Skypix.org
187 subscribers
4.22K photos
89 videos
6 files
431 links
SkyPix.org
Amazing Earth & Sky Pictures

وب‌گاه نگاره‌های آسمان شب:

عکس‌هایی از عکاسان ایرانی،
با موضوع زمین و آسمان در شب

Instagram.com/SkyPixPhoto
Download Telegram
‍ ‍‍ ‍‍ #عکس_نجومی_روز
🗓 18 جولای 2019 برابر با 27 تیر 1398.

📌 "ماه گرفته بر فراز رشته‌کوه آلپ"

🔖 در تاریخ 16 جولای (25 تیر)، #ماه، پنجاهمین #سال‌گرد #پرتاب #آپولو11 را با خسوفی جزئی، که در بخش‌های زیادی از #زمین قابل رؤیت بود، جشن گرفت.

در این نما، بخشی از قرص #ماه با #سایه‌ی_کامل_زمین که به رنگ #قرمز می‌نماید، پوشیده شده، و نیمه‌ی روشن آن، در پشت خط‌الرأس کوه قرار گرفته است.

این نمای جذاب، از دامنه‌های سرسخت و ناهموار آلپ در شهر اینسبروک کشور اتریش، به هم‌راه یک دکل مخابراتی در بالای آن، صحنه‌ای بی‌نظیر را از #ماه گرفته رقم زده‌اند.

کم‌تر پیش می‌آید که یک #گرفت به تنهایی رخ دهد؛ عموماً #ماه و #خورشید، در یک فاصله‌ی زمانی حدوداً دو هفته‌ای، هر دو، دچار #گرفت خواهند شد.
این #خسوف_جزئی، اولین #ماه_بدر پس از #خورشیدگرفتگی دوم جولای (بیست و یکم تیرماه) سال جاری بود.



📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Norbert Span

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 پنجم اَمردادماه 1398
🗓 July 27, 2019
📌 "پرتاب چاندرایان2 به فضا!"

🔖 در تاریخ بیست و دوم جولای (سی و یکم تیر)، این #ماه‌واره‌ی_زمین‌ثابت، اندکی پس از #پرتاب، در میان ابرها فرو رفته و از نظرها پنهان گردید. این تصویر، درست در همان لحظه ثبت شده است.

این #ماه‌واره که از #مرکز_فضایی ساتیش داوان هند به #فضا پرتاب گردید، فضاپیمای #چاندرایان2 را نیز به #مدار #زمین رساند؛
این #فضاپیما، شامل یک #مدارگرد، یک #ماه‌نشین و یک #ماه‌نورد بود.

در هفته‌های آتی، این #فضاپیما، اقدام به اجرای چند #مانور_مداری کرده و نهایتاً تا اوایل ماه سپتامبر به #ماه منتقل خواهد شد.

وظیفه‌ی #ماه‌نشین، علاوه بر حمل #ماه‌نورد، فرودی نرم و مستقل، در ارتفاعات نزدیک به #قطب_جنوب_ماه می‌باشد.

لازم به ذکر است، #انرژی مورد نیاز #ماه‌نورد، از طریق #نور #خورشید تأمین می‌گردد.
به این ترتیب، #ماه‌نورد می‌بایست تا تاریخ هفتم سپتامبر سال جاری، به قسمتی از #ماه برسد که به مدت دو هفته‌ی زمینی در روز بوده و #نور #خورشید را دریافت خواهد کرد.


#ماه‌واره‌ی_زمین‌ثابت چیست؟
اگر مدت زمانی که طول می‌کشد یک #ماه‌واره به دور #زمین بچرخد، با مدت زمانی که این #سیاره یک دور کامل به دور خود می‌زند، برابر باشد، این #ماه‌واره را زمین‌ثابت می‌نامیم؛ چرا که در تمام طول شبانه‌روز، در یک نقطه‌ی ثابت در #آسمان قرار خواهد داشت.

مداری که ماه‌واره‌های #زمین‌ثابت در آن قرار می‌گیرند،
#مدار_استوایی_زمین‌ثابت (#Geostationary_Equatorial_Orbit) نام دارد.





📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Neeraj Ladia

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی

@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 هجدهم اَمردادماه 1398
🗓 August 09, 2019

📌 "اطلس در سپیده‌دم"

🔖 تنها 251 ثانیه #نوردهی کافی بود، تا از #موشک #اطلس5، چنین رد زیبا و رنگارنگی به سمت شرق پایگاه نیروی هوایی #دماغه‌ی_کاناورال ثبت شود.

از بامداد هشتم آگوست، (به وقت محلی) 6 ساعت 13 دقیقه می‌گذشت که این #پرتاب، توسط ائتلاف دو شرکت شاغل در #صنعت_هوایی و فضایی، یعنی #لاکهید_مارتین و #بوئینگ، صورت پذیرفت.

با آن که #خورشید تا ساعت 6:48 بامداد (به وقت محلی) #طلوع نمی‌کرد، اما، می‌توانست به راحتی، هاله‌ی باقی‌مانده‌ از سوخت این #موشک، در ارتفاعی بالاتر از #سطح_زمین را، روشن نماید.

آب‌های آرام رودخانه‌ی Indian در سواحل Palm فلوریدا، به خوبی توانستند، رنگ‌های زیبای #آسمان، پیش از #طلوع #خورشید، و هم‌چنین رد درخشان حاصل از #پرتاب #موشک را #بازتاب نمایند.

لازم است بدانید، #موشک بزرگ #اطلس5، حامل یک #ماه‌واره‌ی_مخابراتی_نظامی به #مدار #زمین بود.

البته، دیگر اثری از این هاله‌ی رنگی و زیبا در #آسمان نیست؛
ولیکن، در هفته‌ی پیش‌روی، هر ردی از #نور که در #آسمان_شب، قبل از #طلوع #خورشید مشاهده کردید، احتمالاً متعلق به #بارش_شهابی_برساووشی خواهد بود.




📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Michael Seeley

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و دوم اَمردادماه 1398
🗓 August 13, 2019

📌 "یک تپ‌اختر شلیک‌شده در فضا!"

🔖 چه چیزی می‌تواند یک #ستاره‌ی_نوترونی را مانند یک توپ جنگی شلیک کند؟!
بلی، یک #ابرنواختر!

در حدود ده هزار سال پیش، یک #ابرنواختر که از خود یک #سحابی بزرگ به نام CTB1 را برجای گذاشته، نه تنها یک #ستاره‌ی_پرجرم را منهدم کرده، بلکه، #تپ‌اختر یا #ستاره‌ی_نوترونی_چرخان تازه شکل‌گرفته‌اش را نیز، به جایی در #کهکشان_راه‌شیری #پرتاب نموده است!

این #تپ‌اختر که در هر ثانیه بیش از هشت‌بار به دور خود می‌چرخد، توسط داده‌های به دست آمده از #تلسکوپ_فضایی_پرتوی_گامای_فرمی #ناسا، و با استفاده از نرم‌افزاری به نام #انیشتین_در_خانه (Einstein at Home) کشف شده است.

#تپ‌اختر J0002 که در هر ثانیه مسافتی بالغ بر هزار کیلومتر را طی می‌کند، آن‌قدر #سرعت دارد که از #کهکشان_راه‌شیری نیز، خارج شود!

این تصویر، با ترکیب اطلاعات رادیو -رصدخانه‌های VLA و DRAO، و داده‌های بایگانی‌شده‌ی #تلسکوپ_فضایی_IRAS #ناسا، به دست آمده است.

شما می‌توانید، در سمت چپ #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری CTB1 (به شکل یک حباب)، دنباله‌ی حرکت #تپ‌اختر را، به وضوح ببینید.

نمی‌دانیم چه‌طور، اما، این #ابرنواختر توانسته به مانند یک توپ جنگی، #تپ‌اختر یاد‌شده را به بیرون پرتاب کند!





📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
F. Schinzel et al. (NRAO, NSF),
Canadian Galactic Plane Survey (DRAO),
NASA (IRAS)

🖥 ترکیب تصاویر:
Jayanne English (U. Manitoba)

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 سوم شهریورماه 1398
🗓 August 25, 2019

📌 "ترک خانه، برای همیشه!"

🔖 تصور نمایید، در یک #فضاپیما نشسته و در حال #ترک_زمین برای همیشه هستید!
چه حالی خواهید داشت و چه خواهید دید؟

احساس شما را نمی‌دانیم، اما، هشت سال پیش، هنگامی که فضاپیمای MESSENGER قصد #ترک_زمین را داشت، چنین نمای بی‌نظیری را از این #سیاره ثبت نمود.

#نور #خورشید، چُنان نیمی از #زمین را #روشن می‌نمود که دوربین‌های MESSENGER، توانایی ثبت ستارگان را نداشتند.

هشت سال پس از #پرتاب موفقیت‌آمیز MESSENGER به سمت سیاره‌ی #عطارد، این #فضاپیمای_رباتیک، به تازگی و برای #اولین‌بار توانسته، پروژه‌ی نقشه‌برداری از #سطح_عطارد را به اتمام برساند.

به همین مناسبت، و مانند اکثر #پروژه‌های_فضایی_ناسا، فضاپیمای MESSENGER نیز قصد دارد تا نگاهی به گذشته، به عقب و جایی که به آن تعلق دارد، بیاندازد.

شاید آن تصویر از #زمین، آخرین نمایی باشد که این فرستاده، از #خانه می‌بیند؛
چرا که قرار است، در پایان مأموریتش، به سطح سیاره‌ی #عطارد برخورد نموده و این‌بار، و برای همیشه، #دنیا را ترک گوید.


نام این #فضاپیما، برگرفته‌شده از عنوان زیر است:
MErcury Surface, Space ENvironment, GEochemistry, and Ranging





📸 تهیه‌کننده‌ی ویدیو:
NASA
-JHU Applied Physics Lab
-Carnegie Inst. Washington

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی سایر کیفیت‌های ویدیو


@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019

📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"

🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!

آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.

هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!

#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستاره‌‎ی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.

این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستاره‌ی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.

#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.

جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر‌ #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.

#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.





📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019

📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"

🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، می‌تواند تخیل شما را برانگیزاند؟!

آن‌چه می‌بینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدوده‌ی #فروسرخ است.

#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابی‌ها، که با قرص‌هایی #سیاره‌ساز از جنس #غبار احاطه شده‌اند، تهیه نموده است.

این ابر عظیم #میان‌ستاره‌ای، در حالی منطقه‌ای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد، که در فاصله‌ای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.

از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال می‌گذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.

در نزدیکی میانه‌ی تصویر، خوشه‌ای ستاره‌ای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغ‌ترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز می‌باشد.

جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور می‌شد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنک‌کننده‌اش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.

این تصویر که با رنگ‌های #دوکاناله و غیر واقعی‌اش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان می‌دهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، هم‌چنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس می‌باشد.





📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019

📌 "در جست و جوی غذا!"

🔖 آیا این #مگس، طعمه‌ای دست‌یافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟

آن‌چه در سمت چپ تصویر می‌بینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطه‌ی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابه‌ی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غول‌پیکر در حال فرار است.

هر دوی این سحابی‌ها که در فاصله‌ای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابه‌ران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشه‌های_ستاره‌ای_باز، و هم‌چنین با وجود #ستارگان #پرنور اطراف‌شان، می‌تواند در هر دو دسته‌ی #سحابی‌های_بازتابی و #سحابی‌های_نشری جای بگیرند.

#رنگ‌آمیزی این تصویر که با توجه به #داده‌های_علمی در محدوده‌ی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژه‌ی #نقشه‌برداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS می‌باشد.

این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سال‌گرد #پرتاب موفقیت‌آمیزش به #فضا را جشن می‌گیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غول‌پیکر خواهد شد یا خیر؟





📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی


@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیستم شهریورماه 1398
🗓 September 11, 2019

📌 "تیری در قلب سحابی!"

🔖 منشأ تأمین #انرژی #سحابی_قلب چیست؟

#سحابی_نشری IC1805، که به دلیل شباهت بی‌نظیرش به #قلب_انسان، ملقب به #سحابی_قلب شده، به دلیل وجود مقادیر بسیار زیادی از #هیدروژن در خود، به طرز مشهودی به #رنگ #قرمز #تابش می‌کند.

تمام آن‌چه باعث #تابش این #سحابی شده، در تعداد اندکی از ستاره‌ها که در نواحی مرکزی آن جای دارند، خلاصه می‌شود.

این #ستارگان #جوان که تحت عنوان یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، موسوم به Mellote15 در کنار یک‌دیگر قرار دارند، با #تابش #پرانرژی و #بادهای_ستاره‌ای خود، سبب تشکیل ستون‌های زیبایی از #غبار در #قلب این #سحابی شده‌اند.

این #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، شامل #ستارگان پرنوری با 50 برابر #جرم #خورشید، و #ستارگان کم‌نورتری با کسری از #جرم این #ستاره، می‌شود.

جالب است بدانید، میلیون‌ها سال قبل، یک #میکرواختروش نیز، درون این #خوشه‌ی_ستاره‌ای جای داشته که نهایتاً به بیرون از آن محدوده #پرتاب شده است.

#سحابی_قلب، در فاصله‌ای معادل 7500 #سال_نوری از ما، و در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی جای دارد.
#سحابی_سر_ماهی نیز، چسبیده به #سحابی_قلب، در بالا و سمت راست این نما، دیده می‌شود.

نکته‌ی جالب این تصویر، عبور یک #شهاب کوچک، از #قلب این #سحابی است.




📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bray Falls

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی

@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و سوم شهریورماه 1398
🗓 September 14, 2019

📌 "از سیاره‌ی کوچولو به سیارات فراخورشیدی!"

🔖 آیا سیاره‌ی جدیدی در ارتفاعات #بیابان_آتاکاما #کشف شده است؟

البته که این #تصویر_موزاییکی، نمایی 360 در 180 درجه‌ای از #آسمان در #شب است که به صورت #دیجیتالی به یک‌دیگر وصل شده‌اند.

هر کدام از این چهار #گنبد، میزبان تلسکوپی یک متری، از مجموعه‌ی #تلسکوپ‌های_رصدخانه‌ی_جنوبی SPECULOOS می‌باشند.

نام این #رصدخانه‌ها که یادآور نام یک نوع بیسکوییت سنتی در کشورهای #هلند و #بلژیک است، به صورت اختصاری، به کاوش برای یافتن #سیارات قابل سکونتی که از مقابل ستاره‌های خیلی سردشان #عبور می‌کنند، اشاره دارد.

تنها راه شناسایی این #سیارات_فراخورشیدی که به دور ستاره‌های #کم‌نور، #خیلی_سرد و #نزدیک به ما می‌چرخند، رصد آن‌ها، به هنگام #عبور از مقابل #ستاره‌ی_میزبان خود، می‌باشد.

#رد نوری که در این نما مشاهده می‌کنید، متعلق به #پرتوهای_لیزر #سیستم_انطباق_تصاویر #رصدخانه‌های_جنوبی_اروپا است که کمی دورتر از این مکان، از بالای ارتفاعات موجود در #افق، به #آسمان #پرتاب می‌شود.
این #سیستم_لیزری، با ایجاد یک #ستاره‌ی_مصنوعی راه‌نما در #آسمان، سعی بر حذف اثرات ناشی از تلاطم #لایه‌های_جو در تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ رصد‌خانه‌های دیگر آن مجموعه، دارد.

بر فراز این منطقه که شباهت عجیبی به یک #سیاره‌ی_کوچک در #فضا پیدا کرده، #رد #کهکشان_راه_شیری و #ابرهای_ماژلانی نیز، دیده می‌شوند.




📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Petr Horálek / ESO

📝 مترجم: معین پاکجو،

⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org