#عکس_نجومی_روز
🗓 پنجم اَمردادماه 1398
🗓 July 27, 2019
📌 "پرتاب چاندرایان2 به فضا!"
🔖 در تاریخ بیست و دوم جولای (سی و یکم تیر)، این #ماه‌واره‌ی_زمین‌ثابت، اندکی پس از #پرتاب، در میان ابرها فرو رفته و از نظرها پنهان گردید. این تصویر، درست در همان لحظه ثبت شده است.
این #ماه‌واره که از #مرکز_فضایی ساتیش داوان هند به #فضا پرتاب گردید، فضاپیمای #چاندرایان2 را نیز به #مدار #زمین رساند؛
این #فضاپیما، شامل یک #مدارگرد، یک #ماه‌نشین و یک #ماه‌نورد بود.
در هفته‌های آتی، این #فضاپیما، اقدام به اجرای چند #مانور_مداری کرده و نهایتاً تا اوایل ماه سپتامبر به #ماه منتقل خواهد شد.
وظیفه‌ی #ماه‌نشین، علاوه بر حمل #ماه‌نورد، فرودی نرم و مستقل، در ارتفاعات نزدیک به #قطب_جنوب_ماه می‌باشد.
لازم به ذکر است، #انرژی مورد نیاز #ماه‌نورد، از طریق #نور #خورشید تأمین می‌گردد.
به این ترتیب، #ماه‌نورد می‌بایست تا تاریخ هفتم سپتامبر سال جاری، به قسمتی از #ماه برسد که به مدت دو هفته‌ی زمینی در روز بوده و #نور #خورشید را دریافت خواهد کرد.
✅ #ماه‌واره‌ی_زمین‌ثابت چیست؟
اگر مدت زمانی که طول می‌کشد یک #ماه‌واره به دور #زمین بچرخد، با مدت زمانی که این #سیاره یک دور کامل به دور خود می‌زند، برابر باشد، این #ماه‌واره را زمین‌ثابت می‌نامیم؛ چرا که در تمام طول شبانه‌روز، در یک نقطه‌ی ثابت در #آسمان قرار خواهد داشت.
مداری که ماه‌واره‌های #زمین‌ثابت در آن قرار می‌گیرند،
#مدار_استوایی_زمین‌ثابت (#Geostationary_Equatorial_Orbit) نام دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Neeraj Ladia
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 پنجم اَمردادماه 1398
🗓 July 27, 2019
📌 "پرتاب چاندرایان2 به فضا!"
🔖 در تاریخ بیست و دوم جولای (سی و یکم تیر)، این #ماه‌واره‌ی_زمین‌ثابت، اندکی پس از #پرتاب، در میان ابرها فرو رفته و از نظرها پنهان گردید. این تصویر، درست در همان لحظه ثبت شده است.
این #ماه‌واره که از #مرکز_فضایی ساتیش داوان هند به #فضا پرتاب گردید، فضاپیمای #چاندرایان2 را نیز به #مدار #زمین رساند؛
این #فضاپیما، شامل یک #مدارگرد، یک #ماه‌نشین و یک #ماه‌نورد بود.
در هفته‌های آتی، این #فضاپیما، اقدام به اجرای چند #مانور_مداری کرده و نهایتاً تا اوایل ماه سپتامبر به #ماه منتقل خواهد شد.
وظیفه‌ی #ماه‌نشین، علاوه بر حمل #ماه‌نورد، فرودی نرم و مستقل، در ارتفاعات نزدیک به #قطب_جنوب_ماه می‌باشد.
لازم به ذکر است، #انرژی مورد نیاز #ماه‌نورد، از طریق #نور #خورشید تأمین می‌گردد.
به این ترتیب، #ماه‌نورد می‌بایست تا تاریخ هفتم سپتامبر سال جاری، به قسمتی از #ماه برسد که به مدت دو هفته‌ی زمینی در روز بوده و #نور #خورشید را دریافت خواهد کرد.
✅ #ماه‌واره‌ی_زمین‌ثابت چیست؟
اگر مدت زمانی که طول می‌کشد یک #ماه‌واره به دور #زمین بچرخد، با مدت زمانی که این #سیاره یک دور کامل به دور خود می‌زند، برابر باشد، این #ماه‌واره را زمین‌ثابت می‌نامیم؛ چرا که در تمام طول شبانه‌روز، در یک نقطه‌ی ثابت در #آسمان قرار خواهد داشت.
مداری که ماه‌واره‌های #زمین‌ثابت در آن قرار می‌گیرند،
#مدار_استوایی_زمین‌ثابت (#Geostationary_Equatorial_Orbit) نام دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Neeraj Ladia
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
Skypix.org
Photo
#عکس_نجومی_روز
🗓 ششم اَمردادماه 1398
🗓 July 28, 2019
📌 "تصویر مادون قرمز سحابی آمریکای شمالی"
🔖 کاری را که #سحابی_آمریکای_شمالی می‌تواند انجام دهد، هیچ‌کدام از مردم آمریکای شمالی نمی‌توانند انجام دهند!
چه کاری؟ ساختن #ستارگان!
#سحابی_آمریکای_شمالی، که ناحیه‌ای به وسعت 50 #سال_نوری را در #فضا اشغال می‌کند، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار داشته و با ما، 1500 #سال_نوری فاصله دارد.
البته، دقیقاً جایی که #ستارگان، در این #سحابی در حال تشکیل هستند، توسط ابرهایی زخیم پوشانیده شده است؛ این ابرها، مانع عبور #نور_مرئی #ستارگان می‌شوند.
با این وجود، تصویری که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در محدوده‌ی #فروسرخ از #سحابی_آمریکای_شمالی گرفته، توانسته به خوبی از میان آن غبارها عبور کرده و صدها ستاره‌ای که به تازگی شکل گرفته‌اند را، نمایان سازد.
این دو تصویر، برای مقایسه‌ی این ناحیه در #نور_مرئی با محدوده‌ی #فروسرخ، بسیار مناسب می‌باشند.
تصویر #مادون_قرمز این #سحابی، که رنگ‌آمیزی آن توسط دانش‌مندان صورت پذیرفته، می‌تواند با وضوح بالایی، مراحل مختلف شکل‌گیری #ستارگان را به نمایش بگذارد؛ مراحلی مختلفی که در آن، بعضی از #ستارگان در حال شکل‌گیری در توده‌های بسیار متراکمی از گاز و غبار نهفته شده‌اند، و یا آن‌هایی که توسط #قرص‌های_برافزایشی و #فوران‌های_بیرون‌ریز احاطه گردیده‌اند و نهایتاً، آن‌هایی که بدون هیچ مانعی قابل رؤیت هستند.
لکن، بحث بر سر تمام #ستارگان شناخته‌شده‌ی #سحابی_آمریکای_شمالی، مخصوصاً #ستارگان پرجرمی که با شدت #انرژی تابیده شده از خود، می‌تواند باعث #تابش قرمزرنگ ابرهای یونیزه‌شده‌ی آن ناحیه گردند، هم‌چنان وجود دارد!
📸 تهیه‌کنندگان تصاویر:
NASA,
JPL-Caltech,
L. Rebull (SSC, Caltech)
جانمایی تصویر مرئی بر روی فروسرخ:
DSS,
D. De Martin
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 ششم اَمردادماه 1398
🗓 July 28, 2019
📌 "تصویر مادون قرمز سحابی آمریکای شمالی"
🔖 کاری را که #سحابی_آمریکای_شمالی می‌تواند انجام دهد، هیچ‌کدام از مردم آمریکای شمالی نمی‌توانند انجام دهند!
چه کاری؟ ساختن #ستارگان!
#سحابی_آمریکای_شمالی، که ناحیه‌ای به وسعت 50 #سال_نوری را در #فضا اشغال می‌کند، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار داشته و با ما، 1500 #سال_نوری فاصله دارد.
البته، دقیقاً جایی که #ستارگان، در این #سحابی در حال تشکیل هستند، توسط ابرهایی زخیم پوشانیده شده است؛ این ابرها، مانع عبور #نور_مرئی #ستارگان می‌شوند.
با این وجود، تصویری که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در محدوده‌ی #فروسرخ از #سحابی_آمریکای_شمالی گرفته، توانسته به خوبی از میان آن غبارها عبور کرده و صدها ستاره‌ای که به تازگی شکل گرفته‌اند را، نمایان سازد.
این دو تصویر، برای مقایسه‌ی این ناحیه در #نور_مرئی با محدوده‌ی #فروسرخ، بسیار مناسب می‌باشند.
تصویر #مادون_قرمز این #سحابی، که رنگ‌آمیزی آن توسط دانش‌مندان صورت پذیرفته، می‌تواند با وضوح بالایی، مراحل مختلف شکل‌گیری #ستارگان را به نمایش بگذارد؛ مراحلی مختلفی که در آن، بعضی از #ستارگان در حال شکل‌گیری در توده‌های بسیار متراکمی از گاز و غبار نهفته شده‌اند، و یا آن‌هایی که توسط #قرص‌های_برافزایشی و #فوران‌های_بیرون‌ریز احاطه گردیده‌اند و نهایتاً، آن‌هایی که بدون هیچ مانعی قابل رؤیت هستند.
لکن، بحث بر سر تمام #ستارگان شناخته‌شده‌ی #سحابی_آمریکای_شمالی، مخصوصاً #ستارگان پرجرمی که با شدت #انرژی تابیده شده از خود، می‌تواند باعث #تابش قرمزرنگ ابرهای یونیزه‌شده‌ی آن ناحیه گردند، هم‌چنان وجود دارد!
📸 تهیه‌کنندگان تصاویر:
NASA,
JPL-Caltech,
L. Rebull (SSC, Caltech)
جانمایی تصویر مرئی بر روی فروسرخ:
DSS,
D. De Martin
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم اَمردادماه 1398
🗓 August 01, 2019
📌 "عناصر باقی‌مانده!"
🔖 #ستارگان_پرجرم، طی زندگی نسبتاً کوتاه‌شان (در مقایسه با ستارگان عادی)، با سرعت بیش‌تری #سوخت_هسته‌ای خود را مصرف می‌کنند.
به صورت کلی، #دما و #چگالی در اطراف هسته‌ی ستارگان فوق‌العاده زیاد است؛
در نتیجه، طی فرآیند #هم‌جوشی_هسته‌ای، هسته‌های عناصر سبکی مثل #هیدروژن و #هلیوم با یک‌دیگر ترکیب شده و عناصر سنگین‌تری مثل #کربن، #اکسیژن و ...، را می‌سازند.
این فرآیند، نهایتاً با تولید #عنصر #آهن پایان می‌یابد.
هرچند، #مرگ تمام ستارگان اجتناب‌ناپذیر است، اما، پایان عمر #ستارگان_پرجرم، فوق‌العاده زیبا می‌باشد.
این ستارگان، طی یک #انفجار_ابرنواختری، بیش‌تر مواد درون خود، از جمله عناصر سنگین را، به بیرون (#فضا) پرتاب کرده و این‌گونه، می‌توانند در تشکیل ستارگان جدید، #سیارات و شاید موجوداتی مثل انسان‌ها، مشارکت نمایند!
اگرچه رنگ‌های موجود در این تصویر #اشعه‌ی_ایکس، که توسط #رصدخانه‌ی_چاندرا تهیه شده، واقعی نمی‌باشند، اما، به خوبی توانسته جزئیات باقی‌مانده از یک #انفجار #ابرنواختری را، نشان دهد.
این ابر داغ و در حال گسترش، محدوده‌ای به وسعت 36 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
این #باقی‌مانده‌ی_انفجار_ابرنواختری، که با عنوان G292.0+1.8 فهرست‌بندی شده است، در فاصله‌ای معادل 20 هزار #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد.
تخمین زده می‌شود که نور ابتدایی حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 1600 سال پیش به #زمین رسیده باشد.
رنگ آبی‌فام تصویر، متعلق به رشته‌هایی با دمای چند میلیون‌درجه‌ای است که به طرزی استثنایی، با عناصری مانند #اکسیژن، #نئون و #منیزیم، غنی شده‌اند!
جالب است بدانید، در مرکز این #ابرنواختر، یک #تپ‌اختر (#ستاره‌ی_تپنده) نیز، وجود دارد؛
این تپ‌اختر، یا #ستاره‌ی_نوترونی در حال چرخش، ناشی از #رمبش یا فرو ریختن مواد به‌جای‌مانده از انفجار، در #هسته‌ی_ستاره است.
این تصویر جذاب و دیدنی، به مناسبت #بیستمین #سال‌گرد آغاز به کار #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندرا، منتشر شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
NASA/CXC/SAO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دهم اَمردادماه 1398
🗓 August 01, 2019
📌 "عناصر باقی‌مانده!"
🔖 #ستارگان_پرجرم، طی زندگی نسبتاً کوتاه‌شان (در مقایسه با ستارگان عادی)، با سرعت بیش‌تری #سوخت_هسته‌ای خود را مصرف می‌کنند.
به صورت کلی، #دما و #چگالی در اطراف هسته‌ی ستارگان فوق‌العاده زیاد است؛
در نتیجه، طی فرآیند #هم‌جوشی_هسته‌ای، هسته‌های عناصر سبکی مثل #هیدروژن و #هلیوم با یک‌دیگر ترکیب شده و عناصر سنگین‌تری مثل #کربن، #اکسیژن و ...، را می‌سازند.
این فرآیند، نهایتاً با تولید #عنصر #آهن پایان می‌یابد.
هرچند، #مرگ تمام ستارگان اجتناب‌ناپذیر است، اما، پایان عمر #ستارگان_پرجرم، فوق‌العاده زیبا می‌باشد.
این ستارگان، طی یک #انفجار_ابرنواختری، بیش‌تر مواد درون خود، از جمله عناصر سنگین را، به بیرون (#فضا) پرتاب کرده و این‌گونه، می‌توانند در تشکیل ستارگان جدید، #سیارات و شاید موجوداتی مثل انسان‌ها، مشارکت نمایند!
اگرچه رنگ‌های موجود در این تصویر #اشعه‌ی_ایکس، که توسط #رصدخانه‌ی_چاندرا تهیه شده، واقعی نمی‌باشند، اما، به خوبی توانسته جزئیات باقی‌مانده از یک #انفجار #ابرنواختری را، نشان دهد.
این ابر داغ و در حال گسترش، محدوده‌ای به وسعت 36 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
این #باقی‌مانده‌ی_انفجار_ابرنواختری، که با عنوان G292.0+1.8 فهرست‌بندی شده است، در فاصله‌ای معادل 20 هزار #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد.
تخمین زده می‌شود که نور ابتدایی حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 1600 سال پیش به #زمین رسیده باشد.
رنگ آبی‌فام تصویر، متعلق به رشته‌هایی با دمای چند میلیون‌درجه‌ای است که به طرزی استثنایی، با عناصری مانند #اکسیژن، #نئون و #منیزیم، غنی شده‌اند!
جالب است بدانید، در مرکز این #ابرنواختر، یک #تپ‌اختر (#ستاره‌ی_تپنده) نیز، وجود دارد؛
این تپ‌اختر، یا #ستاره‌ی_نوترونی در حال چرخش، ناشی از #رمبش یا فرو ریختن مواد به‌جای‌مانده از انفجار، در #هسته‌ی_ستاره است.
این تصویر جذاب و دیدنی، به مناسبت #بیستمین #سال‌گرد آغاز به کار #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندرا، منتشر شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
NASA/CXC/SAO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 یازدهم اَمردادماه 1398
🗓 August 02, 2019
📌 "سحابی تاریک بوقلمون2"
🔖 #بوقلمون، یک #صورت_فلکی نزدیک به #قطب_جنوب_سماوی است که هیچ ستاره‌ی پرنوری برای به رخ کشیدن خود ندارد!
لکن، درون #ابرهای_مولکولی و تاریک آن محدوده از #آسمان، ستاره‌ها در حال شکل‌گیری‌اند.
#سحابی_تاریک_بوقلمون2، در فاصله‌ای تخمینی، معادل 500 #سال_نوری دورتر، ساکن این بخش از #فضا است؛ نمایی که با ابرهایی تاریک از جنس #غبار_کیهانی، #ضد_نور ستارگان پس‌زمینه، در #نیم‌کره‌ی_جنوبی_آسمان دیده می‌شود.
#میدان_دید این #نمای_تلسکوپی که معادل یک قرص کامل #ماه_بدر است، محدوده‌ای در حدود 5 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
در این تصویر واضح، #تابش #سرخ‌فام آشکاری که در میانه‌ی تصویر پراکنده شده، متعلق به #اجرام_هربیگ_هارو می‌باشد.
این اجرام، به دنبال #موج-ضربه‌ای ناشی از #فوران گازهای بسیار داغ ستارگان تازه متولد شده به بیرون، ایجاد می‌شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Don Goldman
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 یازدهم اَمردادماه 1398
🗓 August 02, 2019
📌 "سحابی تاریک بوقلمون2"
🔖 #بوقلمون، یک #صورت_فلکی نزدیک به #قطب_جنوب_سماوی است که هیچ ستاره‌ی پرنوری برای به رخ کشیدن خود ندارد!
لکن، درون #ابرهای_مولکولی و تاریک آن محدوده از #آسمان، ستاره‌ها در حال شکل‌گیری‌اند.
#سحابی_تاریک_بوقلمون2، در فاصله‌ای تخمینی، معادل 500 #سال_نوری دورتر، ساکن این بخش از #فضا است؛ نمایی که با ابرهایی تاریک از جنس #غبار_کیهانی، #ضد_نور ستارگان پس‌زمینه، در #نیم‌کره‌ی_جنوبی_آسمان دیده می‌شود.
#میدان_دید این #نمای_تلسکوپی که معادل یک قرص کامل #ماه_بدر است، محدوده‌ای در حدود 5 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
در این تصویر واضح، #تابش #سرخ‌فام آشکاری که در میانه‌ی تصویر پراکنده شده، متعلق به #اجرام_هربیگ_هارو می‌باشد.
این اجرام، به دنبال #موج-ضربه‌ای ناشی از #فوران گازهای بسیار داغ ستارگان تازه متولد شده به بیرون، ایجاد می‌شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Don Goldman
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سیزدهم اَمردادماه 1398
🗓 August 04, 2019
📌 "شایعاتی در مورد یک جهان تاریک!"
🔖 بیست و یک سال قبل، نتایجی که برای اولین‌بار منتشر می‌شدند، برخلاف انتظار نشان دادند که بیش‌ترین سهم #انرژی در دنیا متعلق به ستارگان و کهکشان‌ها نیست؛ بلکه، بخش اعظمی از آن درون #فضا گرفتار شده است.
#کیهان‌شناسان اذعان نمودند، به طرز مشخصی، می‌بایست یک #ثابت عظیم #کیهان‌شناسی (کیهانی) را در محاسبات مربوط به رصد یک #ابرنواختر به‌کار می‌گرفته‌اند؛
و آن چیزی نبود جز، #انرژی_تاریک!
هرچند، پیشنهاد به‌کار‌گیری #ثابت_کیهان‌شناسی، اتفاق جدیدی به حساب نیامده و به آغاز عصر #کیهان‌شناسی_نسبیتی_نوین برمی‌گشت، اما، طرح چنین ادعاهایی در میان #منجمان رایج نبود؛
البته، نه به این خاطر که #انرژی_ تاریک شبیه هیچ‌کدام از عناصر شناخته‌شده‌ی در جهان نیست، بلکه، فراوانی #انرژی_تاریک در رصدهای دیگر محدود به نظر رسیده بود؛
از طرفی، در بسیاری از محاسبات #کیهان‌شناسی، بدون در نظر گرفتن تأثیر #انرژی_تاریک، نتایج به دست آمده، داده‌های موجود را توضیح می‌داد.
در عین حال، نکته‌ی مهم، علاوه بر روش مستقیم و قابل اعتمادی که در رصدها به‌کار گرفته می‌شد، شیوه‌ی معتبر #دانش‌مندان در هدایت علمی تحقیقات بود.
بیش‌تر از دو دهه، تیم‌های مستقلی از #منجمان، مشغول به جمع‌آوری داده‌هایی شدند که نه تنها در ظاهر وجود #انرژی_تاریک را اثبات می‌نمود، بلکه #روند_افزایشی #شتاب کنونی جهان را نیز، توضیح می‌داد.
در همین راستا، #جایزه‌ی_نوبل در #فیزیک سال 2011، به کاشفان این مهم (آدام ریس و ساؤل پرل‌موتر) تعلق گرفت.
این عکس که در جریان یکی از همین هم‌کاری‌ها گرفته شده، مربوط به وقوع یک #انفجار_ابرنواختری در بخشی‌های بیرونی یک #کهکشان_مارپیچی، در سال 1994 می‌باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
High-Z Supernova Search Team,
HST,
NASA
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سیزدهم اَمردادماه 1398
🗓 August 04, 2019
📌 "شایعاتی در مورد یک جهان تاریک!"
🔖 بیست و یک سال قبل، نتایجی که برای اولین‌بار منتشر می‌شدند، برخلاف انتظار نشان دادند که بیش‌ترین سهم #انرژی در دنیا متعلق به ستارگان و کهکشان‌ها نیست؛ بلکه، بخش اعظمی از آن درون #فضا گرفتار شده است.
#کیهان‌شناسان اذعان نمودند، به طرز مشخصی، می‌بایست یک #ثابت عظیم #کیهان‌شناسی (کیهانی) را در محاسبات مربوط به رصد یک #ابرنواختر به‌کار می‌گرفته‌اند؛
و آن چیزی نبود جز، #انرژی_تاریک!
هرچند، پیشنهاد به‌کار‌گیری #ثابت_کیهان‌شناسی، اتفاق جدیدی به حساب نیامده و به آغاز عصر #کیهان‌شناسی_نسبیتی_نوین برمی‌گشت، اما، طرح چنین ادعاهایی در میان #منجمان رایج نبود؛
البته، نه به این خاطر که #انرژی_ تاریک شبیه هیچ‌کدام از عناصر شناخته‌شده‌ی در جهان نیست، بلکه، فراوانی #انرژی_تاریک در رصدهای دیگر محدود به نظر رسیده بود؛
از طرفی، در بسیاری از محاسبات #کیهان‌شناسی، بدون در نظر گرفتن تأثیر #انرژی_تاریک، نتایج به دست آمده، داده‌های موجود را توضیح می‌داد.
در عین حال، نکته‌ی مهم، علاوه بر روش مستقیم و قابل اعتمادی که در رصدها به‌کار گرفته می‌شد، شیوه‌ی معتبر #دانش‌مندان در هدایت علمی تحقیقات بود.
بیش‌تر از دو دهه، تیم‌های مستقلی از #منجمان، مشغول به جمع‌آوری داده‌هایی شدند که نه تنها در ظاهر وجود #انرژی_تاریک را اثبات می‌نمود، بلکه #روند_افزایشی #شتاب کنونی جهان را نیز، توضیح می‌داد.
در همین راستا، #جایزه‌ی_نوبل در #فیزیک سال 2011، به کاشفان این مهم (آدام ریس و ساؤل پرل‌موتر) تعلق گرفت.
این عکس که در جریان یکی از همین هم‌کاری‌ها گرفته شده، مربوط به وقوع یک #انفجار_ابرنواختری در بخشی‌های بیرونی یک #کهکشان_مارپیچی، در سال 1994 می‌باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
High-Z Supernova Search Team,
HST,
NASA
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دوم شهریورماه 1398
🗓 August 24, 2019
📌 "میلیون‌ها ستاره در اُمگا-قِنطورِس"
🔖 #امگا_قنطورس یا NGC5139، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی است که در فاصله‌ای معادل 15 هزار #سال_نوری دورتر از ما قرار دارد.
این #خوشه، با قطری معادل 150 #سال _نوری در #فضا، شامل بیش از 10 میلیون #ستاره می‌باشد.
جالب است بدانید، اکثر این #ستارگان، سنی بیش از #سن_خورشید دارند.
در میان حدود 200 #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی شناخته‌شده که در جای جای #کهکشان_راه‌شیری قرار دارند، #امگا_قنطورس، #بزرگ‌ترین و #پرنورترین آن‌ها است.
می‌دانیم که اکثر خوشه‌های ستاره‌ای، شامل ستارگانی می‌شوند که علاوه بر #ترکیب_شیمیایی یکسان، در یک #محدوده‌ی_سنی قرار دارند؛
لکن، #امگا_قنطورس، این #خوشه‌ی_کروی مرموز، میزبان ستارگانی با ترکیبات شیمیایی متنوع و سن‌های گوناگون می‌باشد!
تصور می‌شود، #امگا_قنطورس، هسته‌ی یک #کهکشان_کوچک بوده که در گذشته با #کهکشان_راه‌شیری ادغام شده است!
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Michael Miller, Jimmy Walker
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دوم شهریورماه 1398
🗓 August 24, 2019
📌 "میلیون‌ها ستاره در اُمگا-قِنطورِس"
🔖 #امگا_قنطورس یا NGC5139، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی است که در فاصله‌ای معادل 15 هزار #سال_نوری دورتر از ما قرار دارد.
این #خوشه، با قطری معادل 150 #سال _نوری در #فضا، شامل بیش از 10 میلیون #ستاره می‌باشد.
جالب است بدانید، اکثر این #ستارگان، سنی بیش از #سن_خورشید دارند.
در میان حدود 200 #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی شناخته‌شده که در جای جای #کهکشان_راه‌شیری قرار دارند، #امگا_قنطورس، #بزرگ‌ترین و #پرنورترین آن‌ها است.
می‌دانیم که اکثر خوشه‌های ستاره‌ای، شامل ستارگانی می‌شوند که علاوه بر #ترکیب_شیمیایی یکسان، در یک #محدوده‌ی_سنی قرار دارند؛
لکن، #امگا_قنطورس، این #خوشه‌ی_کروی مرموز، میزبان ستارگانی با ترکیبات شیمیایی متنوع و سن‌های گوناگون می‌باشد!
تصور می‌شود، #امگا_قنطورس، هسته‌ی یک #کهکشان_کوچک بوده که در گذشته با #کهکشان_راه‌شیری ادغام شده است!
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Michael Miller, Jimmy Walker
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 ششم شهریورماه 1398
🗓 August 28, 2019
📌 "نگاه مسیه61 به دوربین!"
🔖 این شما، و این نمایی تمام-رخ از #مسیه61، یک #کهکشان_مارپیچی زیبا!
آن‌چه می‌بینید، ترکیبی از تصاویر #تلسکوپ_فضایی_هابل، #رصدخانه‌ی_جنوبی_اروپا و حتی تلسکوپ‌هایی کوچک بر روی کره‌ی #زمین است!
#مسیه61 یا NGC4303، یکی از اعضای #خوشه‌ی_کهکشانی_سنبله است، که در فاصله‌ای معادل 55 میلیون #سال_نوری از ما قرار دارد.
واضح است که #مسیه61 نیز، همانند #کهکشان_راه‌شیری، در دسته‌ی #کهکشان‌های_مارپیچی_میله‌ای قرار می‌گیرد.
علاوه بر #بازوهای_مارپیچی، جزئیات دیگری همانند، باریکه‌هایی از #غبار_کیهانی، نواحی #ستاره‌ساز #سرخ‌فام، و #خوشه‌های_ستاره‌ای_آبی و #جوان، در این تصویر دیده می‌شوند.
همان‌طور که می‌بینید، در این نما که محدوده‌ای به پهنای 50 هزار #سال_نوری را در #فضا نشان می‌دهد، هسته‌ی #پرنور #کهکشان #مسیه61 به نیمه‌ی سمت چپ تصویر متمایل شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble,
ESO
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler,
Roberto Colombari
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 ششم شهریورماه 1398
🗓 August 28, 2019
📌 "نگاه مسیه61 به دوربین!"
🔖 این شما، و این نمایی تمام-رخ از #مسیه61، یک #کهکشان_مارپیچی زیبا!
آن‌چه می‌بینید، ترکیبی از تصاویر #تلسکوپ_فضایی_هابل، #رصدخانه‌ی_جنوبی_اروپا و حتی تلسکوپ‌هایی کوچک بر روی کره‌ی #زمین است!
#مسیه61 یا NGC4303، یکی از اعضای #خوشه‌ی_کهکشانی_سنبله است، که در فاصله‌ای معادل 55 میلیون #سال_نوری از ما قرار دارد.
واضح است که #مسیه61 نیز، همانند #کهکشان_راه‌شیری، در دسته‌ی #کهکشان‌های_مارپیچی_میله‌ای قرار می‌گیرد.
علاوه بر #بازوهای_مارپیچی، جزئیات دیگری همانند، باریکه‌هایی از #غبار_کیهانی، نواحی #ستاره‌ساز #سرخ‌فام، و #خوشه‌های_ستاره‌ای_آبی و #جوان، در این تصویر دیده می‌شوند.
همان‌طور که می‌بینید، در این نما که محدوده‌ای به پهنای 50 هزار #سال_نوری را در #فضا نشان می‌دهد، هسته‌ی #پرنور #کهکشان #مسیه61 به نیمه‌ی سمت چپ تصویر متمایل شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble,
ESO
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler,
Roberto Colombari
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!
آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستاره‌ی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستاره‌ی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!
آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستاره‌ی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستاره‌ی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019
📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"
🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، می‌تواند تخیل شما را برانگیزاند؟!
آن‌چه می‌بینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدوده‌ی #فروسرخ است.
#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابی‌ها، که با قرص‌هایی #سیاره‌ساز از جنس #غبار احاطه شده‌اند، تهیه نموده است.
این ابر عظیم #میان‌ستاره‌ای، در حالی منطقه‌ای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد، که در فاصله‌ای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.
از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال می‌گذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.
در نزدیکی میانه‌ی تصویر، خوشه‌ای ستاره‌ای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغ‌ترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز می‌باشد.
جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور می‌شد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنک‌کننده‌اش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.
این تصویر که با رنگ‌های #دوکاناله و غیر واقعی‌اش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان می‌دهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، هم‌چنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس می‌باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019
📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"
🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، می‌تواند تخیل شما را برانگیزاند؟!
آن‌چه می‌بینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدوده‌ی #فروسرخ است.
#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابی‌ها، که با قرص‌هایی #سیاره‌ساز از جنس #غبار احاطه شده‌اند، تهیه نموده است.
این ابر عظیم #میان‌ستاره‌ای، در حالی منطقه‌ای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد، که در فاصله‌ای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.
از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال می‌گذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.
در نزدیکی میانه‌ی تصویر، خوشه‌ای ستاره‌ای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغ‌ترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز می‌باشد.
جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور می‌شد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنک‌کننده‌اش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.
این تصویر که با رنگ‌های #دوکاناله و غیر واقعی‌اش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان می‌دهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، هم‌چنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس می‌باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019
📌 "در جست و جوی غذا!"
🔖 آیا این #مگس، طعمه‌ای دست‌یافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟
آن‌چه در سمت چپ تصویر می‌بینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطه‌ی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابه‌ی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غول‌پیکر در حال فرار است.
هر دوی این سحابی‌ها که در فاصله‌ای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابه‌ران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشه‌های_ستاره‌ای_باز، و هم‌چنین با وجود #ستارگان #پرنور اطراف‌شان، می‌تواند در هر دو دسته‌ی #سحابی‌های_بازتابی و #سحابی‌های_نشری جای بگیرند.
#رنگ‌آمیزی این تصویر که با توجه به #داده‌های_علمی در محدوده‌ی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژه‌ی #نقشه‌برداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS می‌باشد.
این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سال‌گرد #پرتاب موفقیت‌آمیزش به #فضا را جشن می‌گیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غول‌پیکر خواهد شد یا خیر؟
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019
📌 "در جست و جوی غذا!"
🔖 آیا این #مگس، طعمه‌ای دست‌یافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟
آن‌چه در سمت چپ تصویر می‌بینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطه‌ی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابه‌ی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غول‌پیکر در حال فرار است.
هر دوی این سحابی‌ها که در فاصله‌ای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابه‌ران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشه‌های_ستاره‌ای_باز، و هم‌چنین با وجود #ستارگان #پرنور اطراف‌شان، می‌تواند در هر دو دسته‌ی #سحابی‌های_بازتابی و #سحابی‌های_نشری جای بگیرند.
#رنگ‌آمیزی این تصویر که با توجه به #داده‌های_علمی در محدوده‌ی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژه‌ی #نقشه‌برداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS می‌باشد.
این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سال‌گرد #پرتاب موفقیت‌آمیزش به #فضا را جشن می‌گیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غول‌پیکر خواهد شد یا خیر؟
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهاردهم شهریورماه 1398
🗓 September 05, 2019
📌 "ابر ماژلانی بزرگ!"
🔖 فردیناند #ماژلان، دریانوردی پرتغالی، که در قرن شانزدهم میلادی می‌زیست، به هم‌راه خدمه‌اش در اولین #سفر به گرد #کره‌ی_زمین، فرصت مناسبی داشتند تا #آسمان #نیم‌کره‌ی_جنوبی #سیاره را نیز، مطالعه نمایند.
در نتیجه، آن‌ها می‌توانستند، دو چیز عجیب را در #آسمان مشاهده نمایند؛
دو ناحیه‌ی ابرمانند مات، که البته به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح، توجه تمام جویندگان #آسمان_شب را در #نیم‌کره‌ی_جنوبی #زمین، به خود معطوف می‌نماید.
بلی، آن‌ها، #ابرهای_ماژلانی هستند، که امروزه به عنوان #قمرهای_کهکشان_راه‌شیری نیز، شناخته می‌شوند.
ابعاد آن‌ها نسبت به #کهکشان_مارپیچی ما بسیار کوچک‌تر بوده و در فاصله‌ای معادل 160 هزار #سال_نوری در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ماهی_طلایی قرار دارند.
آن‌چه می‌بینید، نمایی #واضح و رنگین از #ابر_ماژلانی_بزرگ است، که محدوده‌ای به وسعت 15 هزار #سال_نوری در #فضا را پوشش می‌دهد.
#ابر_ماژلانی_بزرگ، #پرجرم‌ترین #قمر_کهکشان_راه‌شیری بوده و میزبان #نزدیک‌ترین #ابرنواختر شناخته‌شده در عصر حاضر، به نام SN1987A نیز، می‌باشد.
#پرنورترین ناحیه‌ی این تصویر که در قسمت پایینی آن قرار گرفته، متعلق به #سحابی_رتیل، ناحیه‌ای به وسعت 1000 #سال_نوری در #فضا است، که یکی از #بزرگ‌ترین و #زیباترین نواحی #ستاره‌ساز در #آسمان می‌باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Alessandro Cipolat Bares
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهاردهم شهریورماه 1398
🗓 September 05, 2019
📌 "ابر ماژلانی بزرگ!"
🔖 فردیناند #ماژلان، دریانوردی پرتغالی، که در قرن شانزدهم میلادی می‌زیست، به هم‌راه خدمه‌اش در اولین #سفر به گرد #کره‌ی_زمین، فرصت مناسبی داشتند تا #آسمان #نیم‌کره‌ی_جنوبی #سیاره را نیز، مطالعه نمایند.
در نتیجه، آن‌ها می‌توانستند، دو چیز عجیب را در #آسمان مشاهده نمایند؛
دو ناحیه‌ی ابرمانند مات، که البته به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح، توجه تمام جویندگان #آسمان_شب را در #نیم‌کره‌ی_جنوبی #زمین، به خود معطوف می‌نماید.
بلی، آن‌ها، #ابرهای_ماژلانی هستند، که امروزه به عنوان #قمرهای_کهکشان_راه‌شیری نیز، شناخته می‌شوند.
ابعاد آن‌ها نسبت به #کهکشان_مارپیچی ما بسیار کوچک‌تر بوده و در فاصله‌ای معادل 160 هزار #سال_نوری در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ماهی_طلایی قرار دارند.
آن‌چه می‌بینید، نمایی #واضح و رنگین از #ابر_ماژلانی_بزرگ است، که محدوده‌ای به وسعت 15 هزار #سال_نوری در #فضا را پوشش می‌دهد.
#ابر_ماژلانی_بزرگ، #پرجرم‌ترین #قمر_کهکشان_راه‌شیری بوده و میزبان #نزدیک‌ترین #ابرنواختر شناخته‌شده در عصر حاضر، به نام SN1987A نیز، می‌باشد.
#پرنورترین ناحیه‌ی این تصویر که در قسمت پایینی آن قرار گرفته، متعلق به #سحابی_رتیل، ناحیه‌ای به وسعت 1000 #سال_نوری در #فضا است، که یکی از #بزرگ‌ترین و #زیباترین نواحی #ستاره‌ساز در #آسمان می‌باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Alessandro Cipolat Bares
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخه‌ی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع می‌شود؛
در قلب‌شان شعله‌ای عظیم برپا شده و عناصر سنگین‌تر شکل می‌گیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میان‌ستاره‌ای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم می‌کنند.
آن‌چه می‌بینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخه‌ی پرمشقت #زندگی این ستاره‌ها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری موسوم به ذات‌الکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگ‌های غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندارا می‌باشند، نشان از وجود رشته‌ها و گره‌هایی هم‌چنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، می‌تواند نقش مهمی در شناخت #چرخه‌ی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راه‌شیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، می‌توان رنگ‌های تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نماینده‌ی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطه‌ی سفیدی که در نزدیکی میانه‌ی تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای نوترونی می‌باشد، که در اثر #رمبش باقی‌مانده‌ی هسته‌ی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده می‌شوند.
با فاصله‌ای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده می‌شود ناحیه‌ای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در اشعه‌ی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخه‌ی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع می‌شود؛
در قلب‌شان شعله‌ای عظیم برپا شده و عناصر سنگین‌تر شکل می‌گیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میان‌ستاره‌ای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم می‌کنند.
آن‌چه می‌بینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخه‌ی پرمشقت #زندگی این ستاره‌ها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری موسوم به ذات‌الکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگ‌های غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندارا می‌باشند، نشان از وجود رشته‌ها و گره‌هایی هم‌چنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، می‌تواند نقش مهمی در شناخت #چرخه‌ی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راه‌شیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، می‌توان رنگ‌های تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نماینده‌ی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطه‌ی سفیدی که در نزدیکی میانه‌ی تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای نوترونی می‌باشد، که در اثر #رمبش باقی‌مانده‌ی هسته‌ی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده می‌شوند.
با فاصله‌ای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده می‌شود ناحیه‌ای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در اشعه‌ی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 شانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 07, 2019
📌 "در انتهای غار گرگ!"
🔖 یک #شبه راز‌آلود که از خود نوری به #رنگ #آبی ساطع می‌کند!
این #سحابی_بازتابی که با نام‌های VdB152 و Ced201 نیز شناخته می‌شود، در نوک یک #سحابی_تاریک بسیار #دراز به نام بارنارد175 جای گرفته است.
این مجموعه‌ی غبار‌آلود موسوم به غار گرگ، 1400 سال نوری دورتر و در محدوده‌ی صورت فلکی قیفاووس قرار دارد.
آن‌چه باعث آبی‌رنگ شدن نوک این #ابر_مولکولی #طویل می‌شود، می‌تواند ناشی از پراکنده‌شدن #نور #ستاره‌های_نهفته در آن باشد؛
از طرفی، نوک این مجموعه از غبارهای #میان‌ستاره‌ای، با مسدود کردن #نور #ستارگان پس‌زمینه‌ی خود، به چنین رنگی دیده می‌شود.
حتی، تصور می‌گردد، #تابش #ماورای_بنفش #ستارگان #پس‌زمینه، باعث #درخشندگی #سرخ‌فام، اما #کم‌نور این #غبار نیز شده است.
با آن که قطعاً در این #ابر_مولکولی، ستارگانی در حال شکل‌گیری هستند، اما، به نظر می‌رسد که این #ستارگان، به طور اتفاقی درون این #غبار سرگردان شده باشند؛ چرا که #سرعت حرکت آن‌ها در #فضا، با #سرعت #جابه‌جایی این #ابر، بسیار متفاوت است.
در این نما، دو #جرم دیگر نیز دیده می‌شوند؛
در بالا سمت راست، #سحابی_تاریک LDN1221، و اندکی پایین‌تر از میانه‌ی تصویر #سحابی سیاره‌نمای Dengel-Hartel5 با رنگ‌های زیبایش، خود را از #پس‌زمینه تصویر جدا می‌کند.
هم‌چنین، می‌توانید از پایین سمت راست تصویر، تا بالا سمت چپ آن، بقایای یک #انفجار_ابرنواختری را، به راحتی دنبال نمایید.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Charlie Bracken,
Mladen Dugec,
Max Whitby
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 شانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 07, 2019
📌 "در انتهای غار گرگ!"
🔖 یک #شبه راز‌آلود که از خود نوری به #رنگ #آبی ساطع می‌کند!
این #سحابی_بازتابی که با نام‌های VdB152 و Ced201 نیز شناخته می‌شود، در نوک یک #سحابی_تاریک بسیار #دراز به نام بارنارد175 جای گرفته است.
این مجموعه‌ی غبار‌آلود موسوم به غار گرگ، 1400 سال نوری دورتر و در محدوده‌ی صورت فلکی قیفاووس قرار دارد.
آن‌چه باعث آبی‌رنگ شدن نوک این #ابر_مولکولی #طویل می‌شود، می‌تواند ناشی از پراکنده‌شدن #نور #ستاره‌های_نهفته در آن باشد؛
از طرفی، نوک این مجموعه از غبارهای #میان‌ستاره‌ای، با مسدود کردن #نور #ستارگان پس‌زمینه‌ی خود، به چنین رنگی دیده می‌شود.
حتی، تصور می‌گردد، #تابش #ماورای_بنفش #ستارگان #پس‌زمینه، باعث #درخشندگی #سرخ‌فام، اما #کم‌نور این #غبار نیز شده است.
با آن که قطعاً در این #ابر_مولکولی، ستارگانی در حال شکل‌گیری هستند، اما، به نظر می‌رسد که این #ستارگان، به طور اتفاقی درون این #غبار سرگردان شده باشند؛ چرا که #سرعت حرکت آن‌ها در #فضا، با #سرعت #جابه‌جایی این #ابر، بسیار متفاوت است.
در این نما، دو #جرم دیگر نیز دیده می‌شوند؛
در بالا سمت راست، #سحابی_تاریک LDN1221، و اندکی پایین‌تر از میانه‌ی تصویر #سحابی سیاره‌نمای Dengel-Hartel5 با رنگ‌های زیبایش، خود را از #پس‌زمینه تصویر جدا می‌کند.
هم‌چنین، می‌توانید از پایین سمت راست تصویر، تا بالا سمت چپ آن، بقایای یک #انفجار_ابرنواختری را، به راحتی دنبال نمایید.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Charlie Bracken,
Mladen Dugec,
Max Whitby
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هجدهم شهریورماه 1398
🗓 September 09, 2019
📌 "و این جزیره‌ی اسرارآمیز!"
🔖 آیا، این سحابی‌های مارپیچی، ابرهایی گازی و دورافتاده درون #کهکشان ما هستند، و یا #جهان‌هایی_جزیره‌ای در خارج از آن؟
این پرسش، مبنای #مباحثه‌ی_بزرگ سال 1920 میلادی، موسوم به #مباحثه‌ی_شپلی_کورتیس بود.
جالب است بدانید، این هم‌سایه‌ی #غول‌پیکر #کهکشان_راه‌شیری که امروزه در میان اغلب منجمان، جرمی شناخته‌شده می‌باشد، کم‌تر از صد سال پیش، مورد بحث بسیاری از #ستاره‌شناسان قرار داشت؛
عده‌ای بر این باور بودند که نظیر این #کهکشان، در سرتاسر #کیهان پراکنده شده، و در نقطه‌ی مقابل، بعضی معتقد بودند که #ابعاد #جهان، بیش‌تر از آن‌چه با #چشم دیده می‌شود، نخواهد بود!
لکن، زمانی این #مباحثه‌ی_بزرگ پایان یافت، که #دانش‌مندان با رصدها و مشاهدات متعدد خود، به این نتیجه رسیدند، #آندرومدا، یک #کهکشان، هم‌چون #کهکشان_راه‌شیری در #فضا است.
آن‌ها دریافتند که #عالم، وسیع‌تر از آن چیزی است که تصورش را می‌کرده‌اند.
با این حال، امروزه می‌دانیم، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، #دورترین چیزی است که #چشم انسان می‌تواند آن را ببیند.
با آن‌که بیش از 2 میلیون #سال_نوری با #زمین فاصله دارد، اما، با #چشم_غیر_مسلح، در یک #آسمان #تاریک، به راحتی #قابل_رؤیت است.
#مسیه31، موسوم به #کهکشان_آندرومدا، همان‌طور که از نامش پیداست، در #صورت_فلکی_آندرومدا قرار داد.
در این نمای حیرت‌انگیز، علاوه بر هسته‌ی بسیار #روشن این #کهکشان که به #رنگ #زرد نمایان است، باریکه‌هایی پیچ در پیچ از #غبار #تاریک، بازوهایی #مارپیچی به #رنگ #آبی و سحابی‌های #گسیلشی سرخ‌فامی دیده می‌شوند که حاصل شش ساعت #عکاسی #دیجیتالی #موزاییکی با استفاده از #تلسکوپ می‌باشند.
✅ #از_نجوم_لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Amir H. Abolfath (TWAN)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هجدهم شهریورماه 1398
🗓 September 09, 2019
📌 "و این جزیره‌ی اسرارآمیز!"
🔖 آیا، این سحابی‌های مارپیچی، ابرهایی گازی و دورافتاده درون #کهکشان ما هستند، و یا #جهان‌هایی_جزیره‌ای در خارج از آن؟
این پرسش، مبنای #مباحثه‌ی_بزرگ سال 1920 میلادی، موسوم به #مباحثه‌ی_شپلی_کورتیس بود.
جالب است بدانید، این هم‌سایه‌ی #غول‌پیکر #کهکشان_راه‌شیری که امروزه در میان اغلب منجمان، جرمی شناخته‌شده می‌باشد، کم‌تر از صد سال پیش، مورد بحث بسیاری از #ستاره‌شناسان قرار داشت؛
عده‌ای بر این باور بودند که نظیر این #کهکشان، در سرتاسر #کیهان پراکنده شده، و در نقطه‌ی مقابل، بعضی معتقد بودند که #ابعاد #جهان، بیش‌تر از آن‌چه با #چشم دیده می‌شود، نخواهد بود!
لکن، زمانی این #مباحثه‌ی_بزرگ پایان یافت، که #دانش‌مندان با رصدها و مشاهدات متعدد خود، به این نتیجه رسیدند، #آندرومدا، یک #کهکشان، هم‌چون #کهکشان_راه‌شیری در #فضا است.
آن‌ها دریافتند که #عالم، وسیع‌تر از آن چیزی است که تصورش را می‌کرده‌اند.
با این حال، امروزه می‌دانیم، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، #دورترین چیزی است که #چشم انسان می‌تواند آن را ببیند.
با آن‌که بیش از 2 میلیون #سال_نوری با #زمین فاصله دارد، اما، با #چشم_غیر_مسلح، در یک #آسمان #تاریک، به راحتی #قابل_رؤیت است.
#مسیه31، موسوم به #کهکشان_آندرومدا، همان‌طور که از نامش پیداست، در #صورت_فلکی_آندرومدا قرار داد.
در این نمای حیرت‌انگیز، علاوه بر هسته‌ی بسیار #روشن این #کهکشان که به #رنگ #زرد نمایان است، باریکه‌هایی پیچ در پیچ از #غبار #تاریک، بازوهایی #مارپیچی به #رنگ #آبی و سحابی‌های #گسیلشی سرخ‌فامی دیده می‌شوند که حاصل شش ساعت #عکاسی #دیجیتالی #موزاییکی با استفاده از #تلسکوپ می‌باشند.
✅ #از_نجوم_لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Amir H. Abolfath (TWAN)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و سوم شهریورماه 1398
🗓 September 14, 2019
📌 "از سیاره‌ی کوچولو به سیارات فراخورشیدی!"
🔖 آیا سیاره‌ی جدیدی در ارتفاعات #بیابان_آتاکاما #کشف شده است؟
البته که این #تصویر_موزاییکی، نمایی 360 در 180 درجه‌ای از #آسمان در #شب است که به صورت #دیجیتالی به یک‌دیگر وصل شده‌اند.
هر کدام از این چهار #گنبد، میزبان تلسکوپی یک متری، از مجموعه‌ی #تلسکوپ‌های_رصدخانه‌ی_جنوبی SPECULOOS می‌باشند.
نام این #رصدخانه‌ها که یادآور نام یک نوع بیسکوییت سنتی در کشورهای #هلند و #بلژیک است، به صورت اختصاری، به کاوش برای یافتن #سیارات قابل سکونتی که از مقابل ستاره‌های خیلی سردشان #عبور می‌کنند، اشاره دارد.
تنها راه شناسایی این #سیارات_فراخورشیدی که به دور ستاره‌های #کم‌نور، #خیلی_سرد و #نزدیک به ما می‌چرخند، رصد آن‌ها، به هنگام #عبور از مقابل #ستاره‌ی_میزبان خود، می‌باشد.
#رد نوری که در این نما مشاهده می‌کنید، متعلق به #پرتوهای_لیزر #سیستم_انطباق_تصاویر #رصدخانههای_جنوبی_اروپا است که کمی دورتر از این مکان، از بالای ارتفاعات موجود در #افق، به #آسمان #پرتاب می‌شود.
این #سیستم_لیزری، با ایجاد یک #ستاره‌ی_مصنوعی راه‌نما در #آسمان، سعی بر حذف اثرات ناشی از تلاطم #لایه‌های_جو در تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ رصدخانههای دیگر آن مجموعه، دارد.
بر فراز این منطقه که شباهت عجیبی به یک #سیاره‌ی_کوچک در #فضا پیدا کرده، #رد #کهکشان_راه_شیری و #ابرهای_ماژلانی نیز، دیده می‌شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Petr Horálek / ESO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و سوم شهریورماه 1398
🗓 September 14, 2019
📌 "از سیاره‌ی کوچولو به سیارات فراخورشیدی!"
🔖 آیا سیاره‌ی جدیدی در ارتفاعات #بیابان_آتاکاما #کشف شده است؟
البته که این #تصویر_موزاییکی، نمایی 360 در 180 درجه‌ای از #آسمان در #شب است که به صورت #دیجیتالی به یک‌دیگر وصل شده‌اند.
هر کدام از این چهار #گنبد، میزبان تلسکوپی یک متری، از مجموعه‌ی #تلسکوپ‌های_رصدخانه‌ی_جنوبی SPECULOOS می‌باشند.
نام این #رصدخانه‌ها که یادآور نام یک نوع بیسکوییت سنتی در کشورهای #هلند و #بلژیک است، به صورت اختصاری، به کاوش برای یافتن #سیارات قابل سکونتی که از مقابل ستاره‌های خیلی سردشان #عبور می‌کنند، اشاره دارد.
تنها راه شناسایی این #سیارات_فراخورشیدی که به دور ستاره‌های #کم‌نور، #خیلی_سرد و #نزدیک به ما می‌چرخند، رصد آن‌ها، به هنگام #عبور از مقابل #ستاره‌ی_میزبان خود، می‌باشد.
#رد نوری که در این نما مشاهده می‌کنید، متعلق به #پرتوهای_لیزر #سیستم_انطباق_تصاویر #رصدخانههای_جنوبی_اروپا است که کمی دورتر از این مکان، از بالای ارتفاعات موجود در #افق، به #آسمان #پرتاب می‌شود.
این #سیستم_لیزری، با ایجاد یک #ستاره‌ی_مصنوعی راه‌نما در #آسمان، سعی بر حذف اثرات ناشی از تلاطم #لایه‌های_جو در تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ رصدخانههای دیگر آن مجموعه، دارد.
بر فراز این منطقه که شباهت عجیبی به یک #سیاره‌ی_کوچک در #فضا پیدا کرده، #رد #کهکشان_راه_شیری و #ابرهای_ماژلانی نیز، دیده می‌شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Petr Horálek / ESO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و هفتم شهریورماه 1398
🗓 September 18, 2019
📌 "آذرخش‌هایی که اشتباه می‌زنند!"
🔖 در ابتدای ماه میلادی جاری، مسافران #پرواز مونیخ به سنگاپور، شاهد رخ‌دادی غیرمنتظره بودند؛
آذرخش‌هایی که نه به #زمین، بلکه سمت #فضا می‌زدند!
هرچند، محل پیدایش این #فوران_غول‌پیکر، ابرهایی طوفانی در پس‌زمینه‌ی تصویر می‌باشد، لکن، این‌طور به نظر می‌آید که از بال #هواپیما شروع شده و به سمت #یون‌سپهر، #بالاترین لایه‌ی #جو_زمین، در حال حرکت است.
این #فوران_غول‌پیکر که با آذرخشی جذاب نیز هم‌راه شده، تنها با 2 تا 3 ثانیه #نوردهی، توسط یکی از مسافران #پرواز فوق، در حین عبور از #آسمان شهر بهادراک در کشور #هند، به ثبت رسیده است.
جالب است بدانید، ماهیت این #فوران‌های_غول‌پیکر، و ارتباط احتمالی‌شان با سایر #پدیده‌های_تابنده‌ی_گذرا، همانند #فوران‌های_آبی و #اشباح_سرخ، هم‌چنان در دست بررسی است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Hung-Hsi Chang
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و هفتم شهریورماه 1398
🗓 September 18, 2019
📌 "آذرخش‌هایی که اشتباه می‌زنند!"
🔖 در ابتدای ماه میلادی جاری، مسافران #پرواز مونیخ به سنگاپور، شاهد رخ‌دادی غیرمنتظره بودند؛
آذرخش‌هایی که نه به #زمین، بلکه سمت #فضا می‌زدند!
هرچند، محل پیدایش این #فوران_غول‌پیکر، ابرهایی طوفانی در پس‌زمینه‌ی تصویر می‌باشد، لکن، این‌طور به نظر می‌آید که از بال #هواپیما شروع شده و به سمت #یون‌سپهر، #بالاترین لایه‌ی #جو_زمین، در حال حرکت است.
این #فوران_غول‌پیکر که با آذرخشی جذاب نیز هم‌راه شده، تنها با 2 تا 3 ثانیه #نوردهی، توسط یکی از مسافران #پرواز فوق، در حین عبور از #آسمان شهر بهادراک در کشور #هند، به ثبت رسیده است.
جالب است بدانید، ماهیت این #فوران‌های_غول‌پیکر، و ارتباط احتمالی‌شان با سایر #پدیده‌های_تابنده‌ی_گذرا، همانند #فوران‌های_آبی و #اشباح_سرخ، هم‌چنان در دست بررسی است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Hung-Hsi Chang
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بال‌هایش، چنین رشته‌های زیبایی از #گازهای_درخشان دیده می‌شوند.
این #رشته‌های_رنگین، که در اثر ضربه‌ی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفته‌اند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل می‌دهند.
گویی، #امواج_ضربه‌ای ناشی از #مرگ یک #ستاره‌ی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمع‌شدن و #برانگیخته شدن #مواد_میان‌ستاره‌ای شده‌اند.
به نظر می‌رسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشته‌های_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور اتم‌های #هیدروژن، و رنگ‌های #آبی و #سبز، نمایان‌گر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقه‌ی_قو نیز معروف شده، محدوده‌ای به وسعت 3 #درجه‌ی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش می‌دهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش می‌دهد، اما، با در نظر گرفتن فاصله‌ی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری می‌باشد، به این نتیجه می‌رسیم که وسعت این #سحابی، بیش‌تر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستاره‌ی_پرنور نیز دیده می‌شود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سه‌گوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانه‌ی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامه‌ی آن، که شباهت بی‌نظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دسته‌ی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بال‌هایش، چنین رشته‌های زیبایی از #گازهای_درخشان دیده می‌شوند.
این #رشته‌های_رنگین، که در اثر ضربه‌ی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفته‌اند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل می‌دهند.
گویی، #امواج_ضربه‌ای ناشی از #مرگ یک #ستاره‌ی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمع‌شدن و #برانگیخته شدن #مواد_میان‌ستاره‌ای شده‌اند.
به نظر می‌رسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشته‌های_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور اتم‌های #هیدروژن، و رنگ‌های #آبی و #سبز، نمایان‌گر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقه‌ی_قو نیز معروف شده، محدوده‌ای به وسعت 3 #درجه‌ی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش می‌دهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش می‌دهد، اما، با در نظر گرفتن فاصله‌ی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری می‌باشد، به این نتیجه می‌رسیم که وسعت این #سحابی، بیش‌تر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستاره‌ی_پرنور نیز دیده می‌شود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سه‌گوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانه‌ی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامه‌ی آن، که شباهت بی‌نظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دسته‌ی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سوم مهرماه 1398
🗓 September 25, 2019
📌 "پلیکانی دیگر برمی‌خیزد؟!"
🔖 نام این #ابر_مولکولی زیبا و مملو از #غبارهای_تاریک، که از #سحابی_آمریکای_شمالی جدا شده، IC5070، موسوم به #سحابی_پلیکان می‌باشد.
هرچند، #سرعت #دگرگونی این #سحابی حیرت‌انگیز بالا نیست، لکن، مطالعات نشان می‌دهند که فرآیند #ستاره‌سازی در آن، به صورت #فعال رخ می‌دهد.
زیبایی‌های این #سحابی، تنها با سه #رنگ حاصل از #تابش #گوگرد، #هیدروژن و #اکسیژن، به تصویر کشیده شده‌اند.
دانش‌مندان، با بررسی #تابش این سه #عنصر مختلف، می‌تواند درک بهتری از #برهم‌کنش گازهای موجود در این #سحابی، پیدا کنند.
جالب است بدانید، #نور #ستارگان_جوان و #پرانرژی، با #گرم کردن تدریجی این گازهای #سرد، باعث افزایش مرزهای نمای جلویی و یونیزه‌شده‌ی این #سحابی، که به رنگ‌های #قرمز و #نارنجی روشن دیده می‌شود، شده‌اند.
لکن، متأستفانه، میلیون‌ها سال دیگر، چیزی از #سحابی خارق‌العاده پلیکان باقی نمی‌ماند؛
چرا که #ستارگان #تازه‌متولد‌شده، جای #ستون‌های_باریک و #تاریک بیرون‌زده از جای جای این #سحابی را گرفته، و طولی نمی‌کشد که باعث #دگرگونی تمام این ناحیه در #فضا شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Yannick Akar
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سوم مهرماه 1398
🗓 September 25, 2019
📌 "پلیکانی دیگر برمی‌خیزد؟!"
🔖 نام این #ابر_مولکولی زیبا و مملو از #غبارهای_تاریک، که از #سحابی_آمریکای_شمالی جدا شده، IC5070، موسوم به #سحابی_پلیکان می‌باشد.
هرچند، #سرعت #دگرگونی این #سحابی حیرت‌انگیز بالا نیست، لکن، مطالعات نشان می‌دهند که فرآیند #ستاره‌سازی در آن، به صورت #فعال رخ می‌دهد.
زیبایی‌های این #سحابی، تنها با سه #رنگ حاصل از #تابش #گوگرد، #هیدروژن و #اکسیژن، به تصویر کشیده شده‌اند.
دانش‌مندان، با بررسی #تابش این سه #عنصر مختلف، می‌تواند درک بهتری از #برهم‌کنش گازهای موجود در این #سحابی، پیدا کنند.
جالب است بدانید، #نور #ستارگان_جوان و #پرانرژی، با #گرم کردن تدریجی این گازهای #سرد، باعث افزایش مرزهای نمای جلویی و یونیزه‌شده‌ی این #سحابی، که به رنگ‌های #قرمز و #نارنجی روشن دیده می‌شود، شده‌اند.
لکن، متأستفانه، میلیون‌ها سال دیگر، چیزی از #سحابی خارق‌العاده پلیکان باقی نمی‌ماند؛
چرا که #ستارگان #تازه‌متولد‌شده، جای #ستون‌های_باریک و #تاریک بیرون‌زده از جای جای این #سحابی را گرفته، و طولی نمی‌کشد که باعث #دگرگونی تمام این ناحیه در #فضا شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Yannick Akar
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم مهرماه 1398
🗓 October 02, 2019
📌 "ابرهایی که پیش‌مرگ ستارگان جدید می‌شوند!"
🔖 الآن نه، اما، #نابودی، سرانجامی فداکارانه برای این ابرهای کوچک و دوست‌داشتنی است.
این #ابرهای_مولکولی #تاریک، با حاشیه‌های درخشان‌شان، درست در میان ستارگانی حضور دارند که در نهایت، عامل نابودی‌شان خواهند شد.
بلی، ابرهایی از #غبار #تاریک، که به زودی، توسط بادهایی از جانب #ستارگان تازه‌متولد‌شده‌ی نزدیک، #تراکم خود را از دست داده، #شفاف شده و در نهایت، با #تابش_پرانرژی آن‌ها، سرنوشتی شبیه به #تبخیرشدن، در انتظارشان خواهد بود.
این نمای منحصر به فرد، از این سازه‌های زیبای #فضایی غوطه‌ور در #زایشگاه_عظیم_ستارگان، موسوم به #سحابی_کارینا، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده است.
در حالی، هر کدام از این #ابرهای_مولکولی، چندین #ماه_نوری عرض دارند که #سحابی_کارینا، ناحیه‌ای به وسعت 30 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
#سحابی_کارینا، در #صورت_فلکی_جنوبی_حمال، و در فاصله‌ای برابر با 7500 #سال_نوری، نسبت #زمین، واقع شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دهم مهرماه 1398
🗓 October 02, 2019
📌 "ابرهایی که پیش‌مرگ ستارگان جدید می‌شوند!"
🔖 الآن نه، اما، #نابودی، سرانجامی فداکارانه برای این ابرهای کوچک و دوست‌داشتنی است.
این #ابرهای_مولکولی #تاریک، با حاشیه‌های درخشان‌شان، درست در میان ستارگانی حضور دارند که در نهایت، عامل نابودی‌شان خواهند شد.
بلی، ابرهایی از #غبار #تاریک، که به زودی، توسط بادهایی از جانب #ستارگان تازه‌متولد‌شده‌ی نزدیک، #تراکم خود را از دست داده، #شفاف شده و در نهایت، با #تابش_پرانرژی آن‌ها، سرنوشتی شبیه به #تبخیرشدن، در انتظارشان خواهد بود.
این نمای منحصر به فرد، از این سازه‌های زیبای #فضایی غوطه‌ور در #زایشگاه_عظیم_ستارگان، موسوم به #سحابی_کارینا، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده است.
در حالی، هر کدام از این #ابرهای_مولکولی، چندین #ماه_نوری عرض دارند که #سحابی_کارینا، ناحیه‌ای به وسعت 30 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
#سحابی_کارینا، در #صورت_فلکی_جنوبی_حمال، و در فاصله‌ای برابر با 7500 #سال_نوری، نسبت #زمین، واقع شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیستم مهرماه 1398
🗓 October 12, 2019
📌 "زمین، در قاب خاطرات زمینیان!"
🔖 برای #اولین‌بار در #تاریخ، و به طور #هم‌زمان، از دو نقطه‌ی متفاوت در #منظومه‌ی_شمسی، از سیاره‌ی #زمین عکس گرفته شد.
در تاریخ 19 جولای 2013، #فضاپیمای_رباتیک_MESSENGER از کنار #عطارد، #نزدیک‌ترین #سیاره به #خورشید، و #فضاپیمای_رباتیک_کاسینی، از نزدیکی #زحل، #ارباب_حلقه‌های_منظومه‌ی_شمسی، اقدام به #عکس‌برداری از #زمین کردند.
#نقطه‌ی_آبی_کم‌رنگ در تصویر سمت چپ، #زمین را از دید #کاسینی نشان می‌دهد.
تصویری خاطره‌انگیز که در همان #روز، توسط بسیاری از #مردم #زمین، قاب گرفته شد.
اما، تصویر سمت راست، از #مدار #عطارد، توسط MESSENGER، گرفته شده، و #زمین، به هم‌راه تنها #قمر خود، یعنی #ماه را، در پهنه‌ی تاریکی از #فضا نشان می‌دهد.
این تصویر، در حین کاوش MESSENGER، برای یافتن #ماه‌واره‌های_طبیعی در اطراف #عطارد، همان ماه‌هایی که به نظر بسیار #کم‌نور خواهند بود، گرفته شده است.
در تصویر MESSENGER، #زمین (چپ) و #ماه (راست) که #بیش_از_حد #نوردهی شده‌اند، #نور #خورشید را #بازتاب می‌نماید.
لازم است بدانید، دو #عکاس #میان‌سیاره‌ای از #زمین، #کاسینی و MESSENGER، دیگر به خانه‌ی خود برنخواهند گشت؛
چرا که مدت‌ها است، از پایان مأموریت‌شان در #منظومه‌ی_شمسی گذشته و دیگر بازنشسته شده‌اند.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Cassini Imaging Team,
SSI,
JPL,
ESA,
NASA
& NASA/JHU Applied Physics Lab/Carnegie Inst. Washington
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیستم مهرماه 1398
🗓 October 12, 2019
📌 "زمین، در قاب خاطرات زمینیان!"
🔖 برای #اولین‌بار در #تاریخ، و به طور #هم‌زمان، از دو نقطه‌ی متفاوت در #منظومه‌ی_شمسی، از سیاره‌ی #زمین عکس گرفته شد.
در تاریخ 19 جولای 2013، #فضاپیمای_رباتیک_MESSENGER از کنار #عطارد، #نزدیک‌ترین #سیاره به #خورشید، و #فضاپیمای_رباتیک_کاسینی، از نزدیکی #زحل، #ارباب_حلقه‌های_منظومه‌ی_شمسی، اقدام به #عکس‌برداری از #زمین کردند.
#نقطه‌ی_آبی_کم‌رنگ در تصویر سمت چپ، #زمین را از دید #کاسینی نشان می‌دهد.
تصویری خاطره‌انگیز که در همان #روز، توسط بسیاری از #مردم #زمین، قاب گرفته شد.
اما، تصویر سمت راست، از #مدار #عطارد، توسط MESSENGER، گرفته شده، و #زمین، به هم‌راه تنها #قمر خود، یعنی #ماه را، در پهنه‌ی تاریکی از #فضا نشان می‌دهد.
این تصویر، در حین کاوش MESSENGER، برای یافتن #ماه‌واره‌های_طبیعی در اطراف #عطارد، همان ماه‌هایی که به نظر بسیار #کم‌نور خواهند بود، گرفته شده است.
در تصویر MESSENGER، #زمین (چپ) و #ماه (راست) که #بیش_از_حد #نوردهی شده‌اند، #نور #خورشید را #بازتاب می‌نماید.
لازم است بدانید، دو #عکاس #میان‌سیاره‌ای از #زمین، #کاسینی و MESSENGER، دیگر به خانه‌ی خود برنخواهند گشت؛
چرا که مدت‌ها است، از پایان مأموریت‌شان در #منظومه‌ی_شمسی گذشته و دیگر بازنشسته شده‌اند.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Cassini Imaging Team,
SSI,
JPL,
ESA,
NASA
& NASA/JHU Applied Physics Lab/Carnegie Inst. Washington
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎