#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم اَمردادماه 1398
🗓 August 01, 2019
📌 "عناصر باقی‌مانده!"
🔖 #ستارگان_پرجرم، طی زندگی نسبتاً کوتاه‌شان (در مقایسه با ستارگان عادی)، با سرعت بیش‌تری #سوخت_هسته‌ای خود را مصرف می‌کنند.
به صورت کلی، #دما و #چگالی در اطراف هسته‌ی ستارگان فوق‌العاده زیاد است؛
در نتیجه، طی فرآیند #هم‌جوشی_هسته‌ای، هسته‌های عناصر سبکی مثل #هیدروژن و #هلیوم با یک‌دیگر ترکیب شده و عناصر سنگین‌تری مثل #کربن، #اکسیژن و ...، را می‌سازند.
این فرآیند، نهایتاً با تولید #عنصر #آهن پایان می‌یابد.
هرچند، #مرگ تمام ستارگان اجتناب‌ناپذیر است، اما، پایان عمر #ستارگان_پرجرم، فوق‌العاده زیبا می‌باشد.
این ستارگان، طی یک #انفجار_ابرنواختری، بیش‌تر مواد درون خود، از جمله عناصر سنگین را، به بیرون (#فضا) پرتاب کرده و این‌گونه، می‌توانند در تشکیل ستارگان جدید، #سیارات و شاید موجوداتی مثل انسان‌ها، مشارکت نمایند!
اگرچه رنگ‌های موجود در این تصویر #اشعه‌ی_ایکس، که توسط #رصدخانه‌ی_چاندرا تهیه شده، واقعی نمی‌باشند، اما، به خوبی توانسته جزئیات باقی‌مانده از یک #انفجار #ابرنواختری را، نشان دهد.
این ابر داغ و در حال گسترش، محدوده‌ای به وسعت 36 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
این #باقی‌مانده‌ی_انفجار_ابرنواختری، که با عنوان G292.0+1.8 فهرست‌بندی شده است، در فاصله‌ای معادل 20 هزار #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد.
تخمین زده می‌شود که نور ابتدایی حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 1600 سال پیش به #زمین رسیده باشد.
رنگ آبی‌فام تصویر، متعلق به رشته‌هایی با دمای چند میلیون‌درجه‌ای است که به طرزی استثنایی، با عناصری مانند #اکسیژن، #نئون و #منیزیم، غنی شده‌اند!
جالب است بدانید، در مرکز این #ابرنواختر، یک #تپ‌اختر (#ستاره‌ی_تپنده) نیز، وجود دارد؛
این تپ‌اختر، یا #ستاره‌ی_نوترونی در حال چرخش، ناشی از #رمبش یا فرو ریختن مواد به‌جای‌مانده از انفجار، در #هسته‌ی_ستاره است.
این تصویر جذاب و دیدنی، به مناسبت #بیستمین #سال‌گرد آغاز به کار #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندرا، منتشر شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
NASA/CXC/SAO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دهم اَمردادماه 1398
🗓 August 01, 2019
📌 "عناصر باقی‌مانده!"
🔖 #ستارگان_پرجرم، طی زندگی نسبتاً کوتاه‌شان (در مقایسه با ستارگان عادی)، با سرعت بیش‌تری #سوخت_هسته‌ای خود را مصرف می‌کنند.
به صورت کلی، #دما و #چگالی در اطراف هسته‌ی ستارگان فوق‌العاده زیاد است؛
در نتیجه، طی فرآیند #هم‌جوشی_هسته‌ای، هسته‌های عناصر سبکی مثل #هیدروژن و #هلیوم با یک‌دیگر ترکیب شده و عناصر سنگین‌تری مثل #کربن، #اکسیژن و ...، را می‌سازند.
این فرآیند، نهایتاً با تولید #عنصر #آهن پایان می‌یابد.
هرچند، #مرگ تمام ستارگان اجتناب‌ناپذیر است، اما، پایان عمر #ستارگان_پرجرم، فوق‌العاده زیبا می‌باشد.
این ستارگان، طی یک #انفجار_ابرنواختری، بیش‌تر مواد درون خود، از جمله عناصر سنگین را، به بیرون (#فضا) پرتاب کرده و این‌گونه، می‌توانند در تشکیل ستارگان جدید، #سیارات و شاید موجوداتی مثل انسان‌ها، مشارکت نمایند!
اگرچه رنگ‌های موجود در این تصویر #اشعه‌ی_ایکس، که توسط #رصدخانه‌ی_چاندرا تهیه شده، واقعی نمی‌باشند، اما، به خوبی توانسته جزئیات باقی‌مانده از یک #انفجار #ابرنواختری را، نشان دهد.
این ابر داغ و در حال گسترش، محدوده‌ای به وسعت 36 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
این #باقی‌مانده‌ی_انفجار_ابرنواختری، که با عنوان G292.0+1.8 فهرست‌بندی شده است، در فاصله‌ای معادل 20 هزار #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد.
تخمین زده می‌شود که نور ابتدایی حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 1600 سال پیش به #زمین رسیده باشد.
رنگ آبی‌فام تصویر، متعلق به رشته‌هایی با دمای چند میلیون‌درجه‌ای است که به طرزی استثنایی، با عناصری مانند #اکسیژن، #نئون و #منیزیم، غنی شده‌اند!
جالب است بدانید، در مرکز این #ابرنواختر، یک #تپ‌اختر (#ستاره‌ی_تپنده) نیز، وجود دارد؛
این تپ‌اختر، یا #ستاره‌ی_نوترونی در حال چرخش، ناشی از #رمبش یا فرو ریختن مواد به‌جای‌مانده از انفجار، در #هسته‌ی_ستاره است.
این تصویر جذاب و دیدنی، به مناسبت #بیستمین #سال‌گرد آغاز به کار #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندرا، منتشر شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
NASA/CXC/SAO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019
📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"
🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، می‌تواند تخیل شما را برانگیزاند؟!
آن‌چه می‌بینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدوده‌ی #فروسرخ است.
#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابی‌ها، که با قرص‌هایی #سیاره‌ساز از جنس #غبار احاطه شده‌اند، تهیه نموده است.
این ابر عظیم #میان‌ستاره‌ای، در حالی منطقه‌ای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد، که در فاصله‌ای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.
از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال می‌گذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.
در نزدیکی میانه‌ی تصویر، خوشه‌ای ستاره‌ای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغ‌ترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز می‌باشد.
جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور می‌شد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنک‌کننده‌اش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.
این تصویر که با رنگ‌های #دوکاناله و غیر واقعی‌اش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان می‌دهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، هم‌چنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس می‌باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019
📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"
🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، می‌تواند تخیل شما را برانگیزاند؟!
آن‌چه می‌بینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدوده‌ی #فروسرخ است.
#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابی‌ها، که با قرص‌هایی #سیاره‌ساز از جنس #غبار احاطه شده‌اند، تهیه نموده است.
این ابر عظیم #میان‌ستاره‌ای، در حالی منطقه‌ای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد، که در فاصله‌ای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.
از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال می‌گذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.
در نزدیکی میانه‌ی تصویر، خوشه‌ای ستاره‌ای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغ‌ترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز می‌باشد.
جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور می‌شد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنک‌کننده‌اش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.
این تصویر که با رنگ‌های #دوکاناله و غیر واقعی‌اش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان می‌دهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، هم‌چنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس می‌باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎