کافه فلسفه شیراز
۵مرداد۹۵ هشت تا ده‌شب
نخستین کافه فلسفه شیرازم را برگزار کردم.البته نخستین من،چون مجتبا رئیسی هم قبلا با هم قطارانش بر گزار کرده بود.نخستین با نخستین چه فرق دارد؟آیا می شود دو نخستین داشت؟
چهار راه سینما سعدی خ هدایت غربی روبری کوچه ده ،نقاب آبی.همان اول که نامش را شنیده بودم برایم پرسش ایجاد شده بود:نقاب آبی؟ما که در علم های انسانیِ فلسفه ،روان شناسی و جامعه شناسی در مطالعه و براندازی نقاب هستیم، مرکزی پیدا شده، مایل است نقاب آبی بزند.پس از کافه با شهرزاد از بانیان مرکز صحبت کردم او گفت مرادش نقابی از آب بود است چنان که آب را به صورت می پاشانیم و دقایقی بعد دیگر بر صورت نیست اما خنکی اش هنوز در پوست احساس می شود.به نظر فرق بود میان نقاب شهرزاد و نقاب من.
بی آنکه دقیق آدرس را بدانیم جایی در هدایت پیاده شدیم.و دقیق ندانستیم که در غربی اش هستیم یا شرقی .و من فکر کردم هدایت شویم به صورت شرقی و یا هدایت شویم به صورت غربی. همانجا بود که تابلوی نقاب آبی را دیدیم.چند نفر دیگر هم در خیابان‌سر گردان بودند و عجیب من حس کرده بودم که اینها قرار است همانجا باشند که ما‌قرار بود باشیم.
آرام آرام مردمان گرد هم آمدند و من از میانه این گرد هم آمدن شروع کردم به خوش بش و آشنا شدن و آشنا کردنشان با یکدیگر و کمی از اینکه قرار است چه کنیم حرف زدم .حالا تعدادمان فراتر از بیست شده بود.آنها قرار شد دو به دو با هم یک پرسش را انتخاب کنند تا روی برد نوشته شود ده پرسش آمده روی تخته سفید.این پرسش انتخاب شد :هدف از زندگی کردن چیست؟
جنبه زیبای این نخستین کافه فلسفه من در شیراز شرکت نوجوانان و بویژه دختران نوجوان بود که فعالانه در مباحث شرکت می کردند..جوانترین شرکت کننده حدودا ۱۴ ،پانزده سال داشت و مسن ترین فراتر ازشصت.
معانی وتعاریف بیان شده در باب هدف زندگی یکی یکی نوشته می شد و از راه استدلال و در فرایند استدلال وارسی می شد و برای عبور از آن از رای گیری استفاده می شد.برخی از موارد بررسی شده اینهادبودند:
*هدف از زندگی کردن چیست؟*
💭هدف از زندگی رسیدن به خوشحالی است.
💭هدف از زندگی لذت بردن از زندگی است.
💭هدف از زندگی رسیدن به تکامل است.
💭جنگیدن و رسیدن به فرد یا چیزی که دلمان میخواد.
💭کسب رضایت نسبی از حال و چیزهایی که داریم.
💭مطابق میل خود زندگی کردن هدف زندگی است.
💭تاثیر پذیرفتن و تاثیر گذاشتن هدف زندگی است.
💭هدف از زندگی کردن زندگی کردن است.
وقتی آموخته و حس هایشان را بررسی کردم نشانگر موفقبت این نخستین کافه در شیراز بود و حس هایشان هم خود بود.
@yahyaghaedi
#یحیی_قائدی
#کافه_فلسفه
#یاران_کتاب
#نقاب_آبی
#شیراز
# philo_cafe
۵مرداد۹۵ هشت تا ده‌شب
نخستین کافه فلسفه شیرازم را برگزار کردم.البته نخستین من،چون مجتبا رئیسی هم قبلا با هم قطارانش بر گزار کرده بود.نخستین با نخستین چه فرق دارد؟آیا می شود دو نخستین داشت؟
چهار راه سینما سعدی خ هدایت غربی روبری کوچه ده ،نقاب آبی.همان اول که نامش را شنیده بودم برایم پرسش ایجاد شده بود:نقاب آبی؟ما که در علم های انسانیِ فلسفه ،روان شناسی و جامعه شناسی در مطالعه و براندازی نقاب هستیم، مرکزی پیدا شده، مایل است نقاب آبی بزند.پس از کافه با شهرزاد از بانیان مرکز صحبت کردم او گفت مرادش نقابی از آب بود است چنان که آب را به صورت می پاشانیم و دقایقی بعد دیگر بر صورت نیست اما خنکی اش هنوز در پوست احساس می شود.به نظر فرق بود میان نقاب شهرزاد و نقاب من.
بی آنکه دقیق آدرس را بدانیم جایی در هدایت پیاده شدیم.و دقیق ندانستیم که در غربی اش هستیم یا شرقی .و من فکر کردم هدایت شویم به صورت شرقی و یا هدایت شویم به صورت غربی. همانجا بود که تابلوی نقاب آبی را دیدیم.چند نفر دیگر هم در خیابان‌سر گردان بودند و عجیب من حس کرده بودم که اینها قرار است همانجا باشند که ما‌قرار بود باشیم.
آرام آرام مردمان گرد هم آمدند و من از میانه این گرد هم آمدن شروع کردم به خوش بش و آشنا شدن و آشنا کردنشان با یکدیگر و کمی از اینکه قرار است چه کنیم حرف زدم .حالا تعدادمان فراتر از بیست شده بود.آنها قرار شد دو به دو با هم یک پرسش را انتخاب کنند تا روی برد نوشته شود ده پرسش آمده روی تخته سفید.این پرسش انتخاب شد :هدف از زندگی کردن چیست؟
جنبه زیبای این نخستین کافه فلسفه من در شیراز شرکت نوجوانان و بویژه دختران نوجوان بود که فعالانه در مباحث شرکت می کردند..جوانترین شرکت کننده حدودا ۱۴ ،پانزده سال داشت و مسن ترین فراتر ازشصت.
معانی وتعاریف بیان شده در باب هدف زندگی یکی یکی نوشته می شد و از راه استدلال و در فرایند استدلال وارسی می شد و برای عبور از آن از رای گیری استفاده می شد.برخی از موارد بررسی شده اینهادبودند:
*هدف از زندگی کردن چیست؟*
💭هدف از زندگی رسیدن به خوشحالی است.
💭هدف از زندگی لذت بردن از زندگی است.
💭هدف از زندگی رسیدن به تکامل است.
💭جنگیدن و رسیدن به فرد یا چیزی که دلمان میخواد.
💭کسب رضایت نسبی از حال و چیزهایی که داریم.
💭مطابق میل خود زندگی کردن هدف زندگی است.
💭تاثیر پذیرفتن و تاثیر گذاشتن هدف زندگی است.
💭هدف از زندگی کردن زندگی کردن است.
وقتی آموخته و حس هایشان را بررسی کردم نشانگر موفقبت این نخستین کافه در شیراز بود و حس هایشان هم خود بود.
@yahyaghaedi
#یحیی_قائدی
#کافه_فلسفه
#یاران_کتاب
#نقاب_آبی
#شیراز
# philo_cafe
فلسفه برای کودکان
با کودکان در شیراز
۶مرداد ۹۸ ساعت هشت تا ده
موسسه فرهنگی هنری آفرینش نقاب آبی
این بار دیگر نشانی درست را می دانستیم و دیگر میان هدایت به فرم شرقی و هدایت به فرم غربی سرگردان نماندیم. وقتی رسیدم هنوز کودکی نیامده بود. در حیاط روی نیم کتی که منتظرم بود، نشستم.از بیرون می شد اتاقی را دید که قرار بود کودکان گرد هم بیایند..وقتی چند کودک از بیرون دیده می شدند ، من دلم خواست بروم و با آنها خوش و بش کنم.نگران خوب و درست از کار در آمدن جلسه‌هم بودم.وقتی وارد اتاق شدم ، هستی و ستایش همراه مادرشان آنجا نشسته بودند .آنها آمده بودند در کلاس عمویشان شرکت کنند.انها را بوسیدم و و با آنها خوش بش کردم.ستایش هنوز گفتگوی فبکی مان در بیمارستان کوثر را‌به یاد داشت، جایی که چند ماه قبل پدرم آنجا بستری بود.به نظری می رسید او می داند که فلسفه چیست.
من هیچ ایده قطعی برای شروع کار نداشتم و مدام در میان محرک های مختلف سرگردان بودم.درست از کار در آوردن کار با‌کودکان وقتی فقط قرار باشد یک جلسه‌باشد، کمی دشوار است. تخته سفید را روی چند میز کوتاه در میانه اتاق قرار دادبم که برای خودش جالب بود و ذهن یکی از بچه به نام آوینا را سخت اشَعال کرده بود. نام های بچه را روی کاغذ آ چهار سه پایه شده ی چسپانده شده روی لبه های وایت برد، نوشتیم.
گفتگو را با آشنا شدن با یکدیگر شروع کردم و منتظر ماندم تا کمی یخشان باز شود.برخی کمی طول کشید تا یخشان آب شود.من هنوز به دنبال راهی بودم که با آن گفتگوی فبکی را آغاز کنم و و اکنون دیگر می دانستم خواندن قصه کارساز نخواهد بود چون طیف سنی خیلی متفاوتی را در کلاسر بودند.آرام آرام به این نتیجه رسیدم از آنها‌پرسش بیرون بکشم.اولبن کودکی که پرسشی مطرح کرد .چندان امیدبخش نبود :اینجا چه کلاسی است؟
پیشتر و برای گرم شدن آنها کمی با هم در همین زمینه گفتگو کرده بودیم.اما بر بنیاد تجربه هایم امیدوارم ماندم. دو باره خواستم که پرسشهایشان را بگویند:
شمیم:چرا بعضی ها اعتقاد دارند که کارتون ها و رنگها پسرانه و دخترانه دارند؟
اصلا این فلسفه چی هست؟پرسش هستی، کژال ، ستایش و ریحانه بود.
رایا دوپرسش داشت؛ انسان چگونه بوجود آمد؟ اصلا خدا کی هست و چگونه بوجود آمد؟
تصورش را بکنید که من داشتم چه لذتی می بردم.من کاملا شگفت زده شده بودم از این پرسش ها. حتا کوچکتربن بچه ها هم پرسش داشتند. رایان بود فکر کنم که می گفت خونه های اپارتمانهادچه شکلی اند و
سر انجام آوینا پرسیده بود فکر یعنی چه و نمی دانم چطور شد که بحث به مغز رسید و رایا گفت کسی که مغز ندارد اصلا وجود ندارد.
نوبت رسید به انتخاب یک پرسش از میان پرسشها و پرسش اصلا این فلسفه چی هست انتخاب شد.به گروههای دو یاسه نفری تقسیم شدند و قرار شد هر کدام بگویند فلسفه چیست و این پاسخ ها آمدند روی وایت برد و باز هم من شگفت زده شدم :
رایا و شمیم:یک سری آدم که دور هم جمع می شوند و در باره چیزی صحبت می کنند
هستی و ستایش: دلیل های منطقی برای جواب دادن به سوال ها
ریحانه و هستی جون:یعنی سوال و جواب
ریحانه جون و آوینا:یک سری سوال که وقتی با هم جمع می شوند به یک نتیجه خوب می رسند.
النا و کژال:گفتگو در باره یک موضوع
امیر رضا و رایان:وقتی کسی سوالی می پرسد و ما به آن درست جواب می دهبم.
کمی دیگر گفتگو کردیم و سپس از احساسشان پرسیدم همه خوشحال بودند و چند نفر از جمله شمیم اعتراص داشتند که چرا کلا زود تمام شده است.
وقتی داشتم با کودکان کار می کردم دیدم خواهرم،رباب، در حیاط دارد مرا از پشت شیشه تماشا می کند..او خیلی دیر آمده بود و ترجیح داده بود منتظر بماند .بیرون که آمدم احوال پرسی کردیم و من بخاطر دسته گلی که آورده بود به او سپاس گفتم.
@yahyaghaedi
#فبک
#یحیی_قائدی
#فلسفه_برای_کودکان
#شیراز
#یاران_کتاب
#نقاب_آبی
با کودکان در شیراز
۶مرداد ۹۸ ساعت هشت تا ده
موسسه فرهنگی هنری آفرینش نقاب آبی
این بار دیگر نشانی درست را می دانستیم و دیگر میان هدایت به فرم شرقی و هدایت به فرم غربی سرگردان نماندیم. وقتی رسیدم هنوز کودکی نیامده بود. در حیاط روی نیم کتی که منتظرم بود، نشستم.از بیرون می شد اتاقی را دید که قرار بود کودکان گرد هم بیایند..وقتی چند کودک از بیرون دیده می شدند ، من دلم خواست بروم و با آنها خوش و بش کنم.نگران خوب و درست از کار در آمدن جلسه‌هم بودم.وقتی وارد اتاق شدم ، هستی و ستایش همراه مادرشان آنجا نشسته بودند .آنها آمده بودند در کلاس عمویشان شرکت کنند.انها را بوسیدم و و با آنها خوش بش کردم.ستایش هنوز گفتگوی فبکی مان در بیمارستان کوثر را‌به یاد داشت، جایی که چند ماه قبل پدرم آنجا بستری بود.به نظری می رسید او می داند که فلسفه چیست.
من هیچ ایده قطعی برای شروع کار نداشتم و مدام در میان محرک های مختلف سرگردان بودم.درست از کار در آوردن کار با‌کودکان وقتی فقط قرار باشد یک جلسه‌باشد، کمی دشوار است. تخته سفید را روی چند میز کوتاه در میانه اتاق قرار دادبم که برای خودش جالب بود و ذهن یکی از بچه به نام آوینا را سخت اشَعال کرده بود. نام های بچه را روی کاغذ آ چهار سه پایه شده ی چسپانده شده روی لبه های وایت برد، نوشتیم.
گفتگو را با آشنا شدن با یکدیگر شروع کردم و منتظر ماندم تا کمی یخشان باز شود.برخی کمی طول کشید تا یخشان آب شود.من هنوز به دنبال راهی بودم که با آن گفتگوی فبکی را آغاز کنم و و اکنون دیگر می دانستم خواندن قصه کارساز نخواهد بود چون طیف سنی خیلی متفاوتی را در کلاسر بودند.آرام آرام به این نتیجه رسیدم از آنها‌پرسش بیرون بکشم.اولبن کودکی که پرسشی مطرح کرد .چندان امیدبخش نبود :اینجا چه کلاسی است؟
پیشتر و برای گرم شدن آنها کمی با هم در همین زمینه گفتگو کرده بودیم.اما بر بنیاد تجربه هایم امیدوارم ماندم. دو باره خواستم که پرسشهایشان را بگویند:
شمیم:چرا بعضی ها اعتقاد دارند که کارتون ها و رنگها پسرانه و دخترانه دارند؟
اصلا این فلسفه چی هست؟پرسش هستی، کژال ، ستایش و ریحانه بود.
رایا دوپرسش داشت؛ انسان چگونه بوجود آمد؟ اصلا خدا کی هست و چگونه بوجود آمد؟
تصورش را بکنید که من داشتم چه لذتی می بردم.من کاملا شگفت زده شده بودم از این پرسش ها. حتا کوچکتربن بچه ها هم پرسش داشتند. رایان بود فکر کنم که می گفت خونه های اپارتمانهادچه شکلی اند و
سر انجام آوینا پرسیده بود فکر یعنی چه و نمی دانم چطور شد که بحث به مغز رسید و رایا گفت کسی که مغز ندارد اصلا وجود ندارد.
نوبت رسید به انتخاب یک پرسش از میان پرسشها و پرسش اصلا این فلسفه چی هست انتخاب شد.به گروههای دو یاسه نفری تقسیم شدند و قرار شد هر کدام بگویند فلسفه چیست و این پاسخ ها آمدند روی وایت برد و باز هم من شگفت زده شدم :
رایا و شمیم:یک سری آدم که دور هم جمع می شوند و در باره چیزی صحبت می کنند
هستی و ستایش: دلیل های منطقی برای جواب دادن به سوال ها
ریحانه و هستی جون:یعنی سوال و جواب
ریحانه جون و آوینا:یک سری سوال که وقتی با هم جمع می شوند به یک نتیجه خوب می رسند.
النا و کژال:گفتگو در باره یک موضوع
امیر رضا و رایان:وقتی کسی سوالی می پرسد و ما به آن درست جواب می دهبم.
کمی دیگر گفتگو کردیم و سپس از احساسشان پرسیدم همه خوشحال بودند و چند نفر از جمله شمیم اعتراص داشتند که چرا کلا زود تمام شده است.
وقتی داشتم با کودکان کار می کردم دیدم خواهرم،رباب، در حیاط دارد مرا از پشت شیشه تماشا می کند..او خیلی دیر آمده بود و ترجیح داده بود منتظر بماند .بیرون که آمدم احوال پرسی کردیم و من بخاطر دسته گلی که آورده بود به او سپاس گفتم.
@yahyaghaedi
#فبک
#یحیی_قائدی
#فلسفه_برای_کودکان
#شیراز
#یاران_کتاب
#نقاب_آبی
سفر فبک
شیراز ۱
یحیی قائدی
۴ و ۵مرداد۱۳۹۸
پس از مدتها تغییر و جایی، قطار فبک به راه من،به‌شیراز رسید و قراراست تا شهریور در همین جا جاخوش کند.صرف نظر بلیط اشتباهی و تغییر ساعت پرواز از چهار به هجده وچهل ،وسپس و به هفت و نیم.سر انجام به شیراز رسیدم.
دوباره حس های جور واجور من به شیراز بالا آمد و به خودم گفتم تکلیف حس هایت را با شیراز یک سره کن.حس های من به شیراز بین یک عالمه دوتایی گیر است.مهمترینش همان بودن و نبودن است.تعلق داشتن و نداشتن است.دلتنگ شدن و نشدن است.یک حس نرمی از همه ی چیز ها یی ست که به آسانی می تواند لیز بخورند و از دستت بپرند تو آب چون ماهی.مثل چیزی‌است که خیلی نزدیک است اما در جای خود بسی دور است چناکه هر چه بروی باز راه در پیش باشد.مثل هوای نرم و ملس اخرای اسفند یا اویل اردیبهشت می ماند .مثل بوی بهار نارنج می ماند و وقتی توی عیدی داری از شیراز رد می شوی.عجب شهری است این شیراز. همینطور حس شعرت می گیرد.هرچه جسمت بخواهد حرکت نکنند ،اما شورت و شعورت به حرکت در می آید. دیگر نمی شود گفت کاکو کو حرکت! اینقدری که ملاصدرایش هم مجبور شد اینرا به حرکت جوهری تعبیر کند :حرکت از دورن خود، حرکت در ذات و ماهیت!
هتل اطلس دور فِلکه ی اطلسی زیر دروازه قرآن،نزدیک چهار راه ادبیات و دروازه اصفهان ،همه یادگارهای کهن نوجوانی و جوانی من، نشانِ سلیقه‌خوب آقای رئیسی است. همینقدر که چمدانم را در اتاق می گذارم می زنیم بیرون و می رویم در کافه ای می نشینیم و دل تنگی ها را بیرون می کنیم با دمنوش هفت تنان.
هشت صبح بابد در مدرسه غدیر باشیم.و این یعنی تو باید شش صبح بیدار شوی .سخت بود اما کارسختی است که من تمام این سال ها انجامش داده ام ولی هنوز سختی اش تمام نشده. از تونل های بالای دانشگاه شیراز انداختیم تو چمران.این اولین بار بود که از آنجا رد می شدم و به نظرم راه محشری آمد .آفرین گفتم به شهرداری شیراز .بعد از نیایش و آنگاه هنگام ۶.مدرسه غدیر.
نخستِ هر کاری سخت است و با اینکه من نخست های فروانی انجام داده ام ،اما‌هنوز هم برایم چالش برانگیز است .در راهروی مدرسه قرار شد کارگاه بر پاشود وتعداد زیاد شرکت کنندگان، صدای کولر و گرما ، حفظ انگیزه و هیجان مدام را دشوار می کرد و این باعث شد که روز اول بیش از انداز ه مرسوم خسته شوم.
تمرین معرفی به شیوه فلسفه برای کودکان و پرسش تو کیستی و سر انجام فلسفی‌شخصی تمرین اول بود.گرچه پیشتر از آن کمی در باره ماهیت و هدف کارگاه و برنامه ها در هشت، نه روز برایشان حرف زدم. پیشتر رئیس، جناب حکمت ارا هم صحبت کرد.
با دوستانی نویی از هیات مدرسه آشنا شدم از جمله جناب بهمنی که فلسفه را می فهمید چون آب روان و جناب محمدحسین حکمت آرا که در تمام کلاسها تا آخر می ماند و خوب و تیز می گرفت و جناب شریفی که آن گوشه می نشست ولی به نطر می رسید که می فهمید فلسفه برای کودکان توفیری جدی دارد با چیز های دیگر. و جناب احمدی که مدیر انضباط بود.
روز هنوز به میانه نرسیده بود که آشکار شد که ما تاساعت چهار باید باشیم نه ۵. داستان شهری که همه مردمش دزد بودند به ناف اجرای مدل فبکی بسته شده است.چون خوب جواب داده، آدم دلش می خواهد تکراش کند..
روز سخت و سنگینی بود.احساس می کردم همه بار فبک را با خود حمل می کنم .حساس بودم به نشان دادن ماهیت درست و اصلی اش.وقتی تعداد شرکت کنندگان زیاد باشد و آنها معلمانی باشند که سابقه ای دارند که با ماهیت فبک زاویه دارد ، باز کار دشوارتر هم می شود.
مدرسه را ترک کردم آمدم هتل،عمیق خسته بودم.ساعت هشت باید می رفتم کافه فلسفه را اجرا می کردم که آنهم برای من نخست بود.برای یک روز و این‌همه نخست بارسنگینی بود.بعد از کافه قدم زنان آمدیم جایی که مجتبا ماشینش را پارک کرده بود و خوردن کتلت در کنار دروازه قرآن پایان بخش یک روز پر از خستگی بود.
@yahyaghaedi
#فبک
#فلسفه_برای_کودکان
#یحیی_قائدی
#شیراز
#یاران_کتاب
#فبک_سفر
شیراز ۱
یحیی قائدی
۴ و ۵مرداد۱۳۹۸
پس از مدتها تغییر و جایی، قطار فبک به راه من،به‌شیراز رسید و قراراست تا شهریور در همین جا جاخوش کند.صرف نظر بلیط اشتباهی و تغییر ساعت پرواز از چهار به هجده وچهل ،وسپس و به هفت و نیم.سر انجام به شیراز رسیدم.
دوباره حس های جور واجور من به شیراز بالا آمد و به خودم گفتم تکلیف حس هایت را با شیراز یک سره کن.حس های من به شیراز بین یک عالمه دوتایی گیر است.مهمترینش همان بودن و نبودن است.تعلق داشتن و نداشتن است.دلتنگ شدن و نشدن است.یک حس نرمی از همه ی چیز ها یی ست که به آسانی می تواند لیز بخورند و از دستت بپرند تو آب چون ماهی.مثل چیزی‌است که خیلی نزدیک است اما در جای خود بسی دور است چناکه هر چه بروی باز راه در پیش باشد.مثل هوای نرم و ملس اخرای اسفند یا اویل اردیبهشت می ماند .مثل بوی بهار نارنج می ماند و وقتی توی عیدی داری از شیراز رد می شوی.عجب شهری است این شیراز. همینطور حس شعرت می گیرد.هرچه جسمت بخواهد حرکت نکنند ،اما شورت و شعورت به حرکت در می آید. دیگر نمی شود گفت کاکو کو حرکت! اینقدری که ملاصدرایش هم مجبور شد اینرا به حرکت جوهری تعبیر کند :حرکت از دورن خود، حرکت در ذات و ماهیت!
هتل اطلس دور فِلکه ی اطلسی زیر دروازه قرآن،نزدیک چهار راه ادبیات و دروازه اصفهان ،همه یادگارهای کهن نوجوانی و جوانی من، نشانِ سلیقه‌خوب آقای رئیسی است. همینقدر که چمدانم را در اتاق می گذارم می زنیم بیرون و می رویم در کافه ای می نشینیم و دل تنگی ها را بیرون می کنیم با دمنوش هفت تنان.
هشت صبح بابد در مدرسه غدیر باشیم.و این یعنی تو باید شش صبح بیدار شوی .سخت بود اما کارسختی است که من تمام این سال ها انجامش داده ام ولی هنوز سختی اش تمام نشده. از تونل های بالای دانشگاه شیراز انداختیم تو چمران.این اولین بار بود که از آنجا رد می شدم و به نظرم راه محشری آمد .آفرین گفتم به شهرداری شیراز .بعد از نیایش و آنگاه هنگام ۶.مدرسه غدیر.
نخستِ هر کاری سخت است و با اینکه من نخست های فروانی انجام داده ام ،اما‌هنوز هم برایم چالش برانگیز است .در راهروی مدرسه قرار شد کارگاه بر پاشود وتعداد زیاد شرکت کنندگان، صدای کولر و گرما ، حفظ انگیزه و هیجان مدام را دشوار می کرد و این باعث شد که روز اول بیش از انداز ه مرسوم خسته شوم.
تمرین معرفی به شیوه فلسفه برای کودکان و پرسش تو کیستی و سر انجام فلسفی‌شخصی تمرین اول بود.گرچه پیشتر از آن کمی در باره ماهیت و هدف کارگاه و برنامه ها در هشت، نه روز برایشان حرف زدم. پیشتر رئیس، جناب حکمت ارا هم صحبت کرد.
با دوستانی نویی از هیات مدرسه آشنا شدم از جمله جناب بهمنی که فلسفه را می فهمید چون آب روان و جناب محمدحسین حکمت آرا که در تمام کلاسها تا آخر می ماند و خوب و تیز می گرفت و جناب شریفی که آن گوشه می نشست ولی به نطر می رسید که می فهمید فلسفه برای کودکان توفیری جدی دارد با چیز های دیگر. و جناب احمدی که مدیر انضباط بود.
روز هنوز به میانه نرسیده بود که آشکار شد که ما تاساعت چهار باید باشیم نه ۵. داستان شهری که همه مردمش دزد بودند به ناف اجرای مدل فبکی بسته شده است.چون خوب جواب داده، آدم دلش می خواهد تکراش کند..
روز سخت و سنگینی بود.احساس می کردم همه بار فبک را با خود حمل می کنم .حساس بودم به نشان دادن ماهیت درست و اصلی اش.وقتی تعداد شرکت کنندگان زیاد باشد و آنها معلمانی باشند که سابقه ای دارند که با ماهیت فبک زاویه دارد ، باز کار دشوارتر هم می شود.
مدرسه را ترک کردم آمدم هتل،عمیق خسته بودم.ساعت هشت باید می رفتم کافه فلسفه را اجرا می کردم که آنهم برای من نخست بود.برای یک روز و این‌همه نخست بارسنگینی بود.بعد از کافه قدم زنان آمدیم جایی که مجتبا ماشینش را پارک کرده بود و خوردن کتلت در کنار دروازه قرآن پایان بخش یک روز پر از خستگی بود.
@yahyaghaedi
#فبک
#فلسفه_برای_کودکان
#یحیی_قائدی
#شیراز
#یاران_کتاب
#فبک_سفر
گزارش کافه فلسفه ۲۹/خرداد/۹۹
تسهیل‌گر:مجتبی
با حضور دکتر قائدی
سوال هایی گفته شد و رأی گیری شد
یک سوال انتخاب شد -یک نمونه از آگاهی که فاصله بین انسان و حیوان را تعیین میکند؟
دوستان حاضر در کافه پاسخ هایی دادند
و رای گیری بین شش پاسخ گفته شده ، انجام شد و سرانجام دو پاسخ انتخاب شد
هنگام:داشتن علم و درک راجع به خود و رویدادهای اطراف
امید:توانایی حل مسئله
مجتبی:یک نفر از مخالفان استدلالش رو بگوید
لیدا:ما از کجا میدونیم که حیوانات همچین درکی از جهان پیرامون خود ندارند
دکتر:چند نفر معتقدند که لیدا مخالفت کرد؟
پنج نفر گفتند که مخالفت نکرد
مجتبی:یک نفر مخالف دیگه صحبت کند
امین در حدود سه دقیقه صحبت کرد
مجتبی گفت کسی می‌تونه حرف امین رو بگه
لیدا:امین منو گفت
مجتبی:کسی می‌تونه بگه امین چی گفت و لیدا چی گفت
کسی نتونست
دکتر:ما دچار بحران گوش دادن شدیم به این دلیل که صحبت ها طولانی شد
و از امین خواستند صحبتش را توی یک جمله بگوید
امین:من مخالف هنگامم. چون انسان نمی‌تواند از اطرافش علم و درک داشته باشد
مجتبی: چه کسانی که معتقدند استدلال امین پاسخ درستی نیست
تعداد مخالفان و موافقان،یکی شد
یکی از مخالفان صحبت کند
هنگام:من معتقدم که انسان از اطرافش درک دارد ، مثلا ما میتونیم بگیم این کوالا چند ماه دیگه بچه دار میشه
دکتر:ساده تر و خلاصه تر بگو
هنگام برای گفتن حرفش، از دکتر کمک گرفت
دکتر:تو میتونی بگی از شهرت خبر داری،یا بگی اهل دارابی، پس درکی از اطرافت داری
مجتبی:چه کسانی موافقند که هنگام، مخالفت درستی با حرف امین کرد؟
اکثریت رای موافق دادند
دکتر گفتند کسی نتوانست مخالفت درستی با گزاره هنگام بکند، پس موقتأ عبور میکنیم
من هم در انتهای جلسه نظرمو میگم
در انتهای کافه دکتر اجازه خواستند که با هنگام مخالفت کنند
دکتر:مخالفم، چون حیوانات هم نسبت به خودشان و محیط اطرافشان درک دارند یعنی یک بز، یک گاو یا یک الاغ هم نسبت به خودش، هم محیط اطرافش، هم نسبت به آغلش درک دارد
بنابراین داشتن صرف درک وجه تمایز انسان و حیوان نیست
تهیه کننده:پریسا خداقلی
#yahyaghaedy
#کافه_فلسفه
#یاران_کتاب
#philo_cafe
#داراب
https://www.instagram.com/p/CBmqcowlDXacnBxWim7F-J00pxISYRVhx0N2AA0/?igshid=x4dhid32n6h5
تسهیل‌گر:مجتبی
با حضور دکتر قائدی
سوال هایی گفته شد و رأی گیری شد
یک سوال انتخاب شد -یک نمونه از آگاهی که فاصله بین انسان و حیوان را تعیین میکند؟
دوستان حاضر در کافه پاسخ هایی دادند
و رای گیری بین شش پاسخ گفته شده ، انجام شد و سرانجام دو پاسخ انتخاب شد
هنگام:داشتن علم و درک راجع به خود و رویدادهای اطراف
امید:توانایی حل مسئله
مجتبی:یک نفر از مخالفان استدلالش رو بگوید
لیدا:ما از کجا میدونیم که حیوانات همچین درکی از جهان پیرامون خود ندارند
دکتر:چند نفر معتقدند که لیدا مخالفت کرد؟
پنج نفر گفتند که مخالفت نکرد
مجتبی:یک نفر مخالف دیگه صحبت کند
امین در حدود سه دقیقه صحبت کرد
مجتبی گفت کسی می‌تونه حرف امین رو بگه
لیدا:امین منو گفت
مجتبی:کسی می‌تونه بگه امین چی گفت و لیدا چی گفت
کسی نتونست
دکتر:ما دچار بحران گوش دادن شدیم به این دلیل که صحبت ها طولانی شد
و از امین خواستند صحبتش را توی یک جمله بگوید
امین:من مخالف هنگامم. چون انسان نمی‌تواند از اطرافش علم و درک داشته باشد
مجتبی: چه کسانی که معتقدند استدلال امین پاسخ درستی نیست
تعداد مخالفان و موافقان،یکی شد
یکی از مخالفان صحبت کند
هنگام:من معتقدم که انسان از اطرافش درک دارد ، مثلا ما میتونیم بگیم این کوالا چند ماه دیگه بچه دار میشه
دکتر:ساده تر و خلاصه تر بگو
هنگام برای گفتن حرفش، از دکتر کمک گرفت
دکتر:تو میتونی بگی از شهرت خبر داری،یا بگی اهل دارابی، پس درکی از اطرافت داری
مجتبی:چه کسانی موافقند که هنگام، مخالفت درستی با حرف امین کرد؟
اکثریت رای موافق دادند
دکتر گفتند کسی نتوانست مخالفت درستی با گزاره هنگام بکند، پس موقتأ عبور میکنیم
من هم در انتهای جلسه نظرمو میگم
در انتهای کافه دکتر اجازه خواستند که با هنگام مخالفت کنند
دکتر:مخالفم، چون حیوانات هم نسبت به خودشان و محیط اطرافشان درک دارند یعنی یک بز، یک گاو یا یک الاغ هم نسبت به خودش، هم محیط اطرافش، هم نسبت به آغلش درک دارد
بنابراین داشتن صرف درک وجه تمایز انسان و حیوان نیست
تهیه کننده:پریسا خداقلی
#yahyaghaedy
#کافه_فلسفه
#یاران_کتاب
#philo_cafe
#داراب
https://www.instagram.com/p/CBmqcowlDXacnBxWim7F-J00pxISYRVhx0N2AA0/?igshid=x4dhid32n6h5
یک روز متفاوت
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
چند روز پیش مسئول فرهنگی زندان داراب که از مردان نیک روزگار است با من تماس گرفت و از طرحی در زمینه کتابخوانی صحبت کرد . قرار شد جلسه ای حضوری با ایشان داشته باشم . پیشنهاد روز یکشنبه را دادم چون از قبل برای وکالت تسخیری پرونده ای انتخاب شده بودم که به دلایل امنیتی بازپرس تصمیم گرفته بود جلسه رسیدگی را روز یکشنبه در زندان برگزار کند . با خودم گفتم حالا که یکشنبه زندان میروم این کار را هم انجام میدهم . فکر نمی کردم جلسه شعبه بازپرسی تا ساعت ۴ عصر طول بکشد. جلسه ای سنگین و طاقت فرسا بود . چهار متهم که همه مشارکت در حمل مواد مخدر داشتند و برای هر کدام یک وکیل تسخیری از طرف دادگاه گرفته شده بود . وعده ما با مسئول فرهنگی برای دوشنبه ۱۲ ظهر تعیین شد .
در فاصله امروز تا فردا ذهنم مشغول سبک سنگین کردن ماجرا بود . راستش حس خوبی نداشتم . با خودم می گفتم مثل آن است که پزشکی را ببرند در قبرستان بگویند مرده ها را خوب کن . گشتن بین زندانیها به دنبال کسی که با خواندن کتاب نگاهش به زندگی تغییر کند کار بیهوده ای است . این افکار مدام دور کله ام تاب میخورد .
طبق هماهنگی قبلی که انجام شد وارد زندان شدیم . دفتر امور فرهنگی در یکی از بندهای زندان است . به آنجا رفتیم . دو بخش از طرحی که داشتند مربوط به فعالیت یاران کتاب بود . ترویج کتابخوانی و طرح دیوار اندیشه .
زندان دارای دو کتابخانه بود . افرادی در بندهای مختلف رابط کتابخوانی بودند . این افراد را با دستور مسئول فرهنگی صدا کردند تا با هم گفت و گو کنیم .
با کمک هم صندلیها را جابجا کردیم به طوری که میز گرد باشد و همه همدیگر را ببینند .
این اولین تکنیک بود . بعد خودمان را معرفی کردیم . پرزنت کردن را تمرین کردیم . تکنیک هایی مثل صحبت با صدای رسا و کامل به نحوی که همه حضار صدایمان را بشنوند . اینکه از القاب جناب ، دکتر ، استاد و... استفاده نمی کنیم جوی صمیمی بر جلسه حاکم کرد . فکر کردم که چگونه هر دو طرح را تلفیق کنم و کمی جلو ببرم . یکی از کتاب های قفسه کتاب اطاق مدیر فرهنگی قبل از جلسه برداشتم . مجموعه داستانهایی از ائمه و امامان بود . داستانی از امام صادق که یک صفحه بود برایشان خواندم .
از آنها پرسیدم به نظرتان این داستان میخواهد چه موضوعی را به ما یادآور شود .
شش نظر را گرفتم در همین حین این کار خوب گوش دادن را تمرین کردیم . اینکه گوش دادن یک بخش آن مربوط به گوینده است و بهتر است حرفمان صریح و کوتاه و مفید بزنیم به خوبی یاد آوری کردیم .
بعد گزاره ها را رای گیری کردیم.
نظرهای مخالف و موافق گرفتیم و جلسه تمام شد .
حرف های پایانی زیبا و تکان دهنده بود . سعید که به دلیل مشکلات مالی در زندان است میگفت ما جلسات و سمینارهای زیادی رفته ایم . آخر سر بیشتر از نوع غذای سمینار میگوییم . اما در این جلسه یک ساعته چیزهای زیبایی یاد گرفتم . یکی از حاضرین که اتفاقا روحانی است میگفت من تا به حال جلسه ای که خسته نشوم نرفته ام . این جلسه نه تنها خسته ام نکرد بلکه حالم را خوب کرد . همه حالشان خوب بود . سردار که اولش به سختی حرف میزد با اعتماد به نفس تا انتها پا با پایمان برای بازدید از کتابخانه می آمد . همه خوشحال بودند و میخواستند که گاهی به آنها سر بزنم .
در بازدید از کتابخانه ها دیدن چهره هایی آشنا کله ام را به هم ریخت . یکی از همکلاسی های دبیرستانم را دیدم که حدود بیست سال بود ندیده بودمش. محمود میگفت به دلیل بدهی زیاد نزدیک پنج سال است در زندان است . لای قفسه های کتاب چهره ی معصوم یکی از دوستانی که در جلسات یاران کتاب هم با همسرش گاهی شرکت میکرد و حالا به دلایل سیاسی در زندان است چون پتکی به سرم خورد .
نگاه همه زندانی ها عادی نبود . یک خواهش یا تمنا در چشم هایشان می جوشید. دلتنگی از دیوارهای زندان می بارید و گویا انسانیت ، وجدان و عدالت قراری کاری داشتند تا برای نگاه های بیقرار چاره ای بیندیشند . لای این بیقراریها نقش من چه بود و باید چکار میکردم ؟؟
از زندان که بیرون آمدیم دیدم حس خودم هم خیلی خوب است . آنجا پشت دیوارهای بلند و بین مجرمین هم میشود کاری کرد که حال دل عده ای خوب شود و برای حال بهتر به مطالعه و کتاب خوانی تشویقشان کرد .
تصمیم گرفتم مقداری کتاب مناسب برایشان تهیه کنم و تا هفته آینده به کتابخانه شان هدیه کنم .
امروز بخشی از این کتابها را با کمک چند تن از دوستان فرهنگی و اعضای فعال یاران کتاب تهیه کردیم و امیدواریم تا هفته بعد مقدار بیشتری تهیه و به کتابخانه فقیرشان اهدا کنیم .
۹۹/۵/۲۱
مجتبی رئیسی فعال اجتماعی و وکیل دادگستری
🙏🏻🙏🏻🙏🏻
@yahyaghaedi
#یاران_کتاب_داراب
#داراب
#یحیی_قایدی
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
چند روز پیش مسئول فرهنگی زندان داراب که از مردان نیک روزگار است با من تماس گرفت و از طرحی در زمینه کتابخوانی صحبت کرد . قرار شد جلسه ای حضوری با ایشان داشته باشم . پیشنهاد روز یکشنبه را دادم چون از قبل برای وکالت تسخیری پرونده ای انتخاب شده بودم که به دلایل امنیتی بازپرس تصمیم گرفته بود جلسه رسیدگی را روز یکشنبه در زندان برگزار کند . با خودم گفتم حالا که یکشنبه زندان میروم این کار را هم انجام میدهم . فکر نمی کردم جلسه شعبه بازپرسی تا ساعت ۴ عصر طول بکشد. جلسه ای سنگین و طاقت فرسا بود . چهار متهم که همه مشارکت در حمل مواد مخدر داشتند و برای هر کدام یک وکیل تسخیری از طرف دادگاه گرفته شده بود . وعده ما با مسئول فرهنگی برای دوشنبه ۱۲ ظهر تعیین شد .
در فاصله امروز تا فردا ذهنم مشغول سبک سنگین کردن ماجرا بود . راستش حس خوبی نداشتم . با خودم می گفتم مثل آن است که پزشکی را ببرند در قبرستان بگویند مرده ها را خوب کن . گشتن بین زندانیها به دنبال کسی که با خواندن کتاب نگاهش به زندگی تغییر کند کار بیهوده ای است . این افکار مدام دور کله ام تاب میخورد .
طبق هماهنگی قبلی که انجام شد وارد زندان شدیم . دفتر امور فرهنگی در یکی از بندهای زندان است . به آنجا رفتیم . دو بخش از طرحی که داشتند مربوط به فعالیت یاران کتاب بود . ترویج کتابخوانی و طرح دیوار اندیشه .
زندان دارای دو کتابخانه بود . افرادی در بندهای مختلف رابط کتابخوانی بودند . این افراد را با دستور مسئول فرهنگی صدا کردند تا با هم گفت و گو کنیم .
با کمک هم صندلیها را جابجا کردیم به طوری که میز گرد باشد و همه همدیگر را ببینند .
این اولین تکنیک بود . بعد خودمان را معرفی کردیم . پرزنت کردن را تمرین کردیم . تکنیک هایی مثل صحبت با صدای رسا و کامل به نحوی که همه حضار صدایمان را بشنوند . اینکه از القاب جناب ، دکتر ، استاد و... استفاده نمی کنیم جوی صمیمی بر جلسه حاکم کرد . فکر کردم که چگونه هر دو طرح را تلفیق کنم و کمی جلو ببرم . یکی از کتاب های قفسه کتاب اطاق مدیر فرهنگی قبل از جلسه برداشتم . مجموعه داستانهایی از ائمه و امامان بود . داستانی از امام صادق که یک صفحه بود برایشان خواندم .
از آنها پرسیدم به نظرتان این داستان میخواهد چه موضوعی را به ما یادآور شود .
شش نظر را گرفتم در همین حین این کار خوب گوش دادن را تمرین کردیم . اینکه گوش دادن یک بخش آن مربوط به گوینده است و بهتر است حرفمان صریح و کوتاه و مفید بزنیم به خوبی یاد آوری کردیم .
بعد گزاره ها را رای گیری کردیم.
نظرهای مخالف و موافق گرفتیم و جلسه تمام شد .
حرف های پایانی زیبا و تکان دهنده بود . سعید که به دلیل مشکلات مالی در زندان است میگفت ما جلسات و سمینارهای زیادی رفته ایم . آخر سر بیشتر از نوع غذای سمینار میگوییم . اما در این جلسه یک ساعته چیزهای زیبایی یاد گرفتم . یکی از حاضرین که اتفاقا روحانی است میگفت من تا به حال جلسه ای که خسته نشوم نرفته ام . این جلسه نه تنها خسته ام نکرد بلکه حالم را خوب کرد . همه حالشان خوب بود . سردار که اولش به سختی حرف میزد با اعتماد به نفس تا انتها پا با پایمان برای بازدید از کتابخانه می آمد . همه خوشحال بودند و میخواستند که گاهی به آنها سر بزنم .
در بازدید از کتابخانه ها دیدن چهره هایی آشنا کله ام را به هم ریخت . یکی از همکلاسی های دبیرستانم را دیدم که حدود بیست سال بود ندیده بودمش. محمود میگفت به دلیل بدهی زیاد نزدیک پنج سال است در زندان است . لای قفسه های کتاب چهره ی معصوم یکی از دوستانی که در جلسات یاران کتاب هم با همسرش گاهی شرکت میکرد و حالا به دلایل سیاسی در زندان است چون پتکی به سرم خورد .
نگاه همه زندانی ها عادی نبود . یک خواهش یا تمنا در چشم هایشان می جوشید. دلتنگی از دیوارهای زندان می بارید و گویا انسانیت ، وجدان و عدالت قراری کاری داشتند تا برای نگاه های بیقرار چاره ای بیندیشند . لای این بیقراریها نقش من چه بود و باید چکار میکردم ؟؟
از زندان که بیرون آمدیم دیدم حس خودم هم خیلی خوب است . آنجا پشت دیوارهای بلند و بین مجرمین هم میشود کاری کرد که حال دل عده ای خوب شود و برای حال بهتر به مطالعه و کتاب خوانی تشویقشان کرد .
تصمیم گرفتم مقداری کتاب مناسب برایشان تهیه کنم و تا هفته آینده به کتابخانه شان هدیه کنم .
امروز بخشی از این کتابها را با کمک چند تن از دوستان فرهنگی و اعضای فعال یاران کتاب تهیه کردیم و امیدواریم تا هفته بعد مقدار بیشتری تهیه و به کتابخانه فقیرشان اهدا کنیم .
۹۹/۵/۲۱
مجتبی رئیسی فعال اجتماعی و وکیل دادگستری
🙏🏻🙏🏻🙏🏻
@yahyaghaedi
#یاران_کتاب_داراب
#داراب
#یحیی_قایدی
کافه فلسفه . یاران کتاب ایرانیان
دوازدهم آذرماه ۹۹
با تسهیلگری مجتبا رئیسی
و حضور دکتر یحیی قائدی
🔷سوال خوب سوالی است کمترین پیش فرض را داشته باشد
🔷اون سوالی بیشتر اجازه بحث میده، که پیش فرض کمتری داشته باشه
🔷هر چه سوال کلی تر باشد، پیش فرض کمتری دارد
🔷یکی از ویژگی های فلسفه ورزی، بدون موضع بودن است
تهیه کننده:#پریسا_خداقلی
#کافه_فلسفه
#philo_cafe
#یحیی_قائدی
#مجتبی_رئیسی
#یاران_کتاب
#یاران_کتاب_داراب
#یاران_کتاب_ایرانیان
#دانشگاه_خوارزمی
#yahyaghaedi
#yahyaghaedy
#فلسفه
#فلسفه_ورزی
https://www.instagram.com/tv/CIVFsh6Jw73/?igshid=8wtsdc6n0uat
دوازدهم آذرماه ۹۹
با تسهیلگری مجتبا رئیسی
و حضور دکتر یحیی قائدی
🔷سوال خوب سوالی است کمترین پیش فرض را داشته باشد
🔷اون سوالی بیشتر اجازه بحث میده، که پیش فرض کمتری داشته باشه
🔷هر چه سوال کلی تر باشد، پیش فرض کمتری دارد
🔷یکی از ویژگی های فلسفه ورزی، بدون موضع بودن است
تهیه کننده:#پریسا_خداقلی
#کافه_فلسفه
#philo_cafe
#یحیی_قائدی
#مجتبی_رئیسی
#یاران_کتاب
#یاران_کتاب_داراب
#یاران_کتاب_ایرانیان
#دانشگاه_خوارزمی
#yahyaghaedi
#yahyaghaedy
#فلسفه
#فلسفه_ورزی
https://www.instagram.com/tv/CIVFsh6Jw73/?igshid=8wtsdc6n0uat
Instagram
yahyaghaedi on Instagram: “کافه فلسفه . یاران کتاب ایرانیان دوازدهم آذرماه ۹۹ با تسهیلگری مجتبا رئیسی و حضور دکتر یحیی قائدی 🔷سوال…
17 Likes, 0 Comments - yahyaghaedi (@yahyaghaedy) on Instagram: “کافه فلسفه . یاران کتاب ایرانیان دوازدهم آذرماه ۹۹ با تسهیلگری مجتبا رئیسی و حضور دکتر یحیی قائدی…”
#دانشگاه_فرهنگیان
#دانشگاه_خوارزمی
#فلسفه_براى_كودكان
#فلسفه_برای_کودکان_و_نوجوانان
#وزارت_آموزش_پرورش
#فبک_بندرعباس
#فبک_شیراز
#فبک_لامرد
#فبک_اصفهان
#فبک_یزد
#فبک_کرمان
#فبک_کاشان
#فبک_خراسان
#فبک
##یحیی_قائدی
#یاران_کتاب_ایرانیان
#p4c_iran
#fabac_ir
#iran_p4c
#p4c_facilitator
#phylosophy
#yahyaghaedi
#yahyaghaedy
https://www.instagram.com/p/CI82mp_BFS5/?igshid=1mf9oij0jdpsp
#دانشگاه_خوارزمی
#فلسفه_براى_كودكان
#فلسفه_برای_کودکان_و_نوجوانان
#وزارت_آموزش_پرورش
#فبک_بندرعباس
#فبک_شیراز
#فبک_لامرد
#فبک_اصفهان
#فبک_یزد
#فبک_کرمان
#فبک_کاشان
#فبک_خراسان
#فبک
##یحیی_قائدی
#یاران_کتاب_ایرانیان
#p4c_iran
#fabac_ir
#iran_p4c
#p4c_facilitator
#phylosophy
#yahyaghaedi
#yahyaghaedy
https://www.instagram.com/p/CI82mp_BFS5/?igshid=1mf9oij0jdpsp
Instagram
#یحیی_قائدی
@ta6.ir
#yahyaghaedi
#fabac_ir
#iran_p4c
#p4c_ir
#p4c_facilitator
#p4c_iran
@yahyaghaedy
#دانشگاه_فرهنگیان
#دانشگاه_خوارزمی
#فبک
#پرسندو
#پرسش
#والدین_آگاه
#یاران_کتاب_ایرانیان
#انجمن_فلسفه_برای_کودکان
#کتاب
#کتاب_کودکان
#کتابخوانی
#کتابخوانی_کودکان
https://www.instagram.com/tv/CJrT6kmBSmZ/?igshid=1c7h7hi4vteim
@ta6.ir
#yahyaghaedi
#fabac_ir
#iran_p4c
#p4c_ir
#p4c_facilitator
#p4c_iran
@yahyaghaedy
#دانشگاه_فرهنگیان
#دانشگاه_خوارزمی
#فبک
#پرسندو
#پرسش
#والدین_آگاه
#یاران_کتاب_ایرانیان
#انجمن_فلسفه_برای_کودکان
#کتاب
#کتاب_کودکان
#کتابخوانی
#کتابخوانی_کودکان
https://www.instagram.com/tv/CJrT6kmBSmZ/?igshid=1c7h7hi4vteim
#یحیی_قائدی
@ta6.ir
#yahyaghaedi
#fabac_ir
#iran_p4c
#p4c_ir
#p4c_facilitator
#p4c_iran
@yahyaghaedy
#دانشگاه_فرهنگیان
#دانشگاه_خوارزمی
#فبک
#پرسندو
#پرسش
#والدین_آگاه
#یاران_کتاب_ایرانیان
#انجمن_فلسفه_برای_کودکان
#کتاب
#کتاب_کودکان
#کتابخوانی
#کتابخوانی_کودکان
https://www.instagram.com/tv/CJrT6kmBSmZ/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==
@ta6.ir
#yahyaghaedi
#fabac_ir
#iran_p4c
#p4c_ir
#p4c_facilitator
#p4c_iran
@yahyaghaedy
#دانشگاه_فرهنگیان
#دانشگاه_خوارزمی
#فبک
#پرسندو
#پرسش
#والدین_آگاه
#یاران_کتاب_ایرانیان
#انجمن_فلسفه_برای_کودکان
#کتاب
#کتاب_کودکان
#کتابخوانی
#کتابخوانی_کودکان
https://www.instagram.com/tv/CJrT6kmBSmZ/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==