#عکس_نجومی_روز
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانه‌ی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانه‌ی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بال‌هایش، چنین رشته‌های زیبایی از #گازهای_درخشان دیده می‌شوند.
این #رشته‌های_رنگین، که در اثر ضربه‌ی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفته‌اند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل می‌دهند.
گویی، #امواج_ضربه‌ای ناشی از #مرگ یک #ستاره‌ی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمع‌شدن و #برانگیخته شدن #مواد_میان‌ستاره‌ای شده‌اند.
به نظر می‌رسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشته‌های_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور اتم‌های #هیدروژن، و رنگ‌های #آبی و #سبز، نمایان‌گر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقه‌ی_قو نیز معروف شده، محدوده‌ای به وسعت 3 #درجه‌ی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش می‌دهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش می‌دهد، اما، با در نظر گرفتن فاصله‌ی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری می‌باشد، به این نتیجه می‌رسیم که وسعت این #سحابی، بیش‌تر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستاره‌ی_پرنور نیز دیده می‌شود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سه‌گوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانه‌ی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامه‌ی آن، که شباهت بی‌نظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دسته‌ی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بال‌هایش، چنین رشته‌های زیبایی از #گازهای_درخشان دیده می‌شوند.
این #رشته‌های_رنگین، که در اثر ضربه‌ی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفته‌اند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل می‌دهند.
گویی، #امواج_ضربه‌ای ناشی از #مرگ یک #ستاره‌ی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمع‌شدن و #برانگیخته شدن #مواد_میان‌ستاره‌ای شده‌اند.
به نظر می‌رسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشته‌های_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور اتم‌های #هیدروژن، و رنگ‌های #آبی و #سبز، نمایان‌گر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقه‌ی_قو نیز معروف شده، محدوده‌ای به وسعت 3 #درجه‌ی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش می‌دهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش می‌دهد، اما، با در نظر گرفتن فاصله‌ی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری می‌باشد، به این نتیجه می‌رسیم که وسعت این #سحابی، بیش‌تر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستاره‌ی_پرنور نیز دیده می‌شود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سه‌گوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانه‌ی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامه‌ی آن، که شباهت بی‌نظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دسته‌ی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎