#عکس_نجومی_روز
🗓 12 ژوئن 2019 برابر با 22 خرداد 1398.
📌 "کهکشان مارپیچی مسیه96 از دید هابل"
🔖 در این تصویر رنگی و دقیق از مرکز یک جزیزه‌ی کیهانی با نام #مسیه96، به نظر می‌آید که ردهایی از غبار، در حال چرخش به دور #هسته‌ی_کهکشان هستند.
البته #مسیه96 یک #کهکشان_مارپیچی است و با احتساب بازوهای کم‌نورش، که در اطراف ناحیه‌ی پرنور مرکزی آن گسترش یافته‌اند، فضایی در حدود 100 هزار #سال_نوری، معادل #کهکشان_راه‌شیری را پوشش می‌دهد.
#مسیه96، که با نام NGC3368، نیز شناخته می‌شود، یکی از اعضای مهم #گروه_کهکشانی_اسد_یک بوده که در فاصله‌ی تقریبی 35 میلیون #سال_نوری از ما قرار دارد.
این تصویر ویژه، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل گرفته شده است.
دلیل عدم تقارن #مسیه96 واضح نیست، اما می‌تواند برخواسته از تأثیرات گرانشی دیگر اعضای #گروه_کهکشانی_اسد_یک باشد؛
هرچند، فقدان تابش پراکنده‌ی درون گروهی، نشان می‌دهد که اخیراً، تأثیرات زیادی بر روی یک‌دیگر نگذاشته‌اند.
کهکشان‌های دوردست در پس‌زمینه را، می‌توان در لبه‌های عکس پیدا نمود.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA.
Hubble
پردازش تصویر:
Leo Shatz
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/M96_HubbleShatz_1824.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 12 ژوئن 2019 برابر با 22 خرداد 1398.
📌 "کهکشان مارپیچی مسیه96 از دید هابل"
🔖 در این تصویر رنگی و دقیق از مرکز یک جزیزه‌ی کیهانی با نام #مسیه96، به نظر می‌آید که ردهایی از غبار، در حال چرخش به دور #هسته‌ی_کهکشان هستند.
البته #مسیه96 یک #کهکشان_مارپیچی است و با احتساب بازوهای کم‌نورش، که در اطراف ناحیه‌ی پرنور مرکزی آن گسترش یافته‌اند، فضایی در حدود 100 هزار #سال_نوری، معادل #کهکشان_راه‌شیری را پوشش می‌دهد.
#مسیه96، که با نام NGC3368، نیز شناخته می‌شود، یکی از اعضای مهم #گروه_کهکشانی_اسد_یک بوده که در فاصله‌ی تقریبی 35 میلیون #سال_نوری از ما قرار دارد.
این تصویر ویژه، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل گرفته شده است.
دلیل عدم تقارن #مسیه96 واضح نیست، اما می‌تواند برخواسته از تأثیرات گرانشی دیگر اعضای #گروه_کهکشانی_اسد_یک باشد؛
هرچند، فقدان تابش پراکنده‌ی درون گروهی، نشان می‌دهد که اخیراً، تأثیرات زیادی بر روی یک‌دیگر نگذاشته‌اند.
کهکشان‌های دوردست در پس‌زمینه را، می‌توان در لبه‌های عکس پیدا نمود.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA.
Hubble
پردازش تصویر:
Leo Shatz
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/M96_HubbleShatz_1824.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 29 ژوئن 2019 برابر با 08 تیر 1398.
📌 "مسیه83: کهکشان هزار یاقوت"
🔖 بزرگ، روشن، مارپیچی زیبا؛
#مسیه83، تنها دوازده میلیون #سال_نوری از ما فاصله دارد.
این #کهکشان زیبا، در اطراف سر جنوبی #صورت_فلکی طویل #شجاع قرار گرفته است.
#فرفره‌ی_جنوبی، اسم شایسته‌ای است که می‌توان به این #کهکشان زیبا، با #بازوهایی_مارپیچی و #خوشه‌های_ستاره‌ای آبی‌اش که با ردهای از غبار تیره هم‌راه شده‌اند، اختصاص داد. لکن، آن‌چه از بارقه‌های رنگی این #تصویر_ترکیبی برمی‌آید، #نواحی_ستاره‌ساز قرمزی می‌باشد که به درستی، لقب #کهکشان_هزار_یاقوت را برازنده‌ی آن کرده است.
#مسیه83، با قطری معادل 40 هزار #سال _نوری، از اعضای گروهی کهکشانی است، که #کهکشان_فعال #قنطورس_آ را نیز شامل می‌شود.
در واقع، شدت #تابش #هسته‌ی _کهکشان #مسیه83 در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، نشان‌دهنده تمرکز تعداد زیادی #ستاره‌ی_نوترونی و #سیاه‌چاله در مرکز است، که باقی‌مانده‌ی انفجارهای بزرگ تشکیلات ستاره‌ای آن، می‌باشند.
این #تصویر_ترکیبی واضح، دربردارنده‌ی ستاره‌هایی از #کهکشان_راه‌شیری در پیش‌زمینه، و کهکشان‌هایی دور در پس‌زمینه‌ی خود است.
داده‌های این تصویر، توسط #تلسکوپ_سوبارو، دوربین تصویرگر میدان‌دید باز #رصدخانه‌ی_جنوبی_اروپا و از بایگانی #میراث_هابل، به دست آمده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Subaru Telescope (NAOJ),
Hubble Space Telescope,
European Southern Observatory
پردازش تصویر:
Robert Gendler
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/gendlerM83-New-HST-ESO-LL.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 29 ژوئن 2019 برابر با 08 تیر 1398.
📌 "مسیه83: کهکشان هزار یاقوت"
🔖 بزرگ، روشن، مارپیچی زیبا؛
#مسیه83، تنها دوازده میلیون #سال_نوری از ما فاصله دارد.
این #کهکشان زیبا، در اطراف سر جنوبی #صورت_فلکی طویل #شجاع قرار گرفته است.
#فرفره‌ی_جنوبی، اسم شایسته‌ای است که می‌توان به این #کهکشان زیبا، با #بازوهایی_مارپیچی و #خوشه‌های_ستاره‌ای آبی‌اش که با ردهای از غبار تیره هم‌راه شده‌اند، اختصاص داد. لکن، آن‌چه از بارقه‌های رنگی این #تصویر_ترکیبی برمی‌آید، #نواحی_ستاره‌ساز قرمزی می‌باشد که به درستی، لقب #کهکشان_هزار_یاقوت را برازنده‌ی آن کرده است.
#مسیه83، با قطری معادل 40 هزار #سال _نوری، از اعضای گروهی کهکشانی است، که #کهکشان_فعال #قنطورس_آ را نیز شامل می‌شود.
در واقع، شدت #تابش #هسته‌ی _کهکشان #مسیه83 در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، نشان‌دهنده تمرکز تعداد زیادی #ستاره‌ی_نوترونی و #سیاه‌چاله در مرکز است، که باقی‌مانده‌ی انفجارهای بزرگ تشکیلات ستاره‌ای آن، می‌باشند.
این #تصویر_ترکیبی واضح، دربردارنده‌ی ستاره‌هایی از #کهکشان_راه‌شیری در پیش‌زمینه، و کهکشان‌هایی دور در پس‌زمینه‌ی خود است.
داده‌های این تصویر، توسط #تلسکوپ_سوبارو، دوربین تصویرگر میدان‌دید باز #رصدخانه‌ی_جنوبی_اروپا و از بایگانی #میراث_هابل، به دست آمده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Subaru Telescope (NAOJ),
Hubble Space Telescope,
European Southern Observatory
پردازش تصویر:
Robert Gendler
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/gendlerM83-New-HST-ESO-LL.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 02 جولای 2019 برابر با 11 تیر 1398.
📌 "کهکشان مارپیچی NGC1566:
رقاص اسپانیایی"
🔖 حتی اگر کامل هم نباشد، این #کهکشان_مارپیچی، یکی از خوش‌عکس‌ترین کهکشان‌ها در عالم است.
NGC1566،
جزیره‌ای کیهانی، شامل میلیاردها #ستاره است، که 40 میلیون #سال_نوری دورتر، در راستای #صورت_فلکی #ماهی_طلایی قرار دارد؛
آن چه که این #کهکشان را زیباتر از همیشه می‌کند، نمای تمام‌رخی است که از آن می‌بینیم.
NGC1566،
در #طبقه‌بندی کهکشان‌های مارپیچی، در ردهای قرار گرفته که "#طرح_عظیم" نام دارد.
این رده بیان می‌کند، #کهکشان، دارای دو #بازوی_مارپیچی شاخص و کاملاً مجزا از یک‌دیگر است.
در این نما، خوشه‌های ستاره‌ای آبی‌رنگ و ردهایی از #غبار_کیهانی_تاریک در میان آن‌ها، به خوبی دیده می‌شوند.
تصاویر متعددی از این #کهکشان_مارپیچی، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل گرفته شده تا، زمینه را برای مطالعه‌ی چه‌گونگی #شکل‌گیری_ستارگان در آن، ابرنواخترها و فعالیت عجیب هسته‌اش، فراهم نماید.
برای خلق این این تصاویر دیدنی، دسترسی آنلاین به بایگانی #میراث_هابل، طوری فراهم شده، که حتی یک فرد آماتور نیز، می‌تواند آن‌ها را دانلود کرده، با یک‌دیگر ترکیب نموده و به پردازش دیجیتالی‌شان بپردازد.
درخشش خیره‌کننده‌ی مرکز این #کهکشان_مارپیچی، آن را در زمره‌ی یکی از #نزدیک‌ترین و #پرنورترین اعضای #کهکشان‌های_فعال_سیفرت قرار می‌دهد؛
به طوری که، قرار گرفتن یک #سیاه‌چاله‌ی_ابرپرجرم در مرکز این #کهکشان، می‌تواند باعث تأثیرگذاری بر روی گازها و حتی عاملی برای ویرانی ستارگان اطرافش باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Space Telescope
پردازش تصویر:
Leo Shatz
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1907/NGC1566_Shatz_2018d.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 02 جولای 2019 برابر با 11 تیر 1398.
📌 "کهکشان مارپیچی NGC1566:
رقاص اسپانیایی"
🔖 حتی اگر کامل هم نباشد، این #کهکشان_مارپیچی، یکی از خوش‌عکس‌ترین کهکشان‌ها در عالم است.
NGC1566،
جزیره‌ای کیهانی، شامل میلیاردها #ستاره است، که 40 میلیون #سال_نوری دورتر، در راستای #صورت_فلکی #ماهی_طلایی قرار دارد؛
آن چه که این #کهکشان را زیباتر از همیشه می‌کند، نمای تمام‌رخی است که از آن می‌بینیم.
NGC1566،
در #طبقه‌بندی کهکشان‌های مارپیچی، در ردهای قرار گرفته که "#طرح_عظیم" نام دارد.
این رده بیان می‌کند، #کهکشان، دارای دو #بازوی_مارپیچی شاخص و کاملاً مجزا از یک‌دیگر است.
در این نما، خوشه‌های ستاره‌ای آبی‌رنگ و ردهایی از #غبار_کیهانی_تاریک در میان آن‌ها، به خوبی دیده می‌شوند.
تصاویر متعددی از این #کهکشان_مارپیچی، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل گرفته شده تا، زمینه را برای مطالعه‌ی چه‌گونگی #شکل‌گیری_ستارگان در آن، ابرنواخترها و فعالیت عجیب هسته‌اش، فراهم نماید.
برای خلق این این تصاویر دیدنی، دسترسی آنلاین به بایگانی #میراث_هابل، طوری فراهم شده، که حتی یک فرد آماتور نیز، می‌تواند آن‌ها را دانلود کرده، با یک‌دیگر ترکیب نموده و به پردازش دیجیتالی‌شان بپردازد.
درخشش خیره‌کننده‌ی مرکز این #کهکشان_مارپیچی، آن را در زمره‌ی یکی از #نزدیک‌ترین و #پرنورترین اعضای #کهکشان‌های_فعال_سیفرت قرار می‌دهد؛
به طوری که، قرار گرفتن یک #سیاه‌چاله‌ی_ابرپرجرم در مرکز این #کهکشان، می‌تواند باعث تأثیرگذاری بر روی گازها و حتی عاملی برای ویرانی ستارگان اطرافش باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Space Telescope
پردازش تصویر:
Leo Shatz
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1907/NGC1566_Shatz_2018d.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 یکم اَمردادماه 1398
🗓 July 23, 2019
📌 "مسیه82: کهکشانی با اَبَربادهای کهکشانی!"
🔖 چرا در اطراف #کهکشان_سیگار، دودهایی به رنگ #قرمز موج می‌زند؟
#مسیه82، که به دلیل خروج جریان‌های گاز و غبار از آن، به #کهکشان_ستاره‌فشان معروف شده، با عبور از کنار #کهکشان بزرگ و مارپیچی #مسیه81، دچار آشفتگی و یک از هم گسستگی عظیم شده است.
هرچند این اتفاق، دلیل خروج جریان‌هایی #سرخ‌فام را از این #کهکشان توضیح نمی‌دهد، اما، شواهدی در دست است که بیان می‌کند، خروج این جریان‌ها، ناشی از شکل‌گرفتن یک #ابرباد_کهکشانی است، که توسط تجمیع ذرات پراکنده‌شده از _بادهای_ستاره‌ای آن، ایجاد شده‌اند.
به نظر می‌رسد، این ذرات غبار، در محیط‌های #میان‌ستاره‌ای #کهکشان #مسیه82 شکل گرفته شده باشند.
جالب است بدانید، ابعاد این ذرات، شباهت زیادی به بزرگی ذرات موجود در دود سیگار دارد.
رنگ #سرخ در این تصویر موزاییکی که به شکل رشته‌هایی درهم‌تنیده‌شده می‌باشد، حاصل #تابش پرقدرت #گاز_هیدروژن_یونیزه‌‌شده است.
بلندی این رشته‌ها، به بیش از 10 هزار #سال_نوری می‌رسد.
#مسیه82، یا #کهکشان_سیگار، با قرار گرفتن در فاصله‌ای معادل 12 میلیون #سال_نوری از ما، بیش‌ترین میزان #تابش در محدوده #مادون‌قرمز را، در بین تمامی کهکشان‌ها دارا است.
البته، این #کهکشان، که در راستای #صورت_فلکی_دب‌اکبر (#خرس_بزرگ) قرار گرفته، با یک #تلسکوپ کوچک نیز، در محدوده‌ی #نور_مرئی، دیده خواهد شد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
پردازش تصویر:
Daniel Nobre
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 یکم اَمردادماه 1398
🗓 July 23, 2019
📌 "مسیه82: کهکشانی با اَبَربادهای کهکشانی!"
🔖 چرا در اطراف #کهکشان_سیگار، دودهایی به رنگ #قرمز موج می‌زند؟
#مسیه82، که به دلیل خروج جریان‌های گاز و غبار از آن، به #کهکشان_ستاره‌فشان معروف شده، با عبور از کنار #کهکشان بزرگ و مارپیچی #مسیه81، دچار آشفتگی و یک از هم گسستگی عظیم شده است.
هرچند این اتفاق، دلیل خروج جریان‌هایی #سرخ‌فام را از این #کهکشان توضیح نمی‌دهد، اما، شواهدی در دست است که بیان می‌کند، خروج این جریان‌ها، ناشی از شکل‌گرفتن یک #ابرباد_کهکشانی است، که توسط تجمیع ذرات پراکنده‌شده از _بادهای_ستاره‌ای آن، ایجاد شده‌اند.
به نظر می‌رسد، این ذرات غبار، در محیط‌های #میان‌ستاره‌ای #کهکشان #مسیه82 شکل گرفته شده باشند.
جالب است بدانید، ابعاد این ذرات، شباهت زیادی به بزرگی ذرات موجود در دود سیگار دارد.
رنگ #سرخ در این تصویر موزاییکی که به شکل رشته‌هایی درهم‌تنیده‌شده می‌باشد، حاصل #تابش پرقدرت #گاز_هیدروژن_یونیزه‌‌شده است.
بلندی این رشته‌ها، به بیش از 10 هزار #سال_نوری می‌رسد.
#مسیه82، یا #کهکشان_سیگار، با قرار گرفتن در فاصله‌ای معادل 12 میلیون #سال_نوری از ما، بیش‌ترین میزان #تابش در محدوده #مادون‌قرمز را، در بین تمامی کهکشان‌ها دارا است.
البته، این #کهکشان، که در راستای #صورت_فلکی_دب‌اکبر (#خرس_بزرگ) قرار گرفته، با یک #تلسکوپ کوچک نیز، در محدوده‌ی #نور_مرئی، دیده خواهد شد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
پردازش تصویر:
Daniel Nobre
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سوم اَمردادماه 1398
🗓 July 25, 2019
📌 "نمایی از صورت فلکی دجاجه"
🔖 این منظره بی‌نظیر کیهانی، حاصل تلفیق زیبایی از غبارهای #میان‌ستاره‌ای و #تابش گازهای #هیدروژن می‌باشد.
نمای فوق‌العاده‌ای که در انتهای شمالی #شکاف_عظیم رد #کهکشان_راه‌شیری، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار دارد.
این منظره، حاصل ترکیب تصاویر سه #تلسکوپ و 90 ساعت #تصویربرداری_موزائیکی #نمای‌باز از محدوده‌ای به ابعاد 24 #درجه‌ی_قوسی در آسمان است.
#دنب، ستاره‌ی داغ، روشن و #ابرغول #صورت_فلکی_دجاجه، که در بالای تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای شناخته‌شده برای منجمان #نیم‌کره‌ی_شمالی است. این #ستاره، در رأس دو #صورت‌واره‌ی_آسمان، یعنی #صلیب_شمالی و #مثلث_تابستانی، قرار دارد.
با آن که این ناحیه مملو از ستارهها و ابرهایی از گازهای تابان است، اما خانه‌ی برای تاریکی، یعنی #سحابی_تاریک #کیسه‌ی-زغال_شمالی نیز، می‌باشد. این #سحابی، از زیر ستاره‌ی #دنب، تا میانه‌ی تصویر کشیده شده است.
ناحیه‌ای سرخ‌فام که نشان از روند #ستاره‌سازی در آن دارد، به هم‌راه #سحابی_آمریکای_شمالی و #سحابی_پلیکان، درست سمت چپ #دنب قرار گرفته‌اند.
#سحابی_پرده، که در میانه‌ی چپ تصویر واقع شده، باقی‌مانده‌ای از یک #انفجار_ابرنواختری است، که در فاصله‌ای معادل 1400 #سال_نوری از ما قرار دارد.
در این منظره‌ی بی‌نظیر کیهانی، سحابی‌ها و خوشه‌های ستاره‌ای متعدد دیگری نیز یافت می‌شود.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Alistair Symon
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سوم اَمردادماه 1398
🗓 July 25, 2019
📌 "نمایی از صورت فلکی دجاجه"
🔖 این منظره بی‌نظیر کیهانی، حاصل تلفیق زیبایی از غبارهای #میان‌ستاره‌ای و #تابش گازهای #هیدروژن می‌باشد.
نمای فوق‌العاده‌ای که در انتهای شمالی #شکاف_عظیم رد #کهکشان_راه‌شیری، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار دارد.
این منظره، حاصل ترکیب تصاویر سه #تلسکوپ و 90 ساعت #تصویربرداری_موزائیکی #نمای‌باز از محدوده‌ای به ابعاد 24 #درجه‌ی_قوسی در آسمان است.
#دنب، ستاره‌ی داغ، روشن و #ابرغول #صورت_فلکی_دجاجه، که در بالای تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای شناخته‌شده برای منجمان #نیم‌کره‌ی_شمالی است. این #ستاره، در رأس دو #صورت‌واره‌ی_آسمان، یعنی #صلیب_شمالی و #مثلث_تابستانی، قرار دارد.
با آن که این ناحیه مملو از ستارهها و ابرهایی از گازهای تابان است، اما خانه‌ی برای تاریکی، یعنی #سحابی_تاریک #کیسه‌ی-زغال_شمالی نیز، می‌باشد. این #سحابی، از زیر ستاره‌ی #دنب، تا میانه‌ی تصویر کشیده شده است.
ناحیه‌ای سرخ‌فام که نشان از روند #ستاره‌سازی در آن دارد، به هم‌راه #سحابی_آمریکای_شمالی و #سحابی_پلیکان، درست سمت چپ #دنب قرار گرفته‌اند.
#سحابی_پرده، که در میانه‌ی چپ تصویر واقع شده، باقی‌مانده‌ای از یک #انفجار_ابرنواختری است، که در فاصله‌ای معادل 1400 #سال_نوری از ما قرار دارد.
در این منظره‌ی بی‌نظیر کیهانی، سحابی‌ها و خوشه‌های ستاره‌ای متعدد دیگری نیز یافت می‌شود.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Alistair Symon
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
Skypix.org
Photo
#عکس_نجومی_روز
🗓 ششم اَمردادماه 1398
🗓 July 28, 2019
📌 "تصویر مادون قرمز سحابی آمریکای شمالی"
🔖 کاری را که #سحابی_آمریکای_شمالی می‌تواند انجام دهد، هیچ‌کدام از مردم آمریکای شمالی نمی‌توانند انجام دهند!
چه کاری؟ ساختن #ستارگان!
#سحابی_آمریکای_شمالی، که ناحیه‌ای به وسعت 50 #سال_نوری را در #فضا اشغال می‌کند، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار داشته و با ما، 1500 #سال_نوری فاصله دارد.
البته، دقیقاً جایی که #ستارگان، در این #سحابی در حال تشکیل هستند، توسط ابرهایی زخیم پوشانیده شده است؛ این ابرها، مانع عبور #نور_مرئی #ستارگان می‌شوند.
با این وجود، تصویری که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در محدوده‌ی #فروسرخ از #سحابی_آمریکای_شمالی گرفته، توانسته به خوبی از میان آن غبارها عبور کرده و صدها ستاره‌ای که به تازگی شکل گرفته‌اند را، نمایان سازد.
این دو تصویر، برای مقایسه‌ی این ناحیه در #نور_مرئی با محدوده‌ی #فروسرخ، بسیار مناسب می‌باشند.
تصویر #مادون_قرمز این #سحابی، که رنگ‌آمیزی آن توسط دانش‌مندان صورت پذیرفته، می‌تواند با وضوح بالایی، مراحل مختلف شکل‌گیری #ستارگان را به نمایش بگذارد؛ مراحلی مختلفی که در آن، بعضی از #ستارگان در حال شکل‌گیری در توده‌های بسیار متراکمی از گاز و غبار نهفته شده‌اند، و یا آن‌هایی که توسط #قرص‌های_برافزایشی و #فوران‌های_بیرون‌ریز احاطه گردیده‌اند و نهایتاً، آن‌هایی که بدون هیچ مانعی قابل رؤیت هستند.
لکن، بحث بر سر تمام #ستارگان شناخته‌شده‌ی #سحابی_آمریکای_شمالی، مخصوصاً #ستارگان پرجرمی که با شدت #انرژی تابیده شده از خود، می‌تواند باعث #تابش قرمزرنگ ابرهای یونیزه‌شده‌ی آن ناحیه گردند، هم‌چنان وجود دارد!
📸 تهیه‌کنندگان تصاویر:
NASA,
JPL-Caltech,
L. Rebull (SSC, Caltech)
جانمایی تصویر مرئی بر روی فروسرخ:
DSS,
D. De Martin
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 ششم اَمردادماه 1398
🗓 July 28, 2019
📌 "تصویر مادون قرمز سحابی آمریکای شمالی"
🔖 کاری را که #سحابی_آمریکای_شمالی می‌تواند انجام دهد، هیچ‌کدام از مردم آمریکای شمالی نمی‌توانند انجام دهند!
چه کاری؟ ساختن #ستارگان!
#سحابی_آمریکای_شمالی، که ناحیه‌ای به وسعت 50 #سال_نوری را در #فضا اشغال می‌کند، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار داشته و با ما، 1500 #سال_نوری فاصله دارد.
البته، دقیقاً جایی که #ستارگان، در این #سحابی در حال تشکیل هستند، توسط ابرهایی زخیم پوشانیده شده است؛ این ابرها، مانع عبور #نور_مرئی #ستارگان می‌شوند.
با این وجود، تصویری که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در محدوده‌ی #فروسرخ از #سحابی_آمریکای_شمالی گرفته، توانسته به خوبی از میان آن غبارها عبور کرده و صدها ستاره‌ای که به تازگی شکل گرفته‌اند را، نمایان سازد.
این دو تصویر، برای مقایسه‌ی این ناحیه در #نور_مرئی با محدوده‌ی #فروسرخ، بسیار مناسب می‌باشند.
تصویر #مادون_قرمز این #سحابی، که رنگ‌آمیزی آن توسط دانش‌مندان صورت پذیرفته، می‌تواند با وضوح بالایی، مراحل مختلف شکل‌گیری #ستارگان را به نمایش بگذارد؛ مراحلی مختلفی که در آن، بعضی از #ستارگان در حال شکل‌گیری در توده‌های بسیار متراکمی از گاز و غبار نهفته شده‌اند، و یا آن‌هایی که توسط #قرص‌های_برافزایشی و #فوران‌های_بیرون‌ریز احاطه گردیده‌اند و نهایتاً، آن‌هایی که بدون هیچ مانعی قابل رؤیت هستند.
لکن، بحث بر سر تمام #ستارگان شناخته‌شده‌ی #سحابی_آمریکای_شمالی، مخصوصاً #ستارگان پرجرمی که با شدت #انرژی تابیده شده از خود، می‌تواند باعث #تابش قرمزرنگ ابرهای یونیزه‌شده‌ی آن ناحیه گردند، هم‌چنان وجود دارد!
📸 تهیه‌کنندگان تصاویر:
NASA,
JPL-Caltech,
L. Rebull (SSC, Caltech)
جانمایی تصویر مرئی بر روی فروسرخ:
DSS,
D. De Martin
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 شانزدهم اَمردادماه 1398
🗓 August 07, 2019
📌 "غولی که در حال بلعیده شدن است!"
🔖 این ماه، فرصت مناسبی برای دیدن سیاره‌ی #مشتری است.
برای یافتن #بزرگ‌ترین سیاره‌ی #منظومه‌ی #شمسی، کافی است تا اندکی بعد از #غروب #خورشید، به سمت #جنوب_شرقی بنگرید؛
#مشتری، #پرنورترین #جرم در آن بخش از #آسمان خواهد بود.
اگر شما مجهز به #دوربین_دوچشمی و یا یک #تلسکوپ کوچک باشید، علاوه بر بعضی از طوفان‌های #سیاره، حتی می‌توانید چهار #قمر پرنور #مشتری را نیز، درست در نزدیکی آن ببینید.
این تصویر بی‌نظیر، در حدود یک ماه پیش، از #خلیج_فارس ثبت شده است.
در این نما، سیاره‌ی #مشتری، در سمت راست نوار عمودی #رد_کهکشان_راه‌شیری دیده می‌شود.
هرچند که نامی از این ساختار صخره‌ای برده نشده، اما، می‌توان آن را به مثابه‌ی آرواره‌های اژدهایی تصور کرد که می‌خواهد #غول_منظومه‌ی_شمسی را ببلعد!
جالب است بدانید، هرگاه به سیاره‌ی #مشتری نگاه می‌کنید، #فضاپیمای_رباتیک_ناسا، موسوم به #جونو، به طور هم‌زمان در حال رصد و بررسی این #سیاره‌ی_غول‌پیکر است.
اگر علاقه‌مند به #رؤیت سیاره‌ی #زحل باشید، می‌توانید این شب‌ها، با فاصله‌ی اندکی از سمت چپ سیاره‌ی #مشتری، به نقطه‌ای کم‌نورتر از آن نگاه کنید.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Mohammad S. Hayati
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 شانزدهم اَمردادماه 1398
🗓 August 07, 2019
📌 "غولی که در حال بلعیده شدن است!"
🔖 این ماه، فرصت مناسبی برای دیدن سیاره‌ی #مشتری است.
برای یافتن #بزرگ‌ترین سیاره‌ی #منظومه‌ی #شمسی، کافی است تا اندکی بعد از #غروب #خورشید، به سمت #جنوب_شرقی بنگرید؛
#مشتری، #پرنورترین #جرم در آن بخش از #آسمان خواهد بود.
اگر شما مجهز به #دوربین_دوچشمی و یا یک #تلسکوپ کوچک باشید، علاوه بر بعضی از طوفان‌های #سیاره، حتی می‌توانید چهار #قمر پرنور #مشتری را نیز، درست در نزدیکی آن ببینید.
این تصویر بی‌نظیر، در حدود یک ماه پیش، از #خلیج_فارس ثبت شده است.
در این نما، سیاره‌ی #مشتری، در سمت راست نوار عمودی #رد_کهکشان_راه‌شیری دیده می‌شود.
هرچند که نامی از این ساختار صخره‌ای برده نشده، اما، می‌توان آن را به مثابه‌ی آرواره‌های اژدهایی تصور کرد که می‌خواهد #غول_منظومه‌ی_شمسی را ببلعد!
جالب است بدانید، هرگاه به سیاره‌ی #مشتری نگاه می‌کنید، #فضاپیمای_رباتیک_ناسا، موسوم به #جونو، به طور هم‌زمان در حال رصد و بررسی این #سیاره‌ی_غول‌پیکر است.
اگر علاقه‌مند به #رؤیت سیاره‌ی #زحل باشید، می‌توانید این شب‌ها، با فاصله‌ی اندکی از سمت چپ سیاره‌ی #مشتری، به نقطه‌ای کم‌نورتر از آن نگاه کنید.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Mohammad S. Hayati
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و دوم اَمردادماه 1398
🗓 August 13, 2019
📌 "یک تپ‌اختر شلیک‌شده در فضا!"
🔖 چه چیزی می‌تواند یک #ستاره‌ی_نوترونی را مانند یک توپ جنگی شلیک کند؟!
بلی، یک #ابرنواختر!
در حدود ده هزار سال پیش، یک #ابرنواختر که از خود یک #سحابی بزرگ به نام CTB1 را برجای گذاشته، نه تنها یک #ستاره‌ی_پرجرم را منهدم کرده، بلکه، #تپ‌اختر یا #ستاره‌ی_نوترونی_چرخان تازه شکل‌گرفته‌اش را نیز، به جایی در #کهکشان_راه‌شیری #پرتاب نموده است!
این #تپ‌اختر که در هر ثانیه بیش از هشت‌بار به دور خود می‌چرخد، توسط داده‌های به دست آمده از #تلسکوپ_فضایی_پرتوی_گامای_فرمی #ناسا، و با استفاده از نرم‌افزاری به نام #انیشتین_در_خانه (Einstein at Home) کشف شده است.
#تپ‌اختر J0002 که در هر ثانیه مسافتی بالغ بر هزار کیلومتر را طی می‌کند، آن‌قدر #سرعت دارد که از #کهکشان_راه‌شیری نیز، خارج شود!
این تصویر، با ترکیب اطلاعات رادیو -رصدخانههای VLA و DRAO، و داده‌های بایگانی‌شده‌ی #تلسکوپ_فضایی_IRAS #ناسا، به دست آمده است.
شما می‌توانید، در سمت چپ #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری CTB1 (به شکل یک حباب)، دنباله‌ی حرکت #تپ‌اختر را، به وضوح ببینید.
نمی‌دانیم چه‌طور، اما، این #ابرنواختر توانسته به مانند یک توپ جنگی، #تپ‌اختر یاد‌شده را به بیرون پرتاب کند!
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
F. Schinzel et al. (NRAO, NSF),
Canadian Galactic Plane Survey (DRAO),
NASA (IRAS)
🖥 ترکیب تصاویر:
Jayanne English (U. Manitoba)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و دوم اَمردادماه 1398
🗓 August 13, 2019
📌 "یک تپ‌اختر شلیک‌شده در فضا!"
🔖 چه چیزی می‌تواند یک #ستاره‌ی_نوترونی را مانند یک توپ جنگی شلیک کند؟!
بلی، یک #ابرنواختر!
در حدود ده هزار سال پیش، یک #ابرنواختر که از خود یک #سحابی بزرگ به نام CTB1 را برجای گذاشته، نه تنها یک #ستاره‌ی_پرجرم را منهدم کرده، بلکه، #تپ‌اختر یا #ستاره‌ی_نوترونی_چرخان تازه شکل‌گرفته‌اش را نیز، به جایی در #کهکشان_راه‌شیری #پرتاب نموده است!
این #تپ‌اختر که در هر ثانیه بیش از هشت‌بار به دور خود می‌چرخد، توسط داده‌های به دست آمده از #تلسکوپ_فضایی_پرتوی_گامای_فرمی #ناسا، و با استفاده از نرم‌افزاری به نام #انیشتین_در_خانه (Einstein at Home) کشف شده است.
#تپ‌اختر J0002 که در هر ثانیه مسافتی بالغ بر هزار کیلومتر را طی می‌کند، آن‌قدر #سرعت دارد که از #کهکشان_راه‌شیری نیز، خارج شود!
این تصویر، با ترکیب اطلاعات رادیو -رصدخانههای VLA و DRAO، و داده‌های بایگانی‌شده‌ی #تلسکوپ_فضایی_IRAS #ناسا، به دست آمده است.
شما می‌توانید، در سمت چپ #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری CTB1 (به شکل یک حباب)، دنباله‌ی حرکت #تپ‌اختر را، به وضوح ببینید.
نمی‌دانیم چه‌طور، اما، این #ابرنواختر توانسته به مانند یک توپ جنگی، #تپ‌اختر یاد‌شده را به بیرون پرتاب کند!
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
F. Schinzel et al. (NRAO, NSF),
Canadian Galactic Plane Survey (DRAO),
NASA (IRAS)
🖥 ترکیب تصاویر:
Jayanne English (U. Manitoba)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و ششم اَمردادماه 1398
🗓 August 17, 2019
📌 "سحابی جبار، 118 سال جوان‌تر!"
🔖 با آغاز قرن بیستم، و پیش‌رفت‌های صورت‌گرفته در صنعت #عکاسی، تغییراتی عظیمی در #عکس‌برداری_نجومی به وقوع پیوست.
منجمان، با در اختیار داشتن ابزارهای جدید، می‌توانستند تصاویری تهیه کنند که پیش‌تر از آن، هرگز چنین جزئیاتی را از پشت #چشمی تلسکوپ‌ها ندیده بودند.
افزایش کیفیت مواد به کار رفته در #عکاسی از یک سو، و طراحی جدید تلسکوپ‌ها از سوی دیگر، زمینه را برای بهبود و ارتقای سطح #عکاسی_نجومی فراهم می‌نمود.
شاید باورش سخت باشد، اما این تغییرات تا جایی پیش رفت که در سال 1901، یک طراح #تلسکوپ و #منجم آمریکایی، به نام #جورج_ریچی، موفق به ثبت چنین نگاره‌ی با شکوه و خاطره‌انگیزی از #سحابی_جبار شد.
این #تصویر_مثبت، از #صفحه‌ی_عکاسی_شیشه‌ای اصلی آن که به طول‌موج‌های #سبز و #آبی #حساس بوده، به دست آمده است؛
برای تشکیل یک #تصویر_مثبت، مطابق آن‌چه در واقعیت با #چشم دیده می‌شود، لازم است تا پس از اسکن دیجیتالی، نقاط #روشن و #تاریک آن، معکوس شوند.
دست‌نوشته‌ی ریچی نشان می‌دهد که وی برای ثبت این تصویر، 50 دقیقه #نوردهی صورت داده و با #کاهش #گشودگی_دهانه‌ی_تلسکوپ بازتابی خود از 24 به 18 اینچ، به خوبی توانسته #وضوح_تصویر را افزایش دهد.
جالب است بدانید، #صفحه‌ی_عکاسی به‌جای‌مانده از این تصویر، حتی پس از گذشت بیش از صد سال، هم‌چنان مورد توجه اخترفیزیک‌دانان بوده و می‌توان از آن داده‌های نجومی را #استخراج نمود.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Chuck Ayoub
🖥 پروژه‌ی دیجیتالی کردن تصویر:
W. Cerny,
R. Kron,
Y. Liang,
J. Lin,
M. Martinez,
E. Medina,
B. Moss,
B. Ogonor,
M. Ransom,
J. Sanchez (Univ. of Chicago)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و ششم اَمردادماه 1398
🗓 August 17, 2019
📌 "سحابی جبار، 118 سال جوان‌تر!"
🔖 با آغاز قرن بیستم، و پیش‌رفت‌های صورت‌گرفته در صنعت #عکاسی، تغییراتی عظیمی در #عکس‌برداری_نجومی به وقوع پیوست.
منجمان، با در اختیار داشتن ابزارهای جدید، می‌توانستند تصاویری تهیه کنند که پیش‌تر از آن، هرگز چنین جزئیاتی را از پشت #چشمی تلسکوپ‌ها ندیده بودند.
افزایش کیفیت مواد به کار رفته در #عکاسی از یک سو، و طراحی جدید تلسکوپ‌ها از سوی دیگر، زمینه را برای بهبود و ارتقای سطح #عکاسی_نجومی فراهم می‌نمود.
شاید باورش سخت باشد، اما این تغییرات تا جایی پیش رفت که در سال 1901، یک طراح #تلسکوپ و #منجم آمریکایی، به نام #جورج_ریچی، موفق به ثبت چنین نگاره‌ی با شکوه و خاطره‌انگیزی از #سحابی_جبار شد.
این #تصویر_مثبت، از #صفحه‌ی_عکاسی_شیشه‌ای اصلی آن که به طول‌موج‌های #سبز و #آبی #حساس بوده، به دست آمده است؛
برای تشکیل یک #تصویر_مثبت، مطابق آن‌چه در واقعیت با #چشم دیده می‌شود، لازم است تا پس از اسکن دیجیتالی، نقاط #روشن و #تاریک آن، معکوس شوند.
دست‌نوشته‌ی ریچی نشان می‌دهد که وی برای ثبت این تصویر، 50 دقیقه #نوردهی صورت داده و با #کاهش #گشودگی_دهانه‌ی_تلسکوپ بازتابی خود از 24 به 18 اینچ، به خوبی توانسته #وضوح_تصویر را افزایش دهد.
جالب است بدانید، #صفحه‌ی_عکاسی به‌جای‌مانده از این تصویر، حتی پس از گذشت بیش از صد سال، هم‌چنان مورد توجه اخترفیزیک‌دانان بوده و می‌توان از آن داده‌های نجومی را #استخراج نمود.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Chuck Ayoub
🖥 پروژه‌ی دیجیتالی کردن تصویر:
W. Cerny,
R. Kron,
Y. Liang,
J. Lin,
M. Martinez,
E. Medina,
B. Moss,
B. Ogonor,
M. Ransom,
J. Sanchez (Univ. of Chicago)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و نهم اَمردادماه 1398
🗓 August 20, 2019
📌 "قرص مارپیچی در مرکز یک کهکشان مارپیچی"
🔖 چرخیدن به دور یک #سیاه‌چاله، چه حسی را به شما القا خواهد کرد؟
گویی اطراف اکثر سیاه‌چاله‌ها، با فضایی همانند گرداب احاطه شده، که به آن #قرص_برافزایشی می‌گویند.
این قرص‌ها، حاوی گازهای بسیار داغی هستند که ممکن است در اثر #سقوط به #افق_رویداد #سیاه‌چاله، برای همیشه از دید خارج شوند.
گازهایی که در لبه‌ی داخلی این #قرص واقع شده‌اند، به دلیل فاصله‌ی نسبتاً کم‌شان تا #سیاه‌چاله، با #سرعت بسیار بیش‌تری، در حدود یک‌دهم #سرعت_نور، در حال چرخش به دور آن هستند.
در اثر این #سرعت زیاد، گازها از خود #تابش_نسبیتی بروز می‌دهند؛ آن سمت از #قرص که در حال نزدیک شدن به ما می‌باشد، نسبت به بخش دیگر که در حال دور شدن است، به طرز محسوسی روشن‌تر به نظر می‌رسد.
در این #پویانمایی، سازنده سعی نموده، بر مبنای تصویر اخیر #تلسکوپ_فضایی_هابل، از #کهکشان_مارپیچی NGC3147، #قرص_برافزایشی اطراف #سیاه‌چاله‌ی_ابرپرجرم مرکزی آن را #شبیه‌سازی نماید.
📸 تصویرگران پویانمایی:
ESA,
NASA,
Hubble,
M. Kornmesser
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی سایر کیفیت‌های ویدیو
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و نهم اَمردادماه 1398
🗓 August 20, 2019
📌 "قرص مارپیچی در مرکز یک کهکشان مارپیچی"
🔖 چرخیدن به دور یک #سیاه‌چاله، چه حسی را به شما القا خواهد کرد؟
گویی اطراف اکثر سیاه‌چاله‌ها، با فضایی همانند گرداب احاطه شده، که به آن #قرص_برافزایشی می‌گویند.
این قرص‌ها، حاوی گازهای بسیار داغی هستند که ممکن است در اثر #سقوط به #افق_رویداد #سیاه‌چاله، برای همیشه از دید خارج شوند.
گازهایی که در لبه‌ی داخلی این #قرص واقع شده‌اند، به دلیل فاصله‌ی نسبتاً کم‌شان تا #سیاه‌چاله، با #سرعت بسیار بیش‌تری، در حدود یک‌دهم #سرعت_نور، در حال چرخش به دور آن هستند.
در اثر این #سرعت زیاد، گازها از خود #تابش_نسبیتی بروز می‌دهند؛ آن سمت از #قرص که در حال نزدیک شدن به ما می‌باشد، نسبت به بخش دیگر که در حال دور شدن است، به طرز محسوسی روشن‌تر به نظر می‌رسد.
در این #پویانمایی، سازنده سعی نموده، بر مبنای تصویر اخیر #تلسکوپ_فضایی_هابل، از #کهکشان_مارپیچی NGC3147، #قرص_برافزایشی اطراف #سیاه‌چاله‌ی_ابرپرجرم مرکزی آن را #شبیه‌سازی نماید.
📸 تصویرگران پویانمایی:
ESA,
NASA,
Hubble,
M. Kornmesser
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی سایر کیفیت‌های ویدیو
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 ششم شهریورماه 1398
🗓 August 28, 2019
📌 "نگاه مسیه61 به دوربین!"
🔖 این شما، و این نمایی تمام-رخ از #مسیه61، یک #کهکشان_مارپیچی زیبا!
آن‌چه می‌بینید، ترکیبی از تصاویر #تلسکوپ_فضایی_هابل، #رصدخانه‌ی_جنوبی_اروپا و حتی تلسکوپ‌هایی کوچک بر روی کره‌ی #زمین است!
#مسیه61 یا NGC4303، یکی از اعضای #خوشه‌ی_کهکشانی_سنبله است، که در فاصله‌ای معادل 55 میلیون #سال_نوری از ما قرار دارد.
واضح است که #مسیه61 نیز، همانند #کهکشان_راه‌شیری، در دسته‌ی #کهکشان‌های_مارپیچی_میله‌ای قرار می‌گیرد.
علاوه بر #بازوهای_مارپیچی، جزئیات دیگری همانند، باریکه‌هایی از #غبار_کیهانی، نواحی #ستاره‌ساز #سرخ‌فام، و #خوشه‌های_ستاره‌ای_آبی و #جوان، در این تصویر دیده می‌شوند.
همان‌طور که می‌بینید، در این نما که محدوده‌ای به پهنای 50 هزار #سال_نوری را در #فضا نشان می‌دهد، هسته‌ی #پرنور #کهکشان #مسیه61 به نیمه‌ی سمت چپ تصویر متمایل شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble,
ESO
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler,
Roberto Colombari
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 ششم شهریورماه 1398
🗓 August 28, 2019
📌 "نگاه مسیه61 به دوربین!"
🔖 این شما، و این نمایی تمام-رخ از #مسیه61، یک #کهکشان_مارپیچی زیبا!
آن‌چه می‌بینید، ترکیبی از تصاویر #تلسکوپ_فضایی_هابل، #رصدخانه‌ی_جنوبی_اروپا و حتی تلسکوپ‌هایی کوچک بر روی کره‌ی #زمین است!
#مسیه61 یا NGC4303، یکی از اعضای #خوشه‌ی_کهکشانی_سنبله است، که در فاصله‌ای معادل 55 میلیون #سال_نوری از ما قرار دارد.
واضح است که #مسیه61 نیز، همانند #کهکشان_راه‌شیری، در دسته‌ی #کهکشان‌های_مارپیچی_میله‌ای قرار می‌گیرد.
علاوه بر #بازوهای_مارپیچی، جزئیات دیگری همانند، باریکه‌هایی از #غبار_کیهانی، نواحی #ستاره‌ساز #سرخ‌فام، و #خوشه‌های_ستاره‌ای_آبی و #جوان، در این تصویر دیده می‌شوند.
همان‌طور که می‌بینید، در این نما که محدوده‌ای به پهنای 50 هزار #سال_نوری را در #فضا نشان می‌دهد، هسته‌ی #پرنور #کهکشان #مسیه61 به نیمه‌ی سمت چپ تصویر متمایل شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble,
ESO
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler,
Roberto Colombari
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019
📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"
🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، می‌تواند تخیل شما را برانگیزاند؟!
آن‌چه می‌بینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدوده‌ی #فروسرخ است.
#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابی‌ها، که با قرص‌هایی #سیاره‌ساز از جنس #غبار احاطه شده‌اند، تهیه نموده است.
این ابر عظیم #میان‌ستاره‌ای، در حالی منطقه‌ای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد، که در فاصله‌ای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.
از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال می‌گذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.
در نزدیکی میانه‌ی تصویر، خوشه‌ای ستاره‌ای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغ‌ترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز می‌باشد.
جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور می‌شد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنک‌کننده‌اش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.
این تصویر که با رنگ‌های #دوکاناله و غیر واقعی‌اش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان می‌دهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، هم‌چنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس می‌باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019
📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"
🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، می‌تواند تخیل شما را برانگیزاند؟!
آن‌چه می‌بینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدوده‌ی #فروسرخ است.
#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابی‌ها، که با قرص‌هایی #سیاره‌ساز از جنس #غبار احاطه شده‌اند، تهیه نموده است.
این ابر عظیم #میان‌ستاره‌ای، در حالی منطقه‌ای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد، که در فاصله‌ای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.
از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال می‌گذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.
در نزدیکی میانه‌ی تصویر، خوشه‌ای ستاره‌ای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغ‌ترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز می‌باشد.
جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور می‌شد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنک‌کننده‌اش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.
این تصویر که با رنگ‌های #دوکاناله و غیر واقعی‌اش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان می‌دهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، هم‌چنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس می‌باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019
📌 "در جست و جوی غذا!"
🔖 آیا این #مگس، طعمه‌ای دست‌یافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟
آن‌چه در سمت چپ تصویر می‌بینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطه‌ی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابه‌ی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غول‌پیکر در حال فرار است.
هر دوی این سحابی‌ها که در فاصله‌ای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابه‌ران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشه‌های_ستاره‌ای_باز، و هم‌چنین با وجود #ستارگان #پرنور اطراف‌شان، می‌تواند در هر دو دسته‌ی #سحابی‌های_بازتابی و #سحابی‌های_نشری جای بگیرند.
#رنگ‌آمیزی این تصویر که با توجه به #داده‌های_علمی در محدوده‌ی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژه‌ی #نقشه‌برداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS می‌باشد.
این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سال‌گرد #پرتاب موفقیت‌آمیزش به #فضا را جشن می‌گیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غول‌پیکر خواهد شد یا خیر؟
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019
📌 "در جست و جوی غذا!"
🔖 آیا این #مگس، طعمه‌ای دست‌یافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟
آن‌چه در سمت چپ تصویر می‌بینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطه‌ی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابه‌ی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غول‌پیکر در حال فرار است.
هر دوی این سحابی‌ها که در فاصله‌ای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابه‌ران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشه‌های_ستاره‌ای_باز، و هم‌چنین با وجود #ستارگان #پرنور اطراف‌شان، می‌تواند در هر دو دسته‌ی #سحابی‌های_بازتابی و #سحابی‌های_نشری جای بگیرند.
#رنگ‌آمیزی این تصویر که با توجه به #داده‌های_علمی در محدوده‌ی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژه‌ی #نقشه‌برداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS می‌باشد.
این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سال‌گرد #پرتاب موفقیت‌آمیزش به #فضا را جشن می‌گیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غول‌پیکر خواهد شد یا خیر؟
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخه‌ی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع می‌شود؛
در قلب‌شان شعله‌ای عظیم برپا شده و عناصر سنگین‌تر شکل می‌گیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میان‌ستاره‌ای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم می‌کنند.
آن‌چه می‌بینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخه‌ی پرمشقت #زندگی این ستارهها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری موسوم به ذات‌الکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگ‌های غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندارا می‌باشند، نشان از وجود رشته‌ها و گره‌هایی هم‌چنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، می‌تواند نقش مهمی در شناخت #چرخه‌ی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راه‌شیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، می‌توان رنگ‌های تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نماینده‌ی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطه‌ی سفیدی که در نزدیکی میانه‌ی تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای نوترونی می‌باشد، که در اثر #رمبش باقی‌مانده‌ی هسته‌ی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده می‌شوند.
با فاصله‌ای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده می‌شود ناحیه‌ای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در اشعه‌ی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخه‌ی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع می‌شود؛
در قلب‌شان شعله‌ای عظیم برپا شده و عناصر سنگین‌تر شکل می‌گیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میان‌ستاره‌ای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم می‌کنند.
آن‌چه می‌بینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخه‌ی پرمشقت #زندگی این ستارهها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری موسوم به ذات‌الکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگ‌های غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندارا می‌باشند، نشان از وجود رشته‌ها و گره‌هایی هم‌چنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، می‌تواند نقش مهمی در شناخت #چرخه‌ی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راه‌شیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، می‌توان رنگ‌های تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نماینده‌ی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطه‌ی سفیدی که در نزدیکی میانه‌ی تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای نوترونی می‌باشد، که در اثر #رمبش باقی‌مانده‌ی هسته‌ی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده می‌شوند.
با فاصله‌ای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده می‌شود ناحیه‌ای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در اشعه‌ی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هجدهم شهریورماه 1398
🗓 September 09, 2019
📌 "و این جزیره‌ی اسرارآمیز!"
🔖 آیا، این سحابی‌های مارپیچی، ابرهایی گازی و دورافتاده درون #کهکشان ما هستند، و یا #جهان‌هایی_جزیره‌ای در خارج از آن؟
این پرسش، مبنای #مباحثه‌ی_بزرگ سال 1920 میلادی، موسوم به #مباحثه‌ی_شپلی_کورتیس بود.
جالب است بدانید، این هم‌سایه‌ی #غول‌پیکر #کهکشان_راه‌شیری که امروزه در میان اغلب منجمان، جرمی شناخته‌شده می‌باشد، کم‌تر از صد سال پیش، مورد بحث بسیاری از #ستاره‌شناسان قرار داشت؛
عده‌ای بر این باور بودند که نظیر این #کهکشان، در سرتاسر #کیهان پراکنده شده، و در نقطه‌ی مقابل، بعضی معتقد بودند که #ابعاد #جهان، بیش‌تر از آن‌چه با #چشم دیده می‌شود، نخواهد بود!
لکن، زمانی این #مباحثه‌ی_بزرگ پایان یافت، که #دانش‌مندان با رصدها و مشاهدات متعدد خود، به این نتیجه رسیدند، #آندرومدا، یک #کهکشان، هم‌چون #کهکشان_راه‌شیری در #فضا است.
آن‌ها دریافتند که #عالم، وسیع‌تر از آن چیزی است که تصورش را می‌کرده‌اند.
با این حال، امروزه می‌دانیم، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، #دورترین چیزی است که #چشم انسان می‌تواند آن را ببیند.
با آن‌که بیش از 2 میلیون #سال_نوری با #زمین فاصله دارد، اما، با #چشم_غیر_مسلح، در یک #آسمان #تاریک، به راحتی #قابل_رؤیت است.
#مسیه31، موسوم به #کهکشان_آندرومدا، همان‌طور که از نامش پیداست، در #صورت_فلکی_آندرومدا قرار داد.
در این نمای حیرت‌انگیز، علاوه بر هسته‌ی بسیار #روشن این #کهکشان که به #رنگ #زرد نمایان است، باریکه‌هایی پیچ در پیچ از #غبار #تاریک، بازوهایی #مارپیچی به #رنگ #آبی و سحابی‌های #گسیلشی سرخ‌فامی دیده می‌شوند که حاصل شش ساعت #عکاسی #دیجیتالی #موزاییکی با استفاده از #تلسکوپ می‌باشند.
✅ #از_نجوم_لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Amir H. Abolfath (TWAN)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هجدهم شهریورماه 1398
🗓 September 09, 2019
📌 "و این جزیره‌ی اسرارآمیز!"
🔖 آیا، این سحابی‌های مارپیچی، ابرهایی گازی و دورافتاده درون #کهکشان ما هستند، و یا #جهان‌هایی_جزیره‌ای در خارج از آن؟
این پرسش، مبنای #مباحثه‌ی_بزرگ سال 1920 میلادی، موسوم به #مباحثه‌ی_شپلی_کورتیس بود.
جالب است بدانید، این هم‌سایه‌ی #غول‌پیکر #کهکشان_راه‌شیری که امروزه در میان اغلب منجمان، جرمی شناخته‌شده می‌باشد، کم‌تر از صد سال پیش، مورد بحث بسیاری از #ستاره‌شناسان قرار داشت؛
عده‌ای بر این باور بودند که نظیر این #کهکشان، در سرتاسر #کیهان پراکنده شده، و در نقطه‌ی مقابل، بعضی معتقد بودند که #ابعاد #جهان، بیش‌تر از آن‌چه با #چشم دیده می‌شود، نخواهد بود!
لکن، زمانی این #مباحثه‌ی_بزرگ پایان یافت، که #دانش‌مندان با رصدها و مشاهدات متعدد خود، به این نتیجه رسیدند، #آندرومدا، یک #کهکشان، هم‌چون #کهکشان_راه‌شیری در #فضا است.
آن‌ها دریافتند که #عالم، وسیع‌تر از آن چیزی است که تصورش را می‌کرده‌اند.
با این حال، امروزه می‌دانیم، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، #دورترین چیزی است که #چشم انسان می‌تواند آن را ببیند.
با آن‌که بیش از 2 میلیون #سال_نوری با #زمین فاصله دارد، اما، با #چشم_غیر_مسلح، در یک #آسمان #تاریک، به راحتی #قابل_رؤیت است.
#مسیه31، موسوم به #کهکشان_آندرومدا، همان‌طور که از نامش پیداست، در #صورت_فلکی_آندرومدا قرار داد.
در این نمای حیرت‌انگیز، علاوه بر هسته‌ی بسیار #روشن این #کهکشان که به #رنگ #زرد نمایان است، باریکه‌هایی پیچ در پیچ از #غبار #تاریک، بازوهایی #مارپیچی به #رنگ #آبی و سحابی‌های #گسیلشی سرخ‌فامی دیده می‌شوند که حاصل شش ساعت #عکاسی #دیجیتالی #موزاییکی با استفاده از #تلسکوپ می‌باشند.
✅ #از_نجوم_لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Amir H. Abolfath (TWAN)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و سوم شهریورماه 1398
🗓 September 14, 2019
📌 "از سیاره‌ی کوچولو به سیارات فراخورشیدی!"
🔖 آیا سیاره‌ی جدیدی در ارتفاعات #بیابان_آتاکاما #کشف شده است؟
البته که این #تصویر_موزاییکی، نمایی 360 در 180 درجه‌ای از #آسمان در #شب است که به صورت #دیجیتالی به یک‌دیگر وصل شده‌اند.
هر کدام از این چهار #گنبد، میزبان تلسکوپی یک متری، از مجموعه‌ی #تلسکوپ‌های_رصدخانه‌ی_جنوبی SPECULOOS می‌باشند.
نام این #رصدخانه‌ها که یادآور نام یک نوع بیسکوییت سنتی در کشورهای #هلند و #بلژیک است، به صورت اختصاری، به کاوش برای یافتن #سیارات قابل سکونتی که از مقابل ستاره‌های خیلی سردشان #عبور می‌کنند، اشاره دارد.
تنها راه شناسایی این #سیارات_فراخورشیدی که به دور ستاره‌های #کم‌نور، #خیلی_سرد و #نزدیک به ما می‌چرخند، رصد آن‌ها، به هنگام #عبور از مقابل #ستاره‌ی_میزبان خود، می‌باشد.
#رد نوری که در این نما مشاهده می‌کنید، متعلق به #پرتوهای_لیزر #سیستم_انطباق_تصاویر #رصدخانههای_جنوبی_اروپا است که کمی دورتر از این مکان، از بالای ارتفاعات موجود در #افق، به #آسمان #پرتاب می‌شود.
این #سیستم_لیزری، با ایجاد یک #ستاره‌ی_مصنوعی راه‌نما در #آسمان، سعی بر حذف اثرات ناشی از تلاطم #لایه‌های_جو در تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ رصدخانههای دیگر آن مجموعه، دارد.
بر فراز این منطقه که شباهت عجیبی به یک #سیاره‌ی_کوچک در #فضا پیدا کرده، #رد #کهکشان_راه_شیری و #ابرهای_ماژلانی نیز، دیده می‌شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Petr Horálek / ESO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و سوم شهریورماه 1398
🗓 September 14, 2019
📌 "از سیاره‌ی کوچولو به سیارات فراخورشیدی!"
🔖 آیا سیاره‌ی جدیدی در ارتفاعات #بیابان_آتاکاما #کشف شده است؟
البته که این #تصویر_موزاییکی، نمایی 360 در 180 درجه‌ای از #آسمان در #شب است که به صورت #دیجیتالی به یک‌دیگر وصل شده‌اند.
هر کدام از این چهار #گنبد، میزبان تلسکوپی یک متری، از مجموعه‌ی #تلسکوپ‌های_رصدخانه‌ی_جنوبی SPECULOOS می‌باشند.
نام این #رصدخانه‌ها که یادآور نام یک نوع بیسکوییت سنتی در کشورهای #هلند و #بلژیک است، به صورت اختصاری، به کاوش برای یافتن #سیارات قابل سکونتی که از مقابل ستاره‌های خیلی سردشان #عبور می‌کنند، اشاره دارد.
تنها راه شناسایی این #سیارات_فراخورشیدی که به دور ستاره‌های #کم‌نور، #خیلی_سرد و #نزدیک به ما می‌چرخند، رصد آن‌ها، به هنگام #عبور از مقابل #ستاره‌ی_میزبان خود، می‌باشد.
#رد نوری که در این نما مشاهده می‌کنید، متعلق به #پرتوهای_لیزر #سیستم_انطباق_تصاویر #رصدخانههای_جنوبی_اروپا است که کمی دورتر از این مکان، از بالای ارتفاعات موجود در #افق، به #آسمان #پرتاب می‌شود.
این #سیستم_لیزری، با ایجاد یک #ستاره‌ی_مصنوعی راه‌نما در #آسمان، سعی بر حذف اثرات ناشی از تلاطم #لایه‌های_جو در تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ رصدخانههای دیگر آن مجموعه، دارد.
بر فراز این منطقه که شباهت عجیبی به یک #سیاره‌ی_کوچک در #فضا پیدا کرده، #رد #کهکشان_راه_شیری و #ابرهای_ماژلانی نیز، دیده می‌شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Petr Horálek / ESO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم مهرماه 1398
🗓 September 29, 2019
📌 "تمام آن‌چه برای ساخت یک ساعت شنی کیهانی لازم است!"
🔖 مسأله این است:
آیا شما به این #ساعت_شنی نگاه می‌کنید، یا #ساعت_شنی به شما؟!
این #سحابی_سیاره‌نما که حلقه‌های اطرافش، آن را شبیه به یک #ساعت_شنی نموده، MyCn18 نام دارد.
شاید بتوان این‌طور تصور نمود که در مرکز این #سحابی_سیاره‌نما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما می‌نگرد، #زمان، با ریختن دانه‌های شن، به صورت #پیوسته برای #ستاره‌ی_مرکزی آن در حال گذر است.
آن‌چه می‌بینید، می‌تواند #سرنوشت ستاره‌ای شبیه به #خورشید ما باشد؛
ستاره‌ای که با اتمام #سوخت_هسته‌ای خود، لایه‌های بیرونی‌اش را از دست داده، و از آن، هسته‌ای در حال #سرد و #کم‌نور شدن، موسوم به #کوتوله‌ی_سفید بر جای مانده است.
در این تصویر، #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور #نیتروژن، #سبز نمایان‌گر #هیدروژن، و #آبی، وجود #اکسیژن را اعلام می‌کند.
جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که #ستاره‌شناسان با استفاده از #تلسکوپ_فضایی_هابل، مشغول #تصویربرداری از #سحابی‌های_سیاره‌نما بودند، حلقه‌های این #سحابی حیرت‌انگیز و رنگ‌های زیبایش،
آن‌ها را به یاد دیواره‌های #نازک یک #ساعت_شنی انداخت.
باید اذعان نمود، به لطف #وضوح بی‌نظیر تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل، جزییاتی حیرت‌انگیز از #مراحل_برون‌ریزی #سحابی‌های_سیاره‌نما #آشکار شده، که بی‌شک، می‌تواند پرده از #راز #اشکال_پیچیده، اما #منتظم آن‌ها بردارد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
🖥 پردازش تصویر:
Judy Schmidt
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم مهرماه 1398
🗓 September 29, 2019
📌 "تمام آن‌چه برای ساخت یک ساعت شنی کیهانی لازم است!"
🔖 مسأله این است:
آیا شما به این #ساعت_شنی نگاه می‌کنید، یا #ساعت_شنی به شما؟!
این #سحابی_سیاره‌نما که حلقه‌های اطرافش، آن را شبیه به یک #ساعت_شنی نموده، MyCn18 نام دارد.
شاید بتوان این‌طور تصور نمود که در مرکز این #سحابی_سیاره‌نما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما می‌نگرد، #زمان، با ریختن دانه‌های شن، به صورت #پیوسته برای #ستاره‌ی_مرکزی آن در حال گذر است.
آن‌چه می‌بینید، می‌تواند #سرنوشت ستاره‌ای شبیه به #خورشید ما باشد؛
ستاره‌ای که با اتمام #سوخت_هسته‌ای خود، لایه‌های بیرونی‌اش را از دست داده، و از آن، هسته‌ای در حال #سرد و #کم‌نور شدن، موسوم به #کوتوله‌ی_سفید بر جای مانده است.
در این تصویر، #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور #نیتروژن، #سبز نمایان‌گر #هیدروژن، و #آبی، وجود #اکسیژن را اعلام می‌کند.
جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که #ستاره‌شناسان با استفاده از #تلسکوپ_فضایی_هابل، مشغول #تصویربرداری از #سحابی‌های_سیاره‌نما بودند، حلقه‌های این #سحابی حیرت‌انگیز و رنگ‌های زیبایش،
آن‌ها را به یاد دیواره‌های #نازک یک #ساعت_شنی انداخت.
باید اذعان نمود، به لطف #وضوح بی‌نظیر تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل، جزییاتی حیرت‌انگیز از #مراحل_برون‌ریزی #سحابی‌های_سیاره‌نما #آشکار شده، که بی‌شک، می‌تواند پرده از #راز #اشکال_پیچیده، اما #منتظم آن‌ها بردارد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
🖥 پردازش تصویر:
Judy Schmidt
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم مهرماه 1398
🗓 October 02, 2019
📌 "ابرهایی که پیش‌مرگ ستارگان جدید می‌شوند!"
🔖 الآن نه، اما، #نابودی، سرانجامی فداکارانه برای این ابرهای کوچک و دوست‌داشتنی است.
این #ابرهای_مولکولی #تاریک، با حاشیه‌های درخشان‌شان، درست در میان ستارگانی حضور دارند که در نهایت، عامل نابودی‌شان خواهند شد.
بلی، ابرهایی از #غبار #تاریک، که به زودی، توسط بادهایی از جانب #ستارگان تازه‌متولد‌شده‌ی نزدیک، #تراکم خود را از دست داده، #شفاف شده و در نهایت، با #تابش_پرانرژی آن‌ها، سرنوشتی شبیه به #تبخیرشدن، در انتظارشان خواهد بود.
این نمای منحصر به فرد، از این سازه‌های زیبای #فضایی غوطه‌ور در #زایشگاه_عظیم_ستارگان، موسوم به #سحابی_کارینا، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده است.
در حالی، هر کدام از این #ابرهای_مولکولی، چندین #ماه_نوری عرض دارند که #سحابی_کارینا، ناحیه‌ای به وسعت 30 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
#سحابی_کارینا، در #صورت_فلکی_جنوبی_حمال، و در فاصله‌ای برابر با 7500 #سال_نوری، نسبت #زمین، واقع شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دهم مهرماه 1398
🗓 October 02, 2019
📌 "ابرهایی که پیش‌مرگ ستارگان جدید می‌شوند!"
🔖 الآن نه، اما، #نابودی، سرانجامی فداکارانه برای این ابرهای کوچک و دوست‌داشتنی است.
این #ابرهای_مولکولی #تاریک، با حاشیه‌های درخشان‌شان، درست در میان ستارگانی حضور دارند که در نهایت، عامل نابودی‌شان خواهند شد.
بلی، ابرهایی از #غبار #تاریک، که به زودی، توسط بادهایی از جانب #ستارگان تازه‌متولد‌شده‌ی نزدیک، #تراکم خود را از دست داده، #شفاف شده و در نهایت، با #تابش_پرانرژی آن‌ها، سرنوشتی شبیه به #تبخیرشدن، در انتظارشان خواهد بود.
این نمای منحصر به فرد، از این سازه‌های زیبای #فضایی غوطه‌ور در #زایشگاه_عظیم_ستارگان، موسوم به #سحابی_کارینا، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده است.
در حالی، هر کدام از این #ابرهای_مولکولی، چندین #ماه_نوری عرض دارند که #سحابی_کارینا، ناحیه‌ای به وسعت 30 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
#سحابی_کارینا، در #صورت_فلکی_جنوبی_حمال، و در فاصله‌ای برابر با 7500 #سال_نوری، نسبت #زمین، واقع شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 یازدهم مهرماه 1398
🗓 October 03, 2019
📌 "مثلث مارپیچی!"
🔖 با 30 هزار #سال_نوری #وسعت، و سه میلیون #سال_نوری #فاصله از #زمین، #مسیه33، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، موسوم به #کهکشان_مثلث، یکی از برجسته‌ترین اعضای #گروه_محلی_کهکشان‌ها به حساب می‌آید.
در این نمای بی‌نظیر از #کهکشان_مثلث، که با کنار هم چیده شدن 25 #تصویر_موزاییکی، برگرفته از #تلسکوپ_فضایی_هابل، و #تلسکوپ_زمینی_سوبارو، به‌دست آمده، #تابش #سرخ‌فام گازهای #هیدروژن_یونیده‌شده، به وضوح #قابل_رؤیت می‌باشند.
این #درخشش #سرخ‌فام، در نتیجه‌ی #تابش_فرابنفش و #پرانرژی #ستارگان_درخشان و پرجرمی است، که گازهای #هیدروژن اطراف‌شان را #یونیزه می‌کنند.
برای آن که #رنگ و سایر #جزئیات تصویر نمایان گردند، داده‌های برگرفته‌شده از فیلترهای #پهن‌باند، با #فیلتر #باند_باریک #هیدروژن_آلفا #ادغام گردیده‌اند؛
این #فیلتر، تنها، اجازه‌ی عبور #شدیدترین #نور_مرئی تابیده‌شده از #هیدروژن در #طیف_نشری این #گاز را، می‌دهد.
جالب است بدانید، #تراکم گاز #هیدروژن، در بازوهای نحیف و #دراز #کهکشان_مثلث، به حدی است که می‌تواند هم‌چون #پرورش‌گاهی_عظیم برای #ستارگان تازه شکل‌گرفته‌ای عمل کند، که به دلیل #جرم بسیار زیادشان در بدو #تولد، طول #عمر زیادی نخواهند داشت.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Subaru Telescope (NAOJ),
Hubble Space Telescope
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 یازدهم مهرماه 1398
🗓 October 03, 2019
📌 "مثلث مارپیچی!"
🔖 با 30 هزار #سال_نوری #وسعت، و سه میلیون #سال_نوری #فاصله از #زمین، #مسیه33، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، موسوم به #کهکشان_مثلث، یکی از برجسته‌ترین اعضای #گروه_محلی_کهکشان‌ها به حساب می‌آید.
در این نمای بی‌نظیر از #کهکشان_مثلث، که با کنار هم چیده شدن 25 #تصویر_موزاییکی، برگرفته از #تلسکوپ_فضایی_هابل، و #تلسکوپ_زمینی_سوبارو، به‌دست آمده، #تابش #سرخ‌فام گازهای #هیدروژن_یونیده‌شده، به وضوح #قابل_رؤیت می‌باشند.
این #درخشش #سرخ‌فام، در نتیجه‌ی #تابش_فرابنفش و #پرانرژی #ستارگان_درخشان و پرجرمی است، که گازهای #هیدروژن اطراف‌شان را #یونیزه می‌کنند.
برای آن که #رنگ و سایر #جزئیات تصویر نمایان گردند، داده‌های برگرفته‌شده از فیلترهای #پهن‌باند، با #فیلتر #باند_باریک #هیدروژن_آلفا #ادغام گردیده‌اند؛
این #فیلتر، تنها، اجازه‌ی عبور #شدیدترین #نور_مرئی تابیده‌شده از #هیدروژن در #طیف_نشری این #گاز را، می‌دهد.
جالب است بدانید، #تراکم گاز #هیدروژن، در بازوهای نحیف و #دراز #کهکشان_مثلث، به حدی است که می‌تواند هم‌چون #پرورش‌گاهی_عظیم برای #ستارگان تازه شکل‌گرفته‌ای عمل کند، که به دلیل #جرم بسیار زیادشان در بدو #تولد، طول #عمر زیادی نخواهند داشت.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Subaru Telescope (NAOJ),
Hubble Space Telescope
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفدهم مهرماه 1398
🗓 October 09, 2019
📌 "تولدی دوباره در دل یک نابودی!"
🔖 به نظر شما، آیا این #کهکشان، به یاد یک #سیرک_کیهانی، در حال پریدن از #حلقه‌ی_آتش است؟
هرچند، تاکنون، #تحلیل درستی از نحوه‌ی به وجود آمدن این شکل عجیب و غریب نداریم، اما، قطع به یقین، تنها دلیل این #کش_و_قوس_کیهانی، #برخورد دو #کهکشان، با یک‌دیگر است.
مشاهدات نشان می‌دهند، گویی #کهکشان کوچک‌تر موسوم به NGC7715، با #ستاره‌های_آبی‌رنگ خود، در حال عبور از حلقه‌ی آتشی می‌باشد که توسط میلیون‌ها #ستاره‌ی_پیر #خورشیدگون در #کهکشان بزرگ‌تر با نام NGC7714، به وجود آمده است.
در این تصویر بی‌نظیر که توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده، #درخشان بودن #هسته‌ی_کهکشان NGC7714، نشان از #ستاره‌زایی بسیار شدیدی در آن دارد.
این #تصادم_کیهانی عجیب و غریب، 130 میلیون #سال_نوری دورتر در راستای #صورت_فلکی_حوت (#دوماهی)، و در حدود 150 میلیون #سال قبل رخ داده است.
جالب آن که، این روند ممکن است برای چند صد میلیون #سال دیگر نیز، تا تشکیل یک #کهکشان واحد، ادامه داشته باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Legacy Archive
🖥 پردازش تصویر:
Rudy Pohl
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفدهم مهرماه 1398
🗓 October 09, 2019
📌 "تولدی دوباره در دل یک نابودی!"
🔖 به نظر شما، آیا این #کهکشان، به یاد یک #سیرک_کیهانی، در حال پریدن از #حلقه‌ی_آتش است؟
هرچند، تاکنون، #تحلیل درستی از نحوه‌ی به وجود آمدن این شکل عجیب و غریب نداریم، اما، قطع به یقین، تنها دلیل این #کش_و_قوس_کیهانی، #برخورد دو #کهکشان، با یک‌دیگر است.
مشاهدات نشان می‌دهند، گویی #کهکشان کوچک‌تر موسوم به NGC7715، با #ستاره‌های_آبی‌رنگ خود، در حال عبور از حلقه‌ی آتشی می‌باشد که توسط میلیون‌ها #ستاره‌ی_پیر #خورشیدگون در #کهکشان بزرگ‌تر با نام NGC7714، به وجود آمده است.
در این تصویر بی‌نظیر که توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده، #درخشان بودن #هسته‌ی_کهکشان NGC7714، نشان از #ستاره‌زایی بسیار شدیدی در آن دارد.
این #تصادم_کیهانی عجیب و غریب، 130 میلیون #سال_نوری دورتر در راستای #صورت_فلکی_حوت (#دوماهی)، و در حدود 150 میلیون #سال قبل رخ داده است.
جالب آن که، این روند ممکن است برای چند صد میلیون #سال دیگر نیز، تا تشکیل یک #کهکشان واحد، ادامه داشته باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Legacy Archive
🖥 پردازش تصویر:
Rudy Pohl
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎