#عکس_نجومی_روز
🗓 12 ژوئن 2019 برابر با 22 خرداد 1398.
📌 "کهکشان مارپیچی مسیه96 از دید هابل"
🔖 در این تصویر رنگی و دقیق از مرکز یک جزیزهی کیهانی با نام #مسیه96، به نظر میآید که ردهایی از غبار، در حال چرخش به دور #هستهی_کهکشان هستند.
البته #مسیه96 یک #کهکشان_مارپیچی است و با احتساب بازوهای کمنورش، که در اطراف ناحیهی پرنور مرکزی آن گسترش یافتهاند، فضایی در حدود 100 هزار #سال_نوری، معادل #کهکشان_راهشیری را پوشش میدهد.
#مسیه96، که با نام NGC3368، نیز شناخته میشود، یکی از اعضای مهم #گروه_کهکشانی_اسد_یک بوده که در فاصلهی تقریبی 35 میلیون #سال_نوری از ما قرار دارد.
این تصویر ویژه، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل گرفته شده است.
دلیل عدم تقارن #مسیه96 واضح نیست، اما میتواند برخواسته از تأثیرات گرانشی دیگر اعضای #گروه_کهکشانی_اسد_یک باشد؛
هرچند، فقدان تابش پراکندهی درون گروهی، نشان میدهد که اخیراً، تأثیرات زیادی بر روی یکدیگر نگذاشتهاند.
کهکشانهای دوردست در پسزمینه را، میتوان در لبههای عکس پیدا نمود.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA.
Hubble
پردازش تصویر:
Leo Shatz
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/M96_HubbleShatz_1824.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 12 ژوئن 2019 برابر با 22 خرداد 1398.
📌 "کهکشان مارپیچی مسیه96 از دید هابل"
🔖 در این تصویر رنگی و دقیق از مرکز یک جزیزهی کیهانی با نام #مسیه96، به نظر میآید که ردهایی از غبار، در حال چرخش به دور #هستهی_کهکشان هستند.
البته #مسیه96 یک #کهکشان_مارپیچی است و با احتساب بازوهای کمنورش، که در اطراف ناحیهی پرنور مرکزی آن گسترش یافتهاند، فضایی در حدود 100 هزار #سال_نوری، معادل #کهکشان_راهشیری را پوشش میدهد.
#مسیه96، که با نام NGC3368، نیز شناخته میشود، یکی از اعضای مهم #گروه_کهکشانی_اسد_یک بوده که در فاصلهی تقریبی 35 میلیون #سال_نوری از ما قرار دارد.
این تصویر ویژه، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل گرفته شده است.
دلیل عدم تقارن #مسیه96 واضح نیست، اما میتواند برخواسته از تأثیرات گرانشی دیگر اعضای #گروه_کهکشانی_اسد_یک باشد؛
هرچند، فقدان تابش پراکندهی درون گروهی، نشان میدهد که اخیراً، تأثیرات زیادی بر روی یکدیگر نگذاشتهاند.
کهکشانهای دوردست در پسزمینه را، میتوان در لبههای عکس پیدا نمود.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA.
Hubble
پردازش تصویر:
Leo Shatz
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/M96_HubbleShatz_1824.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 20 ژوئن 2019 برابر با 30 خرداد 1398.
📌 "نمایی در راستای مسیه106"
🔖 بزرگ، روشن، مارپیچی زیبا؛
#مسیه106، حاکم مطلق این چشمانداز کیهانی است.
این تصویر عریض تلسکوپی که میداندیدی در حدود دو درجه (قوسی) دارد، به محدودهای از #صورت_فلکی_سگهای_شکاری (#تازیها) مینگرد که نزدیک به دستهی #ملاقهی_بزرگ (یا همان #صورت_فلکی_دب_اکبر) قرار گرفته است.
#مسیه106، که با نام، NGC4258، نیز شناخته میشود، بزرگترین عضو #گروه_کهکشانی #تازیها_دو بوده و با فاصلهای معادل 23.5 میلیون #سال_نوری از ما، قطری برابر با 80 هزار #سال_نوری دارد.
برای کهکشانی دوردست همچون #مسیه106، اندازهگیری فاصلهاش از طریق دنبال کردن میزان قابل توجه #میزر (انتشار لیزری مایکروویو) آن، امکانپذیر است.
در اتفاقی بسیار نادر، اما طبیعی، این انتشار میزری، توسط مولکولهای آب موجود در #ابر_مولکولی اطراف #هستهی_فعال_کهکشان #مسیه106، تولید میشود.
NGC4217،
#کهکشان_مارپیچی شاخص دیگری در تصویر است، که تقریباً از لبهاش دیده شده، و در پایین سمت راست #مسیه106 (گوشهی تصویر) قرار دارد.
فاصله تا این #کهکشان کمتر شناختهشده، چیزی در حدود 60 میلیون #سال_نوری تخمین زده میشود.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Phil Keyser
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/M106Keyser.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 20 ژوئن 2019 برابر با 30 خرداد 1398.
📌 "نمایی در راستای مسیه106"
🔖 بزرگ، روشن، مارپیچی زیبا؛
#مسیه106، حاکم مطلق این چشمانداز کیهانی است.
این تصویر عریض تلسکوپی که میداندیدی در حدود دو درجه (قوسی) دارد، به محدودهای از #صورت_فلکی_سگهای_شکاری (#تازیها) مینگرد که نزدیک به دستهی #ملاقهی_بزرگ (یا همان #صورت_فلکی_دب_اکبر) قرار گرفته است.
#مسیه106، که با نام، NGC4258، نیز شناخته میشود، بزرگترین عضو #گروه_کهکشانی #تازیها_دو بوده و با فاصلهای معادل 23.5 میلیون #سال_نوری از ما، قطری برابر با 80 هزار #سال_نوری دارد.
برای کهکشانی دوردست همچون #مسیه106، اندازهگیری فاصلهاش از طریق دنبال کردن میزان قابل توجه #میزر (انتشار لیزری مایکروویو) آن، امکانپذیر است.
در اتفاقی بسیار نادر، اما طبیعی، این انتشار میزری، توسط مولکولهای آب موجود در #ابر_مولکولی اطراف #هستهی_فعال_کهکشان #مسیه106، تولید میشود.
NGC4217،
#کهکشان_مارپیچی شاخص دیگری در تصویر است، که تقریباً از لبهاش دیده شده، و در پایین سمت راست #مسیه106 (گوشهی تصویر) قرار دارد.
فاصله تا این #کهکشان کمتر شناختهشده، چیزی در حدود 60 میلیون #سال_نوری تخمین زده میشود.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Phil Keyser
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/M106Keyser.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 02 جولای 2019 برابر با 11 تیر 1398.
📌 "کهکشان مارپیچی NGC1566:
رقاص اسپانیایی"
🔖 حتی اگر کامل هم نباشد، این #کهکشان_مارپیچی، یکی از خوشعکسترین کهکشانها در عالم است.
NGC1566،
جزیرهای کیهانی، شامل میلیاردها #ستاره است، که 40 میلیون #سال_نوری دورتر، در راستای #صورت_فلکی #ماهی_طلایی قرار دارد؛
آن چه که این #کهکشان را زیباتر از همیشه میکند، نمای تمامرخی است که از آن میبینیم.
NGC1566،
در #طبقهبندی کهکشانهای مارپیچی، در ردهای قرار گرفته که "#طرح_عظیم" نام دارد.
این رده بیان میکند، #کهکشان، دارای دو #بازوی_مارپیچی شاخص و کاملاً مجزا از یکدیگر است.
در این نما، خوشههای ستارهای آبیرنگ و ردهایی از #غبار_کیهانی_تاریک در میان آنها، به خوبی دیده میشوند.
تصاویر متعددی از این #کهکشان_مارپیچی، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل گرفته شده تا، زمینه را برای مطالعهی چهگونگی #شکلگیری_ستارگان در آن، ابرنواخترها و فعالیت عجیب هستهاش، فراهم نماید.
برای خلق این این تصاویر دیدنی، دسترسی آنلاین به بایگانی #میراث_هابل، طوری فراهم شده، که حتی یک فرد آماتور نیز، میتواند آنها را دانلود کرده، با یکدیگر ترکیب نموده و به پردازش دیجیتالیشان بپردازد.
درخشش خیرهکنندهی مرکز این #کهکشان_مارپیچی، آن را در زمرهی یکی از #نزدیکترین و #پرنورترین اعضای #کهکشانهای_فعال_سیفرت قرار میدهد؛
به طوری که، قرار گرفتن یک #سیاهچالهی_ابرپرجرم در مرکز این #کهکشان، میتواند باعث تأثیرگذاری بر روی گازها و حتی عاملی برای ویرانی ستارگان اطرافش باشد.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Space Telescope
پردازش تصویر:
Leo Shatz
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1907/NGC1566_Shatz_2018d.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 02 جولای 2019 برابر با 11 تیر 1398.
📌 "کهکشان مارپیچی NGC1566:
رقاص اسپانیایی"
🔖 حتی اگر کامل هم نباشد، این #کهکشان_مارپیچی، یکی از خوشعکسترین کهکشانها در عالم است.
NGC1566،
جزیرهای کیهانی، شامل میلیاردها #ستاره است، که 40 میلیون #سال_نوری دورتر، در راستای #صورت_فلکی #ماهی_طلایی قرار دارد؛
آن چه که این #کهکشان را زیباتر از همیشه میکند، نمای تمامرخی است که از آن میبینیم.
NGC1566،
در #طبقهبندی کهکشانهای مارپیچی، در ردهای قرار گرفته که "#طرح_عظیم" نام دارد.
این رده بیان میکند، #کهکشان، دارای دو #بازوی_مارپیچی شاخص و کاملاً مجزا از یکدیگر است.
در این نما، خوشههای ستارهای آبیرنگ و ردهایی از #غبار_کیهانی_تاریک در میان آنها، به خوبی دیده میشوند.
تصاویر متعددی از این #کهکشان_مارپیچی، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل گرفته شده تا، زمینه را برای مطالعهی چهگونگی #شکلگیری_ستارگان در آن، ابرنواخترها و فعالیت عجیب هستهاش، فراهم نماید.
برای خلق این این تصاویر دیدنی، دسترسی آنلاین به بایگانی #میراث_هابل، طوری فراهم شده، که حتی یک فرد آماتور نیز، میتواند آنها را دانلود کرده، با یکدیگر ترکیب نموده و به پردازش دیجیتالیشان بپردازد.
درخشش خیرهکنندهی مرکز این #کهکشان_مارپیچی، آن را در زمرهی یکی از #نزدیکترین و #پرنورترین اعضای #کهکشانهای_فعال_سیفرت قرار میدهد؛
به طوری که، قرار گرفتن یک #سیاهچالهی_ابرپرجرم در مرکز این #کهکشان، میتواند باعث تأثیرگذاری بر روی گازها و حتی عاملی برای ویرانی ستارگان اطرافش باشد.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Space Telescope
پردازش تصویر:
Leo Shatz
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1907/NGC1566_Shatz_2018d.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سیزدهم اَمردادماه 1398
🗓 August 04, 2019
📌 "شایعاتی در مورد یک جهان تاریک!"
🔖 بیست و یک سال قبل، نتایجی که برای اولینبار منتشر میشدند، برخلاف انتظار نشان دادند که بیشترین سهم #انرژی در دنیا متعلق به ستارگان و کهکشانها نیست؛ بلکه، بخش اعظمی از آن درون #فضا گرفتار شده است.
#کیهانشناسان اذعان نمودند، به طرز مشخصی، میبایست یک #ثابت عظیم #کیهانشناسی (کیهانی) را در محاسبات مربوط به رصد یک #ابرنواختر بهکار میگرفتهاند؛
و آن چیزی نبود جز، #انرژی_تاریک!
هرچند، پیشنهاد بهکارگیری #ثابت_کیهانشناسی، اتفاق جدیدی به حساب نیامده و به آغاز عصر #کیهانشناسی_نسبیتی_نوین برمیگشت، اما، طرح چنین ادعاهایی در میان #منجمان رایج نبود؛
البته، نه به این خاطر که #انرژی_ تاریک شبیه هیچکدام از عناصر شناختهشدهی در جهان نیست، بلکه، فراوانی #انرژی_تاریک در رصدهای دیگر محدود به نظر رسیده بود؛
از طرفی، در بسیاری از محاسبات #کیهانشناسی، بدون در نظر گرفتن تأثیر #انرژی_تاریک، نتایج به دست آمده، دادههای موجود را توضیح میداد.
در عین حال، نکتهی مهم، علاوه بر روش مستقیم و قابل اعتمادی که در رصدها بهکار گرفته میشد، شیوهی معتبر #دانشمندان در هدایت علمی تحقیقات بود.
بیشتر از دو دهه، تیمهای مستقلی از #منجمان، مشغول به جمعآوری دادههایی شدند که نه تنها در ظاهر وجود #انرژی_تاریک را اثبات مینمود، بلکه #روند_افزایشی #شتاب کنونی جهان را نیز، توضیح میداد.
در همین راستا، #جایزهی_نوبل در #فیزیک سال 2011، به کاشفان این مهم (آدام ریس و ساؤل پرلموتر) تعلق گرفت.
این عکس که در جریان یکی از همین همکاریها گرفته شده، مربوط به وقوع یک #انفجار_ابرنواختری در بخشیهای بیرونی یک #کهکشان_مارپیچی، در سال 1994 میباشد.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
High-Z Supernova Search Team,
HST,
NASA
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سیزدهم اَمردادماه 1398
🗓 August 04, 2019
📌 "شایعاتی در مورد یک جهان تاریک!"
🔖 بیست و یک سال قبل، نتایجی که برای اولینبار منتشر میشدند، برخلاف انتظار نشان دادند که بیشترین سهم #انرژی در دنیا متعلق به ستارگان و کهکشانها نیست؛ بلکه، بخش اعظمی از آن درون #فضا گرفتار شده است.
#کیهانشناسان اذعان نمودند، به طرز مشخصی، میبایست یک #ثابت عظیم #کیهانشناسی (کیهانی) را در محاسبات مربوط به رصد یک #ابرنواختر بهکار میگرفتهاند؛
و آن چیزی نبود جز، #انرژی_تاریک!
هرچند، پیشنهاد بهکارگیری #ثابت_کیهانشناسی، اتفاق جدیدی به حساب نیامده و به آغاز عصر #کیهانشناسی_نسبیتی_نوین برمیگشت، اما، طرح چنین ادعاهایی در میان #منجمان رایج نبود؛
البته، نه به این خاطر که #انرژی_ تاریک شبیه هیچکدام از عناصر شناختهشدهی در جهان نیست، بلکه، فراوانی #انرژی_تاریک در رصدهای دیگر محدود به نظر رسیده بود؛
از طرفی، در بسیاری از محاسبات #کیهانشناسی، بدون در نظر گرفتن تأثیر #انرژی_تاریک، نتایج به دست آمده، دادههای موجود را توضیح میداد.
در عین حال، نکتهی مهم، علاوه بر روش مستقیم و قابل اعتمادی که در رصدها بهکار گرفته میشد، شیوهی معتبر #دانشمندان در هدایت علمی تحقیقات بود.
بیشتر از دو دهه، تیمهای مستقلی از #منجمان، مشغول به جمعآوری دادههایی شدند که نه تنها در ظاهر وجود #انرژی_تاریک را اثبات مینمود، بلکه #روند_افزایشی #شتاب کنونی جهان را نیز، توضیح میداد.
در همین راستا، #جایزهی_نوبل در #فیزیک سال 2011، به کاشفان این مهم (آدام ریس و ساؤل پرلموتر) تعلق گرفت.
این عکس که در جریان یکی از همین همکاریها گرفته شده، مربوط به وقوع یک #انفجار_ابرنواختری در بخشیهای بیرونی یک #کهکشان_مارپیچی، در سال 1994 میباشد.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
High-Z Supernova Search Team,
HST,
NASA
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیستم اَمردادماه 1398
🗓 August 11, 2019
📌 "نمایی از ادغام دو کهکشان توسط هابل"
🔖 این رقص، سرنوشتی جز نابودی ندارد!
آنچه که این دو #کهکشان بزرگ را به هم پیوند داده، یک #پل_کیهانی به طول بیش از 75 هزار #سال_نوری است.
این پل که از #ستارگان، #گاز و #غبار درون دو #کهکشان تشکیل شده، در نتیجهی عبور نزدیک آنها از کنار یکدیگر و برقراری یک جاذبهی قوی بین این دوسامانهی عظیم ستارهای، میباشد.
همچنین، وجود تعداد زیادی #خوشهی_ستارهای_آبی رنگ در #کهکشان سمت راست، موسوم به NGC3808A، نشان از فروریختن ساختارهای ستارهای، بین دو #کهکشان دارد.
برخلاف #کهکشان سمت راست که از روبهرو دیده میشود، #کهکشان_مارپیچی سمت چپ، با نام NGC3808B، از لبه دیده شده، و به نظر میرسد که به طرز عجیبی، در راستای قطبهایش، درون مواد این #پل_بین_کهکشانی، پیچیده شده است.
حاصل عبور نزدیک این دو #کهکشان، تشکیل یک سامانهی عجیب به نام Arp87 است، که در هیچ دستهای از لحاظ #ریختشناسی قرار نگرفته و تنها میتوان آن را، یک سامانهی #بیقاعده خطاب کرد!
هرچند، سرنوشت اجتنابناپذیر این رقص کیهانی، و به دور هم گشتنهای مکرر در طی میلیاردها سال، چیزی جز #مرگ یک #کهکشان در دیگری نیست، لکن، نهایتاً، یک سامانهی بزرگتر، اما، همچنان #بیقاعده، به نام Arp87 متولد خواهد شد.
این #زوج_کهکشانی، با فاصلهای در حدود 300 میلیون #سال_نوری از ما، در راستای #صورت_فلکی_شیر (#اسد) قرار گرفتهاند.
جالب است بدانید، #کهکشان سوم در این نما، که در منتهیالیه سمت چپ تصویر، به وضوح، از #لبه دیده میشود، ربطی به دو #کهکشان دیگر نداشته و در فاصلهای نسبتاً زیاد از آنها، در پسزمینهی تصویر قرار دارد!
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Heritage Team (STScI, AURA)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیستم اَمردادماه 1398
🗓 August 11, 2019
📌 "نمایی از ادغام دو کهکشان توسط هابل"
🔖 این رقص، سرنوشتی جز نابودی ندارد!
آنچه که این دو #کهکشان بزرگ را به هم پیوند داده، یک #پل_کیهانی به طول بیش از 75 هزار #سال_نوری است.
این پل که از #ستارگان، #گاز و #غبار درون دو #کهکشان تشکیل شده، در نتیجهی عبور نزدیک آنها از کنار یکدیگر و برقراری یک جاذبهی قوی بین این دوسامانهی عظیم ستارهای، میباشد.
همچنین، وجود تعداد زیادی #خوشهی_ستارهای_آبی رنگ در #کهکشان سمت راست، موسوم به NGC3808A، نشان از فروریختن ساختارهای ستارهای، بین دو #کهکشان دارد.
برخلاف #کهکشان سمت راست که از روبهرو دیده میشود، #کهکشان_مارپیچی سمت چپ، با نام NGC3808B، از لبه دیده شده، و به نظر میرسد که به طرز عجیبی، در راستای قطبهایش، درون مواد این #پل_بین_کهکشانی، پیچیده شده است.
حاصل عبور نزدیک این دو #کهکشان، تشکیل یک سامانهی عجیب به نام Arp87 است، که در هیچ دستهای از لحاظ #ریختشناسی قرار نگرفته و تنها میتوان آن را، یک سامانهی #بیقاعده خطاب کرد!
هرچند، سرنوشت اجتنابناپذیر این رقص کیهانی، و به دور هم گشتنهای مکرر در طی میلیاردها سال، چیزی جز #مرگ یک #کهکشان در دیگری نیست، لکن، نهایتاً، یک سامانهی بزرگتر، اما، همچنان #بیقاعده، به نام Arp87 متولد خواهد شد.
این #زوج_کهکشانی، با فاصلهای در حدود 300 میلیون #سال_نوری از ما، در راستای #صورت_فلکی_شیر (#اسد) قرار گرفتهاند.
جالب است بدانید، #کهکشان سوم در این نما، که در منتهیالیه سمت چپ تصویر، به وضوح، از #لبه دیده میشود، ربطی به دو #کهکشان دیگر نداشته و در فاصلهای نسبتاً زیاد از آنها، در پسزمینهی تصویر قرار دارد!
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Heritage Team (STScI, AURA)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و نهم اَمردادماه 1398
🗓 August 20, 2019
📌 "قرص مارپیچی در مرکز یک کهکشان مارپیچی"
🔖 چرخیدن به دور یک #سیاهچاله، چه حسی را به شما القا خواهد کرد؟
گویی اطراف اکثر سیاهچالهها، با فضایی همانند گرداب احاطه شده، که به آن #قرص_برافزایشی میگویند.
این قرصها، حاوی گازهای بسیار داغی هستند که ممکن است در اثر #سقوط به #افق_رویداد #سیاهچاله، برای همیشه از دید خارج شوند.
گازهایی که در لبهی داخلی این #قرص واقع شدهاند، به دلیل فاصلهی نسبتاً کمشان تا #سیاهچاله، با #سرعت بسیار بیشتری، در حدود یکدهم #سرعت_نور، در حال چرخش به دور آن هستند.
در اثر این #سرعت زیاد، گازها از خود #تابش_نسبیتی بروز میدهند؛ آن سمت از #قرص که در حال نزدیک شدن به ما میباشد، نسبت به بخش دیگر که در حال دور شدن است، به طرز محسوسی روشنتر به نظر میرسد.
در این #پویانمایی، سازنده سعی نموده، بر مبنای تصویر اخیر #تلسکوپ_فضایی_هابل، از #کهکشان_مارپیچی NGC3147، #قرص_برافزایشی اطراف #سیاهچالهی_ابرپرجرم مرکزی آن را #شبیهسازی نماید.
📸 تصویرگران پویانمایی:
ESA,
NASA,
Hubble,
M. Kornmesser
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی سایر کیفیتهای ویدیو
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و نهم اَمردادماه 1398
🗓 August 20, 2019
📌 "قرص مارپیچی در مرکز یک کهکشان مارپیچی"
🔖 چرخیدن به دور یک #سیاهچاله، چه حسی را به شما القا خواهد کرد؟
گویی اطراف اکثر سیاهچالهها، با فضایی همانند گرداب احاطه شده، که به آن #قرص_برافزایشی میگویند.
این قرصها، حاوی گازهای بسیار داغی هستند که ممکن است در اثر #سقوط به #افق_رویداد #سیاهچاله، برای همیشه از دید خارج شوند.
گازهایی که در لبهی داخلی این #قرص واقع شدهاند، به دلیل فاصلهی نسبتاً کمشان تا #سیاهچاله، با #سرعت بسیار بیشتری، در حدود یکدهم #سرعت_نور، در حال چرخش به دور آن هستند.
در اثر این #سرعت زیاد، گازها از خود #تابش_نسبیتی بروز میدهند؛ آن سمت از #قرص که در حال نزدیک شدن به ما میباشد، نسبت به بخش دیگر که در حال دور شدن است، به طرز محسوسی روشنتر به نظر میرسد.
در این #پویانمایی، سازنده سعی نموده، بر مبنای تصویر اخیر #تلسکوپ_فضایی_هابل، از #کهکشان_مارپیچی NGC3147، #قرص_برافزایشی اطراف #سیاهچالهی_ابرپرجرم مرکزی آن را #شبیهسازی نماید.
📸 تصویرگران پویانمایی:
ESA,
NASA,
Hubble,
M. Kornmesser
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی سایر کیفیتهای ویدیو
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سی و یکم اَمردادماه 1398
🗓 August 22, 2019
📌 "یک مارپیچی بزرگ دیگر در نزدیکی راهشیری!"
🔖 هماندازهی #کهکشان_راهشیری است، اما در #مقایسه با #آندرومدا، #نزدیکترین_کهکشان به #راهشیری، شش مرتبه دورتر، و در محدودهی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد!
بلی، #کهکشان_مارپیچی NGC4945، این نگارهی جذاب کیهانی، به زیبایی هرچه تمامتر در مرکز تصویر قرار گرفته و با فاصلهای معادل 13 میلیون #سال_نوری، از لبه دیده میشود.
این #نمایهی_تلسکوپی، به خوبی توانسته #غبار این #کهکشان، خوشههای ستارهای آبیاش، و نواحی ستارهزای صورتیرنگ آن را به تصویر بکشد.
هرچند که #ناحیهی_مرکزی این #کهکشان از دید ما #پنهان شده، اما، #رصد آن در محدودهی #اشعهی_ایکس و #مادون_قرمز، نشان از #انتشار مقادیر زیادی #انرژی در هستهاش دارد.
حتی اگر در ظاهر، کمی #تاریک و #مبهم به نظر برسد، اما در واقعیت، #هستهی_فعال و #تابش_پرانرژی این #کهکشان در نواحی مرکزیاش، آن را در زمرهی #کهکشانهای_سیفرت (کهکشانهایی با هستههایی بسیار #فعال و #درخشان)، قرار میدهد.
شواهد، حاکی از آن است که در هستهی این جزیزهی کیهانی، یک #سیاهچالهی_ابرپرجرم نیز قرار دارد.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Martin Pugh
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سی و یکم اَمردادماه 1398
🗓 August 22, 2019
📌 "یک مارپیچی بزرگ دیگر در نزدیکی راهشیری!"
🔖 هماندازهی #کهکشان_راهشیری است، اما در #مقایسه با #آندرومدا، #نزدیکترین_کهکشان به #راهشیری، شش مرتبه دورتر، و در محدودهی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد!
بلی، #کهکشان_مارپیچی NGC4945، این نگارهی جذاب کیهانی، به زیبایی هرچه تمامتر در مرکز تصویر قرار گرفته و با فاصلهای معادل 13 میلیون #سال_نوری، از لبه دیده میشود.
این #نمایهی_تلسکوپی، به خوبی توانسته #غبار این #کهکشان، خوشههای ستارهای آبیاش، و نواحی ستارهزای صورتیرنگ آن را به تصویر بکشد.
هرچند که #ناحیهی_مرکزی این #کهکشان از دید ما #پنهان شده، اما، #رصد آن در محدودهی #اشعهی_ایکس و #مادون_قرمز، نشان از #انتشار مقادیر زیادی #انرژی در هستهاش دارد.
حتی اگر در ظاهر، کمی #تاریک و #مبهم به نظر برسد، اما در واقعیت، #هستهی_فعال و #تابش_پرانرژی این #کهکشان در نواحی مرکزیاش، آن را در زمرهی #کهکشانهای_سیفرت (کهکشانهایی با هستههایی بسیار #فعال و #درخشان)، قرار میدهد.
شواهد، حاکی از آن است که در هستهی این جزیزهی کیهانی، یک #سیاهچالهی_ابرپرجرم نیز قرار دارد.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Martin Pugh
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 ششم شهریورماه 1398
🗓 August 28, 2019
📌 "نگاه مسیه61 به دوربین!"
🔖 این شما، و این نمایی تمام-رخ از #مسیه61، یک #کهکشان_مارپیچی زیبا!
آنچه میبینید، ترکیبی از تصاویر #تلسکوپ_فضایی_هابل، #رصدخانهی_جنوبی_اروپا و حتی تلسکوپهایی کوچک بر روی کرهی #زمین است!
#مسیه61 یا NGC4303، یکی از اعضای #خوشهی_کهکشانی_سنبله است، که در فاصلهای معادل 55 میلیون #سال_نوری از ما قرار دارد.
واضح است که #مسیه61 نیز، همانند #کهکشان_راهشیری، در دستهی #کهکشانهای_مارپیچی_میلهای قرار میگیرد.
علاوه بر #بازوهای_مارپیچی، جزئیات دیگری همانند، باریکههایی از #غبار_کیهانی، نواحی #ستارهساز #سرخفام، و #خوشههای_ستارهای_آبی و #جوان، در این تصویر دیده میشوند.
همانطور که میبینید، در این نما که محدودهای به پهنای 50 هزار #سال_نوری را در #فضا نشان میدهد، هستهی #پرنور #کهکشان #مسیه61 به نیمهی سمت چپ تصویر متمایل شده است.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble,
ESO
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler,
Roberto Colombari
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 ششم شهریورماه 1398
🗓 August 28, 2019
📌 "نگاه مسیه61 به دوربین!"
🔖 این شما، و این نمایی تمام-رخ از #مسیه61، یک #کهکشان_مارپیچی زیبا!
آنچه میبینید، ترکیبی از تصاویر #تلسکوپ_فضایی_هابل، #رصدخانهی_جنوبی_اروپا و حتی تلسکوپهایی کوچک بر روی کرهی #زمین است!
#مسیه61 یا NGC4303، یکی از اعضای #خوشهی_کهکشانی_سنبله است، که در فاصلهای معادل 55 میلیون #سال_نوری از ما قرار دارد.
واضح است که #مسیه61 نیز، همانند #کهکشان_راهشیری، در دستهی #کهکشانهای_مارپیچی_میلهای قرار میگیرد.
علاوه بر #بازوهای_مارپیچی، جزئیات دیگری همانند، باریکههایی از #غبار_کیهانی، نواحی #ستارهساز #سرخفام، و #خوشههای_ستارهای_آبی و #جوان، در این تصویر دیده میشوند.
همانطور که میبینید، در این نما که محدودهای به پهنای 50 هزار #سال_نوری را در #فضا نشان میدهد، هستهی #پرنور #کهکشان #مسیه61 به نیمهی سمت چپ تصویر متمایل شده است.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble,
ESO
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler,
Roberto Colombari
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهاردهم شهریورماه 1398
🗓 September 05, 2019
📌 "ابر ماژلانی بزرگ!"
🔖 فردیناند #ماژلان، دریانوردی پرتغالی، که در قرن شانزدهم میلادی میزیست، به همراه خدمهاش در اولین #سفر به گرد #کرهی_زمین، فرصت مناسبی داشتند تا #آسمان #نیمکرهی_جنوبی #سیاره را نیز، مطالعه نمایند.
در نتیجه، آنها میتوانستند، دو چیز عجیب را در #آسمان مشاهده نمایند؛
دو ناحیهی ابرمانند مات، که البته به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح، توجه تمام جویندگان #آسمان_شب را در #نیمکرهی_جنوبی #زمین، به خود معطوف مینماید.
بلی، آنها، #ابرهای_ماژلانی هستند، که امروزه به عنوان #قمرهای_کهکشان_راهشیری نیز، شناخته میشوند.
ابعاد آنها نسبت به #کهکشان_مارپیچی ما بسیار کوچکتر بوده و در فاصلهای معادل 160 هزار #سال_نوری در محدودهی #صورت_فلکی_ماهی_طلایی قرار دارند.
آنچه میبینید، نمایی #واضح و رنگین از #ابر_ماژلانی_بزرگ است، که محدودهای به وسعت 15 هزار #سال_نوری در #فضا را پوشش میدهد.
#ابر_ماژلانی_بزرگ، #پرجرمترین #قمر_کهکشان_راهشیری بوده و میزبان #نزدیکترین #ابرنواختر شناختهشده در عصر حاضر، به نام SN1987A نیز، میباشد.
#پرنورترین ناحیهی این تصویر که در قسمت پایینی آن قرار گرفته، متعلق به #سحابی_رتیل، ناحیهای به وسعت 1000 #سال_نوری در #فضا است، که یکی از #بزرگترین و #زیباترین نواحی #ستارهساز در #آسمان میباشد.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Alessandro Cipolat Bares
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهاردهم شهریورماه 1398
🗓 September 05, 2019
📌 "ابر ماژلانی بزرگ!"
🔖 فردیناند #ماژلان، دریانوردی پرتغالی، که در قرن شانزدهم میلادی میزیست، به همراه خدمهاش در اولین #سفر به گرد #کرهی_زمین، فرصت مناسبی داشتند تا #آسمان #نیمکرهی_جنوبی #سیاره را نیز، مطالعه نمایند.
در نتیجه، آنها میتوانستند، دو چیز عجیب را در #آسمان مشاهده نمایند؛
دو ناحیهی ابرمانند مات، که البته به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح، توجه تمام جویندگان #آسمان_شب را در #نیمکرهی_جنوبی #زمین، به خود معطوف مینماید.
بلی، آنها، #ابرهای_ماژلانی هستند، که امروزه به عنوان #قمرهای_کهکشان_راهشیری نیز، شناخته میشوند.
ابعاد آنها نسبت به #کهکشان_مارپیچی ما بسیار کوچکتر بوده و در فاصلهای معادل 160 هزار #سال_نوری در محدودهی #صورت_فلکی_ماهی_طلایی قرار دارند.
آنچه میبینید، نمایی #واضح و رنگین از #ابر_ماژلانی_بزرگ است، که محدودهای به وسعت 15 هزار #سال_نوری در #فضا را پوشش میدهد.
#ابر_ماژلانی_بزرگ، #پرجرمترین #قمر_کهکشان_راهشیری بوده و میزبان #نزدیکترین #ابرنواختر شناختهشده در عصر حاضر، به نام SN1987A نیز، میباشد.
#پرنورترین ناحیهی این تصویر که در قسمت پایینی آن قرار گرفته، متعلق به #سحابی_رتیل، ناحیهای به وسعت 1000 #سال_نوری در #فضا است، که یکی از #بزرگترین و #زیباترین نواحی #ستارهساز در #آسمان میباشد.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Alessandro Cipolat Bares
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هجدهم شهریورماه 1398
🗓 September 09, 2019
📌 "و این جزیرهی اسرارآمیز!"
🔖 آیا، این سحابیهای مارپیچی، ابرهایی گازی و دورافتاده درون #کهکشان ما هستند، و یا #جهانهایی_جزیرهای در خارج از آن؟
این پرسش، مبنای #مباحثهی_بزرگ سال 1920 میلادی، موسوم به #مباحثهی_شپلی_کورتیس بود.
جالب است بدانید، این همسایهی #غولپیکر #کهکشان_راهشیری که امروزه در میان اغلب منجمان، جرمی شناختهشده میباشد، کمتر از صد سال پیش، مورد بحث بسیاری از #ستارهشناسان قرار داشت؛
عدهای بر این باور بودند که نظیر این #کهکشان، در سرتاسر #کیهان پراکنده شده، و در نقطهی مقابل، بعضی معتقد بودند که #ابعاد #جهان، بیشتر از آنچه با #چشم دیده میشود، نخواهد بود!
لکن، زمانی این #مباحثهی_بزرگ پایان یافت، که #دانشمندان با رصدها و مشاهدات متعدد خود، به این نتیجه رسیدند، #آندرومدا، یک #کهکشان، همچون #کهکشان_راهشیری در #فضا است.
آنها دریافتند که #عالم، وسیعتر از آن چیزی است که تصورش را میکردهاند.
با این حال، امروزه میدانیم، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، #دورترین چیزی است که #چشم انسان میتواند آن را ببیند.
با آنکه بیش از 2 میلیون #سال_نوری با #زمین فاصله دارد، اما، با #چشم_غیر_مسلح، در یک #آسمان #تاریک، به راحتی #قابل_رؤیت است.
#مسیه31، موسوم به #کهکشان_آندرومدا، همانطور که از نامش پیداست، در #صورت_فلکی_آندرومدا قرار داد.
در این نمای حیرتانگیز، علاوه بر هستهی بسیار #روشن این #کهکشان که به #رنگ #زرد نمایان است، باریکههایی پیچ در پیچ از #غبار #تاریک، بازوهایی #مارپیچی به #رنگ #آبی و سحابیهای #گسیلشی سرخفامی دیده میشوند که حاصل شش ساعت #عکاسی #دیجیتالی #موزاییکی با استفاده از #تلسکوپ میباشند.
✅ #از_نجوم_لذت_ببرید
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Amir H. Abolfath (TWAN)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هجدهم شهریورماه 1398
🗓 September 09, 2019
📌 "و این جزیرهی اسرارآمیز!"
🔖 آیا، این سحابیهای مارپیچی، ابرهایی گازی و دورافتاده درون #کهکشان ما هستند، و یا #جهانهایی_جزیرهای در خارج از آن؟
این پرسش، مبنای #مباحثهی_بزرگ سال 1920 میلادی، موسوم به #مباحثهی_شپلی_کورتیس بود.
جالب است بدانید، این همسایهی #غولپیکر #کهکشان_راهشیری که امروزه در میان اغلب منجمان، جرمی شناختهشده میباشد، کمتر از صد سال پیش، مورد بحث بسیاری از #ستارهشناسان قرار داشت؛
عدهای بر این باور بودند که نظیر این #کهکشان، در سرتاسر #کیهان پراکنده شده، و در نقطهی مقابل، بعضی معتقد بودند که #ابعاد #جهان، بیشتر از آنچه با #چشم دیده میشود، نخواهد بود!
لکن، زمانی این #مباحثهی_بزرگ پایان یافت، که #دانشمندان با رصدها و مشاهدات متعدد خود، به این نتیجه رسیدند، #آندرومدا، یک #کهکشان، همچون #کهکشان_راهشیری در #فضا است.
آنها دریافتند که #عالم، وسیعتر از آن چیزی است که تصورش را میکردهاند.
با این حال، امروزه میدانیم، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، #دورترین چیزی است که #چشم انسان میتواند آن را ببیند.
با آنکه بیش از 2 میلیون #سال_نوری با #زمین فاصله دارد، اما، با #چشم_غیر_مسلح، در یک #آسمان #تاریک، به راحتی #قابل_رؤیت است.
#مسیه31، موسوم به #کهکشان_آندرومدا، همانطور که از نامش پیداست، در #صورت_فلکی_آندرومدا قرار داد.
در این نمای حیرتانگیز، علاوه بر هستهی بسیار #روشن این #کهکشان که به #رنگ #زرد نمایان است، باریکههایی پیچ در پیچ از #غبار #تاریک، بازوهایی #مارپیچی به #رنگ #آبی و سحابیهای #گسیلشی سرخفامی دیده میشوند که حاصل شش ساعت #عکاسی #دیجیتالی #موزاییکی با استفاده از #تلسکوپ میباشند.
✅ #از_نجوم_لذت_ببرید
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Amir H. Abolfath (TWAN)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 یازدهم مهرماه 1398
🗓 October 03, 2019
📌 "مثلث مارپیچی!"
🔖 با 30 هزار #سال_نوری #وسعت، و سه میلیون #سال_نوری #فاصله از #زمین، #مسیه33، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، موسوم به #کهکشان_مثلث، یکی از برجستهترین اعضای #گروه_محلی_کهکشانها به حساب میآید.
در این نمای بینظیر از #کهکشان_مثلث، که با کنار هم چیده شدن 25 #تصویر_موزاییکی، برگرفته از #تلسکوپ_فضایی_هابل، و #تلسکوپ_زمینی_سوبارو، بهدست آمده، #تابش #سرخفام گازهای #هیدروژن_یونیدهشده، به وضوح #قابل_رؤیت میباشند.
این #درخشش #سرخفام، در نتیجهی #تابش_فرابنفش و #پرانرژی #ستارگان_درخشان و پرجرمی است، که گازهای #هیدروژن اطرافشان را #یونیزه میکنند.
برای آن که #رنگ و سایر #جزئیات تصویر نمایان گردند، دادههای برگرفتهشده از فیلترهای #پهنباند، با #فیلتر #باند_باریک #هیدروژن_آلفا #ادغام گردیدهاند؛
این #فیلتر، تنها، اجازهی عبور #شدیدترین #نور_مرئی تابیدهشده از #هیدروژن در #طیف_نشری این #گاز را، میدهد.
جالب است بدانید، #تراکم گاز #هیدروژن، در بازوهای نحیف و #دراز #کهکشان_مثلث، به حدی است که میتواند همچون #پرورشگاهی_عظیم برای #ستارگان تازه شکلگرفتهای عمل کند، که به دلیل #جرم بسیار زیادشان در بدو #تولد، طول #عمر زیادی نخواهند داشت.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
Subaru Telescope (NAOJ),
Hubble Space Telescope
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 یازدهم مهرماه 1398
🗓 October 03, 2019
📌 "مثلث مارپیچی!"
🔖 با 30 هزار #سال_نوری #وسعت، و سه میلیون #سال_نوری #فاصله از #زمین، #مسیه33، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، موسوم به #کهکشان_مثلث، یکی از برجستهترین اعضای #گروه_محلی_کهکشانها به حساب میآید.
در این نمای بینظیر از #کهکشان_مثلث، که با کنار هم چیده شدن 25 #تصویر_موزاییکی، برگرفته از #تلسکوپ_فضایی_هابل، و #تلسکوپ_زمینی_سوبارو، بهدست آمده، #تابش #سرخفام گازهای #هیدروژن_یونیدهشده، به وضوح #قابل_رؤیت میباشند.
این #درخشش #سرخفام، در نتیجهی #تابش_فرابنفش و #پرانرژی #ستارگان_درخشان و پرجرمی است، که گازهای #هیدروژن اطرافشان را #یونیزه میکنند.
برای آن که #رنگ و سایر #جزئیات تصویر نمایان گردند، دادههای برگرفتهشده از فیلترهای #پهنباند، با #فیلتر #باند_باریک #هیدروژن_آلفا #ادغام گردیدهاند؛
این #فیلتر، تنها، اجازهی عبور #شدیدترین #نور_مرئی تابیدهشده از #هیدروژن در #طیف_نشری این #گاز را، میدهد.
جالب است بدانید، #تراکم گاز #هیدروژن، در بازوهای نحیف و #دراز #کهکشان_مثلث، به حدی است که میتواند همچون #پرورشگاهی_عظیم برای #ستارگان تازه شکلگرفتهای عمل کند، که به دلیل #جرم بسیار زیادشان در بدو #تولد، طول #عمر زیادی نخواهند داشت.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
Subaru Telescope (NAOJ),
Hubble Space Telescope
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎