#عکس_نجومی_روز
🗓 یکم اَمردادماه 1398
🗓 July 23, 2019
📌 "مسیه82: کهکشانی با اَبَربادهای کهکشانی!"
🔖 چرا در اطراف #کهکشان_سیگار، دودهایی به رنگ #قرمز موج می‌زند؟
#مسیه82، که به دلیل خروج جریان‌های گاز و غبار از آن، به #کهکشان_ستاره‌فشان معروف شده، با عبور از کنار #کهکشان بزرگ و مارپیچی #مسیه81، دچار آشفتگی و یک از هم گسستگی عظیم شده است.
هرچند این اتفاق، دلیل خروج جریان‌هایی #سرخ‌فام را از این #کهکشان توضیح نمی‌دهد، اما، شواهدی در دست است که بیان می‌کند، خروج این جریان‌ها، ناشی از شکل‌گرفتن یک #ابرباد_کهکشانی است، که توسط تجمیع ذرات پراکنده‌شده از _بادهای_ستاره‌ای آن، ایجاد شده‌اند.
به نظر می‌رسد، این ذرات غبار، در محیط‌های #میان‌ستاره‌ای #کهکشان #مسیه82 شکل گرفته شده باشند.
جالب است بدانید، ابعاد این ذرات، شباهت زیادی به بزرگی ذرات موجود در دود سیگار دارد.
رنگ #سرخ در این تصویر موزاییکی که به شکل رشته‌هایی درهم‌تنیده‌شده می‌باشد، حاصل #تابش پرقدرت #گاز_هیدروژن_یونیزهشده است.
بلندی این رشته‌ها، به بیش از 10 هزار #سال_نوری می‌رسد.
#مسیه82، یا #کهکشان_سیگار، با قرار گرفتن در فاصله‌ای معادل 12 میلیون #سال_نوری از ما، بیش‌ترین میزان #تابش در محدوده #مادون‌قرمز را، در بین تمامی کهکشان‌ها دارا است.
البته، این #کهکشان، که در راستای #صورت_فلکی_دب‌اکبر (#خرس_بزرگ) قرار گرفته، با یک #تلسکوپ کوچک نیز، در محدوده‌ی #نور_مرئی، دیده خواهد شد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
پردازش تصویر:
Daniel Nobre
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 یکم اَمردادماه 1398
🗓 July 23, 2019
📌 "مسیه82: کهکشانی با اَبَربادهای کهکشانی!"
🔖 چرا در اطراف #کهکشان_سیگار، دودهایی به رنگ #قرمز موج می‌زند؟
#مسیه82، که به دلیل خروج جریان‌های گاز و غبار از آن، به #کهکشان_ستاره‌فشان معروف شده، با عبور از کنار #کهکشان بزرگ و مارپیچی #مسیه81، دچار آشفتگی و یک از هم گسستگی عظیم شده است.
هرچند این اتفاق، دلیل خروج جریان‌هایی #سرخ‌فام را از این #کهکشان توضیح نمی‌دهد، اما، شواهدی در دست است که بیان می‌کند، خروج این جریان‌ها، ناشی از شکل‌گرفتن یک #ابرباد_کهکشانی است، که توسط تجمیع ذرات پراکنده‌شده از _بادهای_ستاره‌ای آن، ایجاد شده‌اند.
به نظر می‌رسد، این ذرات غبار، در محیط‌های #میان‌ستاره‌ای #کهکشان #مسیه82 شکل گرفته شده باشند.
جالب است بدانید، ابعاد این ذرات، شباهت زیادی به بزرگی ذرات موجود در دود سیگار دارد.
رنگ #سرخ در این تصویر موزاییکی که به شکل رشته‌هایی درهم‌تنیده‌شده می‌باشد، حاصل #تابش پرقدرت #گاز_هیدروژن_یونیزهشده است.
بلندی این رشته‌ها، به بیش از 10 هزار #سال_نوری می‌رسد.
#مسیه82، یا #کهکشان_سیگار، با قرار گرفتن در فاصله‌ای معادل 12 میلیون #سال_نوری از ما، بیش‌ترین میزان #تابش در محدوده #مادون‌قرمز را، در بین تمامی کهکشان‌ها دارا است.
البته، این #کهکشان، که در راستای #صورت_فلکی_دب‌اکبر (#خرس_بزرگ) قرار گرفته، با یک #تلسکوپ کوچک نیز، در محدوده‌ی #نور_مرئی، دیده خواهد شد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
پردازش تصویر:
Daniel Nobre
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هشتم اَمردادماه 1398
🗓 July 30, 2019
📌 "نمایی بدون ستاره، از یک ناحیه‌ی شکل‌گیری ستاره!"
🔖 چه اتفاقی در #سحابی_مجسمه‌ی_آزادی در حال رخ دادن است؟!
ستارگانی روشن در حال شکل‌گیری، و مولکول‌هایی جالب در حال آزاد شدن هستند.
این مجموعه از سحابی‌ها که در میان منجمان به #سحابی NGC3576 معروف‌اند، در کنار ناحیه‌ای به نام RCW57 قرار گرفته‌اند که در آن، ستارگان در حال شکل‌گیری می‌باشند.
از طرفی، ممکن است در نظر برخی، این #سحابی به شکل یک تندیس یادبود، یا یک ابر قهرمان در حال اوج‌گیری، و یا حتی یک فرشته‌ی در حال گریه، نمایان گردد.
اما، با حذف دیجیتالی ستارگان، این تصویر ویترینی برای توده‌های متراکم #غبار_میان‌ستاره‌ای، عرصه‌ای برای تابش #گاز_هیدروژن یونیزهشده، و محلی برای خروج #گاز از ستارگان در حال مرگ شده است.
مطالعات دقیقی که بر روی این سحابی صورت گرفته، نشان می‌دهد، حداقل 33 ستاره‌ی در مراحل پایانی شکل‌گیری خود هستند.
از طرفی، در این ناحیه، مولکول‌های پیچیده‌ی #کربن که به #هیدروکربن_آروماتیک_چندحلقه‌‍ای معروف هستند، به وضوح یافت می‌شوند.
تصور می‌شود این نوع از مولکول‌ها، همانند آن‌چه پنج میلیارد سال قبل، در حین شکل‌گیری #خورشید روی داد، در نتیجه‌ی سرد شدن گازهای #نواحی_ستاره‌ساز ایجاد می‌شوند؛
به این ترتیب، شاید بتوانیم، پرده از راز گسترش #حیات بر روی کره‌ی #زمین، برداریم.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Andrew Campbell
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هشتم اَمردادماه 1398
🗓 July 30, 2019
📌 "نمایی بدون ستاره، از یک ناحیه‌ی شکل‌گیری ستاره!"
🔖 چه اتفاقی در #سحابی_مجسمه‌ی_آزادی در حال رخ دادن است؟!
ستارگانی روشن در حال شکل‌گیری، و مولکول‌هایی جالب در حال آزاد شدن هستند.
این مجموعه از سحابی‌ها که در میان منجمان به #سحابی NGC3576 معروف‌اند، در کنار ناحیه‌ای به نام RCW57 قرار گرفته‌اند که در آن، ستارگان در حال شکل‌گیری می‌باشند.
از طرفی، ممکن است در نظر برخی، این #سحابی به شکل یک تندیس یادبود، یا یک ابر قهرمان در حال اوج‌گیری، و یا حتی یک فرشته‌ی در حال گریه، نمایان گردد.
اما، با حذف دیجیتالی ستارگان، این تصویر ویترینی برای توده‌های متراکم #غبار_میان‌ستاره‌ای، عرصه‌ای برای تابش #گاز_هیدروژن یونیزهشده، و محلی برای خروج #گاز از ستارگان در حال مرگ شده است.
مطالعات دقیقی که بر روی این سحابی صورت گرفته، نشان می‌دهد، حداقل 33 ستاره‌ی در مراحل پایانی شکل‌گیری خود هستند.
از طرفی، در این ناحیه، مولکول‌های پیچیده‌ی #کربن که به #هیدروکربن_آروماتیک_چندحلقه‌‍ای معروف هستند، به وضوح یافت می‌شوند.
تصور می‌شود این نوع از مولکول‌ها، همانند آن‌چه پنج میلیارد سال قبل، در حین شکل‌گیری #خورشید روی داد، در نتیجه‌ی سرد شدن گازهای #نواحی_ستاره‌ساز ایجاد می‌شوند؛
به این ترتیب، شاید بتوانیم، پرده از راز گسترش #حیات بر روی کره‌ی #زمین، برداریم.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Andrew Campbell
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیستم اَمردادماه 1398
🗓 August 11, 2019
📌 "نمایی از ادغام دو کهکشان توسط هابل"
🔖 این رقص، سرنوشتی جز نابودی ندارد!
آن‌چه که این دو #کهکشان بزرگ را به هم پیوند داده، یک #پل_کیهانی به طول بیش از 75 هزار #سال_نوری است.
این پل که از #ستارگان، #گاز و #غبار درون دو #کهکشان تشکیل شده، در نتیجه‌ی عبور نزدیک آن‌ها از کنار یک‌دیگر و برقراری یک جاذبه‌ی قوی بین این دوسامانه‌ی عظیم ستاره‌ای، می‌باشد.
هم‌چنین، وجود تعداد زیادی #خوشه‌ی_ستاره‌ای_آبی رنگ در #کهکشان سمت راست، موسوم به NGC3808A، نشان از فروریختن ساختارهای ستاره‌ای، بین دو #کهکشان دارد.
برخلاف #کهکشان سمت راست که از روبه‌رو دیده می‌شود، #کهکشان_مارپیچی سمت چپ، با نام NGC3808B، از لبه دیده شده، و به نظر می‌رسد که به طرز عجیبی، در راستای قطب‌هایش، درون مواد این #پل_بین_کهکشانی، پیچیده شده است.
حاصل عبور نزدیک این دو #کهکشان، تشکیل یک سامانه‌ی عجیب به نام Arp87 است، که در هیچ دسته‌ای از لحاظ #ریخت‌شناسی قرار نگرفته و تنها می‌توان آن را، یک سامانه‌ی #بی‌قاعده خطاب کرد!
هرچند، سرنوشت اجتناب‌ناپذیر این رقص کیهانی، و به دور هم گشتن‌های مکرر در طی میلیاردها سال، چیزی جز #مرگ یک #کهکشان در دیگری نیست، لکن، نهایتاً، یک سامانه‌ی بزرگ‌تر، اما، هم‌چنان #بی‌قاعده، به نام Arp87 متولد خواهد شد.
این #زوج_کهکشانی، با فاصله‌ای در حدود 300 میلیون #سال_نوری از ما، در راستای #صورت_فلکی_شیر (#اسد) قرار گرفته‌اند.
جالب است بدانید، #کهکشان سوم در این نما، که در منتهی‌الیه سمت چپ تصویر، به وضوح، از #لبه دیده می‌شود، ربطی به دو #کهکشان دیگر نداشته و در فاصله‌ای نسبتاً زیاد از آن‌ها، در پس‌زمینه‌ی تصویر قرار دارد!
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Heritage Team (STScI, AURA)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیستم اَمردادماه 1398
🗓 August 11, 2019
📌 "نمایی از ادغام دو کهکشان توسط هابل"
🔖 این رقص، سرنوشتی جز نابودی ندارد!
آن‌چه که این دو #کهکشان بزرگ را به هم پیوند داده، یک #پل_کیهانی به طول بیش از 75 هزار #سال_نوری است.
این پل که از #ستارگان، #گاز و #غبار درون دو #کهکشان تشکیل شده، در نتیجه‌ی عبور نزدیک آن‌ها از کنار یک‌دیگر و برقراری یک جاذبه‌ی قوی بین این دوسامانه‌ی عظیم ستاره‌ای، می‌باشد.
هم‌چنین، وجود تعداد زیادی #خوشه‌ی_ستاره‌ای_آبی رنگ در #کهکشان سمت راست، موسوم به NGC3808A، نشان از فروریختن ساختارهای ستاره‌ای، بین دو #کهکشان دارد.
برخلاف #کهکشان سمت راست که از روبه‌رو دیده می‌شود، #کهکشان_مارپیچی سمت چپ، با نام NGC3808B، از لبه دیده شده، و به نظر می‌رسد که به طرز عجیبی، در راستای قطب‌هایش، درون مواد این #پل_بین_کهکشانی، پیچیده شده است.
حاصل عبور نزدیک این دو #کهکشان، تشکیل یک سامانه‌ی عجیب به نام Arp87 است، که در هیچ دسته‌ای از لحاظ #ریخت‌شناسی قرار نگرفته و تنها می‌توان آن را، یک سامانه‌ی #بی‌قاعده خطاب کرد!
هرچند، سرنوشت اجتناب‌ناپذیر این رقص کیهانی، و به دور هم گشتن‌های مکرر در طی میلیاردها سال، چیزی جز #مرگ یک #کهکشان در دیگری نیست، لکن، نهایتاً، یک سامانه‌ی بزرگ‌تر، اما، هم‌چنان #بی‌قاعده، به نام Arp87 متولد خواهد شد.
این #زوج_کهکشانی، با فاصله‌ای در حدود 300 میلیون #سال_نوری از ما، در راستای #صورت_فلکی_شیر (#اسد) قرار گرفته‌اند.
جالب است بدانید، #کهکشان سوم در این نما، که در منتهی‌الیه سمت چپ تصویر، به وضوح، از #لبه دیده می‌شود، ربطی به دو #کهکشان دیگر نداشته و در فاصله‌ای نسبتاً زیاد از آن‌ها، در پس‌زمینه‌ی تصویر قرار دارد!
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Heritage Team (STScI, AURA)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانه‌ی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانه‌ی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019
📌 "در جست و جوی غذا!"
🔖 آیا این #مگس، طعمه‌ای دست‌یافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟
آن‌چه در سمت چپ تصویر می‌بینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطه‌ی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابه‌ی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غول‌پیکر در حال فرار است.
هر دوی این سحابی‌ها که در فاصله‌ای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابه‌ران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشه‌های_ستاره‌ای_باز، و هم‌چنین با وجود #ستارگان #پرنور اطراف‌شان، می‌تواند در هر دو دسته‌ی #سحابی‌های_بازتابی و #سحابی‌های_نشری جای بگیرند.
#رنگ‌آمیزی این تصویر که با توجه به #داده‌های_علمی در محدوده‌ی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژه‌ی #نقشه‌برداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS می‌باشد.
این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سال‌گرد #پرتاب موفقیت‌آمیزش به #فضا را جشن می‌گیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غول‌پیکر خواهد شد یا خیر؟
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019
📌 "در جست و جوی غذا!"
🔖 آیا این #مگس، طعمه‌ای دست‌یافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟
آن‌چه در سمت چپ تصویر می‌بینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطه‌ی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابه‌ی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غول‌پیکر در حال فرار است.
هر دوی این سحابی‌ها که در فاصله‌ای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابه‌ران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشه‌های_ستاره‌ای_باز، و هم‌چنین با وجود #ستارگان #پرنور اطراف‌شان، می‌تواند در هر دو دسته‌ی #سحابی‌های_بازتابی و #سحابی‌های_نشری جای بگیرند.
#رنگ‌آمیزی این تصویر که با توجه به #داده‌های_علمی در محدوده‌ی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژه‌ی #نقشه‌برداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS می‌باشد.
این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سال‌گرد #پرتاب موفقیت‌آمیزش به #فضا را جشن می‌گیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غول‌پیکر خواهد شد یا خیر؟
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بال‌هایش، چنین رشته‌های زیبایی از #گازهای_درخشان دیده می‌شوند.
این #رشته‌های_رنگین، که در اثر ضربه‌ی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفته‌اند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل می‌دهند.
گویی، #امواج_ضربه‌ای ناشی از #مرگ یک #ستاره‌ی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمع‌شدن و #برانگیخته شدن #مواد_میان‌ستاره‌ای شده‌اند.
به نظر می‌رسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشته‌های_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور اتم‌های #هیدروژن، و رنگ‌های #آبی و #سبز، نمایان‌گر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقه‌ی_قو نیز معروف شده، محدوده‌ای به وسعت 3 #درجه‌ی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش می‌دهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش می‌دهد، اما، با در نظر گرفتن فاصله‌ی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری می‌باشد، به این نتیجه می‌رسیم که وسعت این #سحابی، بیش‌تر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستاره‌ی_پرنور نیز دیده می‌شود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سه‌گوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانه‌ی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامه‌ی آن، که شباهت بی‌نظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دسته‌ی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بال‌هایش، چنین رشته‌های زیبایی از #گازهای_درخشان دیده می‌شوند.
این #رشته‌های_رنگین، که در اثر ضربه‌ی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفته‌اند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل می‌دهند.
گویی، #امواج_ضربه‌ای ناشی از #مرگ یک #ستاره‌ی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمع‌شدن و #برانگیخته شدن #مواد_میان‌ستاره‌ای شده‌اند.
به نظر می‌رسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشته‌های_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور اتم‌های #هیدروژن، و رنگ‌های #آبی و #سبز، نمایان‌گر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقه‌ی_قو نیز معروف شده، محدوده‌ای به وسعت 3 #درجه‌ی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش می‌دهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش می‌دهد، اما، با در نظر گرفتن فاصله‌ی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری می‌باشد، به این نتیجه می‌رسیم که وسعت این #سحابی، بیش‌تر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستاره‌ی_پرنور نیز دیده می‌شود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سه‌گوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانه‌ی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامه‌ی آن، که شباهت بی‌نظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دسته‌ی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سی‌اُم شهریورماه 1398
🗓 September 21, 2019
📌 "شاخه‌ی گلی در منقار قو!"
🔖 مزرعه‌ی پرستاره‌ی #کهکشان_راه_شیری میزبان یک #گل دیگر است.
بلی، #سحابی_گل_لاله، با ابرهایی #سرخ‌فام از #گاز و #غبار_میان‌ستاره‌ای، در این #نمای_تلسکوپی خودنمایی می‌کند.
#سحابی_گل_لاله، با 8 هزار #سال_نوری #فاصله از #زمین، ناحیه‌ای به وسعت 70 #سال_نوری را، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه) پوشش می‌دهد.
این #سحابی_نشری، که توسط #تابش_فرابنفش و #پرانرژی ستارگانی جوان از #رده‌ی_طیفی O، #برانگیخته شده، در نزدیکی سومین #تجمع_ستارگان_رده‌های_طیفی_B_و_O #صورت_فلکی_قو قرار دارد.
جالب است بدانید، #تجمع_ستارگان_رده‌های_طیفی_B_و_O، مجموعه‌ای کوچک، شامل ده تا صد #ستاره‌ی #پرجرم و #درخشان از این #رده‌های_طیفی است که در محدوده‌ای کوچک در کنار یک‌دیگر قرار می‌گیرند.
#استوارت_شارپلس، #کاشف این #سحابی زیبا در سال 1959 میلادی، آن را با شماره‌ی Sh2-101 در #فهرست خود جای داده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Robert Eder
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سی‌اُم شهریورماه 1398
🗓 September 21, 2019
📌 "شاخه‌ی گلی در منقار قو!"
🔖 مزرعه‌ی پرستاره‌ی #کهکشان_راه_شیری میزبان یک #گل دیگر است.
بلی، #سحابی_گل_لاله، با ابرهایی #سرخ‌فام از #گاز و #غبار_میان‌ستاره‌ای، در این #نمای_تلسکوپی خودنمایی می‌کند.
#سحابی_گل_لاله، با 8 هزار #سال_نوری #فاصله از #زمین، ناحیه‌ای به وسعت 70 #سال_نوری را، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه) پوشش می‌دهد.
این #سحابی_نشری، که توسط #تابش_فرابنفش و #پرانرژی ستارگانی جوان از #رده‌ی_طیفی O، #برانگیخته شده، در نزدیکی سومین #تجمع_ستارگان_رده‌های_طیفی_B_و_O #صورت_فلکی_قو قرار دارد.
جالب است بدانید، #تجمع_ستارگان_رده‌های_طیفی_B_و_O، مجموعه‌ای کوچک، شامل ده تا صد #ستاره‌ی #پرجرم و #درخشان از این #رده‌های_طیفی است که در محدوده‌ای کوچک در کنار یک‌دیگر قرار می‌گیرند.
#استوارت_شارپلس، #کاشف این #سحابی زیبا در سال 1959 میلادی، آن را با شماره‌ی Sh2-101 در #فهرست خود جای داده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Robert Eder
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دوم مهرماه 1398
🗓 September 24, 2019
📌 "بَرخان‌ها ذوب می‌شوند!"
🔖 این اشکال عجیب و غریب بر روی #سطح_مریخ، چه هستند؟
بلی، #تپه‌های_شنی در حال #آب شدن!
این تصویر حیرت‌انگیز، که در اواخر ماه می سال جاری، توسط #مدارگرد_ردیاب_گاز ExoMars #آژانس_فضایی_اروپا گرفته شده، تپه‌هایی شنی در #قطب_شمال_مریخ را نشان می‌دهد که با شروع #فصل #بهار در #نیم‌کره‌ی_شمالی این #سیاره، در حال #ذوب شدن هستند.
در این #فرآیند، #آب و #دی‌اکسید_کربن #یخ‌زده، دچار #تصعید شده و در #جو #نازک این #سیاره، مستقیماً به #گاز تبدیل می‌شوند.
جالب است بدانید، هنگامی که لایه‌های نازک‌تر #یخ، در حال #آب شدن هستند، تیره‌تر شدن #رنگ شن‌های اطراف به دلیل نفوذ #رطوبت به درون آن‌ها، باعث #تشدید #فرآیند #ذوب شدن می‌گردد؛
به طوری که، حتی ممکن است، در طی این #فرآیند، فورانی از #شن، در لابه‌لای #پوسته‌های_یخی #نازک، شکل بگیرد.
با شروع #فصل #تابستان، این لکه‌های #تیره چنان گسترش می‌یابند، که تمام #سطح این تپه‌ها را فرا خواهند گرفت.
جالب‌تر آن‌که، اکثر مناطق #قطب_شمال_مریخ، توسط #برخان‌ها، یا همان تپه‌های شنی هلالی‌شکلی که توسط #بادهای_مریخی ایجاد می‌شوند، پوشیده شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
ESA,
Roscosmos,
CaSSIS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دوم مهرماه 1398
🗓 September 24, 2019
📌 "بَرخان‌ها ذوب می‌شوند!"
🔖 این اشکال عجیب و غریب بر روی #سطح_مریخ، چه هستند؟
بلی، #تپه‌های_شنی در حال #آب شدن!
این تصویر حیرت‌انگیز، که در اواخر ماه می سال جاری، توسط #مدارگرد_ردیاب_گاز ExoMars #آژانس_فضایی_اروپا گرفته شده، تپه‌هایی شنی در #قطب_شمال_مریخ را نشان می‌دهد که با شروع #فصل #بهار در #نیم‌کره‌ی_شمالی این #سیاره، در حال #ذوب شدن هستند.
در این #فرآیند، #آب و #دی‌اکسید_کربن #یخ‌زده، دچار #تصعید شده و در #جو #نازک این #سیاره، مستقیماً به #گاز تبدیل می‌شوند.
جالب است بدانید، هنگامی که لایه‌های نازک‌تر #یخ، در حال #آب شدن هستند، تیره‌تر شدن #رنگ شن‌های اطراف به دلیل نفوذ #رطوبت به درون آن‌ها، باعث #تشدید #فرآیند #ذوب شدن می‌گردد؛
به طوری که، حتی ممکن است، در طی این #فرآیند، فورانی از #شن، در لابه‌لای #پوسته‌های_یخی #نازک، شکل بگیرد.
با شروع #فصل #تابستان، این لکه‌های #تیره چنان گسترش می‌یابند، که تمام #سطح این تپه‌ها را فرا خواهند گرفت.
جالب‌تر آن‌که، اکثر مناطق #قطب_شمال_مریخ، توسط #برخان‌ها، یا همان تپه‌های شنی هلالی‌شکلی که توسط #بادهای_مریخی ایجاد می‌شوند، پوشیده شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
ESA,
Roscosmos,
CaSSIS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 یازدهم مهرماه 1398
🗓 October 03, 2019
📌 "مثلث مارپیچی!"
🔖 با 30 هزار #سال_نوری #وسعت، و سه میلیون #سال_نوری #فاصله از #زمین، #مسیه33، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، موسوم به #کهکشان_مثلث، یکی از برجسته‌ترین اعضای #گروه_محلی_کهکشان‌ها به حساب می‌آید.
در این نمای بی‌نظیر از #کهکشان_مثلث، که با کنار هم چیده شدن 25 #تصویر_موزاییکی، برگرفته از #تلسکوپ_فضایی_هابل، و #تلسکوپ_زمینی_سوبارو، به‌دست آمده، #تابش #سرخ‌فام گازهای #هیدروژن_یونیده‌شده، به وضوح #قابل_رؤیت می‌باشند.
این #درخشش #سرخ‌فام، در نتیجه‌ی #تابش_فرابنفش و #پرانرژی #ستارگان_درخشان و پرجرمی است، که گازهای #هیدروژن اطراف‌شان را #یونیزه می‌کنند.
برای آن که #رنگ و سایر #جزئیات تصویر نمایان گردند، داده‌های برگرفته‌شده از فیلترهای #پهن‌باند، با #فیلتر #باند_باریک #هیدروژن_آلفا #ادغام گردیده‌اند؛
این #فیلتر، تنها، اجازه‌ی عبور #شدیدترین #نور_مرئی تابیده‌شده از #هیدروژن در #طیف_نشری این #گاز را، می‌دهد.
جالب است بدانید، #تراکم گاز #هیدروژن، در بازوهای نحیف و #دراز #کهکشان_مثلث، به حدی است که می‌تواند هم‌چون #پرورش‌گاهی_عظیم برای #ستارگان تازه شکل‌گرفته‌ای عمل کند، که به دلیل #جرم بسیار زیادشان در بدو #تولد، طول #عمر زیادی نخواهند داشت.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Subaru Telescope (NAOJ),
Hubble Space Telescope
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 یازدهم مهرماه 1398
🗓 October 03, 2019
📌 "مثلث مارپیچی!"
🔖 با 30 هزار #سال_نوری #وسعت، و سه میلیون #سال_نوری #فاصله از #زمین، #مسیه33، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، موسوم به #کهکشان_مثلث، یکی از برجسته‌ترین اعضای #گروه_محلی_کهکشان‌ها به حساب می‌آید.
در این نمای بی‌نظیر از #کهکشان_مثلث، که با کنار هم چیده شدن 25 #تصویر_موزاییکی، برگرفته از #تلسکوپ_فضایی_هابل، و #تلسکوپ_زمینی_سوبارو، به‌دست آمده، #تابش #سرخ‌فام گازهای #هیدروژن_یونیده‌شده، به وضوح #قابل_رؤیت می‌باشند.
این #درخشش #سرخ‌فام، در نتیجه‌ی #تابش_فرابنفش و #پرانرژی #ستارگان_درخشان و پرجرمی است، که گازهای #هیدروژن اطراف‌شان را #یونیزه می‌کنند.
برای آن که #رنگ و سایر #جزئیات تصویر نمایان گردند، داده‌های برگرفته‌شده از فیلترهای #پهن‌باند، با #فیلتر #باند_باریک #هیدروژن_آلفا #ادغام گردیده‌اند؛
این #فیلتر، تنها، اجازه‌ی عبور #شدیدترین #نور_مرئی تابیده‌شده از #هیدروژن در #طیف_نشری این #گاز را، می‌دهد.
جالب است بدانید، #تراکم گاز #هیدروژن، در بازوهای نحیف و #دراز #کهکشان_مثلث، به حدی است که می‌تواند هم‌چون #پرورش‌گاهی_عظیم برای #ستارگان تازه شکل‌گرفته‌ای عمل کند، که به دلیل #جرم بسیار زیادشان در بدو #تولد، طول #عمر زیادی نخواهند داشت.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Subaru Telescope (NAOJ),
Hubble Space Telescope
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎