#عکس_نجومی_روز
🗓 سوم اَمردادماه 1398
🗓 July 25, 2019
📌 "نمایی از صورت فلکی دجاجه"
🔖 این منظره بینظیر کیهانی، حاصل تلفیق زیبایی از غبارهای #میانستارهای و #تابش گازهای #هیدروژن میباشد.
نمای فوقالعادهای که در انتهای شمالی #شکاف_عظیم رد #کهکشان_راهشیری، در محدودهی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار دارد.
این منظره، حاصل ترکیب تصاویر سه #تلسکوپ و 90 ساعت #تصویربرداری_موزائیکی #نمایباز از محدودهای به ابعاد 24 #درجهی_قوسی در آسمان است.
#دنب، ستارهی داغ، روشن و #ابرغول #صورت_فلکی_دجاجه، که در بالای تصویر قرار گرفته، ستارهای شناختهشده برای منجمان #نیمکرهی_شمالی است. این #ستاره، در رأس دو #صورتوارهی_آسمان، یعنی #صلیب_شمالی و #مثلث_تابستانی، قرار دارد.
با آن که این ناحیه مملو از ستارهها و ابرهایی از گازهای تابان است، اما خانهی برای تاریکی، یعنی #سحابی_تاریک #کیسهی-زغال_شمالی نیز، میباشد. این #سحابی، از زیر ستارهی #دنب، تا میانهی تصویر کشیده شده است.
ناحیهای سرخفام که نشان از روند #ستارهسازی در آن دارد، به همراه #سحابی_آمریکای_شمالی و #سحابی_پلیکان، درست سمت چپ #دنب قرار گرفتهاند.
#سحابی_پرده، که در میانهی چپ تصویر واقع شده، باقیماندهای از یک #انفجار_ابرنواختری است، که در فاصلهای معادل 1400 #سال_نوری از ما قرار دارد.
در این منظرهی بینظیر کیهانی، سحابیها و خوشههای ستارهای متعدد دیگری نیز یافت میشود.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Alistair Symon
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سوم اَمردادماه 1398
🗓 July 25, 2019
📌 "نمایی از صورت فلکی دجاجه"
🔖 این منظره بینظیر کیهانی، حاصل تلفیق زیبایی از غبارهای #میانستارهای و #تابش گازهای #هیدروژن میباشد.
نمای فوقالعادهای که در انتهای شمالی #شکاف_عظیم رد #کهکشان_راهشیری، در محدودهی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار دارد.
این منظره، حاصل ترکیب تصاویر سه #تلسکوپ و 90 ساعت #تصویربرداری_موزائیکی #نمایباز از محدودهای به ابعاد 24 #درجهی_قوسی در آسمان است.
#دنب، ستارهی داغ، روشن و #ابرغول #صورت_فلکی_دجاجه، که در بالای تصویر قرار گرفته، ستارهای شناختهشده برای منجمان #نیمکرهی_شمالی است. این #ستاره، در رأس دو #صورتوارهی_آسمان، یعنی #صلیب_شمالی و #مثلث_تابستانی، قرار دارد.
با آن که این ناحیه مملو از ستارهها و ابرهایی از گازهای تابان است، اما خانهی برای تاریکی، یعنی #سحابی_تاریک #کیسهی-زغال_شمالی نیز، میباشد. این #سحابی، از زیر ستارهی #دنب، تا میانهی تصویر کشیده شده است.
ناحیهای سرخفام که نشان از روند #ستارهسازی در آن دارد، به همراه #سحابی_آمریکای_شمالی و #سحابی_پلیکان، درست سمت چپ #دنب قرار گرفتهاند.
#سحابی_پرده، که در میانهی چپ تصویر واقع شده، باقیماندهای از یک #انفجار_ابرنواختری است، که در فاصلهای معادل 1400 #سال_نوری از ما قرار دارد.
در این منظرهی بینظیر کیهانی، سحابیها و خوشههای ستارهای متعدد دیگری نیز یافت میشود.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Alistair Symon
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
Skypix.org
Photo
#عکس_نجومی_روز
🗓 ششم اَمردادماه 1398
🗓 July 28, 2019
📌 "تصویر مادون قرمز سحابی آمریکای شمالی"
🔖 کاری را که #سحابی_آمریکای_شمالی میتواند انجام دهد، هیچکدام از مردم آمریکای شمالی نمیتوانند انجام دهند!
چه کاری؟ ساختن #ستارگان!
#سحابی_آمریکای_شمالی، که ناحیهای به وسعت 50 #سال_نوری را در #فضا اشغال میکند، در محدودهی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار داشته و با ما، 1500 #سال_نوری فاصله دارد.
البته، دقیقاً جایی که #ستارگان، در این #سحابی در حال تشکیل هستند، توسط ابرهایی زخیم پوشانیده شده است؛ این ابرها، مانع عبور #نور_مرئی #ستارگان میشوند.
با این وجود، تصویری که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در محدودهی #فروسرخ از #سحابی_آمریکای_شمالی گرفته، توانسته به خوبی از میان آن غبارها عبور کرده و صدها ستارهای که به تازگی شکل گرفتهاند را، نمایان سازد.
این دو تصویر، برای مقایسهی این ناحیه در #نور_مرئی با محدودهی #فروسرخ، بسیار مناسب میباشند.
تصویر #مادون_قرمز این #سحابی، که رنگآمیزی آن توسط دانشمندان صورت پذیرفته، میتواند با وضوح بالایی، مراحل مختلف شکلگیری #ستارگان را به نمایش بگذارد؛ مراحلی مختلفی که در آن، بعضی از #ستارگان در حال شکلگیری در تودههای بسیار متراکمی از گاز و غبار نهفته شدهاند، و یا آنهایی که توسط #قرصهای_برافزایشی و #فورانهای_بیرونریز احاطه گردیدهاند و نهایتاً، آنهایی که بدون هیچ مانعی قابل رؤیت هستند.
لکن، بحث بر سر تمام #ستارگان شناختهشدهی #سحابی_آمریکای_شمالی، مخصوصاً #ستارگان پرجرمی که با شدت #انرژی تابیده شده از خود، میتواند باعث #تابش قرمزرنگ ابرهای یونیزهشدهی آن ناحیه گردند، همچنان وجود دارد!
📸 تهیهکنندگان تصاویر:
NASA,
JPL-Caltech,
L. Rebull (SSC, Caltech)
جانمایی تصویر مرئی بر روی فروسرخ:
DSS,
D. De Martin
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 ششم اَمردادماه 1398
🗓 July 28, 2019
📌 "تصویر مادون قرمز سحابی آمریکای شمالی"
🔖 کاری را که #سحابی_آمریکای_شمالی میتواند انجام دهد، هیچکدام از مردم آمریکای شمالی نمیتوانند انجام دهند!
چه کاری؟ ساختن #ستارگان!
#سحابی_آمریکای_شمالی، که ناحیهای به وسعت 50 #سال_نوری را در #فضا اشغال میکند، در محدودهی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار داشته و با ما، 1500 #سال_نوری فاصله دارد.
البته، دقیقاً جایی که #ستارگان، در این #سحابی در حال تشکیل هستند، توسط ابرهایی زخیم پوشانیده شده است؛ این ابرها، مانع عبور #نور_مرئی #ستارگان میشوند.
با این وجود، تصویری که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در محدودهی #فروسرخ از #سحابی_آمریکای_شمالی گرفته، توانسته به خوبی از میان آن غبارها عبور کرده و صدها ستارهای که به تازگی شکل گرفتهاند را، نمایان سازد.
این دو تصویر، برای مقایسهی این ناحیه در #نور_مرئی با محدودهی #فروسرخ، بسیار مناسب میباشند.
تصویر #مادون_قرمز این #سحابی، که رنگآمیزی آن توسط دانشمندان صورت پذیرفته، میتواند با وضوح بالایی، مراحل مختلف شکلگیری #ستارگان را به نمایش بگذارد؛ مراحلی مختلفی که در آن، بعضی از #ستارگان در حال شکلگیری در تودههای بسیار متراکمی از گاز و غبار نهفته شدهاند، و یا آنهایی که توسط #قرصهای_برافزایشی و #فورانهای_بیرونریز احاطه گردیدهاند و نهایتاً، آنهایی که بدون هیچ مانعی قابل رؤیت هستند.
لکن، بحث بر سر تمام #ستارگان شناختهشدهی #سحابی_آمریکای_شمالی، مخصوصاً #ستارگان پرجرمی که با شدت #انرژی تابیده شده از خود، میتواند باعث #تابش قرمزرنگ ابرهای یونیزهشدهی آن ناحیه گردند، همچنان وجود دارد!
📸 تهیهکنندگان تصاویر:
NASA,
JPL-Caltech,
L. Rebull (SSC, Caltech)
جانمایی تصویر مرئی بر روی فروسرخ:
DSS,
D. De Martin
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بالهایش، چنین رشتههای زیبایی از #گازهای_درخشان دیده میشوند.
این #رشتههای_رنگین، که در اثر ضربهی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفتهاند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل میدهند.
گویی، #امواج_ضربهای ناشی از #مرگ یک #ستارهی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمعشدن و #برانگیخته شدن #مواد_میانستارهای شدهاند.
به نظر میرسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشتههای_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشاندهندهی حضور اتمهای #هیدروژن، و رنگهای #آبی و #سبز، نمایانگر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدودهی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقهی_قو نیز معروف شده، محدودهای به وسعت 3 #درجهی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش میدهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش میدهد، اما، با در نظر گرفتن فاصلهی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری میباشد، به این نتیجه میرسیم که وسعت این #سحابی، بیشتر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستارهی_پرنور نیز دیده میشود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سهگوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانهی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامهی آن، که شباهت بینظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دستهی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بالهایش، چنین رشتههای زیبایی از #گازهای_درخشان دیده میشوند.
این #رشتههای_رنگین، که در اثر ضربهی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفتهاند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل میدهند.
گویی، #امواج_ضربهای ناشی از #مرگ یک #ستارهی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمعشدن و #برانگیخته شدن #مواد_میانستارهای شدهاند.
به نظر میرسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشتههای_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشاندهندهی حضور اتمهای #هیدروژن، و رنگهای #آبی و #سبز، نمایانگر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدودهی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقهی_قو نیز معروف شده، محدودهای به وسعت 3 #درجهی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش میدهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش میدهد، اما، با در نظر گرفتن فاصلهی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری میباشد، به این نتیجه میرسیم که وسعت این #سحابی، بیشتر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستارهی_پرنور نیز دیده میشود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سهگوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانهی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامهی آن، که شباهت بینظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دستهی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎