رد ستارگان برفراز جنگل
عکاس :Maedeh Farhoush
http://skypix.org/view/FA/13457.aspx
#ستارگان #برفراز #جنگل
عکاس :Maedeh Farhoush
http://skypix.org/view/FA/13457.aspx
#ستارگان #برفراز #جنگل
Skypix.org
Photo
#عکس_نجومی_روز
🗓 ششم اَمردادماه 1398
🗓 July 28, 2019
📌 "تصویر مادون قرمز سحابی آمریکای شمالی"
🔖 کاری را که #سحابی_آمریکای_شمالی می‌تواند انجام دهد، هیچ‌کدام از مردم آمریکای شمالی نمی‌توانند انجام دهند!
چه کاری؟ ساختن #ستارگان!
#سحابی_آمریکای_شمالی، که ناحیه‌ای به وسعت 50 #سال_نوری را در #فضا اشغال می‌کند، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار داشته و با ما، 1500 #سال_نوری فاصله دارد.
البته، دقیقاً جایی که #ستارگان، در این #سحابی در حال تشکیل هستند، توسط ابرهایی زخیم پوشانیده شده است؛ این ابرها، مانع عبور #نور_مرئی #ستارگان می‌شوند.
با این وجود، تصویری که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در محدوده‌ی #فروسرخ از #سحابی_آمریکای_شمالی گرفته، توانسته به خوبی از میان آن غبارها عبور کرده و صدها ستاره‌ای که به تازگی شکل گرفته‌اند را، نمایان سازد.
این دو تصویر، برای مقایسه‌ی این ناحیه در #نور_مرئی با محدوده‌ی #فروسرخ، بسیار مناسب می‌باشند.
تصویر #مادون_قرمز این #سحابی، که رنگ‌آمیزی آن توسط دانش‌مندان صورت پذیرفته، می‌تواند با وضوح بالایی، مراحل مختلف شکل‌گیری #ستارگان را به نمایش بگذارد؛ مراحلی مختلفی که در آن، بعضی از #ستارگان در حال شکل‌گیری در توده‌های بسیار متراکمی از گاز و غبار نهفته شده‌اند، و یا آن‌هایی که توسط #قرص‌های_برافزایشی و #فوران‌های_بیرون‌ریز احاطه گردیده‌اند و نهایتاً، آن‌هایی که بدون هیچ مانعی قابل رؤیت هستند.
لکن، بحث بر سر تمام #ستارگان شناخته‌شده‌ی #سحابی_آمریکای_شمالی، مخصوصاً #ستارگان پرجرمی که با شدت #انرژی تابیده شده از خود، می‌تواند باعث #تابش قرمزرنگ ابرهای یونیزه‌شده‌ی آن ناحیه گردند، هم‌چنان وجود دارد!
📸 تهیه‌کنندگان تصاویر:
NASA,
JPL-Caltech,
L. Rebull (SSC, Caltech)
جانمایی تصویر مرئی بر روی فروسرخ:
DSS,
D. De Martin
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 ششم اَمردادماه 1398
🗓 July 28, 2019
📌 "تصویر مادون قرمز سحابی آمریکای شمالی"
🔖 کاری را که #سحابی_آمریکای_شمالی می‌تواند انجام دهد، هیچ‌کدام از مردم آمریکای شمالی نمی‌توانند انجام دهند!
چه کاری؟ ساختن #ستارگان!
#سحابی_آمریکای_شمالی، که ناحیه‌ای به وسعت 50 #سال_نوری را در #فضا اشغال می‌کند، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_دجاجه (#قو) قرار داشته و با ما، 1500 #سال_نوری فاصله دارد.
البته، دقیقاً جایی که #ستارگان، در این #سحابی در حال تشکیل هستند، توسط ابرهایی زخیم پوشانیده شده است؛ این ابرها، مانع عبور #نور_مرئی #ستارگان می‌شوند.
با این وجود، تصویری که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در محدوده‌ی #فروسرخ از #سحابی_آمریکای_شمالی گرفته، توانسته به خوبی از میان آن غبارها عبور کرده و صدها ستاره‌ای که به تازگی شکل گرفته‌اند را، نمایان سازد.
این دو تصویر، برای مقایسه‌ی این ناحیه در #نور_مرئی با محدوده‌ی #فروسرخ، بسیار مناسب می‌باشند.
تصویر #مادون_قرمز این #سحابی، که رنگ‌آمیزی آن توسط دانش‌مندان صورت پذیرفته، می‌تواند با وضوح بالایی، مراحل مختلف شکل‌گیری #ستارگان را به نمایش بگذارد؛ مراحلی مختلفی که در آن، بعضی از #ستارگان در حال شکل‌گیری در توده‌های بسیار متراکمی از گاز و غبار نهفته شده‌اند، و یا آن‌هایی که توسط #قرص‌های_برافزایشی و #فوران‌های_بیرون‌ریز احاطه گردیده‌اند و نهایتاً، آن‌هایی که بدون هیچ مانعی قابل رؤیت هستند.
لکن، بحث بر سر تمام #ستارگان شناخته‌شده‌ی #سحابی_آمریکای_شمالی، مخصوصاً #ستارگان پرجرمی که با شدت #انرژی تابیده شده از خود، می‌تواند باعث #تابش قرمزرنگ ابرهای یونیزه‌شده‌ی آن ناحیه گردند، هم‌چنان وجود دارد!
📸 تهیه‌کنندگان تصاویر:
NASA,
JPL-Caltech,
L. Rebull (SSC, Caltech)
جانمایی تصویر مرئی بر روی فروسرخ:
DSS,
D. De Martin
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم اَمردادماه 1398
🗓 August 01, 2019
📌 "عناصر باقی‌مانده!"
🔖 #ستارگان_پرجرم، طی زندگی نسبتاً کوتاه‌شان (در مقایسه با ستارگان عادی)، با سرعت بیش‌تری #سوخت_هسته‌ای خود را مصرف می‌کنند.
به صورت کلی، #دما و #چگالی در اطراف هسته‌ی ستارگان فوق‌العاده زیاد است؛
در نتیجه، طی فرآیند #هم‌جوشی_هسته‌ای، هسته‌های عناصر سبکی مثل #هیدروژن و #هلیوم با یک‌دیگر ترکیب شده و عناصر سنگین‌تری مثل #کربن، #اکسیژن و ...، را می‌سازند.
این فرآیند، نهایتاً با تولید #عنصر #آهن پایان می‌یابد.
هرچند، #مرگ تمام ستارگان اجتناب‌ناپذیر است، اما، پایان عمر #ستارگان_پرجرم، فوق‌العاده زیبا می‌باشد.
این ستارگان، طی یک #انفجار_ابرنواختری، بیش‌تر مواد درون خود، از جمله عناصر سنگین را، به بیرون (#فضا) پرتاب کرده و این‌گونه، می‌توانند در تشکیل ستارگان جدید، #سیارات و شاید موجوداتی مثل انسان‌ها، مشارکت نمایند!
اگرچه رنگ‌های موجود در این تصویر #اشعه‌ی_ایکس، که توسط #رصدخانه‌ی_چاندرا تهیه شده، واقعی نمی‌باشند، اما، به خوبی توانسته جزئیات باقی‌مانده از یک #انفجار #ابرنواختری را، نشان دهد.
این ابر داغ و در حال گسترش، محدوده‌ای به وسعت 36 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
این #باقی‌مانده‌ی_انفجار_ابرنواختری، که با عنوان G292.0+1.8 فهرست‌بندی شده است، در فاصله‌ای معادل 20 هزار #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد.
تخمین زده می‌شود که نور ابتدایی حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 1600 سال پیش به #زمین رسیده باشد.
رنگ آبی‌فام تصویر، متعلق به رشته‌هایی با دمای چند میلیون‌درجه‌ای است که به طرزی استثنایی، با عناصری مانند #اکسیژن، #نئون و #منیزیم، غنی شده‌اند!
جالب است بدانید، در مرکز این #ابرنواختر، یک #تپ‌اختر (#ستاره‌ی_تپنده) نیز، وجود دارد؛
این تپ‌اختر، یا #ستاره‌ی_نوترونی در حال چرخش، ناشی از #رمبش یا فرو ریختن مواد به‌جای‌مانده از انفجار، در #هسته‌ی_ستاره است.
این تصویر جذاب و دیدنی، به مناسبت #بیستمین #سال‌گرد آغاز به کار #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندرا، منتشر شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
NASA/CXC/SAO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دهم اَمردادماه 1398
🗓 August 01, 2019
📌 "عناصر باقی‌مانده!"
🔖 #ستارگان_پرجرم، طی زندگی نسبتاً کوتاه‌شان (در مقایسه با ستارگان عادی)، با سرعت بیش‌تری #سوخت_هسته‌ای خود را مصرف می‌کنند.
به صورت کلی، #دما و #چگالی در اطراف هسته‌ی ستارگان فوق‌العاده زیاد است؛
در نتیجه، طی فرآیند #هم‌جوشی_هسته‌ای، هسته‌های عناصر سبکی مثل #هیدروژن و #هلیوم با یک‌دیگر ترکیب شده و عناصر سنگین‌تری مثل #کربن، #اکسیژن و ...، را می‌سازند.
این فرآیند، نهایتاً با تولید #عنصر #آهن پایان می‌یابد.
هرچند، #مرگ تمام ستارگان اجتناب‌ناپذیر است، اما، پایان عمر #ستارگان_پرجرم، فوق‌العاده زیبا می‌باشد.
این ستارگان، طی یک #انفجار_ابرنواختری، بیش‌تر مواد درون خود، از جمله عناصر سنگین را، به بیرون (#فضا) پرتاب کرده و این‌گونه، می‌توانند در تشکیل ستارگان جدید، #سیارات و شاید موجوداتی مثل انسان‌ها، مشارکت نمایند!
اگرچه رنگ‌های موجود در این تصویر #اشعه‌ی_ایکس، که توسط #رصدخانه‌ی_چاندرا تهیه شده، واقعی نمی‌باشند، اما، به خوبی توانسته جزئیات باقی‌مانده از یک #انفجار #ابرنواختری را، نشان دهد.
این ابر داغ و در حال گسترش، محدوده‌ای به وسعت 36 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
این #باقی‌مانده‌ی_انفجار_ابرنواختری، که با عنوان G292.0+1.8 فهرست‌بندی شده است، در فاصله‌ای معادل 20 هزار #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد.
تخمین زده می‌شود که نور ابتدایی حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 1600 سال پیش به #زمین رسیده باشد.
رنگ آبی‌فام تصویر، متعلق به رشته‌هایی با دمای چند میلیون‌درجه‌ای است که به طرزی استثنایی، با عناصری مانند #اکسیژن، #نئون و #منیزیم، غنی شده‌اند!
جالب است بدانید، در مرکز این #ابرنواختر، یک #تپ‌اختر (#ستاره‌ی_تپنده) نیز، وجود دارد؛
این تپ‌اختر، یا #ستاره‌ی_نوترونی در حال چرخش، ناشی از #رمبش یا فرو ریختن مواد به‌جای‌مانده از انفجار، در #هسته‌ی_ستاره است.
این تصویر جذاب و دیدنی، به مناسبت #بیستمین #سال‌گرد آغاز به کار #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندرا، منتشر شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
NASA/CXC/SAO
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 نوزدهم اَمردادماه 1398
🗓 August 10, 2019
📌 "نمایی نزدیک از مسیه16: سحابی عقاب!"
🔖 یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای #جوان، با سنی در حدود 2 میلیون سال، توسط ابرهایی زاینده و گازهایی درخشان به نام #مسیه16، یا همان #سحابی_عقاب معروف، احاطه شده است.
رنگ‌های این تصویر با جزئیات فوق‌العاده زیبایش، اقتباسی از #جعبه‌ی_رنگ_هابل می‌باشند.
آن‌چه می‌بینید، شامل مجسمه‌هایی کیهانی است، که در تصویر #نمای_نزدیک #هابل از این مجموعه‌ی ستاره‌ساز، به شهرت رسیدند:
بلی، همان #ستون‌های_آفرینش معروف و یا به تعبیری، #خرطوم‌های_فیل!
ستون‌هایی چگال از غبار که در میانه‌ی تصویر برافراشته شده‌اند؛ طول آن‌ها به #سال_نوری می‌رسد، اما، به دلیل جاذبه‌ای که دارند، رو به #انقباض گذاشته تا #ستارگان جدید را شکل دهند.
#تابش پرانرژی #ستارگان این #خوشه، هر آن‌چه در سر این ستون‌ها باشد را از بین برده و نهایتاً، #ستارگان تازه متولد‌شده‌ی نهفته در آن‌ها را نمایان خواهد کرد.
بزرگ‌ترین ستون این مجموعه که در سمت چپ مرکز تصویر قرار دارد، یک #سحابی_نشری و #ستاره‌ساز است، که با نام "#پری_سحابی_عقاب" نیز شناخته می‌شود.
#مسیه16، با فاصله‌ای در حدود 7 هزار #سال_نوری از ما، سوژه‌ی مناسبی برای #رصد با دوربین‌های #دو_چشمی یا تلسکوپ‌های کوچک به شمار می‌آید؛
لازم است بدانید، این منطقه‌ی مملو از سحابی‌های زیبا، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_مار (#حیه) قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Ignacio Diaz Bobillo
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 نوزدهم اَمردادماه 1398
🗓 August 10, 2019
📌 "نمایی نزدیک از مسیه16: سحابی عقاب!"
🔖 یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای #جوان، با سنی در حدود 2 میلیون سال، توسط ابرهایی زاینده و گازهایی درخشان به نام #مسیه16، یا همان #سحابی_عقاب معروف، احاطه شده است.
رنگ‌های این تصویر با جزئیات فوق‌العاده زیبایش، اقتباسی از #جعبه‌ی_رنگ_هابل می‌باشند.
آن‌چه می‌بینید، شامل مجسمه‌هایی کیهانی است، که در تصویر #نمای_نزدیک #هابل از این مجموعه‌ی ستاره‌ساز، به شهرت رسیدند:
بلی، همان #ستون‌های_آفرینش معروف و یا به تعبیری، #خرطوم‌های_فیل!
ستون‌هایی چگال از غبار که در میانه‌ی تصویر برافراشته شده‌اند؛ طول آن‌ها به #سال_نوری می‌رسد، اما، به دلیل جاذبه‌ای که دارند، رو به #انقباض گذاشته تا #ستارگان جدید را شکل دهند.
#تابش پرانرژی #ستارگان این #خوشه، هر آن‌چه در سر این ستون‌ها باشد را از بین برده و نهایتاً، #ستارگان تازه متولد‌شده‌ی نهفته در آن‌ها را نمایان خواهد کرد.
بزرگ‌ترین ستون این مجموعه که در سمت چپ مرکز تصویر قرار دارد، یک #سحابی_نشری و #ستاره‌ساز است، که با نام "#پری_سحابی_عقاب" نیز شناخته می‌شود.
#مسیه16، با فاصله‌ای در حدود 7 هزار #سال_نوری از ما، سوژه‌ی مناسبی برای #رصد با دوربین‌های #دو_چشمی یا تلسکوپ‌های کوچک به شمار می‌آید؛
لازم است بدانید، این منطقه‌ی مملو از سحابی‌های زیبا، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_مار (#حیه) قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Ignacio Diaz Bobillo
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیستم اَمردادماه 1398
🗓 August 11, 2019
📌 "نمایی از ادغام دو کهکشان توسط هابل"
🔖 این رقص، سرنوشتی جز نابودی ندارد!
آن‌چه که این دو #کهکشان بزرگ را به هم پیوند داده، یک #پل_کیهانی به طول بیش از 75 هزار #سال_نوری است.
این پل که از #ستارگان، #گاز و #غبار درون دو #کهکشان تشکیل شده، در نتیجه‌ی عبور نزدیک آن‌ها از کنار یک‌دیگر و برقراری یک جاذبه‌ی قوی بین این دوسامانه‌ی عظیم ستاره‌ای، می‌باشد.
هم‌چنین، وجود تعداد زیادی #خوشه‌ی_ستاره‌ای_آبی رنگ در #کهکشان سمت راست، موسوم به NGC3808A، نشان از فروریختن ساختارهای ستاره‌ای، بین دو #کهکشان دارد.
برخلاف #کهکشان سمت راست که از روبه‌رو دیده می‌شود، #کهکشان_مارپیچی سمت چپ، با نام NGC3808B، از لبه دیده شده، و به نظر می‌رسد که به طرز عجیبی، در راستای قطب‌هایش، درون مواد این #پل_بین_کهکشانی، پیچیده شده است.
حاصل عبور نزدیک این دو #کهکشان، تشکیل یک سامانه‌ی عجیب به نام Arp87 است، که در هیچ دسته‌ای از لحاظ #ریخت‌شناسی قرار نگرفته و تنها می‌توان آن را، یک سامانه‌ی #بی‌قاعده خطاب کرد!
هرچند، سرنوشت اجتناب‌ناپذیر این رقص کیهانی، و به دور هم گشتن‌های مکرر در طی میلیاردها سال، چیزی جز #مرگ یک #کهکشان در دیگری نیست، لکن، نهایتاً، یک سامانه‌ی بزرگ‌تر، اما، هم‌چنان #بی‌قاعده، به نام Arp87 متولد خواهد شد.
این #زوج_کهکشانی، با فاصله‌ای در حدود 300 میلیون #سال_نوری از ما، در راستای #صورت_فلکی_شیر (#اسد) قرار گرفته‌اند.
جالب است بدانید، #کهکشان سوم در این نما، که در منتهی‌الیه سمت چپ تصویر، به وضوح، از #لبه دیده می‌شود، ربطی به دو #کهکشان دیگر نداشته و در فاصله‌ای نسبتاً زیاد از آن‌ها، در پس‌زمینه‌ی تصویر قرار دارد!
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Heritage Team (STScI, AURA)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیستم اَمردادماه 1398
🗓 August 11, 2019
📌 "نمایی از ادغام دو کهکشان توسط هابل"
🔖 این رقص، سرنوشتی جز نابودی ندارد!
آن‌چه که این دو #کهکشان بزرگ را به هم پیوند داده، یک #پل_کیهانی به طول بیش از 75 هزار #سال_نوری است.
این پل که از #ستارگان، #گاز و #غبار درون دو #کهکشان تشکیل شده، در نتیجه‌ی عبور نزدیک آن‌ها از کنار یک‌دیگر و برقراری یک جاذبه‌ی قوی بین این دوسامانه‌ی عظیم ستاره‌ای، می‌باشد.
هم‌چنین، وجود تعداد زیادی #خوشه‌ی_ستاره‌ای_آبی رنگ در #کهکشان سمت راست، موسوم به NGC3808A، نشان از فروریختن ساختارهای ستاره‌ای، بین دو #کهکشان دارد.
برخلاف #کهکشان سمت راست که از روبه‌رو دیده می‌شود، #کهکشان_مارپیچی سمت چپ، با نام NGC3808B، از لبه دیده شده، و به نظر می‌رسد که به طرز عجیبی، در راستای قطب‌هایش، درون مواد این #پل_بین_کهکشانی، پیچیده شده است.
حاصل عبور نزدیک این دو #کهکشان، تشکیل یک سامانه‌ی عجیب به نام Arp87 است، که در هیچ دسته‌ای از لحاظ #ریخت‌شناسی قرار نگرفته و تنها می‌توان آن را، یک سامانه‌ی #بی‌قاعده خطاب کرد!
هرچند، سرنوشت اجتناب‌ناپذیر این رقص کیهانی، و به دور هم گشتن‌های مکرر در طی میلیاردها سال، چیزی جز #مرگ یک #کهکشان در دیگری نیست، لکن، نهایتاً، یک سامانه‌ی بزرگ‌تر، اما، هم‌چنان #بی‌قاعده، به نام Arp87 متولد خواهد شد.
این #زوج_کهکشانی، با فاصله‌ای در حدود 300 میلیون #سال_نوری از ما، در راستای #صورت_فلکی_شیر (#اسد) قرار گرفته‌اند.
جالب است بدانید، #کهکشان سوم در این نما، که در منتهی‌الیه سمت چپ تصویر، به وضوح، از #لبه دیده می‌شود، ربطی به دو #کهکشان دیگر نداشته و در فاصله‌ای نسبتاً زیاد از آن‌ها، در پس‌زمینه‌ی تصویر قرار دارد!
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Heritage Team (STScI, AURA)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 یکم شهریورماه 1398
🗓 August 23, 2019
📌 "آغوش سرخ سحابی کالیفرنیا!"
🔖 علاوه بر این #ابر کیهانی، که شباهت کم‌نظیری به نقشه‌ی ایالت کالیفرنیا در سواحل غربی کشور آمریکا دارد، #خورشید نیز بر #بازوی_مارپیچی_شکارچی از #کهکشان_راه‌شیری آرام گرفته است.
#سحابی_کالیفرنیا که با NGC1499 نیز شناخته می‌شود، 1500 #سال_نوری دورتر از #خورشید، در محدوده‌ی #صورت _فلکی_برساووش قرار دارد.
#تابش #سرخ‌فام این #سحابی، بی‌شک، خبر از وجود مقادیر زیادی #اتم‌های_یونیزه‌شده‌ی_هیدروژن در آن می‌دهد؛
اتم‌هایی که به علت #نور #پرانرژی #ستارگان اطراف، تنها #الکترون خود را از دست داده‌اند.
برای مثال، ستاره‌ی خی-برساووش، این گوی داغ، روشن و آبی‌رنگ، درست در سمت راست این #سحابی قرار دارد.
#سحابی_کالیفرنیا، به درازای 100 #سال_نوری، با قرار گرفتن در نزدیکی #خوشه‌ی_پروین، یکی از محبوب‌ترین سوژه‌ها برای عکاسان نجومی به حساب می‌آید.
آن‌چه در این تصویر با #میدان‌دید_باز می‌بینید، حاصل کنار هم چیده‌شدن شش #نمای_تلسکوپی، از این #سحابی زیبا در #آسمان است.
✅ #لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Sara Wager
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 یکم شهریورماه 1398
🗓 August 23, 2019
📌 "آغوش سرخ سحابی کالیفرنیا!"
🔖 علاوه بر این #ابر کیهانی، که شباهت کم‌نظیری به نقشه‌ی ایالت کالیفرنیا در سواحل غربی کشور آمریکا دارد، #خورشید نیز بر #بازوی_مارپیچی_شکارچی از #کهکشان_راه‌شیری آرام گرفته است.
#سحابی_کالیفرنیا که با NGC1499 نیز شناخته می‌شود، 1500 #سال_نوری دورتر از #خورشید، در محدوده‌ی #صورت _فلکی_برساووش قرار دارد.
#تابش #سرخ‌فام این #سحابی، بی‌شک، خبر از وجود مقادیر زیادی #اتم‌های_یونیزه‌شده‌ی_هیدروژن در آن می‌دهد؛
اتم‌هایی که به علت #نور #پرانرژی #ستارگان اطراف، تنها #الکترون خود را از دست داده‌اند.
برای مثال، ستاره‌ی خی-برساووش، این گوی داغ، روشن و آبی‌رنگ، درست در سمت راست این #سحابی قرار دارد.
#سحابی_کالیفرنیا، به درازای 100 #سال_نوری، با قرار گرفتن در نزدیکی #خوشه‌ی_پروین، یکی از محبوب‌ترین سوژه‌ها برای عکاسان نجومی به حساب می‌آید.
آن‌چه در این تصویر با #میدان‌دید_باز می‌بینید، حاصل کنار هم چیده‌شدن شش #نمای_تلسکوپی، از این #سحابی زیبا در #آسمان است.
✅ #لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Sara Wager
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دوم شهریورماه 1398
🗓 August 24, 2019
📌 "میلیون‌ها ستاره در اُمگا-قِنطورِس"
🔖 #امگا_قنطورس یا NGC5139، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی است که در فاصله‌ای معادل 15 هزار #سال_نوری دورتر از ما قرار دارد.
این #خوشه، با قطری معادل 150 #سال _نوری در #فضا، شامل بیش از 10 میلیون #ستاره می‌باشد.
جالب است بدانید، اکثر این #ستارگان، سنی بیش از #سن_خورشید دارند.
در میان حدود 200 #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی شناخته‌شده که در جای جای #کهکشان_راه‌شیری قرار دارند، #امگا_قنطورس، #بزرگ‌ترین و #پرنورترین آن‌ها است.
می‌دانیم که اکثر خوشه‌های ستاره‌ای، شامل ستارگانی می‌شوند که علاوه بر #ترکیب_شیمیایی یکسان، در یک #محدوده‌ی_سنی قرار دارند؛
لکن، #امگا_قنطورس، این #خوشه‌ی_کروی مرموز، میزبان ستارگانی با ترکیبات شیمیایی متنوع و سن‌های گوناگون می‌باشد!
تصور می‌شود، #امگا_قنطورس، هسته‌ی یک #کهکشان_کوچک بوده که در گذشته با #کهکشان_راه‌شیری ادغام شده است!
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Michael Miller, Jimmy Walker
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دوم شهریورماه 1398
🗓 August 24, 2019
📌 "میلیون‌ها ستاره در اُمگا-قِنطورِس"
🔖 #امگا_قنطورس یا NGC5139، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی است که در فاصله‌ای معادل 15 هزار #سال_نوری دورتر از ما قرار دارد.
این #خوشه، با قطری معادل 150 #سال _نوری در #فضا، شامل بیش از 10 میلیون #ستاره می‌باشد.
جالب است بدانید، اکثر این #ستارگان، سنی بیش از #سن_خورشید دارند.
در میان حدود 200 #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی شناخته‌شده که در جای جای #کهکشان_راه‌شیری قرار دارند، #امگا_قنطورس، #بزرگ‌ترین و #پرنورترین آن‌ها است.
می‌دانیم که اکثر خوشه‌های ستاره‌ای، شامل ستارگانی می‌شوند که علاوه بر #ترکیب_شیمیایی یکسان، در یک #محدوده‌ی_سنی قرار دارند؛
لکن، #امگا_قنطورس، این #خوشه‌ی_کروی مرموز، میزبان ستارگانی با ترکیبات شیمیایی متنوع و سن‌های گوناگون می‌باشد!
تصور می‌شود، #امگا_قنطورس، هسته‌ی یک #کهکشان_کوچک بوده که در گذشته با #کهکشان_راه‌شیری ادغام شده است!
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Michael Miller, Jimmy Walker
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانه‌ی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانه‌ی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هشتم شهریورماه 1398
🗓 August 30, 2019
📌 "پیر و جوان، دور و نزدیک!"
🔖 یک #زوج ظاهراً نزدیک، اما در واقعیت از یک‌دیگر دور، چه در #فاصله، چه در #سن!
بلی، این #نمای_تلسکوپی با #میدان‌دید_باز، به محدوده‌ای در #صورت_فلکی_قیفاووس می‌نگرد که میزبان دو #جرم_غیر_ستاره‌ای متفاوت است.
هرچند #جدایی_زاویه‌ای آن‌ها، تنها نیم‌درجه‌ی قوسی در #آسمان است، اما، هر یک از این دو #جرم، در مکانی متفاوت از #کیهان قرار دارند؛
به طوری که در سمت راست تصویر، NGC7129، که یک #سحابی_بازتابی می‌باشد، در فاصله‌ای معادل 3 هزار #سال_نوری، و در سمت چپ تصویر، NGC7142، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، نسبتاً دورتر و در فاصله‌ای معادل 6 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفته‌اند.
در واقع، حضور ناخوشایند ابرهای فراگیر #سحابی_بازتابی در پیش‌زمینه، باعث #انتقال_به_سرخ #نور رسیده از #خوشه‌ی_ستاره‌ای پس‌زمینه شده و کار را برای بررسی‌های نجومی بیش‌تر سخت کرده‌اند.
با این وجود، تصور می‌شود که #ستارگان #خوشه‌ی_ستاره‌ای، چند میلیون سال از #ستارگان نهفته در #سحابی، جوان‌تر باشند.
این #ستارگان تازه متولد شده که در میان #سحابی NGC7129 واقع شده‌اند، با #فروران_پرانرژی_ماده از خود، اشکالی هلالی و به رنگ #قرمز را، در نقاط مختلفی از این #جرم ایجاد کرده‌اند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Steve Cannistra (StarryWonders)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هشتم شهریورماه 1398
🗓 August 30, 2019
📌 "پیر و جوان، دور و نزدیک!"
🔖 یک #زوج ظاهراً نزدیک، اما در واقعیت از یک‌دیگر دور، چه در #فاصله، چه در #سن!
بلی، این #نمای_تلسکوپی با #میدان‌دید_باز، به محدوده‌ای در #صورت_فلکی_قیفاووس می‌نگرد که میزبان دو #جرم_غیر_ستاره‌ای متفاوت است.
هرچند #جدایی_زاویه‌ای آن‌ها، تنها نیم‌درجه‌ی قوسی در #آسمان است، اما، هر یک از این دو #جرم، در مکانی متفاوت از #کیهان قرار دارند؛
به طوری که در سمت راست تصویر، NGC7129، که یک #سحابی_بازتابی می‌باشد، در فاصله‌ای معادل 3 هزار #سال_نوری، و در سمت چپ تصویر، NGC7142، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، نسبتاً دورتر و در فاصله‌ای معادل 6 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفته‌اند.
در واقع، حضور ناخوشایند ابرهای فراگیر #سحابی_بازتابی در پیش‌زمینه، باعث #انتقال_به_سرخ #نور رسیده از #خوشه‌ی_ستاره‌ای پس‌زمینه شده و کار را برای بررسی‌های نجومی بیش‌تر سخت کرده‌اند.
با این وجود، تصور می‌شود که #ستارگان #خوشه‌ی_ستاره‌ای، چند میلیون سال از #ستارگان نهفته در #سحابی، جوان‌تر باشند.
این #ستارگان تازه متولد شده که در میان #سحابی NGC7129 واقع شده‌اند، با #فروران_پرانرژی_ماده از خود، اشکالی هلالی و به رنگ #قرمز را، در نقاط مختلفی از این #جرم ایجاد کرده‌اند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Steve Cannistra (StarryWonders)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019
📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"
🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، می‌تواند تخیل شما را برانگیزاند؟!
آن‌چه می‌بینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدوده‌ی #فروسرخ است.
#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابی‌ها، که با قرص‌هایی #سیاره‌ساز از جنس #غبار احاطه شده‌اند، تهیه نموده است.
این ابر عظیم #میان‌ستاره‌ای، در حالی منطقه‌ای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد، که در فاصله‌ای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.
از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال می‌گذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.
در نزدیکی میانه‌ی تصویر، خوشه‌ای ستاره‌ای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغ‌ترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز می‌باشد.
جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور می‌شد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنک‌کننده‌اش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.
این تصویر که با رنگ‌های #دوکاناله و غیر واقعی‌اش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان می‌دهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، هم‌چنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس می‌باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019
📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"
🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، می‌تواند تخیل شما را برانگیزاند؟!
آن‌چه می‌بینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدوده‌ی #فروسرخ است.
#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابی‌ها، که با قرص‌هایی #سیاره‌ساز از جنس #غبار احاطه شده‌اند، تهیه نموده است.
این ابر عظیم #میان‌ستاره‌ای، در حالی منطقه‌ای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد، که در فاصله‌ای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.
از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال می‌گذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.
در نزدیکی میانه‌ی تصویر، خوشه‌ای ستاره‌ای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغ‌ترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز می‌باشد.
جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور می‌شد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنک‌کننده‌اش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.
این تصویر که با رنگ‌های #دوکاناله و غیر واقعی‌اش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان می‌دهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، هم‌چنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس می‌باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم شهریورماه 1398
🗓 September 01, 2019
📌 "خواهرانی در فضا!"
🔖 آیا، تا به حال #خوشه‌ی_پروین را دیده‌اید؟!
حتی در میان #شب‌های_روشن شهرهای بزرگ، #خوشه‌ی_پروین، این #خوشه‌ی_ستاره‌ای معروف، به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح نیز دیده می‌شود.
هرچند، شاید چنین تصویر واضحی از آن را ندیده باشید، اما، اگر در زیر یک #آسمان_تاریک، دوربین خود را به سمت آن نشانه رفته و با یک #نوردهی_بلندمدت، سعی در ثبت تصویر از آن را داشته باشید، #هاله‌ی_نورانی اطراف آن به شدت خودنمایی خواهد کرد.
این #هاله، ابرهایی از جنس #غبار هستند که #ستارگان #خوشه‌ی_پروین را در خود جای داده‌اند.
این نمای فوق‌العاده زیبا، که حاصل 12 ساعت #نوردهی می‌باشد، چندین برابر #قطر_ظاهری #ماه _بدر را، در #آسمان پوشش می‌دهد.
#مسیه45، موسوم به #خوشه‌ی_پروین، که به #هفت_خواهران نیز مشهور است، 400 #سال_نوری دورتر از ما و در #صورت_فلکی_ثور قرار دارد.
یک افسانه قدیمی بر این باور است که از زمان نام‌گذاری این #خوشه به اسم #پروین، یکی از هفت #ستاره، شش ستاره‌ی دیگر را ترک گفته و به تدریج کم نور شده است!
لکن، شاید نتوانید در عمل، تمام هفت ستاره‌ی معروف این #خوشه را با #چشمان_غیر_مسلح ببنید، چرا که همه‌چیز علاوه بر چشمان تیزبین‌تان، به #تاریکی و #شفافیت #آسمان #رصدگاه شما نیز بستگی دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Marco Lorenzi (Glittering Lights)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دهم شهریورماه 1398
🗓 September 01, 2019
📌 "خواهرانی در فضا!"
🔖 آیا، تا به حال #خوشه‌ی_پروین را دیده‌اید؟!
حتی در میان #شب‌های_روشن شهرهای بزرگ، #خوشه‌ی_پروین، این #خوشه‌ی_ستاره‌ای معروف، به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح نیز دیده می‌شود.
هرچند، شاید چنین تصویر واضحی از آن را ندیده باشید، اما، اگر در زیر یک #آسمان_تاریک، دوربین خود را به سمت آن نشانه رفته و با یک #نوردهی_بلندمدت، سعی در ثبت تصویر از آن را داشته باشید، #هاله‌ی_نورانی اطراف آن به شدت خودنمایی خواهد کرد.
این #هاله، ابرهایی از جنس #غبار هستند که #ستارگان #خوشه‌ی_پروین را در خود جای داده‌اند.
این نمای فوق‌العاده زیبا، که حاصل 12 ساعت #نوردهی می‌باشد، چندین برابر #قطر_ظاهری #ماه _بدر را، در #آسمان پوشش می‌دهد.
#مسیه45، موسوم به #خوشه‌ی_پروین، که به #هفت_خواهران نیز مشهور است، 400 #سال_نوری دورتر از ما و در #صورت_فلکی_ثور قرار دارد.
یک افسانه قدیمی بر این باور است که از زمان نام‌گذاری این #خوشه به اسم #پروین، یکی از هفت #ستاره، شش ستاره‌ی دیگر را ترک گفته و به تدریج کم نور شده است!
لکن، شاید نتوانید در عمل، تمام هفت ستاره‌ی معروف این #خوشه را با #چشمان_غیر_مسلح ببنید، چرا که همه‌چیز علاوه بر چشمان تیزبین‌تان، به #تاریکی و #شفافیت #آسمان #رصدگاه شما نیز بستگی دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Marco Lorenzi (Glittering Lights)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019
📌 "در جست و جوی غذا!"
🔖 آیا این #مگس، طعمه‌ای دست‌یافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟
آن‌چه در سمت چپ تصویر می‌بینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطه‌ی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابه‌ی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غول‌پیکر در حال فرار است.
هر دوی این سحابی‌ها که در فاصله‌ای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابه‌ران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشه‌های_ستاره‌ای_باز، و هم‌چنین با وجود #ستارگان #پرنور اطراف‌شان، می‌تواند در هر دو دسته‌ی #سحابی‌های_بازتابی و #سحابی‌های_نشری جای بگیرند.
#رنگ‌آمیزی این تصویر که با توجه به #داده‌های_علمی در محدوده‌ی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژه‌ی #نقشه‌برداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS می‌باشد.
این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سال‌گرد #پرتاب موفقیت‌آمیزش به #فضا را جشن می‌گیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غول‌پیکر خواهد شد یا خیر؟
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019
📌 "در جست و جوی غذا!"
🔖 آیا این #مگس، طعمه‌ای دست‌یافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟
آن‌چه در سمت چپ تصویر می‌بینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطه‌ی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابه‌ی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غول‌پیکر در حال فرار است.
هر دوی این سحابی‌ها که در فاصله‌ای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابه‌ران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشه‌های_ستاره‌ای_باز، و هم‌چنین با وجود #ستارگان #پرنور اطراف‌شان، می‌تواند در هر دو دسته‌ی #سحابی‌های_بازتابی و #سحابی‌های_نشری جای بگیرند.
#رنگ‌آمیزی این تصویر که با توجه به #داده‌های_علمی در محدوده‌ی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژه‌ی #نقشه‌برداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS می‌باشد.
این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سال‌گرد #پرتاب موفقیت‌آمیزش به #فضا را جشن می‌گیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غول‌پیکر خواهد شد یا خیر؟
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخه‌ی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع می‌شود؛
در قلب‌شان شعله‌ای عظیم برپا شده و عناصر سنگین‌تر شکل می‌گیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میان‌ستاره‌ای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم می‌کنند.
آن‌چه می‌بینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخه‌ی پرمشقت #زندگی این ستاره‌ها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری موسوم به ذات‌الکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگ‌های غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندارا می‌باشند، نشان از وجود رشته‌ها و گره‌هایی هم‌چنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، می‌تواند نقش مهمی در شناخت #چرخه‌ی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راه‌شیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، می‌توان رنگ‌های تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نماینده‌ی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطه‌ی سفیدی که در نزدیکی میانه‌ی تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای نوترونی می‌باشد، که در اثر #رمبش باقی‌مانده‌ی هسته‌ی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده می‌شوند.
با فاصله‌ای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده می‌شود ناحیه‌ای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در اشعه‌ی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخه‌ی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع می‌شود؛
در قلب‌شان شعله‌ای عظیم برپا شده و عناصر سنگین‌تر شکل می‌گیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میان‌ستاره‌ای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم می‌کنند.
آن‌چه می‌بینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخه‌ی پرمشقت #زندگی این ستاره‌ها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری موسوم به ذات‌الکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگ‌های غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندارا می‌باشند، نشان از وجود رشته‌ها و گره‌هایی هم‌چنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، می‌تواند نقش مهمی در شناخت #چرخه‌ی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راه‌شیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، می‌توان رنگ‌های تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نماینده‌ی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطه‌ی سفیدی که در نزدیکی میانه‌ی تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای نوترونی می‌باشد، که در اثر #رمبش باقی‌مانده‌ی هسته‌ی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده می‌شوند.
با فاصله‌ای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده می‌شود ناحیه‌ای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در اشعه‌ی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 شانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 07, 2019
📌 "در انتهای غار گرگ!"
🔖 یک #شبه راز‌آلود که از خود نوری به #رنگ #آبی ساطع می‌کند!
این #سحابی_بازتابی که با نام‌های VdB152 و Ced201 نیز شناخته می‌شود، در نوک یک #سحابی_تاریک بسیار #دراز به نام بارنارد175 جای گرفته است.
این مجموعه‌ی غبار‌آلود موسوم به غار گرگ، 1400 سال نوری دورتر و در محدوده‌ی صورت فلکی قیفاووس قرار دارد.
آن‌چه باعث آبی‌رنگ شدن نوک این #ابر_مولکولی #طویل می‌شود، می‌تواند ناشی از پراکنده‌شدن #نور #ستاره‌های_نهفته در آن باشد؛
از طرفی، نوک این مجموعه از غبارهای #میان‌ستاره‌ای، با مسدود کردن #نور #ستارگان پس‌زمینه‌ی خود، به چنین رنگی دیده می‌شود.
حتی، تصور می‌گردد، #تابش #ماورای_بنفش #ستارگان #پس‌زمینه، باعث #درخشندگی #سرخ‌فام، اما #کم‌نور این #غبار نیز شده است.
با آن که قطعاً در این #ابر_مولکولی، ستارگانی در حال شکل‌گیری هستند، اما، به نظر می‌رسد که این #ستارگان، به طور اتفاقی درون این #غبار سرگردان شده باشند؛ چرا که #سرعت حرکت آن‌ها در #فضا، با #سرعت #جابه‌جایی این #ابر، بسیار متفاوت است.
در این نما، دو #جرم دیگر نیز دیده می‌شوند؛
در بالا سمت راست، #سحابی_تاریک LDN1221، و اندکی پایین‌تر از میانه‌ی تصویر #سحابی سیاره‌نمای Dengel-Hartel5 با رنگ‌های زیبایش، خود را از #پس‌زمینه تصویر جدا می‌کند.
هم‌چنین، می‌توانید از پایین سمت راست تصویر، تا بالا سمت چپ آن، بقایای یک #انفجار_ابرنواختری را، به راحتی دنبال نمایید.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Charlie Bracken,
Mladen Dugec,
Max Whitby
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 شانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 07, 2019
📌 "در انتهای غار گرگ!"
🔖 یک #شبه راز‌آلود که از خود نوری به #رنگ #آبی ساطع می‌کند!
این #سحابی_بازتابی که با نام‌های VdB152 و Ced201 نیز شناخته می‌شود، در نوک یک #سحابی_تاریک بسیار #دراز به نام بارنارد175 جای گرفته است.
این مجموعه‌ی غبار‌آلود موسوم به غار گرگ، 1400 سال نوری دورتر و در محدوده‌ی صورت فلکی قیفاووس قرار دارد.
آن‌چه باعث آبی‌رنگ شدن نوک این #ابر_مولکولی #طویل می‌شود، می‌تواند ناشی از پراکنده‌شدن #نور #ستاره‌های_نهفته در آن باشد؛
از طرفی، نوک این مجموعه از غبارهای #میان‌ستاره‌ای، با مسدود کردن #نور #ستارگان پس‌زمینه‌ی خود، به چنین رنگی دیده می‌شود.
حتی، تصور می‌گردد، #تابش #ماورای_بنفش #ستارگان #پس‌زمینه، باعث #درخشندگی #سرخ‌فام، اما #کم‌نور این #غبار نیز شده است.
با آن که قطعاً در این #ابر_مولکولی، ستارگانی در حال شکل‌گیری هستند، اما، به نظر می‌رسد که این #ستارگان، به طور اتفاقی درون این #غبار سرگردان شده باشند؛ چرا که #سرعت حرکت آن‌ها در #فضا، با #سرعت #جابه‌جایی این #ابر، بسیار متفاوت است.
در این نما، دو #جرم دیگر نیز دیده می‌شوند؛
در بالا سمت راست، #سحابی_تاریک LDN1221، و اندکی پایین‌تر از میانه‌ی تصویر #سحابی سیاره‌نمای Dengel-Hartel5 با رنگ‌های زیبایش، خود را از #پس‌زمینه تصویر جدا می‌کند.
هم‌چنین، می‌توانید از پایین سمت راست تصویر، تا بالا سمت چپ آن، بقایای یک #انفجار_ابرنواختری را، به راحتی دنبال نمایید.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Charlie Bracken,
Mladen Dugec,
Max Whitby
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیستم شهریورماه 1398
🗓 September 11, 2019
📌 "تیری در قلب سحابی!"
🔖 منشأ تأمین #انرژی #سحابی_قلب چیست؟
#سحابی_نشری IC1805، که به دلیل شباهت بی‌نظیرش به #قلب_انسان، ملقب به #سحابی_قلب شده، به دلیل وجود مقادیر بسیار زیادی از #هیدروژن در خود، به طرز مشهودی به #رنگ #قرمز #تابش می‌کند.
تمام آن‌چه باعث #تابش این #سحابی شده، در تعداد اندکی از ستاره‌ها که در نواحی مرکزی آن جای دارند، خلاصه می‌شود.
این #ستارگان #جوان که تحت عنوان یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، موسوم به Mellote15 در کنار یک‌دیگر قرار دارند، با #تابش #پرانرژی و #بادهای_ستاره‌ای خود، سبب تشکیل ستون‌های زیبایی از #غبار در #قلب این #سحابی شده‌اند.
این #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، شامل #ستارگان پرنوری با 50 برابر #جرم #خورشید، و #ستارگان کم‌نورتری با کسری از #جرم این #ستاره، می‌شود.
جالب است بدانید، میلیون‌ها سال قبل، یک #میکرواختروش نیز، درون این #خوشه‌ی_ستاره‌ای جای داشته که نهایتاً به بیرون از آن محدوده #پرتاب شده است.
#سحابی_قلب، در فاصله‌ای معادل 7500 #سال_نوری از ما، و در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی جای دارد.
#سحابی_سر_ماهی نیز، چسبیده به #سحابی_قلب، در بالا و سمت راست این نما، دیده می‌شود.
نکته‌ی جالب این تصویر، عبور یک #شهاب کوچک، از #قلب این #سحابی است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bray Falls
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیستم شهریورماه 1398
🗓 September 11, 2019
📌 "تیری در قلب سحابی!"
🔖 منشأ تأمین #انرژی #سحابی_قلب چیست؟
#سحابی_نشری IC1805، که به دلیل شباهت بی‌نظیرش به #قلب_انسان، ملقب به #سحابی_قلب شده، به دلیل وجود مقادیر بسیار زیادی از #هیدروژن در خود، به طرز مشهودی به #رنگ #قرمز #تابش می‌کند.
تمام آن‌چه باعث #تابش این #سحابی شده، در تعداد اندکی از ستاره‌ها که در نواحی مرکزی آن جای دارند، خلاصه می‌شود.
این #ستارگان #جوان که تحت عنوان یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، موسوم به Mellote15 در کنار یک‌دیگر قرار دارند، با #تابش #پرانرژی و #بادهای_ستاره‌ای خود، سبب تشکیل ستون‌های زیبایی از #غبار در #قلب این #سحابی شده‌اند.
این #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، شامل #ستارگان پرنوری با 50 برابر #جرم #خورشید، و #ستارگان کم‌نورتری با کسری از #جرم این #ستاره، می‌شود.
جالب است بدانید، میلیون‌ها سال قبل، یک #میکرواختروش نیز، درون این #خوشه‌ی_ستاره‌ای جای داشته که نهایتاً به بیرون از آن محدوده #پرتاب شده است.
#سحابی_قلب، در فاصله‌ای معادل 7500 #سال_نوری از ما، و در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی جای دارد.
#سحابی_سر_ماهی نیز، چسبیده به #سحابی_قلب، در بالا و سمت راست این نما، دیده می‌شود.
نکته‌ی جالب این تصویر، عبور یک #شهاب کوچک، از #قلب این #سحابی است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bray Falls
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و یکم شهریورماه 1398
🗓 September 12, 2019
📌 "رویش زنبق، در مزرعه‌ی ستارگان!"
🔖 این #ابر از #غبار_کیهانی، در امتداد ناحیه‌ای حاصل‌خیز از وجود #ستارگان_جوان، 1300 #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قیفاووس جای گرفته است.
#سحابی_زنبق، که با NGC7023 طبقه‌بندی شده و در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر جای دارد، تنها یکی از سحابی‌های #آسمان است که به شکل #گل دیده می‌شود.
این #سحابی زیبا و نسبتاً #متقارن، منطقه‌ای به وسعت 6 #سال_نوری در فضا را پوشش می‌دهد.
#نور #آبی این #سحابی، نشان از حضور یک #ستاره‌ی_داغ آبی‌رنگ در نزدیکی آن دارد، به طوری که #ذرات_غبار موجود در آن محدوده، #نور ستاره‌ی مزبور را #بازتاب می‌نمایند.
در این نما، با میدان‌دیدی در ابعاد چهار #درجه‌ی_قوسی، چندین #سحابی_تاریک دیگر نیز حضور دارند.
این سحابی‌ها که بخشی از مجموعه‌ی سحابی‌های تاریک Lynds می‌باشند، زایش‌گاهی برای #ستارگان جدید به شمار می‌روند.
هرچند #ستارگان تازه متولدشده، در نقاط متراکم این ابرهای #تاریک نهفته شده‌اند، اما، با اندکی دقت در این تصویر، می‌توان به #فوران گازهای #درخشان از آن‌ها، موسوم به اجرام Herbig-Haro، پی برد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Markus Bauer
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و یکم شهریورماه 1398
🗓 September 12, 2019
📌 "رویش زنبق، در مزرعه‌ی ستارگان!"
🔖 این #ابر از #غبار_کیهانی، در امتداد ناحیه‌ای حاصل‌خیز از وجود #ستارگان_جوان، 1300 #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قیفاووس جای گرفته است.
#سحابی_زنبق، که با NGC7023 طبقه‌بندی شده و در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر جای دارد، تنها یکی از سحابی‌های #آسمان است که به شکل #گل دیده می‌شود.
این #سحابی زیبا و نسبتاً #متقارن، منطقه‌ای به وسعت 6 #سال_نوری در فضا را پوشش می‌دهد.
#نور #آبی این #سحابی، نشان از حضور یک #ستاره‌ی_داغ آبی‌رنگ در نزدیکی آن دارد، به طوری که #ذرات_غبار موجود در آن محدوده، #نور ستاره‌ی مزبور را #بازتاب می‌نمایند.
در این نما، با میدان‌دیدی در ابعاد چهار #درجه‌ی_قوسی، چندین #سحابی_تاریک دیگر نیز حضور دارند.
این سحابی‌ها که بخشی از مجموعه‌ی سحابی‌های تاریک Lynds می‌باشند، زایش‌گاهی برای #ستارگان جدید به شمار می‌روند.
هرچند #ستارگان تازه متولدشده، در نقاط متراکم این ابرهای #تاریک نهفته شده‌اند، اما، با اندکی دقت در این تصویر، می‌توان به #فوران گازهای #درخشان از آن‌ها، موسوم به اجرام Herbig-Haro، پی برد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Markus Bauer
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سوم مهرماه 1398
🗓 September 25, 2019
📌 "پلیکانی دیگر برمی‌خیزد؟!"
🔖 نام این #ابر_مولکولی زیبا و مملو از #غبارهای_تاریک، که از #سحابی_آمریکای_شمالی جدا شده، IC5070، موسوم به #سحابی_پلیکان می‌باشد.
هرچند، #سرعت #دگرگونی این #سحابی حیرت‌انگیز بالا نیست، لکن، مطالعات نشان می‌دهند که فرآیند #ستاره‌سازی در آن، به صورت #فعال رخ می‌دهد.
زیبایی‌های این #سحابی، تنها با سه #رنگ حاصل از #تابش #گوگرد، #هیدروژن و #اکسیژن، به تصویر کشیده شده‌اند.
دانش‌مندان، با بررسی #تابش این سه #عنصر مختلف، می‌تواند درک بهتری از #برهم‌کنش گازهای موجود در این #سحابی، پیدا کنند.
جالب است بدانید، #نور #ستارگان_جوان و #پرانرژی، با #گرم کردن تدریجی این گازهای #سرد، باعث افزایش مرزهای نمای جلویی و یونیزه‌شده‌ی این #سحابی، که به رنگ‌های #قرمز و #نارنجی روشن دیده می‌شود، شده‌اند.
لکن، متأستفانه، میلیون‌ها سال دیگر، چیزی از #سحابی خارق‌العاده پلیکان باقی نمی‌ماند؛
چرا که #ستارگان #تازه‌متولد‌شده، جای #ستون‌های_باریک و #تاریک بیرون‌زده از جای جای این #سحابی را گرفته، و طولی نمی‌کشد که باعث #دگرگونی تمام این ناحیه در #فضا شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Yannick Akar
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سوم مهرماه 1398
🗓 September 25, 2019
📌 "پلیکانی دیگر برمی‌خیزد؟!"
🔖 نام این #ابر_مولکولی زیبا و مملو از #غبارهای_تاریک، که از #سحابی_آمریکای_شمالی جدا شده، IC5070، موسوم به #سحابی_پلیکان می‌باشد.
هرچند، #سرعت #دگرگونی این #سحابی حیرت‌انگیز بالا نیست، لکن، مطالعات نشان می‌دهند که فرآیند #ستاره‌سازی در آن، به صورت #فعال رخ می‌دهد.
زیبایی‌های این #سحابی، تنها با سه #رنگ حاصل از #تابش #گوگرد، #هیدروژن و #اکسیژن، به تصویر کشیده شده‌اند.
دانش‌مندان، با بررسی #تابش این سه #عنصر مختلف، می‌تواند درک بهتری از #برهم‌کنش گازهای موجود در این #سحابی، پیدا کنند.
جالب است بدانید، #نور #ستارگان_جوان و #پرانرژی، با #گرم کردن تدریجی این گازهای #سرد، باعث افزایش مرزهای نمای جلویی و یونیزه‌شده‌ی این #سحابی، که به رنگ‌های #قرمز و #نارنجی روشن دیده می‌شود، شده‌اند.
لکن، متأستفانه، میلیون‌ها سال دیگر، چیزی از #سحابی خارق‌العاده پلیکان باقی نمی‌ماند؛
چرا که #ستارگان #تازه‌متولد‌شده، جای #ستون‌های_باریک و #تاریک بیرون‌زده از جای جای این #سحابی را گرفته، و طولی نمی‌کشد که باعث #دگرگونی تمام این ناحیه در #فضا شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Yannick Akar
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم مهرماه 1398
🗓 October 02, 2019
📌 "ابرهایی که پیش‌مرگ ستارگان جدید می‌شوند!"
🔖 الآن نه، اما، #نابودی، سرانجامی فداکارانه برای این ابرهای کوچک و دوست‌داشتنی است.
این #ابرهای_مولکولی #تاریک، با حاشیه‌های درخشان‌شان، درست در میان ستارگانی حضور دارند که در نهایت، عامل نابودی‌شان خواهند شد.
بلی، ابرهایی از #غبار #تاریک، که به زودی، توسط بادهایی از جانب #ستارگان تازه‌متولد‌شده‌ی نزدیک، #تراکم خود را از دست داده، #شفاف شده و در نهایت، با #تابش_پرانرژی آن‌ها، سرنوشتی شبیه به #تبخیرشدن، در انتظارشان خواهد بود.
این نمای منحصر به فرد، از این سازه‌های زیبای #فضایی غوطه‌ور در #زایشگاه_عظیم_ستارگان، موسوم به #سحابی_کارینا، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده است.
در حالی، هر کدام از این #ابرهای_مولکولی، چندین #ماه_نوری عرض دارند که #سحابی_کارینا، ناحیه‌ای به وسعت 30 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
#سحابی_کارینا، در #صورت_فلکی_جنوبی_حمال، و در فاصله‌ای برابر با 7500 #سال_نوری، نسبت #زمین، واقع شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دهم مهرماه 1398
🗓 October 02, 2019
📌 "ابرهایی که پیش‌مرگ ستارگان جدید می‌شوند!"
🔖 الآن نه، اما، #نابودی، سرانجامی فداکارانه برای این ابرهای کوچک و دوست‌داشتنی است.
این #ابرهای_مولکولی #تاریک، با حاشیه‌های درخشان‌شان، درست در میان ستارگانی حضور دارند که در نهایت، عامل نابودی‌شان خواهند شد.
بلی، ابرهایی از #غبار #تاریک، که به زودی، توسط بادهایی از جانب #ستارگان تازه‌متولد‌شده‌ی نزدیک، #تراکم خود را از دست داده، #شفاف شده و در نهایت، با #تابش_پرانرژی آن‌ها، سرنوشتی شبیه به #تبخیرشدن، در انتظارشان خواهد بود.
این نمای منحصر به فرد، از این سازه‌های زیبای #فضایی غوطه‌ور در #زایشگاه_عظیم_ستارگان، موسوم به #سحابی_کارینا، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده است.
در حالی، هر کدام از این #ابرهای_مولکولی، چندین #ماه_نوری عرض دارند که #سحابی_کارینا، ناحیه‌ای به وسعت 30 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
#سحابی_کارینا، در #صورت_فلکی_جنوبی_حمال، و در فاصله‌ای برابر با 7500 #سال_نوری، نسبت #زمین، واقع شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 یازدهم مهرماه 1398
🗓 October 03, 2019
📌 "مثلث مارپیچی!"
🔖 با 30 هزار #سال_نوری #وسعت، و سه میلیون #سال_نوری #فاصله از #زمین، #مسیه33، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، موسوم به #کهکشان_مثلث، یکی از برجسته‌ترین اعضای #گروه_محلی_کهکشان‌ها به حساب می‌آید.
در این نمای بی‌نظیر از #کهکشان_مثلث، که با کنار هم چیده شدن 25 #تصویر_موزاییکی، برگرفته از #تلسکوپ_فضایی_هابل، و #تلسکوپ_زمینی_سوبارو، به‌دست آمده، #تابش #سرخ‌فام گازهای #هیدروژن_یونیده‌شده، به وضوح #قابل_رؤیت می‌باشند.
این #درخشش #سرخ‌فام، در نتیجه‌ی #تابش_فرابنفش و #پرانرژی #ستارگان_درخشان و پرجرمی است، که گازهای #هیدروژن اطراف‌شان را #یونیزه می‌کنند.
برای آن که #رنگ و سایر #جزئیات تصویر نمایان گردند، داده‌های برگرفته‌شده از فیلترهای #پهن‌باند، با #فیلتر #باند_باریک #هیدروژن_آلفا #ادغام گردیده‌اند؛
این #فیلتر، تنها، اجازه‌ی عبور #شدیدترین #نور_مرئی تابیده‌شده از #هیدروژن در #طیف_نشری این #گاز را، می‌دهد.
جالب است بدانید، #تراکم گاز #هیدروژن، در بازوهای نحیف و #دراز #کهکشان_مثلث، به حدی است که می‌تواند هم‌چون #پرورش‌گاهی_عظیم برای #ستارگان تازه شکل‌گرفته‌ای عمل کند، که به دلیل #جرم بسیار زیادشان در بدو #تولد، طول #عمر زیادی نخواهند داشت.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Subaru Telescope (NAOJ),
Hubble Space Telescope
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 یازدهم مهرماه 1398
🗓 October 03, 2019
📌 "مثلث مارپیچی!"
🔖 با 30 هزار #سال_نوری #وسعت، و سه میلیون #سال_نوری #فاصله از #زمین، #مسیه33، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، موسوم به #کهکشان_مثلث، یکی از برجسته‌ترین اعضای #گروه_محلی_کهکشان‌ها به حساب می‌آید.
در این نمای بی‌نظیر از #کهکشان_مثلث، که با کنار هم چیده شدن 25 #تصویر_موزاییکی، برگرفته از #تلسکوپ_فضایی_هابل، و #تلسکوپ_زمینی_سوبارو، به‌دست آمده، #تابش #سرخ‌فام گازهای #هیدروژن_یونیده‌شده، به وضوح #قابل_رؤیت می‌باشند.
این #درخشش #سرخ‌فام، در نتیجه‌ی #تابش_فرابنفش و #پرانرژی #ستارگان_درخشان و پرجرمی است، که گازهای #هیدروژن اطراف‌شان را #یونیزه می‌کنند.
برای آن که #رنگ و سایر #جزئیات تصویر نمایان گردند، داده‌های برگرفته‌شده از فیلترهای #پهن‌باند، با #فیلتر #باند_باریک #هیدروژن_آلفا #ادغام گردیده‌اند؛
این #فیلتر، تنها، اجازه‌ی عبور #شدیدترین #نور_مرئی تابیده‌شده از #هیدروژن در #طیف_نشری این #گاز را، می‌دهد.
جالب است بدانید، #تراکم گاز #هیدروژن، در بازوهای نحیف و #دراز #کهکشان_مثلث، به حدی است که می‌تواند هم‌چون #پرورش‌گاهی_عظیم برای #ستارگان تازه شکل‌گرفته‌ای عمل کند، که به دلیل #جرم بسیار زیادشان در بدو #تولد، طول #عمر زیادی نخواهند داشت.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Subaru Telescope (NAOJ),
Hubble Space Telescope
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎