#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و پنجم اَمردادماه 1398
🗓 August 16, 2019
📌 "سحابی خرطوم فیل در قیفاووس"
🔖 چرا خرطوم فیل دراز است؟!
(اشاره به داستانی به همین نام از سری "داستان‌های من‌در‌آوردی" نوشته‌ی رودیارد کیپلینگ)
شاید تصورش سخت نباشد، که این #سحابی را به مثابه‌ی خرطوم فیلی تصور کنیم که با نفس‌هایش درون یک مجموعه از سحابی‌های نشری و تعداد زیادی #ستارهی_جوان به نام IC1396، می‌دمد.
بلی، آن چه می‌بینید، #سحابی_خرطوم_فیل، یا vdB142، به درازای 20 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_قیفاووس می‌باشد.
رنگ‌های این نمای بسته از #سحابی_خرطوم_فیل، با استفاده از فیلترهای باند باریکی ثبت شده که تنها #تابش #اتم‌های_یونیزه‌شده‌ی #هیدروژن، #سولفور و #اکسیژن را از خود #عبور می‌دهند.
در تصویر تهیه‌شده، به زیبایی حاشیه‌ی توده‌های سرد گاز و #غبار_میان‌ستاره‌ای برجسته گردیده‌اند.
#تراکم_ماده در این محیط #سرد و #تاریک، می‌تواند شرایط لازم جهت تشکیل ستاره‌های جدید را فراهم نماید؛ کما این‌که، هم‌اکنون تعدادی #پیش‌ستاره نیز، در پیچش این ابرهای زیبا، نهفته شده‌اند.
مجموعه‌ای که #سحابی_خرطوم_فیل در آن قرار گرفته، آن‌قدر بزرگ است که محدوده‌ای به وسعت پنج #درجه را در #آسمان پوشش دهد؛ اما، خود این #سحابی، وسعتی معادل تنها یک #درجه، چیزی در حدود دو قرص کامل #ماه در #آسمان دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Chuck Ayoub
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و پنجم اَمردادماه 1398
🗓 August 16, 2019
📌 "سحابی خرطوم فیل در قیفاووس"
🔖 چرا خرطوم فیل دراز است؟!
(اشاره به داستانی به همین نام از سری "داستان‌های من‌در‌آوردی" نوشته‌ی رودیارد کیپلینگ)
شاید تصورش سخت نباشد، که این #سحابی را به مثابه‌ی خرطوم فیلی تصور کنیم که با نفس‌هایش درون یک مجموعه از سحابی‌های نشری و تعداد زیادی #ستارهی_جوان به نام IC1396، می‌دمد.
بلی، آن چه می‌بینید، #سحابی_خرطوم_فیل، یا vdB142، به درازای 20 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_قیفاووس می‌باشد.
رنگ‌های این نمای بسته از #سحابی_خرطوم_فیل، با استفاده از فیلترهای باند باریکی ثبت شده که تنها #تابش #اتم‌های_یونیزه‌شده‌ی #هیدروژن، #سولفور و #اکسیژن را از خود #عبور می‌دهند.
در تصویر تهیه‌شده، به زیبایی حاشیه‌ی توده‌های سرد گاز و #غبار_میان‌ستاره‌ای برجسته گردیده‌اند.
#تراکم_ماده در این محیط #سرد و #تاریک، می‌تواند شرایط لازم جهت تشکیل ستاره‌های جدید را فراهم نماید؛ کما این‌که، هم‌اکنون تعدادی #پیش‌ستاره نیز، در پیچش این ابرهای زیبا، نهفته شده‌اند.
مجموعه‌ای که #سحابی_خرطوم_فیل در آن قرار گرفته، آن‌قدر بزرگ است که محدوده‌ای به وسعت پنج #درجه را در #آسمان پوشش دهد؛ اما، خود این #سحابی، وسعتی معادل تنها یک #درجه، چیزی در حدود دو قرص کامل #ماه در #آسمان دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Chuck Ayoub
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سی‌اُم اَمردادماه 1398
🗓 August 21, 2019
📌 "هر آن‌چه از جبار می‌بینید!"
🔖 چه‌گونه ممکن است فردی تا به حال با #صورت_فلکی_جبار، زیبای شب‌های #پاییز، #زمستان و #بهار، آشنا نباشد؟
#جبار یا #شکارچی، یکی از ساده‌ترین #صورت‌های_فلکی برای تشخیص در #آسمان می‌باشد.
این نمای دیجیتال، که حاصل #نوردهی_بلندمدت و پردازش‌های پس از تصویربرداری است، می‌تواند زوایای بیش‌تری از زیبایی‌های این ناحیه از #آسمان را برای شما آشکار نماید.
#پرنورترین ستارهی این مجموعه، #ابط‌الجوزا (#شبان‌شانه)، یک #غول سرخ، در نیمه‌ی پایین و سمت چپ تصویر قرار دارد.
#ابط‌الجوزا که یکی از #ده_ستارهی_پرنور_آسمان می‌باشد، با #نور مایل به نارنجی خود، در میان ستارگان آبی‌رنگ #جبار، به خوبی قابل تشخیص است.
لکن، نمی‌شود #رجل‌الجبار، این #ابرغول آبی، که در نقطه‌ی مقابل #ابط‌الجوزا، در گوشه‌ی بالا سمت راست قرار گرفته را، فراموش نمود.
هم‌چنین، #ناجذ، سومین ستارهی پرنور #شکارچی، در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر قرار دارد.
در میانهی خط واصل #رجل‌الجبار و #ابط‌الجوزا، به سه #ستاره می‌رسیم، که با قرار گرفتن در یک راستا، #کمربند_صورت_فلکی_شکارچی را تشکیل می‌دهند.
هر سه‌ی این ستاره‌ها، که در فاصله‌ای تقریباً معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارند، زاده‌ی #ابرهای_میان‌ستاره‌ای در #صورت_فلکی_جبار هستند.
اما، آن‌چه که #جبار را معروف می‌کند، ستاره‌هایش که نه، بلکه، وصله‌ی رنگین این #صورت_فلکی، #سحابی_جبار، این مهد نام‌آشنای ستارگان در حال #تولد است.
پس از #سحابی_جبار، #شکارچی را به حلقه‌ی معروفی می‌شناسند که در حدود صد سال پیش، میان عکس‌های ادوارد امرسون بارنارد از این #صورت_فلکی کشف شد؛
بلی، #حلقه‌ی_بارنارد، که گویی #سحابی_جبار و ستارگان #کمربند_شکارچی را، به آغوش کشیده است.
علاوه بر این دو #سحابی_نشری، #صورت_فلکی_شکارچی، مملو از سحابی‌های روشن و تاریک دیگری است که بر زیبایی‌های این نقاشی آسمانی می‌افزایند.
جالب است بدانید، سَرهای زیادی در تسخیر #شکارچی قرار گرفته‌اند؛
#سحابی_سر_اسب، #سحابی_سر_میمون و #سحابی_سر_جادوگر (#صورت_فلکی_نهر)، از جمله‌ی آن‌ها می‌باشند.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
John Gleason,
Rogelio Bernal Andreo
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سی‌اُم اَمردادماه 1398
🗓 August 21, 2019
📌 "هر آن‌چه از جبار می‌بینید!"
🔖 چه‌گونه ممکن است فردی تا به حال با #صورت_فلکی_جبار، زیبای شب‌های #پاییز، #زمستان و #بهار، آشنا نباشد؟
#جبار یا #شکارچی، یکی از ساده‌ترین #صورت‌های_فلکی برای تشخیص در #آسمان می‌باشد.
این نمای دیجیتال، که حاصل #نوردهی_بلندمدت و پردازش‌های پس از تصویربرداری است، می‌تواند زوایای بیش‌تری از زیبایی‌های این ناحیه از #آسمان را برای شما آشکار نماید.
#پرنورترین ستارهی این مجموعه، #ابط‌الجوزا (#شبان‌شانه)، یک #غول سرخ، در نیمه‌ی پایین و سمت چپ تصویر قرار دارد.
#ابط‌الجوزا که یکی از #ده_ستارهی_پرنور_آسمان می‌باشد، با #نور مایل به نارنجی خود، در میان ستارگان آبی‌رنگ #جبار، به خوبی قابل تشخیص است.
لکن، نمی‌شود #رجل‌الجبار، این #ابرغول آبی، که در نقطه‌ی مقابل #ابط‌الجوزا، در گوشه‌ی بالا سمت راست قرار گرفته را، فراموش نمود.
هم‌چنین، #ناجذ، سومین ستارهی پرنور #شکارچی، در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر قرار دارد.
در میانهی خط واصل #رجل‌الجبار و #ابط‌الجوزا، به سه #ستاره می‌رسیم، که با قرار گرفتن در یک راستا، #کمربند_صورت_فلکی_شکارچی را تشکیل می‌دهند.
هر سه‌ی این ستاره‌ها، که در فاصله‌ای تقریباً معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارند، زاده‌ی #ابرهای_میان‌ستاره‌ای در #صورت_فلکی_جبار هستند.
اما، آن‌چه که #جبار را معروف می‌کند، ستاره‌هایش که نه، بلکه، وصله‌ی رنگین این #صورت_فلکی، #سحابی_جبار، این مهد نام‌آشنای ستارگان در حال #تولد است.
پس از #سحابی_جبار، #شکارچی را به حلقه‌ی معروفی می‌شناسند که در حدود صد سال پیش، میان عکس‌های ادوارد امرسون بارنارد از این #صورت_فلکی کشف شد؛
بلی، #حلقه‌ی_بارنارد، که گویی #سحابی_جبار و ستارگان #کمربند_شکارچی را، به آغوش کشیده است.
علاوه بر این دو #سحابی_نشری، #صورت_فلکی_شکارچی، مملو از سحابی‌های روشن و تاریک دیگری است که بر زیبایی‌های این نقاشی آسمانی می‌افزایند.
جالب است بدانید، سَرهای زیادی در تسخیر #شکارچی قرار گرفته‌اند؛
#سحابی_سر_اسب، #سحابی_سر_میمون و #سحابی_سر_جادوگر (#صورت_فلکی_نهر)، از جمله‌ی آن‌ها می‌باشند.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
John Gleason,
Rogelio Bernal Andreo
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سی و یکم اَمردادماه 1398
🗓 August 22, 2019
📌 "یک مارپیچی بزرگ دیگر در نزدیکی راه‌شیری!"
🔖 هم‌اندازه‌ی #کهکشان_راه‌شیری است، اما در #مقایسه با #آندرومدا، #نزدیک‌ترین_کهکشان به #راه‌شیری، شش مرتبه دورتر، و در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد!
بلی، #کهکشان_مارپیچی NGC4945، این نگاره‌ی جذاب کیهانی، به زیبایی هرچه تمام‌تر در مرکز تصویر قرار گرفته و با فاصله‌ای معادل 13 میلیون #سال_نوری، از لبه دیده می‌شود.
این #نمایه‌ی_تلسکوپی، به خوبی توانسته #غبار این #کهکشان، خوشه‌های ستاره‌ای آبی‌اش، و نواحی ستاره‌زای صورتی‌رنگ آن را به تصویر بکشد.
هرچند که #ناحیه‌ی_مرکزی این #کهکشان از دید ما #پنهان شده، اما، #رصد آن در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس و #مادون_قرمز، نشان از #انتشار مقادیر زیادی #انرژی در هسته‌اش دارد.
حتی اگر در ظاهر، کمی #تاریک و #مبهم به نظر برسد، اما در واقعیت، #هسته‌ی_فعال و #تابش_پرانرژی این #کهکشان در نواحی مرکزی‌اش، آن را در زمره‌ی #کهکشان‌های_سیفرت (کهکشان‌هایی با هسته‌هایی بسیار #فعال و #درخشان)، قرار می‌دهد.
شواهد، حاکی از آن است که در هسته‌ی این جزیزه‌ی کیهانی، یک #سیاه‌چاله‌ی_ابرپرجرم نیز قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Martin Pugh
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سی و یکم اَمردادماه 1398
🗓 August 22, 2019
📌 "یک مارپیچی بزرگ دیگر در نزدیکی راه‌شیری!"
🔖 هم‌اندازه‌ی #کهکشان_راه‌شیری است، اما در #مقایسه با #آندرومدا، #نزدیک‌ترین_کهکشان به #راه‌شیری، شش مرتبه دورتر، و در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد!
بلی، #کهکشان_مارپیچی NGC4945، این نگاره‌ی جذاب کیهانی، به زیبایی هرچه تمام‌تر در مرکز تصویر قرار گرفته و با فاصله‌ای معادل 13 میلیون #سال_نوری، از لبه دیده می‌شود.
این #نمایه‌ی_تلسکوپی، به خوبی توانسته #غبار این #کهکشان، خوشه‌های ستاره‌ای آبی‌اش، و نواحی ستاره‌زای صورتی‌رنگ آن را به تصویر بکشد.
هرچند که #ناحیه‌ی_مرکزی این #کهکشان از دید ما #پنهان شده، اما، #رصد آن در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس و #مادون_قرمز، نشان از #انتشار مقادیر زیادی #انرژی در هسته‌اش دارد.
حتی اگر در ظاهر، کمی #تاریک و #مبهم به نظر برسد، اما در واقعیت، #هسته‌ی_فعال و #تابش_پرانرژی این #کهکشان در نواحی مرکزی‌اش، آن را در زمره‌ی #کهکشان‌های_سیفرت (کهکشان‌هایی با هسته‌هایی بسیار #فعال و #درخشان)، قرار می‌دهد.
شواهد، حاکی از آن است که در هسته‌ی این جزیزه‌ی کیهانی، یک #سیاه‌چاله‌ی_ابرپرجرم نیز قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Martin Pugh
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 یکم شهریورماه 1398
🗓 August 23, 2019
📌 "آغوش سرخ سحابی کالیفرنیا!"
🔖 علاوه بر این #ابر کیهانی، که شباهت کم‌نظیری به نقشه‌ی ایالت کالیفرنیا در سواحل غربی کشور آمریکا دارد، #خورشید نیز بر #بازوی_مارپیچی_شکارچی از #کهکشان_راه‌شیری آرام گرفته است.
#سحابی_کالیفرنیا که با NGC1499 نیز شناخته می‌شود، 1500 #سال_نوری دورتر از #خورشید، در محدوده‌ی #صورت _فلکی_برساووش قرار دارد.
#تابش #سرخ‌فام این #سحابی، بی‌شک، خبر از وجود مقادیر زیادی #اتم‌های_یونیزه‌شده‌ی_هیدروژن در آن می‌دهد؛
اتم‌هایی که به علت #نور #پرانرژی #ستارگان اطراف، تنها #الکترون خود را از دست داده‌اند.
برای مثال، ستارهی خی-برساووش، این گوی داغ، روشن و آبی‌رنگ، درست در سمت راست این #سحابی قرار دارد.
#سحابی_کالیفرنیا، به درازای 100 #سال_نوری، با قرار گرفتن در نزدیکی #خوشه‌ی_پروین، یکی از محبوب‌ترین سوژه‌ها برای عکاسان نجومی به حساب می‌آید.
آن‌چه در این تصویر با #میدان‌دید_باز می‌بینید، حاصل کنار هم چیده‌شدن شش #نمای_تلسکوپی، از این #سحابی زیبا در #آسمان است.
✅ #لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Sara Wager
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 یکم شهریورماه 1398
🗓 August 23, 2019
📌 "آغوش سرخ سحابی کالیفرنیا!"
🔖 علاوه بر این #ابر کیهانی، که شباهت کم‌نظیری به نقشه‌ی ایالت کالیفرنیا در سواحل غربی کشور آمریکا دارد، #خورشید نیز بر #بازوی_مارپیچی_شکارچی از #کهکشان_راه‌شیری آرام گرفته است.
#سحابی_کالیفرنیا که با NGC1499 نیز شناخته می‌شود، 1500 #سال_نوری دورتر از #خورشید، در محدوده‌ی #صورت _فلکی_برساووش قرار دارد.
#تابش #سرخ‌فام این #سحابی، بی‌شک، خبر از وجود مقادیر زیادی #اتم‌های_یونیزه‌شده‌ی_هیدروژن در آن می‌دهد؛
اتم‌هایی که به علت #نور #پرانرژی #ستارگان اطراف، تنها #الکترون خود را از دست داده‌اند.
برای مثال، ستارهی خی-برساووش، این گوی داغ، روشن و آبی‌رنگ، درست در سمت راست این #سحابی قرار دارد.
#سحابی_کالیفرنیا، به درازای 100 #سال_نوری، با قرار گرفتن در نزدیکی #خوشه‌ی_پروین، یکی از محبوب‌ترین سوژه‌ها برای عکاسان نجومی به حساب می‌آید.
آن‌چه در این تصویر با #میدان‌دید_باز می‌بینید، حاصل کنار هم چیده‌شدن شش #نمای_تلسکوپی، از این #سحابی زیبا در #آسمان است.
✅ #لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Sara Wager
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانهی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانهی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!
آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستارهی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستارهی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!
آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستارهی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستارهی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هشتم شهریورماه 1398
🗓 August 30, 2019
📌 "پیر و جوان، دور و نزدیک!"
🔖 یک #زوج ظاهراً نزدیک، اما در واقعیت از یک‌دیگر دور، چه در #فاصله، چه در #سن!
بلی، این #نمای_تلسکوپی با #میدان‌دید_باز، به محدوده‌ای در #صورت_فلکی_قیفاووس می‌نگرد که میزبان دو #جرم_غیر_ستاره‌ای متفاوت است.
هرچند #جدایی_زاویه‌ای آن‌ها، تنها نیم‌درجه‌ی قوسی در #آسمان است، اما، هر یک از این دو #جرم، در مکانی متفاوت از #کیهان قرار دارند؛
به طوری که در سمت راست تصویر، NGC7129، که یک #سحابی_بازتابی می‌باشد، در فاصله‌ای معادل 3 هزار #سال_نوری، و در سمت چپ تصویر، NGC7142، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، نسبتاً دورتر و در فاصله‌ای معادل 6 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفته‌اند.
در واقع، حضور ناخوشایند ابرهای فراگیر #سحابی_بازتابی در پیش‌زمینه، باعث #انتقال_به_سرخ #نور رسیده از #خوشه‌ی_ستاره‌ای پس‌زمینه شده و کار را برای بررسی‌های نجومی بیش‌تر سخت کرده‌اند.
با این وجود، تصور می‌شود که #ستارگان #خوشه‌ی_ستاره‌ای، چند میلیون سال از #ستارگان نهفته در #سحابی، جوان‌تر باشند.
این #ستارگان تازه متولد شده که در میان #سحابی NGC7129 واقع شده‌اند، با #فروران_پرانرژی_ماده از خود، اشکالی هلالی و به رنگ #قرمز را، در نقاط مختلفی از این #جرم ایجاد کرده‌اند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Steve Cannistra (StarryWonders)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هشتم شهریورماه 1398
🗓 August 30, 2019
📌 "پیر و جوان، دور و نزدیک!"
🔖 یک #زوج ظاهراً نزدیک، اما در واقعیت از یک‌دیگر دور، چه در #فاصله، چه در #سن!
بلی، این #نمای_تلسکوپی با #میدان‌دید_باز، به محدوده‌ای در #صورت_فلکی_قیفاووس می‌نگرد که میزبان دو #جرم_غیر_ستاره‌ای متفاوت است.
هرچند #جدایی_زاویه‌ای آن‌ها، تنها نیم‌درجه‌ی قوسی در #آسمان است، اما، هر یک از این دو #جرم، در مکانی متفاوت از #کیهان قرار دارند؛
به طوری که در سمت راست تصویر، NGC7129، که یک #سحابی_بازتابی می‌باشد، در فاصله‌ای معادل 3 هزار #سال_نوری، و در سمت چپ تصویر، NGC7142، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، نسبتاً دورتر و در فاصله‌ای معادل 6 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفته‌اند.
در واقع، حضور ناخوشایند ابرهای فراگیر #سحابی_بازتابی در پیش‌زمینه، باعث #انتقال_به_سرخ #نور رسیده از #خوشه‌ی_ستاره‌ای پس‌زمینه شده و کار را برای بررسی‌های نجومی بیش‌تر سخت کرده‌اند.
با این وجود، تصور می‌شود که #ستارگان #خوشه‌ی_ستاره‌ای، چند میلیون سال از #ستارگان نهفته در #سحابی، جوان‌تر باشند.
این #ستارگان تازه متولد شده که در میان #سحابی NGC7129 واقع شده‌اند، با #فروران_پرانرژی_ماده از خود، اشکالی هلالی و به رنگ #قرمز را، در نقاط مختلفی از این #جرم ایجاد کرده‌اند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Steve Cannistra (StarryWonders)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم شهریورماه 1398
🗓 September 01, 2019
📌 "خواهرانی در فضا!"
🔖 آیا، تا به حال #خوشه‌ی_پروین را دیده‌اید؟!
حتی در میان #شب‌های_روشن شهرهای بزرگ، #خوشه‌ی_پروین، این #خوشه‌ی_ستاره‌ای معروف، به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح نیز دیده می‌شود.
هرچند، شاید چنین تصویر واضحی از آن را ندیده باشید، اما، اگر در زیر یک #آسمان_تاریک، دوربین خود را به سمت آن نشانه رفته و با یک #نوردهی_بلندمدت، سعی در ثبت تصویر از آن را داشته باشید، #هاله‌ی_نورانی اطراف آن به شدت خودنمایی خواهد کرد.
این #هاله، ابرهایی از جنس #غبار هستند که #ستارگان #خوشه‌ی_پروین را در خود جای داده‌اند.
این نمای فوق‌العاده زیبا، که حاصل 12 ساعت #نوردهی می‌باشد، چندین برابر #قطر_ظاهری #ماه _بدر را، در #آسمان پوشش می‌دهد.
#مسیه45، موسوم به #خوشه‌ی_پروین، که به #هفت_خواهران نیز مشهور است، 400 #سال_نوری دورتر از ما و در #صورت_فلکی_ثور قرار دارد.
یک افسانه قدیمی بر این باور است که از زمان نام‌گذاری این #خوشه به اسم #پروین، یکی از هفت #ستاره، شش ستارهی دیگر را ترک گفته و به تدریج کم نور شده است!
لکن، شاید نتوانید در عمل، تمام هفت ستارهی معروف این #خوشه را با #چشمان_غیر_مسلح ببنید، چرا که همه‌چیز علاوه بر چشمان تیزبین‌تان، به #تاریکی و #شفافیت #آسمان #رصدگاه شما نیز بستگی دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Marco Lorenzi (Glittering Lights)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دهم شهریورماه 1398
🗓 September 01, 2019
📌 "خواهرانی در فضا!"
🔖 آیا، تا به حال #خوشه‌ی_پروین را دیده‌اید؟!
حتی در میان #شب‌های_روشن شهرهای بزرگ، #خوشه‌ی_پروین، این #خوشه‌ی_ستاره‌ای معروف، به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح نیز دیده می‌شود.
هرچند، شاید چنین تصویر واضحی از آن را ندیده باشید، اما، اگر در زیر یک #آسمان_تاریک، دوربین خود را به سمت آن نشانه رفته و با یک #نوردهی_بلندمدت، سعی در ثبت تصویر از آن را داشته باشید، #هاله‌ی_نورانی اطراف آن به شدت خودنمایی خواهد کرد.
این #هاله، ابرهایی از جنس #غبار هستند که #ستارگان #خوشه‌ی_پروین را در خود جای داده‌اند.
این نمای فوق‌العاده زیبا، که حاصل 12 ساعت #نوردهی می‌باشد، چندین برابر #قطر_ظاهری #ماه _بدر را، در #آسمان پوشش می‌دهد.
#مسیه45، موسوم به #خوشه‌ی_پروین، که به #هفت_خواهران نیز مشهور است، 400 #سال_نوری دورتر از ما و در #صورت_فلکی_ثور قرار دارد.
یک افسانه قدیمی بر این باور است که از زمان نام‌گذاری این #خوشه به اسم #پروین، یکی از هفت #ستاره، شش ستارهی دیگر را ترک گفته و به تدریج کم نور شده است!
لکن، شاید نتوانید در عمل، تمام هفت ستارهی معروف این #خوشه را با #چشمان_غیر_مسلح ببنید، چرا که همه‌چیز علاوه بر چشمان تیزبین‌تان، به #تاریکی و #شفافیت #آسمان #رصدگاه شما نیز بستگی دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Marco Lorenzi (Glittering Lights)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019
📌 "در جست و جوی غذا!"
🔖 آیا این #مگس، طعمه‌ای دست‌یافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟
آن‌چه در سمت چپ تصویر می‌بینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطه‌ی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابه‌ی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غول‌پیکر در حال فرار است.
هر دوی این سحابی‌ها که در فاصله‌ای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابه‌ران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشه‌های_ستاره‌ای_باز، و هم‌چنین با وجود #ستارگان #پرنور اطراف‌شان، می‌تواند در هر دو دسته‌ی #سحابی‌های_بازتابی و #سحابی‌های_نشری جای بگیرند.
#رنگ‌آمیزی این تصویر که با توجه به #داده‌های_علمی در محدوده‌ی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژه‌ی #نقشه‌برداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS می‌باشد.
این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سال‌گرد #پرتاب موفقیت‌آمیزش به #فضا را جشن می‌گیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غول‌پیکر خواهد شد یا خیر؟
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019
📌 "در جست و جوی غذا!"
🔖 آیا این #مگس، طعمه‌ای دست‌یافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟
آن‌چه در سمت چپ تصویر می‌بینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطه‌ی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابه‌ی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غول‌پیکر در حال فرار است.
هر دوی این سحابی‌ها که در فاصله‌ای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابه‌ران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشه‌های_ستاره‌ای_باز، و هم‌چنین با وجود #ستارگان #پرنور اطراف‌شان، می‌تواند در هر دو دسته‌ی #سحابی‌های_بازتابی و #سحابی‌های_نشری جای بگیرند.
#رنگ‌آمیزی این تصویر که با توجه به #داده‌های_علمی در محدوده‌ی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژه‌ی #نقشه‌برداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS می‌باشد.
این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سال‌گرد #پرتاب موفقیت‌آمیزش به #فضا را جشن می‌گیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غول‌پیکر خواهد شد یا خیر؟
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهاردهم شهریورماه 1398
🗓 September 05, 2019
📌 "ابر ماژلانی بزرگ!"
🔖 فردیناند #ماژلان، دریانوردی پرتغالی، که در قرن شانزدهم میلادی می‌زیست، به هم‌راه خدمه‌اش در اولین #سفر به گرد #کره‌ی_زمین، فرصت مناسبی داشتند تا #آسمان #نیم‌کره‌ی_جنوبی #سیاره را نیز، مطالعه نمایند.
در نتیجه، آن‌ها می‌توانستند، دو چیز عجیب را در #آسمان مشاهده نمایند؛
دو ناحیه‌ی ابرمانند مات، که البته به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح، توجه تمام جویندگان #آسمان_شب را در #نیم‌کره‌ی_جنوبی #زمین، به خود معطوف می‌نماید.
بلی، آن‌ها، #ابرهای_ماژلانی هستند، که امروزه به عنوان #قمرهای_کهکشان_راه‌شیری نیز، شناخته می‌شوند.
ابعاد آن‌ها نسبت به #کهکشان_مارپیچی ما بسیار کوچک‌تر بوده و در فاصله‌ای معادل 160 هزار #سال_نوری در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ماهی_طلایی قرار دارند.
آن‌چه می‌بینید، نمایی #واضح و رنگین از #ابر_ماژلانی_بزرگ است، که محدوده‌ای به وسعت 15 هزار #سال_نوری در #فضا را پوشش می‌دهد.
#ابر_ماژلانی_بزرگ، #پرجرم‌ترین #قمر_کهکشان_راه‌شیری بوده و میزبان #نزدیک‌ترین #ابرنواختر شناخته‌شده در عصر حاضر، به نام SN1987A نیز، می‌باشد.
#پرنورترین ناحیه‌ی این تصویر که در قسمت پایینی آن قرار گرفته، متعلق به #سحابی_رتیل، ناحیه‌ای به وسعت 1000 #سال_نوری در #فضا است، که یکی از #بزرگ‌ترین و #زیباترین نواحی #ستاره‌ساز در #آسمان می‌باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Alessandro Cipolat Bares
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهاردهم شهریورماه 1398
🗓 September 05, 2019
📌 "ابر ماژلانی بزرگ!"
🔖 فردیناند #ماژلان، دریانوردی پرتغالی، که در قرن شانزدهم میلادی می‌زیست، به هم‌راه خدمه‌اش در اولین #سفر به گرد #کره‌ی_زمین، فرصت مناسبی داشتند تا #آسمان #نیم‌کره‌ی_جنوبی #سیاره را نیز، مطالعه نمایند.
در نتیجه، آن‌ها می‌توانستند، دو چیز عجیب را در #آسمان مشاهده نمایند؛
دو ناحیه‌ی ابرمانند مات، که البته به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح، توجه تمام جویندگان #آسمان_شب را در #نیم‌کره‌ی_جنوبی #زمین، به خود معطوف می‌نماید.
بلی، آن‌ها، #ابرهای_ماژلانی هستند، که امروزه به عنوان #قمرهای_کهکشان_راه‌شیری نیز، شناخته می‌شوند.
ابعاد آن‌ها نسبت به #کهکشان_مارپیچی ما بسیار کوچک‌تر بوده و در فاصله‌ای معادل 160 هزار #سال_نوری در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ماهی_طلایی قرار دارند.
آن‌چه می‌بینید، نمایی #واضح و رنگین از #ابر_ماژلانی_بزرگ است، که محدوده‌ای به وسعت 15 هزار #سال_نوری در #فضا را پوشش می‌دهد.
#ابر_ماژلانی_بزرگ، #پرجرم‌ترین #قمر_کهکشان_راه‌شیری بوده و میزبان #نزدیک‌ترین #ابرنواختر شناخته‌شده در عصر حاضر، به نام SN1987A نیز، می‌باشد.
#پرنورترین ناحیه‌ی این تصویر که در قسمت پایینی آن قرار گرفته، متعلق به #سحابی_رتیل، ناحیه‌ای به وسعت 1000 #سال_نوری در #فضا است، که یکی از #بزرگ‌ترین و #زیباترین نواحی #ستاره‌ساز در #آسمان می‌باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Alessandro Cipolat Bares
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هجدهم شهریورماه 1398
🗓 September 09, 2019
📌 "و این جزیره‌ی اسرارآمیز!"
🔖 آیا، این سحابی‌های مارپیچی، ابرهایی گازی و دورافتاده درون #کهکشان ما هستند، و یا #جهان‌هایی_جزیره‌ای در خارج از آن؟
این پرسش، مبنای #مباحثه‌ی_بزرگ سال 1920 میلادی، موسوم به #مباحثه‌ی_شپلی_کورتیس بود.
جالب است بدانید، این هم‌سایه‌ی #غول‌پیکر #کهکشان_راه‌شیری که امروزه در میان اغلب منجمان، جرمی شناخته‌شده می‌باشد، کم‌تر از صد سال پیش، مورد بحث بسیاری از #ستاره‌شناسان قرار داشت؛
عده‌ای بر این باور بودند که نظیر این #کهکشان، در سرتاسر #کیهان پراکنده شده، و در نقطه‌ی مقابل، بعضی معتقد بودند که #ابعاد #جهان، بیش‌تر از آن‌چه با #چشم دیده می‌شود، نخواهد بود!
لکن، زمانی این #مباحثه‌ی_بزرگ پایان یافت، که #دانش‌مندان با رصدها و مشاهدات متعدد خود، به این نتیجه رسیدند، #آندرومدا، یک #کهکشان، هم‌چون #کهکشان_راه‌شیری در #فضا است.
آن‌ها دریافتند که #عالم، وسیع‌تر از آن چیزی است که تصورش را می‌کرده‌اند.
با این حال، امروزه می‌دانیم، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، #دورترین چیزی است که #چشم انسان می‌تواند آن را ببیند.
با آن‌که بیش از 2 میلیون #سال_نوری با #زمین فاصله دارد، اما، با #چشم_غیر_مسلح، در یک #آسمان #تاریک، به راحتی #قابل_رؤیت است.
#مسیه31، موسوم به #کهکشان_آندرومدا، همان‌طور که از نامش پیداست، در #صورت_فلکی_آندرومدا قرار داد.
در این نمای حیرت‌انگیز، علاوه بر هسته‌ی بسیار #روشن این #کهکشان که به #رنگ #زرد نمایان است، باریکه‌هایی پیچ در پیچ از #غبار #تاریک، بازوهایی #مارپیچی به #رنگ #آبی و سحابی‌های #گسیلشی سرخ‌فامی دیده می‌شوند که حاصل شش ساعت #عکاسی #دیجیتالی #موزاییکی با استفاده از #تلسکوپ می‌باشند.
✅ #از_نجوم_لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Amir H. Abolfath (TWAN)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هجدهم شهریورماه 1398
🗓 September 09, 2019
📌 "و این جزیره‌ی اسرارآمیز!"
🔖 آیا، این سحابی‌های مارپیچی، ابرهایی گازی و دورافتاده درون #کهکشان ما هستند، و یا #جهان‌هایی_جزیره‌ای در خارج از آن؟
این پرسش، مبنای #مباحثه‌ی_بزرگ سال 1920 میلادی، موسوم به #مباحثه‌ی_شپلی_کورتیس بود.
جالب است بدانید، این هم‌سایه‌ی #غول‌پیکر #کهکشان_راه‌شیری که امروزه در میان اغلب منجمان، جرمی شناخته‌شده می‌باشد، کم‌تر از صد سال پیش، مورد بحث بسیاری از #ستاره‌شناسان قرار داشت؛
عده‌ای بر این باور بودند که نظیر این #کهکشان، در سرتاسر #کیهان پراکنده شده، و در نقطه‌ی مقابل، بعضی معتقد بودند که #ابعاد #جهان، بیش‌تر از آن‌چه با #چشم دیده می‌شود، نخواهد بود!
لکن، زمانی این #مباحثه‌ی_بزرگ پایان یافت، که #دانش‌مندان با رصدها و مشاهدات متعدد خود، به این نتیجه رسیدند، #آندرومدا، یک #کهکشان، هم‌چون #کهکشان_راه‌شیری در #فضا است.
آن‌ها دریافتند که #عالم، وسیع‌تر از آن چیزی است که تصورش را می‌کرده‌اند.
با این حال، امروزه می‌دانیم، این #کهکشان_مارپیچی زیبا، #دورترین چیزی است که #چشم انسان می‌تواند آن را ببیند.
با آن‌که بیش از 2 میلیون #سال_نوری با #زمین فاصله دارد، اما، با #چشم_غیر_مسلح، در یک #آسمان #تاریک، به راحتی #قابل_رؤیت است.
#مسیه31، موسوم به #کهکشان_آندرومدا، همان‌طور که از نامش پیداست، در #صورت_فلکی_آندرومدا قرار داد.
در این نمای حیرت‌انگیز، علاوه بر هسته‌ی بسیار #روشن این #کهکشان که به #رنگ #زرد نمایان است، باریکه‌هایی پیچ در پیچ از #غبار #تاریک، بازوهایی #مارپیچی به #رنگ #آبی و سحابی‌های #گسیلشی سرخ‌فامی دیده می‌شوند که حاصل شش ساعت #عکاسی #دیجیتالی #موزاییکی با استفاده از #تلسکوپ می‌باشند.
✅ #از_نجوم_لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Amir H. Abolfath (TWAN)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیستم شهریورماه 1398
🗓 September 11, 2019
📌 "تیری در قلب سحابی!"
🔖 منشأ تأمین #انرژی #سحابی_قلب چیست؟
#سحابی_نشری IC1805، که به دلیل شباهت بی‌نظیرش به #قلب_انسان، ملقب به #سحابی_قلب شده، به دلیل وجود مقادیر بسیار زیادی از #هیدروژن در خود، به طرز مشهودی به #رنگ #قرمز #تابش می‌کند.
تمام آن‌چه باعث #تابش این #سحابی شده، در تعداد اندکی از ستاره‌ها که در نواحی مرکزی آن جای دارند، خلاصه می‌شود.
این #ستارگان #جوان که تحت عنوان یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، موسوم به Mellote15 در کنار یک‌دیگر قرار دارند، با #تابش #پرانرژی و #بادهای_ستاره‌ای خود، سبب تشکیل ستون‌های زیبایی از #غبار در #قلب این #سحابی شده‌اند.
این #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، شامل #ستارگان پرنوری با 50 برابر #جرم #خورشید، و #ستارگان کم‌نورتری با کسری از #جرم این #ستاره، می‌شود.
جالب است بدانید، میلیون‌ها سال قبل، یک #میکرواختروش نیز، درون این #خوشه‌ی_ستاره‌ای جای داشته که نهایتاً به بیرون از آن محدوده #پرتاب شده است.
#سحابی_قلب، در فاصله‌ای معادل 7500 #سال_نوری از ما، و در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی جای دارد.
#سحابی_سر_ماهی نیز، چسبیده به #سحابی_قلب، در بالا و سمت راست این نما، دیده می‌شود.
نکته‌ی جالب این تصویر، عبور یک #شهاب کوچک، از #قلب این #سحابی است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bray Falls
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیستم شهریورماه 1398
🗓 September 11, 2019
📌 "تیری در قلب سحابی!"
🔖 منشأ تأمین #انرژی #سحابی_قلب چیست؟
#سحابی_نشری IC1805، که به دلیل شباهت بی‌نظیرش به #قلب_انسان، ملقب به #سحابی_قلب شده، به دلیل وجود مقادیر بسیار زیادی از #هیدروژن در خود، به طرز مشهودی به #رنگ #قرمز #تابش می‌کند.
تمام آن‌چه باعث #تابش این #سحابی شده، در تعداد اندکی از ستاره‌ها که در نواحی مرکزی آن جای دارند، خلاصه می‌شود.
این #ستارگان #جوان که تحت عنوان یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، موسوم به Mellote15 در کنار یک‌دیگر قرار دارند، با #تابش #پرانرژی و #بادهای_ستاره‌ای خود، سبب تشکیل ستون‌های زیبایی از #غبار در #قلب این #سحابی شده‌اند.
این #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، شامل #ستارگان پرنوری با 50 برابر #جرم #خورشید، و #ستارگان کم‌نورتری با کسری از #جرم این #ستاره، می‌شود.
جالب است بدانید، میلیون‌ها سال قبل، یک #میکرواختروش نیز، درون این #خوشه‌ی_ستاره‌ای جای داشته که نهایتاً به بیرون از آن محدوده #پرتاب شده است.
#سحابی_قلب، در فاصله‌ای معادل 7500 #سال_نوری از ما، و در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی جای دارد.
#سحابی_سر_ماهی نیز، چسبیده به #سحابی_قلب، در بالا و سمت راست این نما، دیده می‌شود.
نکته‌ی جالب این تصویر، عبور یک #شهاب کوچک، از #قلب این #سحابی است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bray Falls
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و یکم شهریورماه 1398
🗓 September 12, 2019
📌 "رویش زنبق، در مزرعه‌ی ستارگان!"
🔖 این #ابر از #غبار_کیهانی، در امتداد ناحیه‌ای حاصل‌خیز از وجود #ستارگان_جوان، 1300 #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قیفاووس جای گرفته است.
#سحابی_زنبق، که با NGC7023 طبقه‌بندی شده و در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر جای دارد، تنها یکی از سحابی‌های #آسمان است که به شکل #گل دیده می‌شود.
این #سحابی زیبا و نسبتاً #متقارن، منطقه‌ای به وسعت 6 #سال_نوری در فضا را پوشش می‌دهد.
#نور #آبی این #سحابی، نشان از حضور یک #ستارهی_داغ آبی‌رنگ در نزدیکی آن دارد، به طوری که #ذرات_غبار موجود در آن محدوده، #نور ستارهی مزبور را #بازتاب می‌نمایند.
در این نما، با میدان‌دیدی در ابعاد چهار #درجه‌ی_قوسی، چندین #سحابی_تاریک دیگر نیز حضور دارند.
این سحابی‌ها که بخشی از مجموعه‌ی سحابی‌های تاریک Lynds می‌باشند، زایش‌گاهی برای #ستارگان جدید به شمار می‌روند.
هرچند #ستارگان تازه متولدشده، در نقاط متراکم این ابرهای #تاریک نهفته شده‌اند، اما، با اندکی دقت در این تصویر، می‌توان به #فوران گازهای #درخشان از آن‌ها، موسوم به اجرام Herbig-Haro، پی برد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Markus Bauer
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و یکم شهریورماه 1398
🗓 September 12, 2019
📌 "رویش زنبق، در مزرعه‌ی ستارگان!"
🔖 این #ابر از #غبار_کیهانی، در امتداد ناحیه‌ای حاصل‌خیز از وجود #ستارگان_جوان، 1300 #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قیفاووس جای گرفته است.
#سحابی_زنبق، که با NGC7023 طبقه‌بندی شده و در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر جای دارد، تنها یکی از سحابی‌های #آسمان است که به شکل #گل دیده می‌شود.
این #سحابی زیبا و نسبتاً #متقارن، منطقه‌ای به وسعت 6 #سال_نوری در فضا را پوشش می‌دهد.
#نور #آبی این #سحابی، نشان از حضور یک #ستارهی_داغ آبی‌رنگ در نزدیکی آن دارد، به طوری که #ذرات_غبار موجود در آن محدوده، #نور ستارهی مزبور را #بازتاب می‌نمایند.
در این نما، با میدان‌دیدی در ابعاد چهار #درجه‌ی_قوسی، چندین #سحابی_تاریک دیگر نیز حضور دارند.
این سحابی‌ها که بخشی از مجموعه‌ی سحابی‌های تاریک Lynds می‌باشند، زایش‌گاهی برای #ستارگان جدید به شمار می‌روند.
هرچند #ستارگان تازه متولدشده، در نقاط متراکم این ابرهای #تاریک نهفته شده‌اند، اما، با اندکی دقت در این تصویر، می‌توان به #فوران گازهای #درخشان از آن‌ها، موسوم به اجرام Herbig-Haro، پی برد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Markus Bauer
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و ششم شهریورماه 1398
🗓 September 17, 2019
📌 "تاج‌گذاری رنگی ماه، بر فراز اروپا!"
🔖 #پرسش مهمی که سال‌ها، #ذهن #بشر را به خود معطوف کرده، این است:
آیا #حیات، در جای دیگری به جز #زمین، وجود دارد؟
اخیراً، #ستاره‌شناسان، با شناسایی یک #سیاره‌ی_فراخورشیدی، موسوم به K2-18b، که در #جو آن، مقادیر بسیار زیادی از #قطرات_آب یافت شده است، گام بزرگی را در جهت رسیدن به #پاسخ این #پرسش قدیمی برداشته‌اند.
با وجود آن‌که، K2-18b، به وضوح، بزرگ‌تر و بسیار سنگین‌تر از کره‌ی #زمین می‌باشد، اما داده‌های به دست آمده از #تلسکوپ‌های_فضایی #هابل، #اسپیتزر و #کپلر نشان می‌دهند، سیاره‌ی مزبور با قرار گرفتن در #کمربند_حیات نسبت به ستارهی میزبانش، نشانه‌هایی از وجود #قطرا_آب در #جو خود را بروز داده است.
این نشانه‌ها، با توجه به #خطوط_جذبی متعلق به #قطرا_آب، در #طیف به دست آمده از #جو این #سیاره، به هنگام #عبور از مقابل #ستارهی_میزبان خود، موسوم به K2-18، #آشکار شده‌اند.
جالب است بدانید، با آن‌که ستارهی K2-18، یک #کوتوله‌ی_سرخ به حساب می‌آید، لکن، می‌تواند همانند #خورشید، در #آسمان سیاره‌ی خود، #پرنور باشد.
آن‌چه می‌بینید، یک تصویر خیالی از #ستاره و سیاره‌هایش می‌باشد، که با فاصله‌ای معادل 124 #سال_نوری، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_اسد قرار دارند.
🕋 "وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ" - (الأنبياء-30)
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
ESA,
NASA,
Hubble
🎨 تصویرگر:
M. Kornmesser
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و ششم شهریورماه 1398
🗓 September 17, 2019
📌 "تاج‌گذاری رنگی ماه، بر فراز اروپا!"
🔖 #پرسش مهمی که سال‌ها، #ذهن #بشر را به خود معطوف کرده، این است:
آیا #حیات، در جای دیگری به جز #زمین، وجود دارد؟
اخیراً، #ستاره‌شناسان، با شناسایی یک #سیاره‌ی_فراخورشیدی، موسوم به K2-18b، که در #جو آن، مقادیر بسیار زیادی از #قطرات_آب یافت شده است، گام بزرگی را در جهت رسیدن به #پاسخ این #پرسش قدیمی برداشته‌اند.
با وجود آن‌که، K2-18b، به وضوح، بزرگ‌تر و بسیار سنگین‌تر از کره‌ی #زمین می‌باشد، اما داده‌های به دست آمده از #تلسکوپ‌های_فضایی #هابل، #اسپیتزر و #کپلر نشان می‌دهند، سیاره‌ی مزبور با قرار گرفتن در #کمربند_حیات نسبت به ستارهی میزبانش، نشانه‌هایی از وجود #قطرا_آب در #جو خود را بروز داده است.
این نشانه‌ها، با توجه به #خطوط_جذبی متعلق به #قطرا_آب، در #طیف به دست آمده از #جو این #سیاره، به هنگام #عبور از مقابل #ستارهی_میزبان خود، موسوم به K2-18، #آشکار شده‌اند.
جالب است بدانید، با آن‌که ستارهی K2-18، یک #کوتوله‌ی_سرخ به حساب می‌آید، لکن، می‌تواند همانند #خورشید، در #آسمان سیاره‌ی خود، #پرنور باشد.
آن‌چه می‌بینید، یک تصویر خیالی از #ستاره و سیاره‌هایش می‌باشد، که با فاصله‌ای معادل 124 #سال_نوری، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_اسد قرار دارند.
🕋 "وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ" - (الأنبياء-30)
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
ESA,
NASA,
Hubble
🎨 تصویرگر:
M. Kornmesser
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بال‌هایش، چنین رشته‌های زیبایی از #گازهای_درخشان دیده می‌شوند.
این #رشته‌های_رنگین، که در اثر ضربه‌ی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفته‌اند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل می‌دهند.
گویی، #امواج_ضربه‌ای ناشی از #مرگ یک #ستارهی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمع‌شدن و #برانگیخته شدن #مواد_میان‌ستاره‌ای شده‌اند.
به نظر می‌رسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشته‌های_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور اتم‌های #هیدروژن، و رنگ‌های #آبی و #سبز، نمایان‌گر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقه‌ی_قو نیز معروف شده، محدوده‌ای به وسعت 3 #درجه‌ی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش می‌دهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش می‌دهد، اما، با در نظر گرفتن فاصله‌ی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری می‌باشد، به این نتیجه می‌رسیم که وسعت این #سحابی، بیش‌تر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستارهی_پرنور نیز دیده می‌شود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سه‌گوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانه‌ی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامه‌ی آن، که شباهت بی‌نظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دسته‌ی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بال‌هایش، چنین رشته‌های زیبایی از #گازهای_درخشان دیده می‌شوند.
این #رشته‌های_رنگین، که در اثر ضربه‌ی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفته‌اند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل می‌دهند.
گویی، #امواج_ضربه‌ای ناشی از #مرگ یک #ستارهی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمع‌شدن و #برانگیخته شدن #مواد_میان‌ستاره‌ای شده‌اند.
به نظر می‌رسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشته‌های_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور اتم‌های #هیدروژن، و رنگ‌های #آبی و #سبز، نمایان‌گر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقه‌ی_قو نیز معروف شده، محدوده‌ای به وسعت 3 #درجه‌ی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش می‌دهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش می‌دهد، اما، با در نظر گرفتن فاصله‌ی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری می‌باشد، به این نتیجه می‌رسیم که وسعت این #سحابی، بیش‌تر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستارهی_پرنور نیز دیده می‌شود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سه‌گوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانه‌ی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامه‌ی آن، که شباهت بی‌نظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دسته‌ی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سی‌اُم شهریورماه 1398
🗓 September 21, 2019
📌 "شاخه‌ی گلی در منقار قو!"
🔖 مزرعه‌ی پرستاره‌ی #کهکشان_راه_شیری میزبان یک #گل دیگر است.
بلی، #سحابی_گل_لاله، با ابرهایی #سرخ‌فام از #گاز و #غبار_میان‌ستاره‌ای، در این #نمای_تلسکوپی خودنمایی می‌کند.
#سحابی_گل_لاله، با 8 هزار #سال_نوری #فاصله از #زمین، ناحیه‌ای به وسعت 70 #سال_نوری را، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه) پوشش می‌دهد.
این #سحابی_نشری، که توسط #تابش_فرابنفش و #پرانرژی ستارگانی جوان از #رده‌ی_طیفی O، #برانگیخته شده، در نزدیکی سومین #تجمع_ستارگان_رده‌های_طیفی_B_و_O #صورت_فلکی_قو قرار دارد.
جالب است بدانید، #تجمع_ستارگان_رده‌های_طیفی_B_و_O، مجموعه‌ای کوچک، شامل ده تا صد #ستارهی #پرجرم و #درخشان از این #رده‌های_طیفی است که در محدوده‌ای کوچک در کنار یک‌دیگر قرار می‌گیرند.
#استوارت_شارپلس، #کاشف این #سحابی زیبا در سال 1959 میلادی، آن را با شماره‌ی Sh2-101 در #فهرست خود جای داده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Robert Eder
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سی‌اُم شهریورماه 1398
🗓 September 21, 2019
📌 "شاخه‌ی گلی در منقار قو!"
🔖 مزرعه‌ی پرستاره‌ی #کهکشان_راه_شیری میزبان یک #گل دیگر است.
بلی، #سحابی_گل_لاله، با ابرهایی #سرخ‌فام از #گاز و #غبار_میان‌ستاره‌ای، در این #نمای_تلسکوپی خودنمایی می‌کند.
#سحابی_گل_لاله، با 8 هزار #سال_نوری #فاصله از #زمین، ناحیه‌ای به وسعت 70 #سال_نوری را، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه) پوشش می‌دهد.
این #سحابی_نشری، که توسط #تابش_فرابنفش و #پرانرژی ستارگانی جوان از #رده‌ی_طیفی O، #برانگیخته شده، در نزدیکی سومین #تجمع_ستارگان_رده‌های_طیفی_B_و_O #صورت_فلکی_قو قرار دارد.
جالب است بدانید، #تجمع_ستارگان_رده‌های_طیفی_B_و_O، مجموعه‌ای کوچک، شامل ده تا صد #ستارهی #پرجرم و #درخشان از این #رده‌های_طیفی است که در محدوده‌ای کوچک در کنار یک‌دیگر قرار می‌گیرند.
#استوارت_شارپلس، #کاشف این #سحابی زیبا در سال 1959 میلادی، آن را با شماره‌ی Sh2-101 در #فهرست خود جای داده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Robert Eder
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 پنجم مهرماه 1398
🗓 September 27, 2019
📌 "برشی شگفت‌انگیز از بخش میانی کهکشان راه شیری!"
🔖 اگر #شب، #تاریک باشد و شرایط، مساعد، می‌توانید #رد_کهکشان_راه_شیری را در #آسمان بالای سرتان ببینید.
لازم است بدانید، که #مرکز_کهکشان ما، 26 هزار #سال_نوری دورتر، جایی در راستای #صورت_فلکی_قوس قرار دارد.
لکن، حتی اگر به سمت #مرکز_کهکشان نیز خیره شوید، تمام #خط_دید شما به دلیل حضور غباری #میان‌ستاره‌ای، مات و مبهم خواهد بود؛
هرچند در میان این #ابرهای_تاریک و غباری، سحابی‌هایی #درخشان نیز دیده می‌شوند، لکن، نوار مملو از ستارهی #کهکشان، مانع دیدن #مرکز آن خواهد شد.
این نمای شگفت‌انگیز، که حاصل در کنار هم قرار گرفتن چندین تصویر می‌باشد، ناحیه‌ی مورد علاقه‌ی اکثر جویندگان و #رصدگران #آسمان_شب است.
اکثر #اجرام این ناحیه، به راحتی و حتی با دوربین‌های #دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک نیز، قابل مشاهده هستند.
در این نما، که برشی از #نوار_کهکشان_راه_شیری را در خود جای داده، #مرکز_کهکشان را می‌توان در سمت راست آن مشاهده نمود.
هم‌چنین، #اجرام فوق‌العاده زیبایی از #فهرست_مسیه، نظیر #سحابی_مرداب (#مسیه8)، #سحابی_سه‌تکه (#مسیه20)، ابری مملو از #ستاره (#مسیه24)، #سحابی_عقاب (#مسیه16) و #سحابی_امگا (#مسیه17)، به‌همراه، بخش‌هایی #تاریک از #نوار_کهکشان_راه_شیری که به افتخار #ادوارد_امرسون_بارنارد نام‌گذاری شده‌اند را نیز، می‌توان مشاهده کرد.
✅ نمای کامل‌تری از این ناحیه در #آسمان، که در حدود 20 #درجه‌ی_قوسی از آن را پوشش می‌دهد، در این تصویر به نمایش درآمده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Miguel Claro (TWAN, Dark Sky Alqueva)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 پنجم مهرماه 1398
🗓 September 27, 2019
📌 "برشی شگفت‌انگیز از بخش میانی کهکشان راه شیری!"
🔖 اگر #شب، #تاریک باشد و شرایط، مساعد، می‌توانید #رد_کهکشان_راه_شیری را در #آسمان بالای سرتان ببینید.
لازم است بدانید، که #مرکز_کهکشان ما، 26 هزار #سال_نوری دورتر، جایی در راستای #صورت_فلکی_قوس قرار دارد.
لکن، حتی اگر به سمت #مرکز_کهکشان نیز خیره شوید، تمام #خط_دید شما به دلیل حضور غباری #میان‌ستاره‌ای، مات و مبهم خواهد بود؛
هرچند در میان این #ابرهای_تاریک و غباری، سحابی‌هایی #درخشان نیز دیده می‌شوند، لکن، نوار مملو از ستارهی #کهکشان، مانع دیدن #مرکز آن خواهد شد.
این نمای شگفت‌انگیز، که حاصل در کنار هم قرار گرفتن چندین تصویر می‌باشد، ناحیه‌ی مورد علاقه‌ی اکثر جویندگان و #رصدگران #آسمان_شب است.
اکثر #اجرام این ناحیه، به راحتی و حتی با دوربین‌های #دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک نیز، قابل مشاهده هستند.
در این نما، که برشی از #نوار_کهکشان_راه_شیری را در خود جای داده، #مرکز_کهکشان را می‌توان در سمت راست آن مشاهده نمود.
هم‌چنین، #اجرام فوق‌العاده زیبایی از #فهرست_مسیه، نظیر #سحابی_مرداب (#مسیه8)، #سحابی_سه‌تکه (#مسیه20)، ابری مملو از #ستاره (#مسیه24)، #سحابی_عقاب (#مسیه16) و #سحابی_امگا (#مسیه17)، به‌همراه، بخش‌هایی #تاریک از #نوار_کهکشان_راه_شیری که به افتخار #ادوارد_امرسون_بارنارد نام‌گذاری شده‌اند را نیز، می‌توان مشاهده کرد.
✅ نمای کامل‌تری از این ناحیه در #آسمان، که در حدود 20 #درجه‌ی_قوسی از آن را پوشش می‌دهد، در این تصویر به نمایش درآمده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Miguel Claro (TWAN, Dark Sky Alqueva)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هشتم مهرماه 1398
🗓 September 30, 2019
📌 "درختی که به سر، سودای آغوش تو دارد!"
🔖 آیا تا به حال #طلوع #صورت_فلکی_شکارچی را به نظاره نشسته‌اید؟
هم اکنون و تا چند #ماه دیگر، #بهترین شرایط، برای دیدن #صورت_فلکی_شکارچی (#جبار) فراهم است؛ چرا که هر #شب، #شکارچی، زودتر از #شب قبل #طلوع خواهد کرد.
با این حال، هرچه‌قدر هم که #شرایط_رصدی مناسب باشد، باز هم #چشم نخواهد توانست، هم‌چون تصویری گرفته‌شده توسط #دوربین، به زیبایی رنگ‌های #جبار، پی ببرد.
این نمای بی‌نظیر، به خوبی نشان می‌دهد که حتی تک درختی جدا افتاده، در نواحی غربی-مرکزی #برزیل، تا چه حد می‌تواند محو تماشای رنگ‌های بی‌نظیر این #صورت_فلکی گردد.
#ابط‌الجوزا، این ستارهی #غول_سرخ، با #نارنجی پررنگ در گوشه‌ی پایین و سمت چپ، #رجل‌الجبار، این #ابر_غول_آبی #شکارچی در بالا و سمت راست، #ناجذ در بالا سمت چپ و #سیف در پایین سمت راست، چهار گوشه‌ی #جبار، این #صورت_فلکی زیبای #آسمان را تشکیل می‌دهند.
#نطاق، #نظام و #منطقه، به ترتیب از پایین به بالا، سه ستارهی میانی #شکارچی، موسوم به #کمربند_جبار را تشکیل می‌دهند.
کمی سمت راست و بالاتر از #کمربند_جبار، گویی سه ستارهی دیگر نیز در یک راستا قرار گرفته‌اند که به آن‌ها، #شمشیر_شکارچی می‌گوییم.
اما، اگر ستارهی میانی آن، کمی #محو و رنگی به نظر می‌رسد، اشتباه نمی‌کنید، چرا که شما به #سحابی_جبار، این #زایشگاه_عظیم_ستارگان، #چشم دوخته‌اید.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Carlos Fairbairn
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هشتم مهرماه 1398
🗓 September 30, 2019
📌 "درختی که به سر، سودای آغوش تو دارد!"
🔖 آیا تا به حال #طلوع #صورت_فلکی_شکارچی را به نظاره نشسته‌اید؟
هم اکنون و تا چند #ماه دیگر، #بهترین شرایط، برای دیدن #صورت_فلکی_شکارچی (#جبار) فراهم است؛ چرا که هر #شب، #شکارچی، زودتر از #شب قبل #طلوع خواهد کرد.
با این حال، هرچه‌قدر هم که #شرایط_رصدی مناسب باشد، باز هم #چشم نخواهد توانست، هم‌چون تصویری گرفته‌شده توسط #دوربین، به زیبایی رنگ‌های #جبار، پی ببرد.
این نمای بی‌نظیر، به خوبی نشان می‌دهد که حتی تک درختی جدا افتاده، در نواحی غربی-مرکزی #برزیل، تا چه حد می‌تواند محو تماشای رنگ‌های بی‌نظیر این #صورت_فلکی گردد.
#ابط‌الجوزا، این ستارهی #غول_سرخ، با #نارنجی پررنگ در گوشه‌ی پایین و سمت چپ، #رجل‌الجبار، این #ابر_غول_آبی #شکارچی در بالا و سمت راست، #ناجذ در بالا سمت چپ و #سیف در پایین سمت راست، چهار گوشه‌ی #جبار، این #صورت_فلکی زیبای #آسمان را تشکیل می‌دهند.
#نطاق، #نظام و #منطقه، به ترتیب از پایین به بالا، سه ستارهی میانی #شکارچی، موسوم به #کمربند_جبار را تشکیل می‌دهند.
کمی سمت راست و بالاتر از #کمربند_جبار، گویی سه ستارهی دیگر نیز در یک راستا قرار گرفته‌اند که به آن‌ها، #شمشیر_شکارچی می‌گوییم.
اما، اگر ستارهی میانی آن، کمی #محو و رنگی به نظر می‌رسد، اشتباه نمی‌کنید، چرا که شما به #سحابی_جبار، این #زایشگاه_عظیم_ستارگان، #چشم دوخته‌اید.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Carlos Fairbairn
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم مهرماه 1398
🗓 October 02, 2019
📌 "ابرهایی که پیش‌مرگ ستارگان جدید می‌شوند!"
🔖 الآن نه، اما، #نابودی، سرانجامی فداکارانه برای این ابرهای کوچک و دوست‌داشتنی است.
این #ابرهای_مولکولی #تاریک، با حاشیه‌های درخشان‌شان، درست در میان ستارگانی حضور دارند که در نهایت، عامل نابودی‌شان خواهند شد.
بلی، ابرهایی از #غبار #تاریک، که به زودی، توسط بادهایی از جانب #ستارگان تازه‌متولد‌شده‌ی نزدیک، #تراکم خود را از دست داده، #شفاف شده و در نهایت، با #تابش_پرانرژی آن‌ها، سرنوشتی شبیه به #تبخیرشدن، در انتظارشان خواهد بود.
این نمای منحصر به فرد، از این سازه‌های زیبای #فضایی غوطه‌ور در #زایشگاه_عظیم_ستارگان، موسوم به #سحابی_کارینا، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده است.
در حالی، هر کدام از این #ابرهای_مولکولی، چندین #ماه_نوری عرض دارند که #سحابی_کارینا، ناحیه‌ای به وسعت 30 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
#سحابی_کارینا، در #صورت_فلکی_جنوبی_حمال، و در فاصله‌ای برابر با 7500 #سال_نوری، نسبت #زمین، واقع شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دهم مهرماه 1398
🗓 October 02, 2019
📌 "ابرهایی که پیش‌مرگ ستارگان جدید می‌شوند!"
🔖 الآن نه، اما، #نابودی، سرانجامی فداکارانه برای این ابرهای کوچک و دوست‌داشتنی است.
این #ابرهای_مولکولی #تاریک، با حاشیه‌های درخشان‌شان، درست در میان ستارگانی حضور دارند که در نهایت، عامل نابودی‌شان خواهند شد.
بلی، ابرهایی از #غبار #تاریک، که به زودی، توسط بادهایی از جانب #ستارگان تازه‌متولد‌شده‌ی نزدیک، #تراکم خود را از دست داده، #شفاف شده و در نهایت، با #تابش_پرانرژی آن‌ها، سرنوشتی شبیه به #تبخیرشدن، در انتظارشان خواهد بود.
این نمای منحصر به فرد، از این سازه‌های زیبای #فضایی غوطه‌ور در #زایشگاه_عظیم_ستارگان، موسوم به #سحابی_کارینا، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده است.
در حالی، هر کدام از این #ابرهای_مولکولی، چندین #ماه_نوری عرض دارند که #سحابی_کارینا، ناحیه‌ای به وسعت 30 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
#سحابی_کارینا، در #صورت_فلکی_جنوبی_حمال، و در فاصله‌ای برابر با 7500 #سال_نوری، نسبت #زمین، واقع شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفدهم مهرماه 1398
🗓 October 09, 2019
📌 "تولدی دوباره در دل یک نابودی!"
🔖 به نظر شما، آیا این #کهکشان، به یاد یک #سیرک_کیهانی، در حال پریدن از #حلقه‌ی_آتش است؟
هرچند، تاکنون، #تحلیل درستی از نحوه‌ی به وجود آمدن این شکل عجیب و غریب نداریم، اما، قطع به یقین، تنها دلیل این #کش_و_قوس_کیهانی، #برخورد دو #کهکشان، با یک‌دیگر است.
مشاهدات نشان می‌دهند، گویی #کهکشان کوچک‌تر موسوم به NGC7715، با #ستاره‌های_آبی‌رنگ خود، در حال عبور از حلقه‌ی آتشی می‌باشد که توسط میلیون‌ها #ستارهی_پیر #خورشیدگون در #کهکشان بزرگ‌تر با نام NGC7714، به وجود آمده است.
در این تصویر بی‌نظیر که توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده، #درخشان بودن #هسته‌ی_کهکشان NGC7714، نشان از #ستاره‌زایی بسیار شدیدی در آن دارد.
این #تصادم_کیهانی عجیب و غریب، 130 میلیون #سال_نوری دورتر در راستای #صورت_فلکی_حوت (#دوماهی)، و در حدود 150 میلیون #سال قبل رخ داده است.
جالب آن که، این روند ممکن است برای چند صد میلیون #سال دیگر نیز، تا تشکیل یک #کهکشان واحد، ادامه داشته باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Legacy Archive
🖥 پردازش تصویر:
Rudy Pohl
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفدهم مهرماه 1398
🗓 October 09, 2019
📌 "تولدی دوباره در دل یک نابودی!"
🔖 به نظر شما، آیا این #کهکشان، به یاد یک #سیرک_کیهانی، در حال پریدن از #حلقه‌ی_آتش است؟
هرچند، تاکنون، #تحلیل درستی از نحوه‌ی به وجود آمدن این شکل عجیب و غریب نداریم، اما، قطع به یقین، تنها دلیل این #کش_و_قوس_کیهانی، #برخورد دو #کهکشان، با یک‌دیگر است.
مشاهدات نشان می‌دهند، گویی #کهکشان کوچک‌تر موسوم به NGC7715، با #ستاره‌های_آبی‌رنگ خود، در حال عبور از حلقه‌ی آتشی می‌باشد که توسط میلیون‌ها #ستارهی_پیر #خورشیدگون در #کهکشان بزرگ‌تر با نام NGC7714، به وجود آمده است.
در این تصویر بی‌نظیر که توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده، #درخشان بودن #هسته‌ی_کهکشان NGC7714، نشان از #ستاره‌زایی بسیار شدیدی در آن دارد.
این #تصادم_کیهانی عجیب و غریب، 130 میلیون #سال_نوری دورتر در راستای #صورت_فلکی_حوت (#دوماهی)، و در حدود 150 میلیون #سال قبل رخ داده است.
جالب آن که، این روند ممکن است برای چند صد میلیون #سال دیگر نیز، تا تشکیل یک #کهکشان واحد، ادامه داشته باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Legacy Archive
🖥 پردازش تصویر:
Rudy Pohl
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎