن_یونیده‌شده، به وضوح #قابل_رؤیت می‌باشند.
این #درخشش #سرخ‌فام، در نتیجه‌ی #تابش_فرابنفش و #پرانرژی #ستارگان_درخشان و پرجرمی است، که گازهای #هیدروژن اطراف‌شان را #یونیزه می‌کنند.
برای آن که #رنگ و سایر #جزئیات تصویر نمایان گردند، داده‌های برگرفته‌شده از فیلترهای #پهن‌باند، با #فیلتر #باند_باریک #هیدروژن_آلفا #ادغام گردیده‌اند؛
این #فیلتر، تنها، اجازه‌ی عبور #شدیدترین #نور_مرئی تابیده‌شده از #هیدروژن در #طیف_نشری این #گاز را، می‌دهد.
جالب است بدانید، #تراکم گاز #هیدروژن، در بازوهای نحیف و #دراز #کهکشان_مثلث، به حدی است که می‌تواند هم‌چون #پرورش‌گاهی_عظیم برای #ستارگان تازه شکل‌گرفته‌ای عمل کند، که به دلیل #جرم بسیار زیادشان در بدو #تولد، طول #عمر زیادی نخواهند داشت.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Subaru Telescope (NAOJ),
Hubble Space Telescope
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 یازدهم مهرماه 1398
🗓 October 03, 2019
📌 "مثلث مارپیچی!"
🔖 با 30 هزار #سال_نوری #وسعت، و سه میلیون #سال_نوری #فاصله از #زمین، #مسیه33، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، موسوم به #کهکشان_مثلث، یکی از برجسته‌ترین اعضای #گروه_محلی_کهکشان‌ها به حساب می‌آید.
در این نمای بی‌نظیر از #کهکشان_مثلث، که با کنار هم چیده شدن 25 #تصویر_موزاییکی، برگرفته از #تلسکوپ_فضایی_هابل، و #تلسکوپ_زمینی_سوبارو، به‌دست آمده، #تابش #سرخ‌فام گازهای #هیدروژن_یونیده‌شده، به وضوح #قابل_رؤیت می‌باشند.
این #درخشش #سرخ‌فام، در نتیجه‌ی #تابش_فرابنفش و #پرانرژی #ستارگان_درخشان و پرجرمی است، که گازهای #هیدروژن اطراف‌شان را #یونیزه می‌کنند.
برای آن که #رنگ و سایر #جزئیات تصویر نمایان گردند، داده‌های برگرفته‌شده از فیلترهای #پهن‌باند، با #فیلتر #باند_باریک #هیدروژن_آلفا #ادغام گردیده‌اند؛
این #فیلتر، تنها، اجازه‌ی عبور #شدیدترین #نور_مرئی تابیده‌شده از #هیدروژن در #طیف_نشری این #گاز را، می‌دهد.
جالب است بدانید، #تراکم گاز #هیدروژن، در بازوهای نحیف و #دراز #کهکشان_مثلث، به حدی است که می‌تواند هم‌چون #پرورش‌گاهی_عظیم برای #ستارگان تازه شکل‌گرفته‌ای عمل کند، که به دلیل #جرم بسیار زیادشان در بدو #تولد، طول #عمر زیادی نخواهند داشت.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Subaru Telescope (NAOJ),
Hubble Space Telescope
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎