#عکس_نجومی_روز
🗓 سی‌اُم اَمردادماه 1398
🗓 August 21, 2019
📌 "هر آن‌چه از جبار می‌بینید!"
🔖 چه‌گونه ممکن است فردی تا به حال با #صورت_فلکی_جبار، زیبای شب‌های #پاییز، #زمستان و #بهار، آشنا نباشد؟
#جبار یا #شکارچی، یکی از ساده‌ترین #صورت‌های_فلکی برای تشخیص در #آسمان می‌باشد.
این نمای دیجیتال، که حاصل #نوردهی_بلندمدت و پردازش‌های پس از تصویربرداری است، می‌تواند زوایای بیش‌تری از زیبایی‌های این ناحیه از #آسمان را برای شما آشکار نماید.
#پرنورترین ستاره‌ی این مجموعه، #ابط‌الجوزا (#شبان‌شانه)، یک #غول سرخ، در نیمه‌ی پایین و سمت چپ تصویر قرار دارد.
#ابط‌الجوزا که یکی از #ده_ستاره‌ی_پرنور_آسمان می‌باشد، با #نور مایل به نارنجی خود، در میان ستارگان آبی‌رنگ #جبار، به خوبی قابل تشخیص است.
لکن، نمی‌شود #رجل‌الجبار، این #ابرغول آبی، که در نقطه‌ی مقابل #ابط‌الجوزا، در گوشه‌ی بالا سمت راست قرار گرفته را، فراموش نمود.
هم‌چنین، #ناجذ، سومین ستاره‌ی پرنور #شکارچی، در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر قرار دارد.
در میانهی خط واصل #رجل‌الجبار و #ابط‌الجوزا، به سه #ستاره می‌رسیم، که با قرار گرفتن در یک راستا، #کمربند_صورت_فلکی_شکارچی را تشکیل می‌دهند.
هر سه‌ی این ستاره‌ها، که در فاصله‌ای تقریباً معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارند، زاده‌ی #ابرهای_میان‌ستاره‌ای در #صورت_فلکی_جبار هستند.
اما، آن‌چه که #جبار را معروف می‌کند، ستاره‌هایش که نه، بلکه، وصله‌ی رنگین این #صورت_فلکی، #سحابی_جبار، این مهد نام‌آشنای ستارگان در حال #تولد است.
پس از #سحابی_جبار، #شکارچی را به حلقه‌ی معروفی می‌شناسند که در حدود صد سال پیش، میان عکس‌های ادوارد امرسون بارنارد از این #صورت_فلکی کشف شد؛
بلی، #حلقه‌ی_بارنارد، که گویی #سحابی_جبار و ستارگان #کمربند_شکارچی را، به آغوش کشیده است.
علاوه بر این دو #سحابی_نشری، #صورت_فلکی_شکارچی، مملو از سحابی‌های روشن و تاریک دیگری است که بر زیبایی‌های این نقاشی آسمانی می‌افزایند.
جالب است بدانید، سَرهای زیادی در تسخیر #شکارچی قرار گرفته‌اند؛
#سحابی_سر_اسب، #سحابی_سر_میمون و #سحابی_سر_جادوگر (#صورت_فلکی_نهر)، از جمله‌ی آن‌ها می‌باشند.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
John Gleason,
Rogelio Bernal Andreo
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سی‌اُم اَمردادماه 1398
🗓 August 21, 2019
📌 "هر آن‌چه از جبار می‌بینید!"
🔖 چه‌گونه ممکن است فردی تا به حال با #صورت_فلکی_جبار، زیبای شب‌های #پاییز، #زمستان و #بهار، آشنا نباشد؟
#جبار یا #شکارچی، یکی از ساده‌ترین #صورت‌های_فلکی برای تشخیص در #آسمان می‌باشد.
این نمای دیجیتال، که حاصل #نوردهی_بلندمدت و پردازش‌های پس از تصویربرداری است، می‌تواند زوایای بیش‌تری از زیبایی‌های این ناحیه از #آسمان را برای شما آشکار نماید.
#پرنورترین ستاره‌ی این مجموعه، #ابط‌الجوزا (#شبان‌شانه)، یک #غول سرخ، در نیمه‌ی پایین و سمت چپ تصویر قرار دارد.
#ابط‌الجوزا که یکی از #ده_ستاره‌ی_پرنور_آسمان می‌باشد، با #نور مایل به نارنجی خود، در میان ستارگان آبی‌رنگ #جبار، به خوبی قابل تشخیص است.
لکن، نمی‌شود #رجل‌الجبار، این #ابرغول آبی، که در نقطه‌ی مقابل #ابط‌الجوزا، در گوشه‌ی بالا سمت راست قرار گرفته را، فراموش نمود.
هم‌چنین، #ناجذ، سومین ستاره‌ی پرنور #شکارچی، در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر قرار دارد.
در میانهی خط واصل #رجل‌الجبار و #ابط‌الجوزا، به سه #ستاره می‌رسیم، که با قرار گرفتن در یک راستا، #کمربند_صورت_فلکی_شکارچی را تشکیل می‌دهند.
هر سه‌ی این ستاره‌ها، که در فاصله‌ای تقریباً معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارند، زاده‌ی #ابرهای_میان‌ستاره‌ای در #صورت_فلکی_جبار هستند.
اما، آن‌چه که #جبار را معروف می‌کند، ستاره‌هایش که نه، بلکه، وصله‌ی رنگین این #صورت_فلکی، #سحابی_جبار، این مهد نام‌آشنای ستارگان در حال #تولد است.
پس از #سحابی_جبار، #شکارچی را به حلقه‌ی معروفی می‌شناسند که در حدود صد سال پیش، میان عکس‌های ادوارد امرسون بارنارد از این #صورت_فلکی کشف شد؛
بلی، #حلقه‌ی_بارنارد، که گویی #سحابی_جبار و ستارگان #کمربند_شکارچی را، به آغوش کشیده است.
علاوه بر این دو #سحابی_نشری، #صورت_فلکی_شکارچی، مملو از سحابی‌های روشن و تاریک دیگری است که بر زیبایی‌های این نقاشی آسمانی می‌افزایند.
جالب است بدانید، سَرهای زیادی در تسخیر #شکارچی قرار گرفته‌اند؛
#سحابی_سر_اسب، #سحابی_سر_میمون و #سحابی_سر_جادوگر (#صورت_فلکی_نهر)، از جمله‌ی آن‌ها می‌باشند.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
John Gleason,
Rogelio Bernal Andreo
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 یکم شهریورماه 1398
🗓 August 23, 2019
📌 "آغوش سرخ سحابی کالیفرنیا!"
🔖 علاوه بر این #ابر کیهانی، که شباهت کم‌نظیری به نقشه‌ی ایالت کالیفرنیا در سواحل غربی کشور آمریکا دارد، #خورشید نیز بر #بازوی_مارپیچی_شکارچی از #کهکشان_راه‌شیری آرام گرفته است.
#سحابی_کالیفرنیا که با NGC1499 نیز شناخته می‌شود، 1500 #سال_نوری دورتر از #خورشید، در محدوده‌ی #صورت _فلکی_برساووش قرار دارد.
#تابش #سرخ‌فام این #سحابی، بی‌شک، خبر از وجود مقادیر زیادی #اتم‌های_یونیزه‌شده‌ی_هیدروژن در آن می‌دهد؛
اتم‌هایی که به علت #نور #پرانرژی #ستارگان اطراف، تنها #الکترون خود را از دست داده‌اند.
برای مثال، ستاره‌ی خی-برساووش، این گوی داغ، روشن و آبی‌رنگ، درست در سمت راست این #سحابی قرار دارد.
#سحابی_کالیفرنیا، به درازای 100 #سال_نوری، با قرار گرفتن در نزدیکی #خوشه‌ی_پروین، یکی از محبوب‌ترین سوژه‌ها برای عکاسان نجومی به حساب می‌آید.
آن‌چه در این تصویر با #میدان‌دید_باز می‌بینید، حاصل کنار هم چیده‌شدن شش #نمای_تلسکوپی، از این #سحابی زیبا در #آسمان است.
✅ #لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Sara Wager
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 یکم شهریورماه 1398
🗓 August 23, 2019
📌 "آغوش سرخ سحابی کالیفرنیا!"
🔖 علاوه بر این #ابر کیهانی، که شباهت کم‌نظیری به نقشه‌ی ایالت کالیفرنیا در سواحل غربی کشور آمریکا دارد، #خورشید نیز بر #بازوی_مارپیچی_شکارچی از #کهکشان_راه‌شیری آرام گرفته است.
#سحابی_کالیفرنیا که با NGC1499 نیز شناخته می‌شود، 1500 #سال_نوری دورتر از #خورشید، در محدوده‌ی #صورت _فلکی_برساووش قرار دارد.
#تابش #سرخ‌فام این #سحابی، بی‌شک، خبر از وجود مقادیر زیادی #اتم‌های_یونیزه‌شده‌ی_هیدروژن در آن می‌دهد؛
اتم‌هایی که به علت #نور #پرانرژی #ستارگان اطراف، تنها #الکترون خود را از دست داده‌اند.
برای مثال، ستاره‌ی خی-برساووش، این گوی داغ، روشن و آبی‌رنگ، درست در سمت راست این #سحابی قرار دارد.
#سحابی_کالیفرنیا، به درازای 100 #سال_نوری، با قرار گرفتن در نزدیکی #خوشه‌ی_پروین، یکی از محبوب‌ترین سوژه‌ها برای عکاسان نجومی به حساب می‌آید.
آن‌چه در این تصویر با #میدان‌دید_باز می‌بینید، حاصل کنار هم چیده‌شدن شش #نمای_تلسکوپی، از این #سحابی زیبا در #آسمان است.
✅ #لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Sara Wager
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانهی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانهی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 پنجم شهریورماه 1398
🗓 August 27, 2019
📌 "غبار تاریک و ابرهای رنگین، میزبان ستاره‌ی قلب‌العقرب در آسمان!"
🔖 چرا #آسمان در نزدیکی #قلب‌العقرب و ستاره‌ی رو-مارافسای، این‌چنین غباری و در عین حال، رنگی به نظر می‌رسد؟
ممکن است تنوع رنگ این سحابی‌ها، خارج از #محدوده‌ی_دید_چشم_انسان باشد؛
لکن، با کمی #پردازش_تصویر، می‌توان مجموعه‌ای از رنگ‌های این ناحیه از #آسمان را، به خوبی مشاهده نمود.
رنگ #آبی، مربوط به #سحابی‌های_بازتابی در نزدیکی ستاره‌ها است.
رنگ #قرمز، نشان از #برانگیختگی اتم‌ها توسط #تابش #فرابنفش ستارگان در #سحابی‌های_نشری (#گسیلشی)، دارد.
و اما، نواحی #تیره، مربوط به #سحابی‌های_تاریکی شده که با #جذب_نور، مانع #انتشار آن می‌شوند.
#قلب‌العقرب، این ستاره‌ی #ابرغول_سرخ، که در زمره‌ی #پرنورترین ستارگان #آسمان نیز قرار دارد، به خوبی در میان ابری به رنگ زرد-نارنجی در پایین تصویر قرار گرفته است.
در سمت راست #قلب‌العقرب، #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی زیبای #مسیه4، قرار دارد.
اما در نقطه‌ی مقابل، ستاره‌ی رو-مارافسای، در میان یک #سحابی_بازتابی به رنگ #آبی، و در بالای تصویر دیده می‌شود.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
David McGarvey
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 پنجم شهریورماه 1398
🗓 August 27, 2019
📌 "غبار تاریک و ابرهای رنگین، میزبان ستاره‌ی قلب‌العقرب در آسمان!"
🔖 چرا #آسمان در نزدیکی #قلب‌العقرب و ستاره‌ی رو-مارافسای، این‌چنین غباری و در عین حال، رنگی به نظر می‌رسد؟
ممکن است تنوع رنگ این سحابی‌ها، خارج از #محدوده‌ی_دید_چشم_انسان باشد؛
لکن، با کمی #پردازش_تصویر، می‌توان مجموعه‌ای از رنگ‌های این ناحیه از #آسمان را، به خوبی مشاهده نمود.
رنگ #آبی، مربوط به #سحابی‌های_بازتابی در نزدیکی ستاره‌ها است.
رنگ #قرمز، نشان از #برانگیختگی اتم‌ها توسط #تابش #فرابنفش ستارگان در #سحابی‌های_نشری (#گسیلشی)، دارد.
و اما، نواحی #تیره، مربوط به #سحابی‌های_تاریکی شده که با #جذب_نور، مانع #انتشار آن می‌شوند.
#قلب‌العقرب، این ستاره‌ی #ابرغول_سرخ، که در زمره‌ی #پرنورترین ستارگان #آسمان نیز قرار دارد، به خوبی در میان ابری به رنگ زرد-نارنجی در پایین تصویر قرار گرفته است.
در سمت راست #قلب‌العقرب، #خوشه‌ی_ستاره‌ای_کروی زیبای #مسیه4، قرار دارد.
اما در نقطه‌ی مقابل، ستاره‌ی رو-مارافسای، در میان یک #سحابی_بازتابی به رنگ #آبی، و در بالای تصویر دیده می‌شود.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
David McGarvey
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!
آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستاره‌ی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستاره‌ی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!
آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستاره‌ی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستاره‌ی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هشتم شهریورماه 1398
🗓 August 30, 2019
📌 "پیر و جوان، دور و نزدیک!"
🔖 یک #زوج ظاهراً نزدیک، اما در واقعیت از یک‌دیگر دور، چه در #فاصله، چه در #سن!
بلی، این #نمای_تلسکوپی با #میدان‌دید_باز، به محدوده‌ای در #صورت_فلکی_قیفاووس می‌نگرد که میزبان دو #جرم_غیر_ستاره‌ای متفاوت است.
هرچند #جدایی_زاویه‌ای آن‌ها، تنها نیم‌درجه‌ی قوسی در #آسمان است، اما، هر یک از این دو #جرم، در مکانی متفاوت از #کیهان قرار دارند؛
به طوری که در سمت راست تصویر، NGC7129، که یک #سحابی_بازتابی می‌باشد، در فاصله‌ای معادل 3 هزار #سال_نوری، و در سمت چپ تصویر، NGC7142، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، نسبتاً دورتر و در فاصله‌ای معادل 6 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفته‌اند.
در واقع، حضور ناخوشایند ابرهای فراگیر #سحابی_بازتابی در پیش‌زمینه، باعث #انتقال_به_سرخ #نور رسیده از #خوشه‌ی_ستاره‌ای پس‌زمینه شده و کار را برای بررسی‌های نجومی بیش‌تر سخت کرده‌اند.
با این وجود، تصور می‌شود که #ستارگان #خوشه‌ی_ستاره‌ای، چند میلیون سال از #ستارگان نهفته در #سحابی، جوان‌تر باشند.
این #ستارگان تازه متولد شده که در میان #سحابی NGC7129 واقع شده‌اند، با #فروران_پرانرژی_ماده از خود، اشکالی هلالی و به رنگ #قرمز را، در نقاط مختلفی از این #جرم ایجاد کرده‌اند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Steve Cannistra (StarryWonders)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هشتم شهریورماه 1398
🗓 August 30, 2019
📌 "پیر و جوان، دور و نزدیک!"
🔖 یک #زوج ظاهراً نزدیک، اما در واقعیت از یک‌دیگر دور، چه در #فاصله، چه در #سن!
بلی، این #نمای_تلسکوپی با #میدان‌دید_باز، به محدوده‌ای در #صورت_فلکی_قیفاووس می‌نگرد که میزبان دو #جرم_غیر_ستاره‌ای متفاوت است.
هرچند #جدایی_زاویه‌ای آن‌ها، تنها نیم‌درجه‌ی قوسی در #آسمان است، اما، هر یک از این دو #جرم، در مکانی متفاوت از #کیهان قرار دارند؛
به طوری که در سمت راست تصویر، NGC7129، که یک #سحابی_بازتابی می‌باشد، در فاصله‌ای معادل 3 هزار #سال_نوری، و در سمت چپ تصویر، NGC7142، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، نسبتاً دورتر و در فاصله‌ای معادل 6 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفته‌اند.
در واقع، حضور ناخوشایند ابرهای فراگیر #سحابی_بازتابی در پیش‌زمینه، باعث #انتقال_به_سرخ #نور رسیده از #خوشه‌ی_ستاره‌ای پس‌زمینه شده و کار را برای بررسی‌های نجومی بیش‌تر سخت کرده‌اند.
با این وجود، تصور می‌شود که #ستارگان #خوشه‌ی_ستاره‌ای، چند میلیون سال از #ستارگان نهفته در #سحابی، جوان‌تر باشند.
این #ستارگان تازه متولد شده که در میان #سحابی NGC7129 واقع شده‌اند، با #فروران_پرانرژی_ماده از خود، اشکالی هلالی و به رنگ #قرمز را، در نقاط مختلفی از این #جرم ایجاد کرده‌اند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Steve Cannistra (StarryWonders)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019
📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"
🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، می‌تواند تخیل شما را برانگیزاند؟!
آن‌چه می‌بینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدوده‌ی #فروسرخ است.
#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابی‌ها، که با قرص‌هایی #سیاره‌ساز از جنس #غبار احاطه شده‌اند، تهیه نموده است.
این ابر عظیم #میان‌ستاره‌ای، در حالی منطقه‌ای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد، که در فاصله‌ای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.
از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال می‌گذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.
در نزدیکی میانهی تصویر، خوشه‌ای ستاره‌ای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغ‌ترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز می‌باشد.
جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور می‌شد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنک‌کننده‌اش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.
این تصویر که با رنگ‌های #دوکاناله و غیر واقعی‌اش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان می‌دهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، هم‌چنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس می‌باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019
📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"
🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، می‌تواند تخیل شما را برانگیزاند؟!
آن‌چه می‌بینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدوده‌ی #فروسرخ است.
#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابی‌ها، که با قرص‌هایی #سیاره‌ساز از جنس #غبار احاطه شده‌اند، تهیه نموده است.
این ابر عظیم #میان‌ستاره‌ای، در حالی منطقه‌ای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد، که در فاصله‌ای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.
از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال می‌گذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.
در نزدیکی میانهی تصویر، خوشه‌ای ستاره‌ای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغ‌ترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز می‌باشد.
جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور می‌شد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنک‌کننده‌اش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.
این تصویر که با رنگ‌های #دوکاناله و غیر واقعی‌اش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان می‌دهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، هم‌چنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس می‌باشد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهاردهم شهریورماه 1398
🗓 September 05, 2019
📌 "ابر ماژلانی بزرگ!"
🔖 فردیناند #ماژلان، دریانوردی پرتغالی، که در قرن شانزدهم میلادی می‌زیست، به هم‌راه خدمه‌اش در اولین #سفر به گرد #کره‌ی_زمین، فرصت مناسبی داشتند تا #آسمان #نیم‌کره‌ی_جنوبی #سیاره را نیز، مطالعه نمایند.
در نتیجه، آن‌ها می‌توانستند، دو چیز عجیب را در #آسمان مشاهده نمایند؛
دو ناحیه‌ی ابرمانند مات، که البته به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح، توجه تمام جویندگان #آسمان_شب را در #نیم‌کره‌ی_جنوبی #زمین، به خود معطوف می‌نماید.
بلی، آن‌ها، #ابرهای_ماژلانی هستند، که امروزه به عنوان #قمرهای_کهکشان_راه‌شیری نیز، شناخته می‌شوند.
ابعاد آن‌ها نسبت به #کهکشان_مارپیچی ما بسیار کوچک‌تر بوده و در فاصله‌ای معادل 160 هزار #سال_نوری در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ماهی_طلایی قرار دارند.
آن‌چه می‌بینید، نمایی #واضح و رنگین از #ابر_ماژلانی_بزرگ است، که محدوده‌ای به وسعت 15 هزار #سال_نوری در #فضا را پوشش می‌دهد.
#ابر_ماژلانی_بزرگ، #پرجرم‌ترین #قمر_کهکشان_راه‌شیری بوده و میزبان #نزدیک‌ترین #ابرنواختر شناخته‌شده در عصر حاضر، به نام SN1987A نیز، می‌باشد.
#پرنورترین ناحیه‌ی این تصویر که در قسمت پایینی آن قرار گرفته، متعلق به #سحابی_رتیل، ناحیه‌ای به وسعت 1000 #سال_نوری در #فضا است، که یکی از #بزرگ‌ترین و #زیباترین نواحی #ستاره‌ساز در #آسمان می‌باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Alessandro Cipolat Bares
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهاردهم شهریورماه 1398
🗓 September 05, 2019
📌 "ابر ماژلانی بزرگ!"
🔖 فردیناند #ماژلان، دریانوردی پرتغالی، که در قرن شانزدهم میلادی می‌زیست، به هم‌راه خدمه‌اش در اولین #سفر به گرد #کره‌ی_زمین، فرصت مناسبی داشتند تا #آسمان #نیم‌کره‌ی_جنوبی #سیاره را نیز، مطالعه نمایند.
در نتیجه، آن‌ها می‌توانستند، دو چیز عجیب را در #آسمان مشاهده نمایند؛
دو ناحیه‌ی ابرمانند مات، که البته به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح، توجه تمام جویندگان #آسمان_شب را در #نیم‌کره‌ی_جنوبی #زمین، به خود معطوف می‌نماید.
بلی، آن‌ها، #ابرهای_ماژلانی هستند، که امروزه به عنوان #قمرهای_کهکشان_راه‌شیری نیز، شناخته می‌شوند.
ابعاد آن‌ها نسبت به #کهکشان_مارپیچی ما بسیار کوچک‌تر بوده و در فاصله‌ای معادل 160 هزار #سال_نوری در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ماهی_طلایی قرار دارند.
آن‌چه می‌بینید، نمایی #واضح و رنگین از #ابر_ماژلانی_بزرگ است، که محدوده‌ای به وسعت 15 هزار #سال_نوری در #فضا را پوشش می‌دهد.
#ابر_ماژلانی_بزرگ، #پرجرم‌ترین #قمر_کهکشان_راه‌شیری بوده و میزبان #نزدیک‌ترین #ابرنواختر شناخته‌شده در عصر حاضر، به نام SN1987A نیز، می‌باشد.
#پرنورترین ناحیه‌ی این تصویر که در قسمت پایینی آن قرار گرفته، متعلق به #سحابی_رتیل، ناحیه‌ای به وسعت 1000 #سال_نوری در #فضا است، که یکی از #بزرگ‌ترین و #زیباترین نواحی #ستاره‌ساز در #آسمان می‌باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Alessandro Cipolat Bares
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخه‌ی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع می‌شود؛
در قلب‌شان شعله‌ای عظیم برپا شده و عناصر سنگین‌تر شکل می‌گیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میان‌ستاره‌ای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم می‌کنند.
آن‌چه می‌بینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخه‌ی پرمشقت #زندگی این ستاره‌ها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری موسوم به ذات‌الکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگ‌های غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندارا می‌باشند، نشان از وجود رشته‌ها و گره‌هایی هم‌چنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، می‌تواند نقش مهمی در شناخت #چرخه‌ی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راه‌شیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، می‌توان رنگ‌های تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نماینده‌ی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطه‌ی سفیدی که در نزدیکی میانهی تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای نوترونی می‌باشد، که در اثر #رمبش باقی‌مانده‌ی هسته‌ی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده می‌شوند.
با فاصله‌ای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده می‌شود ناحیه‌ای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در اشعه‌ی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخه‌ی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع می‌شود؛
در قلب‌شان شعله‌ای عظیم برپا شده و عناصر سنگین‌تر شکل می‌گیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میان‌ستاره‌ای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم می‌کنند.
آن‌چه می‌بینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخه‌ی پرمشقت #زندگی این ستاره‌ها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقی‌مانده‌ی_ابرنواختری موسوم به ذات‌الکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگ‌های غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانه‌ی_اشعه‌ی_ایکس_چاندارا می‌باشند، نشان از وجود رشته‌ها و گره‌هایی هم‌چنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، می‌تواند نقش مهمی در شناخت #چرخه‌ی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راه‌شیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس، می‌توان رنگ‌های تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نماینده‌ی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطه‌ی سفیدی که در نزدیکی میانهی تصویر قرار گرفته، ستاره‌ای نوترونی می‌باشد، که در اثر #رمبش باقی‌مانده‌ی هسته‌ی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده می‌شوند.
با فاصله‌ای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده می‌شود ناحیه‌ای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در اشعه‌ی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیه‌کنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 شانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 07, 2019
📌 "در انتهای غار گرگ!"
🔖 یک #شبه راز‌آلود که از خود نوری به #رنگ #آبی ساطع می‌کند!
این #سحابی_بازتابی که با نام‌های VdB152 و Ced201 نیز شناخته می‌شود، در نوک یک #سحابی_تاریک بسیار #دراز به نام بارنارد175 جای گرفته است.
این مجموعه‌ی غبار‌آلود موسوم به غار گرگ، 1400 سال نوری دورتر و در محدوده‌ی صورت فلکی قیفاووس قرار دارد.
آن‌چه باعث آبی‌رنگ شدن نوک این #ابر_مولکولی #طویل می‌شود، می‌تواند ناشی از پراکنده‌شدن #نور #ستاره‌های_نهفته در آن باشد؛
از طرفی، نوک این مجموعه از غبارهای #میان‌ستاره‌ای، با مسدود کردن #نور #ستارگان پس‌زمینه‌ی خود، به چنین رنگی دیده می‌شود.
حتی، تصور می‌گردد، #تابش #ماورای_بنفش #ستارگان #پس‌زمینه، باعث #درخشندگی #سرخ‌فام، اما #کم‌نور این #غبار نیز شده است.
با آن که قطعاً در این #ابر_مولکولی، ستارگانی در حال شکل‌گیری هستند، اما، به نظر می‌رسد که این #ستارگان، به طور اتفاقی درون این #غبار سرگردان شده باشند؛ چرا که #سرعت حرکت آن‌ها در #فضا، با #سرعت #جابه‌جایی این #ابر، بسیار متفاوت است.
در این نما، دو #جرم دیگر نیز دیده می‌شوند؛
در بالا سمت راست، #سحابی_تاریک LDN1221، و اندکی پایین‌تر از میانهی تصویر #سحابی سیاره‌نمای Dengel-Hartel5 با رنگ‌های زیبایش، خود را از #پس‌زمینه تصویر جدا می‌کند.
هم‌چنین، می‌توانید از پایین سمت راست تصویر، تا بالا سمت چپ آن، بقایای یک #انفجار_ابرنواختری را، به راحتی دنبال نمایید.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Charlie Bracken,
Mladen Dugec,
Max Whitby
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 شانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 07, 2019
📌 "در انتهای غار گرگ!"
🔖 یک #شبه راز‌آلود که از خود نوری به #رنگ #آبی ساطع می‌کند!
این #سحابی_بازتابی که با نام‌های VdB152 و Ced201 نیز شناخته می‌شود، در نوک یک #سحابی_تاریک بسیار #دراز به نام بارنارد175 جای گرفته است.
این مجموعه‌ی غبار‌آلود موسوم به غار گرگ، 1400 سال نوری دورتر و در محدوده‌ی صورت فلکی قیفاووس قرار دارد.
آن‌چه باعث آبی‌رنگ شدن نوک این #ابر_مولکولی #طویل می‌شود، می‌تواند ناشی از پراکنده‌شدن #نور #ستاره‌های_نهفته در آن باشد؛
از طرفی، نوک این مجموعه از غبارهای #میان‌ستاره‌ای، با مسدود کردن #نور #ستارگان پس‌زمینه‌ی خود، به چنین رنگی دیده می‌شود.
حتی، تصور می‌گردد، #تابش #ماورای_بنفش #ستارگان #پس‌زمینه، باعث #درخشندگی #سرخ‌فام، اما #کم‌نور این #غبار نیز شده است.
با آن که قطعاً در این #ابر_مولکولی، ستارگانی در حال شکل‌گیری هستند، اما، به نظر می‌رسد که این #ستارگان، به طور اتفاقی درون این #غبار سرگردان شده باشند؛ چرا که #سرعت حرکت آن‌ها در #فضا، با #سرعت #جابه‌جایی این #ابر، بسیار متفاوت است.
در این نما، دو #جرم دیگر نیز دیده می‌شوند؛
در بالا سمت راست، #سحابی_تاریک LDN1221، و اندکی پایین‌تر از میانهی تصویر #سحابی سیاره‌نمای Dengel-Hartel5 با رنگ‌های زیبایش، خود را از #پس‌زمینه تصویر جدا می‌کند.
هم‌چنین، می‌توانید از پایین سمت راست تصویر، تا بالا سمت چپ آن، بقایای یک #انفجار_ابرنواختری را، به راحتی دنبال نمایید.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
Charlie Bracken,
Mladen Dugec,
Max Whitby
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیستم شهریورماه 1398
🗓 September 11, 2019
📌 "تیری در قلب سحابی!"
🔖 منشأ تأمین #انرژی #سحابی_قلب چیست؟
#سحابی_نشری IC1805، که به دلیل شباهت بی‌نظیرش به #قلب_انسان، ملقب به #سحابی_قلب شده، به دلیل وجود مقادیر بسیار زیادی از #هیدروژن در خود، به طرز مشهودی به #رنگ #قرمز #تابش می‌کند.
تمام آن‌چه باعث #تابش این #سحابی شده، در تعداد اندکی از ستاره‌ها که در نواحی مرکزی آن جای دارند، خلاصه می‌شود.
این #ستارگان #جوان که تحت عنوان یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، موسوم به Mellote15 در کنار یک‌دیگر قرار دارند، با #تابش #پرانرژی و #بادهای_ستاره‌ای خود، سبب تشکیل ستون‌های زیبایی از #غبار در #قلب این #سحابی شده‌اند.
این #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، شامل #ستارگان پرنوری با 50 برابر #جرم #خورشید، و #ستارگان کم‌نورتری با کسری از #جرم این #ستاره، می‌شود.
جالب است بدانید، میلیون‌ها سال قبل، یک #میکرواختروش نیز، درون این #خوشه‌ی_ستاره‌ای جای داشته که نهایتاً به بیرون از آن محدوده #پرتاب شده است.
#سحابی_قلب، در فاصله‌ای معادل 7500 #سال_نوری از ما، و در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی جای دارد.
#سحابی_سر_ماهی نیز، چسبیده به #سحابی_قلب، در بالا و سمت راست این نما، دیده می‌شود.
نکته‌ی جالب این تصویر، عبور یک #شهاب کوچک، از #قلب این #سحابی است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bray Falls
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیستم شهریورماه 1398
🗓 September 11, 2019
📌 "تیری در قلب سحابی!"
🔖 منشأ تأمین #انرژی #سحابی_قلب چیست؟
#سحابی_نشری IC1805، که به دلیل شباهت بی‌نظیرش به #قلب_انسان، ملقب به #سحابی_قلب شده، به دلیل وجود مقادیر بسیار زیادی از #هیدروژن در خود، به طرز مشهودی به #رنگ #قرمز #تابش می‌کند.
تمام آن‌چه باعث #تابش این #سحابی شده، در تعداد اندکی از ستاره‌ها که در نواحی مرکزی آن جای دارند، خلاصه می‌شود.
این #ستارگان #جوان که تحت عنوان یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، موسوم به Mellote15 در کنار یک‌دیگر قرار دارند، با #تابش #پرانرژی و #بادهای_ستاره‌ای خود، سبب تشکیل ستون‌های زیبایی از #غبار در #قلب این #سحابی شده‌اند.
این #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، شامل #ستارگان پرنوری با 50 برابر #جرم #خورشید، و #ستارگان کم‌نورتری با کسری از #جرم این #ستاره، می‌شود.
جالب است بدانید، میلیون‌ها سال قبل، یک #میکرواختروش نیز، درون این #خوشه‌ی_ستاره‌ای جای داشته که نهایتاً به بیرون از آن محدوده #پرتاب شده است.
#سحابی_قلب، در فاصله‌ای معادل 7500 #سال_نوری از ما، و در محدوده‌ی #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی جای دارد.
#سحابی_سر_ماهی نیز، چسبیده به #سحابی_قلب، در بالا و سمت راست این نما، دیده می‌شود.
نکته‌ی جالب این تصویر، عبور یک #شهاب کوچک، از #قلب این #سحابی است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bray Falls
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و یکم شهریورماه 1398
🗓 September 12, 2019
📌 "رویش زنبق، در مزرعه‌ی ستارگان!"
🔖 این #ابر از #غبار_کیهانی، در امتداد ناحیه‌ای حاصل‌خیز از وجود #ستارگان_جوان، 1300 #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قیفاووس جای گرفته است.
#سحابی_زنبق، که با NGC7023 طبقه‌بندی شده و در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر جای دارد، تنها یکی از سحابی‌های #آسمان است که به شکل #گل دیده می‌شود.
این #سحابی زیبا و نسبتاً #متقارن، منطقه‌ای به وسعت 6 #سال_نوری در فضا را پوشش می‌دهد.
#نور #آبی این #سحابی، نشان از حضور یک #ستاره‌ی_داغ آبی‌رنگ در نزدیکی آن دارد، به طوری که #ذرات_غبار موجود در آن محدوده، #نور ستاره‌ی مزبور را #بازتاب می‌نمایند.
در این نما، با میدان‌دیدی در ابعاد چهار #درجه‌ی_قوسی، چندین #سحابی_تاریک دیگر نیز حضور دارند.
این سحابی‌ها که بخشی از مجموعه‌ی سحابی‌های تاریک Lynds می‌باشند، زایش‌گاهی برای #ستارگان جدید به شمار می‌روند.
هرچند #ستارگان تازه متولدشده، در نقاط متراکم این ابرهای #تاریک نهفته شده‌اند، اما، با اندکی دقت در این تصویر، می‌توان به #فوران گازهای #درخشان از آن‌ها، موسوم به اجرام Herbig-Haro، پی برد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Markus Bauer
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و یکم شهریورماه 1398
🗓 September 12, 2019
📌 "رویش زنبق، در مزرعه‌ی ستارگان!"
🔖 این #ابر از #غبار_کیهانی، در امتداد ناحیه‌ای حاصل‌خیز از وجود #ستارگان_جوان، 1300 #سال_نوری دورتر، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قیفاووس جای گرفته است.
#سحابی_زنبق، که با NGC7023 طبقه‌بندی شده و در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر جای دارد، تنها یکی از سحابی‌های #آسمان است که به شکل #گل دیده می‌شود.
این #سحابی زیبا و نسبتاً #متقارن، منطقه‌ای به وسعت 6 #سال_نوری در فضا را پوشش می‌دهد.
#نور #آبی این #سحابی، نشان از حضور یک #ستاره‌ی_داغ آبی‌رنگ در نزدیکی آن دارد، به طوری که #ذرات_غبار موجود در آن محدوده، #نور ستاره‌ی مزبور را #بازتاب می‌نمایند.
در این نما، با میدان‌دیدی در ابعاد چهار #درجه‌ی_قوسی، چندین #سحابی_تاریک دیگر نیز حضور دارند.
این سحابی‌ها که بخشی از مجموعه‌ی سحابی‌های تاریک Lynds می‌باشند، زایش‌گاهی برای #ستارگان جدید به شمار می‌روند.
هرچند #ستارگان تازه متولدشده، در نقاط متراکم این ابرهای #تاریک نهفته شده‌اند، اما، با اندکی دقت در این تصویر، می‌توان به #فوران گازهای #درخشان از آن‌ها، موسوم به اجرام Herbig-Haro، پی برد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Markus Bauer
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بال‌هایش، چنین رشته‌های زیبایی از #گازهای_درخشان دیده می‌شوند.
این #رشته‌های_رنگین، که در اثر ضربه‌ی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفته‌اند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل می‌دهند.
گویی، #امواج_ضربه‌ای ناشی از #مرگ یک #ستاره‌ی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمع‌شدن و #برانگیخته شدن #مواد_میان‌ستاره‌ای شده‌اند.
به نظر می‌رسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشته‌های_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور اتم‌های #هیدروژن، و رنگ‌های #آبی و #سبز، نمایان‌گر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقه‌ی_قو نیز معروف شده، محدوده‌ای به وسعت 3 #درجه‌ی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش می‌دهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش می‌دهد، اما، با در نظر گرفتن فاصله‌ی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری می‌باشد، به این نتیجه می‌رسیم که وسعت این #سحابی، بیش‌تر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستاره‌ی_پرنور نیز دیده می‌شود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سه‌گوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانه‌ی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامه‌ی آن، که شباهت بی‌نظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دسته‌ی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و هشتم شهریورماه 1398
🗓 September 19, 2019
📌 "جادوی جاروی جادوگر شب!"
🔖 #قو پر گشاییده و در ظرافت بال‌هایش، چنین رشته‌های زیبایی از #گازهای_درخشان دیده می‌شوند.
این #رشته‌های_رنگین، که در اثر ضربه‌ی ایجاد شده توسط یک #انفجار_ابرنواختری شکل گرفته‌اند، تنها قسمتی از #بخش_غربی_سحابی_پرده را تشکیل می‌دهند.
گویی، #امواج_ضربه‌ای ناشی از #مرگ یک #ستاره‌ی_پرجرم، با درنوردیدن #فضا، باعث جمع‌شدن و #برانگیخته شدن #مواد_میان‌ستاره‌ای شده‌اند.
به نظر می‌رسد، #نور حاصل از این #انفجار_ابرنواختری، در حدود 5000 #سال قبل به #زمین رسیده باشد.
#تفکیک #رنگ، در این #رشته‌های_درخشان که شباهت عجیبی به #موج ایجاد شده در یک پارچه وسیع دارند، به خوبی صورت پذیرفته است؛
به طوری که #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور اتم‌های #هیدروژن، و رنگ‌های #آبی و #سبز، نمایان‌گر #گاز_اکسیژن هستند.
#سحابی_پرده، که با قرار گرفتن در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه)، به #حلقه‌ی_قو نیز معروف شده، محدوده‌ای به وسعت 3 #درجه‌ی_قوسی (در حدود شش برابر #قرص_ماه_کامل) در #آسمان را، پوشش می‌دهد.
با آن که این #نمای_تلسکوپی، تنها نیمی از این #سحابی #بزرگ را نمایش می‌دهد، اما، با در نظر گرفتن فاصله‌ی #سحابی_پرده تا #زمین که چیزی در حدود 1500 #سال_نوری می‌باشد، به این نتیجه می‌رسیم که وسعت این #سحابی، بیش‌تر از 70 #سال_نوری در #فضا است.
بخش بالایی این تصویر که چسبیده به آن، یک #ستاره‌ی_پرنور نیز دیده می‌شود، #سحابی_جاروی_جادوگر نام دارد.
جالب است بدانید، بخش تقریباً سه‌گوش پایینی تصویر، به افتخار #پروفسور #ادوارد_چارلز_پیکرینگ، چهارمین #مدیر #رصدخانه‌ی_دانشگاه_هاروارد، #مثلث_پیکرینگ نام گرفته و ادامه‌ی آن، که شباهت بی‌نظیری به یک جارو دارد، به افتخار #شاگرد این #پروفسور و #کاشف #سحابی_سر_اسب، به دسته‌ی جاروی مثلثی #ویلیامینا_فلمینگ مشهور شده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Min Xie
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سی‌اُم شهریورماه 1398
🗓 September 21, 2019
📌 "شاخه‌ی گلی در منقار قو!"
🔖 مزرعه‌ی پرستاره‌ی #کهکشان_راه_شیری میزبان یک #گل دیگر است.
بلی، #سحابی_گل_لاله، با ابرهایی #سرخ‌فام از #گاز و #غبار_میان‌ستاره‌ای، در این #نمای_تلسکوپی خودنمایی می‌کند.
#سحابی_گل_لاله، با 8 هزار #سال_نوری #فاصله از #زمین، ناحیه‌ای به وسعت 70 #سال_نوری را، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه) پوشش می‌دهد.
این #سحابی_نشری، که توسط #تابش_فرابنفش و #پرانرژی ستارگانی جوان از #رده‌ی_طیفی O، #برانگیخته شده، در نزدیکی سومین #تجمع_ستارگان_رده‌های_طیفی_B_و_O #صورت_فلکی_قو قرار دارد.
جالب است بدانید، #تجمع_ستارگان_رده‌های_طیفی_B_و_O، مجموعه‌ای کوچک، شامل ده تا صد #ستاره‌ی #پرجرم و #درخشان از این #رده‌های_طیفی است که در محدوده‌ای کوچک در کنار یک‌دیگر قرار می‌گیرند.
#استوارت_شارپلس، #کاشف این #سحابی زیبا در سال 1959 میلادی، آن را با شماره‌ی Sh2-101 در #فهرست خود جای داده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Robert Eder
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سی‌اُم شهریورماه 1398
🗓 September 21, 2019
📌 "شاخه‌ی گلی در منقار قو!"
🔖 مزرعه‌ی پرستاره‌ی #کهکشان_راه_شیری میزبان یک #گل دیگر است.
بلی، #سحابی_گل_لاله، با ابرهایی #سرخ‌فام از #گاز و #غبار_میان‌ستاره‌ای، در این #نمای_تلسکوپی خودنمایی می‌کند.
#سحابی_گل_لاله، با 8 هزار #سال_نوری #فاصله از #زمین، ناحیه‌ای به وسعت 70 #سال_نوری را، در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قو (#دجاجه) پوشش می‌دهد.
این #سحابی_نشری، که توسط #تابش_فرابنفش و #پرانرژی ستارگانی جوان از #رده‌ی_طیفی O، #برانگیخته شده، در نزدیکی سومین #تجمع_ستارگان_رده‌های_طیفی_B_و_O #صورت_فلکی_قو قرار دارد.
جالب است بدانید، #تجمع_ستارگان_رده‌های_طیفی_B_و_O، مجموعه‌ای کوچک، شامل ده تا صد #ستاره‌ی #پرجرم و #درخشان از این #رده‌های_طیفی است که در محدوده‌ای کوچک در کنار یک‌دیگر قرار می‌گیرند.
#استوارت_شارپلس، #کاشف این #سحابی زیبا در سال 1959 میلادی، آن را با شماره‌ی Sh2-101 در #فهرست خود جای داده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Robert Eder
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سوم مهرماه 1398
🗓 September 25, 2019
📌 "پلیکانی دیگر برمی‌خیزد؟!"
🔖 نام این #ابر_مولکولی زیبا و مملو از #غبارهای_تاریک، که از #سحابی_آمریکای_شمالی جدا شده، IC5070، موسوم به #سحابی_پلیکان می‌باشد.
هرچند، #سرعت #دگرگونی این #سحابی حیرت‌انگیز بالا نیست، لکن، مطالعات نشان می‌دهند که فرآیند #ستاره‌سازی در آن، به صورت #فعال رخ می‌دهد.
زیبایی‌های این #سحابی، تنها با سه #رنگ حاصل از #تابش #گوگرد، #هیدروژن و #اکسیژن، به تصویر کشیده شده‌اند.
دانش‌مندان، با بررسی #تابش این سه #عنصر مختلف، می‌تواند درک بهتری از #برهم‌کنش گازهای موجود در این #سحابی، پیدا کنند.
جالب است بدانید، #نور #ستارگان_جوان و #پرانرژی، با #گرم کردن تدریجی این گازهای #سرد، باعث افزایش مرزهای نمای جلویی و یونیزه‌شده‌ی این #سحابی، که به رنگ‌های #قرمز و #نارنجی روشن دیده می‌شود، شده‌اند.
لکن، متأستفانه، میلیون‌ها سال دیگر، چیزی از #سحابی خارق‌العاده پلیکان باقی نمی‌ماند؛
چرا که #ستارگان #تازه‌متولد‌شده، جای #ستون‌های_باریک و #تاریک بیرون‌زده از جای جای این #سحابی را گرفته، و طولی نمی‌کشد که باعث #دگرگونی تمام این ناحیه در #فضا شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Yannick Akar
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سوم مهرماه 1398
🗓 September 25, 2019
📌 "پلیکانی دیگر برمی‌خیزد؟!"
🔖 نام این #ابر_مولکولی زیبا و مملو از #غبارهای_تاریک، که از #سحابی_آمریکای_شمالی جدا شده، IC5070، موسوم به #سحابی_پلیکان می‌باشد.
هرچند، #سرعت #دگرگونی این #سحابی حیرت‌انگیز بالا نیست، لکن، مطالعات نشان می‌دهند که فرآیند #ستاره‌سازی در آن، به صورت #فعال رخ می‌دهد.
زیبایی‌های این #سحابی، تنها با سه #رنگ حاصل از #تابش #گوگرد، #هیدروژن و #اکسیژن، به تصویر کشیده شده‌اند.
دانش‌مندان، با بررسی #تابش این سه #عنصر مختلف، می‌تواند درک بهتری از #برهم‌کنش گازهای موجود در این #سحابی، پیدا کنند.
جالب است بدانید، #نور #ستارگان_جوان و #پرانرژی، با #گرم کردن تدریجی این گازهای #سرد، باعث افزایش مرزهای نمای جلویی و یونیزه‌شده‌ی این #سحابی، که به رنگ‌های #قرمز و #نارنجی روشن دیده می‌شود، شده‌اند.
لکن، متأستفانه، میلیون‌ها سال دیگر، چیزی از #سحابی خارق‌العاده پلیکان باقی نمی‌ماند؛
چرا که #ستارگان #تازه‌متولد‌شده، جای #ستون‌های_باریک و #تاریک بیرون‌زده از جای جای این #سحابی را گرفته، و طولی نمی‌کشد که باعث #دگرگونی تمام این ناحیه در #فضا شوند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Yannick Akar
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 پنجم مهرماه 1398
🗓 September 27, 2019
📌 "برشی شگفت‌انگیز از بخش میانی کهکشان راه شیری!"
🔖 اگر #شب، #تاریک باشد و شرایط، مساعد، می‌توانید #رد_کهکشان_راه_شیری را در #آسمان بالای سرتان ببینید.
لازم است بدانید، که #مرکز_کهکشان ما، 26 هزار #سال_نوری دورتر، جایی در راستای #صورت_فلکی_قوس قرار دارد.
لکن، حتی اگر به سمت #مرکز_کهکشان نیز خیره شوید، تمام #خط_دید شما به دلیل حضور غباری #میان‌ستاره‌ای، مات و مبهم خواهد بود؛
هرچند در میان این #ابرهای_تاریک و غباری، سحابی‌هایی #درخشان نیز دیده می‌شوند، لکن، نوار مملو از ستاره‌ی #کهکشان، مانع دیدن #مرکز آن خواهد شد.
این نمای شگفت‌انگیز، که حاصل در کنار هم قرار گرفتن چندین تصویر می‌باشد، ناحیه‌ی مورد علاقه‌ی اکثر جویندگان و #رصدگران #آسمان_شب است.
اکثر #اجرام این ناحیه، به راحتی و حتی با دوربین‌های #دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک نیز، قابل مشاهده هستند.
در این نما، که برشی از #نوار_کهکشان_راه_شیری را در خود جای داده، #مرکز_کهکشان را می‌توان در سمت راست آن مشاهده نمود.
هم‌چنین، #اجرام فوق‌العاده زیبایی از #فهرست_مسیه، نظیر #سحابی_مرداب (#مسیه8)، #سحابی_سه‌تکه (#مسیه20)، ابری مملو از #ستاره (#مسیه24)، #سحابی_عقاب (#مسیه16) و #سحابی_امگا (#مسیه17)، به‌همراه، بخش‌هایی #تاریک از #نوار_کهکشان_راه_شیری که به افتخار #ادوارد_امرسون_بارنارد نام‌گذاری شده‌اند را نیز، می‌توان مشاهده کرد.
✅ نمای کامل‌تری از این ناحیه در #آسمان، که در حدود 20 #درجه‌ی_قوسی از آن را پوشش می‌دهد، در این تصویر به نمایش درآمده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Miguel Claro (TWAN, Dark Sky Alqueva)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 پنجم مهرماه 1398
🗓 September 27, 2019
📌 "برشی شگفت‌انگیز از بخش میانی کهکشان راه شیری!"
🔖 اگر #شب، #تاریک باشد و شرایط، مساعد، می‌توانید #رد_کهکشان_راه_شیری را در #آسمان بالای سرتان ببینید.
لازم است بدانید، که #مرکز_کهکشان ما، 26 هزار #سال_نوری دورتر، جایی در راستای #صورت_فلکی_قوس قرار دارد.
لکن، حتی اگر به سمت #مرکز_کهکشان نیز خیره شوید، تمام #خط_دید شما به دلیل حضور غباری #میان‌ستاره‌ای، مات و مبهم خواهد بود؛
هرچند در میان این #ابرهای_تاریک و غباری، سحابی‌هایی #درخشان نیز دیده می‌شوند، لکن، نوار مملو از ستاره‌ی #کهکشان، مانع دیدن #مرکز آن خواهد شد.
این نمای شگفت‌انگیز، که حاصل در کنار هم قرار گرفتن چندین تصویر می‌باشد، ناحیه‌ی مورد علاقه‌ی اکثر جویندگان و #رصدگران #آسمان_شب است.
اکثر #اجرام این ناحیه، به راحتی و حتی با دوربین‌های #دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک نیز، قابل مشاهده هستند.
در این نما، که برشی از #نوار_کهکشان_راه_شیری را در خود جای داده، #مرکز_کهکشان را می‌توان در سمت راست آن مشاهده نمود.
هم‌چنین، #اجرام فوق‌العاده زیبایی از #فهرست_مسیه، نظیر #سحابی_مرداب (#مسیه8)، #سحابی_سه‌تکه (#مسیه20)، ابری مملو از #ستاره (#مسیه24)، #سحابی_عقاب (#مسیه16) و #سحابی_امگا (#مسیه17)، به‌همراه، بخش‌هایی #تاریک از #نوار_کهکشان_راه_شیری که به افتخار #ادوارد_امرسون_بارنارد نام‌گذاری شده‌اند را نیز، می‌توان مشاهده کرد.
✅ نمای کامل‌تری از این ناحیه در #آسمان، که در حدود 20 #درجه‌ی_قوسی از آن را پوشش می‌دهد، در این تصویر به نمایش درآمده است.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Miguel Claro (TWAN, Dark Sky Alqueva)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم مهرماه 1398
🗓 September 29, 2019
📌 "تمام آن‌چه برای ساخت یک ساعت شنی کیهانی لازم است!"
🔖 مسأله این است:
آیا شما به این #ساعت_شنی نگاه می‌کنید، یا #ساعت_شنی به شما؟!
این #سحابی_سیاره‌نما که حلقه‌های اطرافش، آن را شبیه به یک #ساعت_شنی نموده، MyCn18 نام دارد.
شاید بتوان این‌طور تصور نمود که در مرکز این #سحابی_سیاره‌نما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما می‌نگرد، #زمان، با ریختن دانه‌های شن، به صورت #پیوسته برای #ستاره‌ی_مرکزی آن در حال گذر است.
آن‌چه می‌بینید، می‌تواند #سرنوشت ستاره‌ای شبیه به #خورشید ما باشد؛
ستاره‌ای که با اتمام #سوخت_هسته‌ای خود، لایه‌های بیرونی‌اش را از دست داده، و از آن، هسته‌ای در حال #سرد و #کم‌نور شدن، موسوم به #کوتوله‌ی_سفید بر جای مانده است.
در این تصویر، #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور #نیتروژن، #سبز نمایان‌گر #هیدروژن، و #آبی، وجود #اکسیژن را اعلام می‌کند.
جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که #ستاره‌شناسان با استفاده از #تلسکوپ_فضایی_هابل، مشغول #تصویربرداری از #سحابی‌های_سیاره‌نما بودند، حلقه‌های این #سحابی حیرت‌انگیز و رنگ‌های زیبایش،
آن‌ها را به یاد دیواره‌های #نازک یک #ساعت_شنی انداخت.
باید اذعان نمود، به لطف #وضوح بی‌نظیر تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل، جزییاتی حیرت‌انگیز از #مراحل_برون‌ریزی #سحابی‌های_سیاره‌نما #آشکار شده، که بی‌شک، می‌تواند پرده از #راز #اشکال_پیچیده، اما #منتظم آن‌ها بردارد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
🖥 پردازش تصویر:
Judy Schmidt
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم مهرماه 1398
🗓 September 29, 2019
📌 "تمام آن‌چه برای ساخت یک ساعت شنی کیهانی لازم است!"
🔖 مسأله این است:
آیا شما به این #ساعت_شنی نگاه می‌کنید، یا #ساعت_شنی به شما؟!
این #سحابی_سیاره‌نما که حلقه‌های اطرافش، آن را شبیه به یک #ساعت_شنی نموده، MyCn18 نام دارد.
شاید بتوان این‌طور تصور نمود که در مرکز این #سحابی_سیاره‌نما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما می‌نگرد، #زمان، با ریختن دانه‌های شن، به صورت #پیوسته برای #ستاره‌ی_مرکزی آن در حال گذر است.
آن‌چه می‌بینید، می‌تواند #سرنوشت ستاره‌ای شبیه به #خورشید ما باشد؛
ستاره‌ای که با اتمام #سوخت_هسته‌ای خود، لایه‌های بیرونی‌اش را از دست داده، و از آن، هسته‌ای در حال #سرد و #کم‌نور شدن، موسوم به #کوتوله‌ی_سفید بر جای مانده است.
در این تصویر، #رنگ #قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور #نیتروژن، #سبز نمایان‌گر #هیدروژن، و #آبی، وجود #اکسیژن را اعلام می‌کند.
جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که #ستاره‌شناسان با استفاده از #تلسکوپ_فضایی_هابل، مشغول #تصویربرداری از #سحابی‌های_سیاره‌نما بودند، حلقه‌های این #سحابی حیرت‌انگیز و رنگ‌های زیبایش،
آن‌ها را به یاد دیواره‌های #نازک یک #ساعت_شنی انداخت.
باید اذعان نمود، به لطف #وضوح بی‌نظیر تصاویر گرفته‌شده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل، جزییاتی حیرت‌انگیز از #مراحل_برون‌ریزی #سحابی‌های_سیاره‌نما #آشکار شده، که بی‌شک، می‌تواند پرده از #راز #اشکال_پیچیده، اما #منتظم آن‌ها بردارد.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
🖥 پردازش تصویر:
Judy Schmidt
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هشتم مهرماه 1398
🗓 September 30, 2019
📌 "درختی که به سر، سودای آغوش تو دارد!"
🔖 آیا تا به حال #طلوع #صورت_فلکی_شکارچی را به نظاره نشسته‌اید؟
هم اکنون و تا چند #ماه دیگر، #بهترین شرایط، برای دیدن #صورت_فلکی_شکارچی (#جبار) فراهم است؛ چرا که هر #شب، #شکارچی، زودتر از #شب قبل #طلوع خواهد کرد.
با این حال، هرچه‌قدر هم که #شرایط_رصدی مناسب باشد، باز هم #چشم نخواهد توانست، هم‌چون تصویری گرفته‌شده توسط #دوربین، به زیبایی رنگ‌های #جبار، پی ببرد.
این نمای بی‌نظیر، به خوبی نشان می‌دهد که حتی تک درختی جدا افتاده، در نواحی غربی-مرکزی #برزیل، تا چه حد می‌تواند محو تماشای رنگ‌های بی‌نظیر این #صورت_فلکی گردد.
#ابط‌الجوزا، این ستاره‌ی #غول_سرخ، با #نارنجی پررنگ در گوشه‌ی پایین و سمت چپ، #رجل‌الجبار، این #ابر_غول_آبی #شکارچی در بالا و سمت راست، #ناجذ در بالا سمت چپ و #سیف در پایین سمت راست، چهار گوشه‌ی #جبار، این #صورت_فلکی زیبای #آسمان را تشکیل می‌دهند.
#نطاق، #نظام و #منطقه، به ترتیب از پایین به بالا، سه ستاره‌ی میانی #شکارچی، موسوم به #کمربند_جبار را تشکیل می‌دهند.
کمی سمت راست و بالاتر از #کمربند_جبار، گویی سه ستاره‌ی دیگر نیز در یک راستا قرار گرفته‌اند که به آن‌ها، #شمشیر_شکارچی می‌گوییم.
اما، اگر ستاره‌ی میانی آن، کمی #محو و رنگی به نظر می‌رسد، اشتباه نمی‌کنید، چرا که شما به #سحابی_جبار، این #زایشگاه_عظیم_ستارگان، #چشم دوخته‌اید.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Carlos Fairbairn
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هشتم مهرماه 1398
🗓 September 30, 2019
📌 "درختی که به سر، سودای آغوش تو دارد!"
🔖 آیا تا به حال #طلوع #صورت_فلکی_شکارچی را به نظاره نشسته‌اید؟
هم اکنون و تا چند #ماه دیگر، #بهترین شرایط، برای دیدن #صورت_فلکی_شکارچی (#جبار) فراهم است؛ چرا که هر #شب، #شکارچی، زودتر از #شب قبل #طلوع خواهد کرد.
با این حال، هرچه‌قدر هم که #شرایط_رصدی مناسب باشد، باز هم #چشم نخواهد توانست، هم‌چون تصویری گرفته‌شده توسط #دوربین، به زیبایی رنگ‌های #جبار، پی ببرد.
این نمای بی‌نظیر، به خوبی نشان می‌دهد که حتی تک درختی جدا افتاده، در نواحی غربی-مرکزی #برزیل، تا چه حد می‌تواند محو تماشای رنگ‌های بی‌نظیر این #صورت_فلکی گردد.
#ابط‌الجوزا، این ستاره‌ی #غول_سرخ، با #نارنجی پررنگ در گوشه‌ی پایین و سمت چپ، #رجل‌الجبار، این #ابر_غول_آبی #شکارچی در بالا و سمت راست، #ناجذ در بالا سمت چپ و #سیف در پایین سمت راست، چهار گوشه‌ی #جبار، این #صورت_فلکی زیبای #آسمان را تشکیل می‌دهند.
#نطاق، #نظام و #منطقه، به ترتیب از پایین به بالا، سه ستاره‌ی میانی #شکارچی، موسوم به #کمربند_جبار را تشکیل می‌دهند.
کمی سمت راست و بالاتر از #کمربند_جبار، گویی سه ستاره‌ی دیگر نیز در یک راستا قرار گرفته‌اند که به آن‌ها، #شمشیر_شکارچی می‌گوییم.
اما، اگر ستاره‌ی میانی آن، کمی #محو و رنگی به نظر می‌رسد، اشتباه نمی‌کنید، چرا که شما به #سحابی_جبار، این #زایشگاه_عظیم_ستارگان، #چشم دوخته‌اید.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Carlos Fairbairn
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم مهرماه 1398
🗓 October 02, 2019
📌 "ابرهایی که پیش‌مرگ ستارگان جدید می‌شوند!"
🔖 الآن نه، اما، #نابودی، سرانجامی فداکارانه برای این ابرهای کوچک و دوست‌داشتنی است.
این #ابرهای_مولکولی #تاریک، با حاشیه‌های درخشان‌شان، درست در میان ستارگانی حضور دارند که در نهایت، عامل نابودی‌شان خواهند شد.
بلی، ابرهایی از #غبار #تاریک، که به زودی، توسط بادهایی از جانب #ستارگان تازه‌متولد‌شده‌ی نزدیک، #تراکم خود را از دست داده، #شفاف شده و در نهایت، با #تابش_پرانرژی آن‌ها، سرنوشتی شبیه به #تبخیرشدن، در انتظارشان خواهد بود.
این نمای منحصر به فرد، از این سازه‌های زیبای #فضایی غوطه‌ور در #زایشگاه_عظیم_ستارگان، موسوم به #سحابی_کارینا، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده است.
در حالی، هر کدام از این #ابرهای_مولکولی، چندین #ماه_نوری عرض دارند که #سحابی_کارینا، ناحیه‌ای به وسعت 30 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
#سحابی_کارینا، در #صورت_فلکی_جنوبی_حمال، و در فاصله‌ای برابر با 7500 #سال_نوری، نسبت #زمین، واقع شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دهم مهرماه 1398
🗓 October 02, 2019
📌 "ابرهایی که پیش‌مرگ ستارگان جدید می‌شوند!"
🔖 الآن نه، اما، #نابودی، سرانجامی فداکارانه برای این ابرهای کوچک و دوست‌داشتنی است.
این #ابرهای_مولکولی #تاریک، با حاشیه‌های درخشان‌شان، درست در میان ستارگانی حضور دارند که در نهایت، عامل نابودی‌شان خواهند شد.
بلی، ابرهایی از #غبار #تاریک، که به زودی، توسط بادهایی از جانب #ستارگان تازه‌متولد‌شده‌ی نزدیک، #تراکم خود را از دست داده، #شفاف شده و در نهایت، با #تابش_پرانرژی آن‌ها، سرنوشتی شبیه به #تبخیرشدن، در انتظارشان خواهد بود.
این نمای منحصر به فرد، از این سازه‌های زیبای #فضایی غوطه‌ور در #زایشگاه_عظیم_ستارگان، موسوم به #سحابی_کارینا، توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل ثبت شده است.
در حالی، هر کدام از این #ابرهای_مولکولی، چندین #ماه_نوری عرض دارند که #سحابی_کارینا، ناحیه‌ای به وسعت 30 #سال_نوری در #فضا را، پوشش می‌دهد.
#سحابی_کارینا، در #صورت_فلکی_جنوبی_حمال، و در فاصله‌ای برابر با 7500 #سال_نوری، نسبت #زمین، واقع شده است.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهاردهم مهرماه 1398
🗓 October 06, 2019
📌 "شکوه جبار تمامی ندارد!"
🔖 چه چیزی از میان ناحیه‌ی #سرخ‌رنگ تصویر سر برآورده است؟
بلی درست حدس زدید، یکی از #معروف‌ترین سحابی‌های #آسمان، موسوم به #سحابی_سر_اسب.
اما، تنها عاملی که باعث شده این #ابر_کدر متشکل از #غبار دیده شود، همان #سحابی_نشری #سرخ‌رنگ پشت آن است، که از قرار گرفتن مجدد #الکترون در #مدار خود به گرد #پروتون، در #اتم‌های_یونیده‌شده‌ی_هیدروژن، حاصل می‌شود.
لکن، اگر از دیدن این #سحابی زیبا، که همانند ابرهای موجود در #آسمان #زمین، شکلی خاصی به خود گرفته، لذت می‌برید، خوب آن را تماشا کنید؛
چرا که پس از گذشت چند هزار #سال، با #حرکت بخش‌های داخلی‌اش، به کلی ظاهر آن #تغییر خواهد کرد.
نکته‌ی جالب در این تصویر، سمتی می‌باشد که #سر_اسب به آن طرف خیره شده است؛
در ناحیه‌ی سمت چپ تصویر، یک #ابر آتشین زیبا، موسوم به #سحابی_شعله قرار دارد که باریکه‌هایی از #غبار_تاریک نیز آن را پوشانیده‌اند.
اما، در میان بخش‌های #سرخ و #نارنجی تصویر، درست در زیر #سحابی_سر_اسب، یک #سحابی_بازتابی به #رنگ #آبی قرار گرفته که #نور ستاره‌های اطرافش را #بازتاب می‌نماید.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
José Jiménez Priego
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهاردهم مهرماه 1398
🗓 October 06, 2019
📌 "شکوه جبار تمامی ندارد!"
🔖 چه چیزی از میان ناحیه‌ی #سرخ‌رنگ تصویر سر برآورده است؟
بلی درست حدس زدید، یکی از #معروف‌ترین سحابی‌های #آسمان، موسوم به #سحابی_سر_اسب.
اما، تنها عاملی که باعث شده این #ابر_کدر متشکل از #غبار دیده شود، همان #سحابی_نشری #سرخ‌رنگ پشت آن است، که از قرار گرفتن مجدد #الکترون در #مدار خود به گرد #پروتون، در #اتم‌های_یونیده‌شده‌ی_هیدروژن، حاصل می‌شود.
لکن، اگر از دیدن این #سحابی زیبا، که همانند ابرهای موجود در #آسمان #زمین، شکلی خاصی به خود گرفته، لذت می‌برید، خوب آن را تماشا کنید؛
چرا که پس از گذشت چند هزار #سال، با #حرکت بخش‌های داخلی‌اش، به کلی ظاهر آن #تغییر خواهد کرد.
نکته‌ی جالب در این تصویر، سمتی می‌باشد که #سر_اسب به آن طرف خیره شده است؛
در ناحیه‌ی سمت چپ تصویر، یک #ابر آتشین زیبا، موسوم به #سحابی_شعله قرار دارد که باریکه‌هایی از #غبار_تاریک نیز آن را پوشانیده‌اند.
اما، در میان بخش‌های #سرخ و #نارنجی تصویر، درست در زیر #سحابی_سر_اسب، یک #سحابی_بازتابی به #رنگ #آبی قرار گرفته که #نور ستاره‌های اطرافش را #بازتاب می‌نماید.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
José Jiménez Priego
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎